Andrzej_Mielewski.jpg
-
●KABARETY ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ -
• bajkowe -
• fontanny -
• na Szczescie -
۩ Śliczne prace Maargerity -
1 -
2 -
3 -
4 -
5 -
6 -
Andrzej Pityński -
Bill Mack -
Bouguereau -
Camille Claudel -
Carl Larsson -
Edgar Degas -
Frederick Hart -
Galatea -
Gary Alsum -
Gaylord Ho -
Ilustracje do Iliady Homera -
Isaac Maimon -
kamienne Anioły -
Kołysanki dla bobasa -
Kossak Wojciech -
krajobrazy -
kwiaty -
Leonardo da Vinci -
Lundeen -
MALARSTWO (układ alfabetyczny) -
Michael Wilkinson -
Michał Anioł -
mitologia w malarstwie -
Panorama Bitwa pod piramidami -
Panorama Racławicka -
Philippe Guillerm -
Portrety dzieci -
Puzzle z muzyką -
Rosalind Cook -
Rubens Peter Paul -
RZEŹBA -
Sceny i postacie historyczne -
Sezon 1 PL -
Sezon 2 PL -
Widoki -
wiersze poetów znanych i jeszcze nie -
Witraże i polichromie -
Wyspiański Stanisław -
ZACHOMIKOWANE(1)
Kraków 1869 - Kraków 1907
________________________________________
Dramatopisarz, poeta, malarz i reformator teatru. W latach 1884-85 i 1887-95 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (był m.in. uczniem i współpracownikiem Jana Matejki) oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1890-94 za granicą, głównie w Paryżu, gdzie oddziałała na niego sztuka Paula Gauguina, nabistów oraz drzeworyt japoński. W latach 1898-98 był kierownikiem graficznym krakowskiego "Życia"; 1898-1905 dzialal m.in. jako inscenizator w krakowskim teatrze (w 1905 zabiegał o dyrekcję). W 1906 został docentem w Szkole Sztuk Pięknych. Od 1897 byl czlonkiem towarzystwa Sztuka.
Ulubioną techniką Stanisława Wyspiańskiego był pastel (wizerunki dzieci, portrety, Macierzyństwo). Zajmował się też grafiką (m.in. ilustracje do Iliady, winiety i układy graficzne tygodnika krakowskiego "Życie" oraz publikowanych własnych dramatów). Ważne miejsce w jego działalności, rozpoczętej współpracą z Janem Matejką i Józefem Mehofferem przy polichromii Kościoła Mariackiego, zajmowały projekty witraży i polichromii wnętrz: np. w krakowskim kościele Franciszkanów 1897-1905, w katedrze lwowskiej 1892-94 i wawelskiej 1900-02 (nie zrealizowane). W twórczości plastycznej Wyspiańskiego przeważał portret, w dziedzinie którego reprezentował ekspresjonizm (np. portrety Kazimierza Lewandowskiego i Lucjana Rydla 1898) i pejzaż (m.in. cykl widoków na Kopiec Kościuszki 1904-05). Wyspiański opracowywał scenografie do własnych dramatów, projekty dekoracji wnętrz (np. Towarzystwa Lekarskiego w Krakowie), mebli i tkanin, oraz projekty architektoniczne. Był jednym z twórców programu i praktyki tzw. sztuki stosowanej w Polsce, reformatorem grafiki książkowej. W jego stylu widoczny jest zarowno trwały wpływ Matejki, jak i żywe związki z secesją (dekoracyjność, charakterystyczna giętka i kapryśna linia, stylizacje roślinne) i impresjonizm.
(Encyklopedia Powszechna PWN, Warszawa 1976)