ala-3036.jpg

Krążownik zamówiono we wrześniu 1940. Stępkę okrętu położono 17 grudnia 1941 w stoczni New York Shipbuilding Corporation w Camden, New Jersey. Jednostkę zwodowano 15 sierpnia 1943, matką chrzestną była żona Ernesta Grueninga, gubernatora Alaski. Krążownik wszedł do służby w Philadelphia Navy Yard 17 czerwca 1944, pierwszym dowódcą został komandor Peter K. Fischler.

Po wejściu do służby i ukończeniu prac wyposażeniowych "Alaska" wypłynęła ze stoczni Philadelphia Navy Yard i udała się w dół rzeki Delaware 6 sierpnia 1944 kierując się w stronę Hampton Roads, eskortowany przez "Simpson" i "Broome". Okręt odbył intensywny trening najpierw na zatoce Chesapeake, następnie w zatoce Paria w pobliżu Trynidadu eskortowany przez "Bainbridge" i "Decatur". Płynąć przez Annapolis i Norfolk krązownik wrócił do stoczni, gdzie przeszedł m.in. zmiany systemu kontroli ognia: został wyposażony w 4 dalocelowniki Mk. 57 dla dział kal. 127 mm.

"Alaska" opuścił Filadelfię 12 listopada 1944 udając się na Karaiby i po dwóch tygodniach prób standaryzacyjnych w pobliżu zatoki Guantanamo popłynął na Pacyfik 2 grudnia. Ukończył przejście przez Kanał Panamski 4 grudnia i osiągnął San Diego 12 grudnia. Tam przeszedł szkolenie w bombardowaniach lądu i prowadzeniu ognia przeciwlotniczego w pobliżu San Diego zanim dotarł do Hunter`s Point w pobliżu San Francisco.

8 stycznia 1945 "Alaska" wypłynął w kierunku Hawajów i dotarł do Pearl Harbor 13 dnia miesiąca. Tam 27 stycznia komandor Kenneth M. Noble zastąpił komandora Fischlera, który został awansowany. W tym okresie krążownik odbywał kolejne ćwiczenia zanim wyszedł w rejs jako część Task Group (TG) 12.2 podnosząc kotwicę 29 stycznia. Dotarł do Ulithi, kotwicowiska floty na Karolinach 6 lutego i tam dołączył do TG 58.5, części słynnej TG 58 składającej się z grupy szybkich lotniskowców.

Krążownik popłynął w kierunku japońskich wysp macierzystych jako część TG 58.5 10 lutego 1945, a jego zadaniem była eskorta lotniskowców "Saratoga" i "Enterprise" gdy wykonywały one nocne naloty na Tokio i tokijskie lotniska. Była to pierwsza akcja bojowa dla trzech czwartych załogi.

Dane techniczne:
Wyporność standardowa: 29 779 ton
pełna: 34 253 ton
Długość 246 m
Szerokość 27,8 m
Zanurzenie 8,3 m
9,75 m (pełna wyporność)
Napęd 4 śruby, turbiny parowe General Electric, 8 kotłów Babcock & Wilcox, 150,000 shp (112 MW)
Prędkość 31,4 węzłów (58 km/h)
Zasięg 12 000 mil morskich (22 000 km) przy prędkości 15 węzłów(28 km/h)
Załoga 2 251 oficerów i marynarzy
Uzbrojenie 9 x 305 mm
12 x 127 mm
56 x 40 mm
34 x 20 mm
Wyposażenie lotnicze 4 samoloty