Pbm_martin-mariner.jpg

Ta łódź latająca była projektowana od 1937 r. jako następca wcześniejszych konstrukcji Martin P2M i P3M. Prototyp odbył pierwszy lot 18 lutego 1939 r. Samoloty seryjne zaczęto dostarczać w 1941 r. Pierwszą wersję nPBM-1 z wciąganymi pływakami podskrzydłowymi zbudowano tylko 20 sztuk. Wersja o powiększonym zasięgu pozostała w prototypie XPBM-2. Natomiast PBM-3 zbudowano w wariantach 3B i 3C w liczbie 304 sztuk. Wyprodukowane 201 sztuk wersji PBM-3D miało nowe silniki, stałe pływaki i samouszczelniające zbiorniki paliwa. Zbudowano też 50 sztuk wersji transportowej PBM-3R bez uzbrojenia, mogących zabierać ładunek lub 20 pasażerów. 156 samolotów wersji PBM-3S zbudowano specjalnie do zwalczania japońskich okrętów podwodnych. Ostatnia, wyprodukowana w liczbie 589 sztuk, wersja bojowa PBM-5 była uzbrojona w 8 karabinów maszynowych kal. 12,7 mm i miała zainstalowany radar AN/APS-15. Po wojnie, do kwietnia 1949 r., zbudowano jeszcze 42 samoloty w wersji amfibii PBM-5A. Razem z prototypami zbudowano 1366 samolotów PBM Mariner. Marinery służyły tylko na Pacyfiku. Brytyjskie lotnictwo Coastal Command w ramach Lend-Lease Act otrzymało 28 sztuk Marinerów GR.Mk I, czyli PBM-3B. Używało ich przez 6 tygodni w październiku i listopadzie 1943 r. Później samoloty zwrócono. Były to dobre samoloty, odporne na uszkodzenia, ale droższe w produkcji niż Catalina. Używano ich jeszcze w latach 50

Dane techniczne
Napęd dwa 14-cylindrowe gwiazdowe chłodzone powietrzem Wright R-2600-12
Moc 1700 KM każdy
Wymiary
Rozpiętość 35,97 m
Długość 24,38 m
Wysokość 8,38 m
Powierzchnia nośna 130,80 m²
Masa
Własna 14 687 kg
Startowa 26 310 kg
Osiągi
Prędkość maksymalna 319 km/h
na pułapie 3962 m
Prędkość wznoszenia początkowe 125 m/min
Pułap 5151 m
Zasięg 3438 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
7 karabinów maszynowych kal. 12,7 mm
bomby zwykłe i głebinowe do 907 kg
Liczba miejsc
20 ludzi (w wersjach transportowych)
Użytkownicy
USA, Wielka Brytania