The Junkers(2).jpg

Założyliśmy kapelę w 2002 roku i od tej pory do teraz gr ...

Założyliśmy kapelę w 2002 roku i od tej pory do teraz gramy Streetpunk/Oi z lekkimi naleciałościami innych klimatów muzycznych.W naszym dorobku mamy 3 płyty: - To jest Oi! ( Chaos Legion rec. - 2004) - Nasza Wolność ( Olifant rec. - 2007) - Maszyna Nienawiści ( Olifant rec. - 2008) - Teraz i zawsze i na wieki wieków ( Olifant rec. -2011) oraz kilka drobiazgów jak: - EP - Znienawidzeni i dumni ( RacingRockRec. - 2006 ) - EP - Skins'n'punx (BSOi/Bandworm rec./Olifant rec - 2009 )

zenhead.jpg

Jak sie to wszystko zaczelo? Hmm, po prostu… jak wiekszo ...

Jak sie to wszystko zaczelo? Hmm, po prostu… jak wiekszosc kapel Junkers powstal w oparach dymu papierosowego i smrodzie alkoholu kiedy Syn i Krzak postanowili, ze beda razem grac punka. Kazdy z nich mial juz co nieco do czynienia z instrumentami, wiec o strojenie gitar nie bylo obaw. Pojawil sie jednak jeden maly, aczkolwiek uciazliwy problem w postaci osoby, ktora nada rytm tym szarpidrutom. Po dluzszym zastanowieniu wybor padl na Buciara, ktory rowniez gdzies tam chalturzyl i juz wczesniej umial co nieco przywalic w beben, co swego czasu odczul pijany Syn probujacy demolowac smietniki na dzielnicy Buciara. Sklad byl gotowy do pierwszej proby, ktora odbyla sie na poddaszu w domu Buciara. Bylo jak bylo, jak to na poczatku: pitu pitu, odgrzewanie starych, niewykorzystanych numerow z poprzednich projektow, troche piwa i dobra zabawa. Ambicja zespolu sklonila go do rozbudowania skladu o druga gitare. Tym razem krzyzyk postawiono na starym kolezce chlopakow – Arturze, ktory rowniez wczesniej co nieco gral i umial to i owo. Mial grac na gitarze, jednak wskoczyl na bas, bo radzil sobie z nim o wiele lepiej niz z gitara. Krzak po kilku probach, skuszony wizja wielkiej kariery w branzy hardcore’owej i zmuszony ogolnym brakiem czasu, wymiksowal sie z grania na gitarze i sklad pozostal nadal trzyosobowy. Od tego czasu proby poszly pelna para i sklad po kilku miesiacach byl gotowy do pierwszej kompromitacji, ktora miala miejsce jesienia 2002 roku w szczecinskim klubie Kontrasty. Malo ludzi, atmosfera jak na koncercie w filharmonii, chujowa zabawa i rozjebany sprzet, ale recenzje i wspomnienia pozytywne. Byly checi do dalszej pracy i tworzenia nowego materialu. Lato 2003 i czas na „zmiany,

Harry.jpg

Jest to subtelna i sympatyczna pani, o cieplo brzmiacej ...

Jest to subtelna i sympatyczna pani, o cieplo brzmiacej ksywce Mucha, ktora rowniez co nieco stycznosci z muzyka miala, szczegolnie podczas wyjazdow na imprezy metalowe i w trakcie eliminacji do „Szansy na sukces”, gdzie jej szanse na kariere zaprzepascila milosc do… hmm meza??? hmm??? Tego juz nie wie nikt. Jej obecnosc w kapeli wprowadza dosc drastyczna zmiane w postaci dwoch uzupelniajacych sie glosow – damskiego i meskiego, co dodaje muzyce ostrosci i drapieznosci. Tak powoli mija sobie czas, az tu nagle, niespodziewanie pojawia sie propozycja nagrania materialu na plyte. Wydawca zostaje dawny przyjaciel kapeli – Ninja (Chaos Legion rec.), ktory pomaga wyplynac im na szersze wody i zalatwia koncerty z takimi zespolami jak chocby Retaliator czy Deadline, oraz osobiscie uczestniczy w nagraniach pierwszej plyty, noszacej tytul „To jest Oi!”, ktore to uczestnictwo przyplaca kilkudniowymi „wczasami” w slynnym, szczecinskim „kurorcie” przy ulicy Kaszubskiej

Syn.jpg

W międzyczasie Junkers pojawia na dość głośnej i ciut ko ...

W międzyczasie Junkers pojawia na dość głośnej i ciut kontrowersyjnej składance „Muzyka ulicy – muzyka dla mas” vol.1 wydanej przez Olifant rec. Artur pochłonięty pasja „rzucania ludźmi” i zbliżającym się lada chwila potomkiem, coraz częściej nie może uczestniczyć w próbach i koncertach zespołu. Dzielnie zastepuje go na basie Maks (The Freaks), który również czasami pogrywa na gitarze, zaleznie od dyspozycji Artura. Tak zaliczają kilka koncertów i libacji. Debiutancka plyta zbiera pochlebne recenzje, kapela gra dozo więcej koncertow, sklad zgrywa sie coraz lepiej, az do momentu, gdy z przyczyn nie zwiazanych z zespolem, kapele opuszcza Buciar, szukajac szczescia w dalekiej Irlandii. Jest to duza strata dla zespolu, biorac pod uwage zarowno umiejetnosci muzyczne jak i charakter i charyzme tego osobnika. Niezapomniane pozostana zajscia na dworcu we Wroclawiu, po koncercie z Werwolf’77 i All Bandits, areszt Rudej, Buca i Syna, oraz wyrzucenie w drodze powrotnej z pociagu, do czego w duzej mierze przyczynil sie sam Buciar… Po kilkumiesiecznym przestoju dobry kolezka kapeli – Roni (R.I.P.), podsyla kandydata na nowego bebniarza. Jest nim Zenon (basista!!) hardcore’owej kapeli z Gryfina Final Strike. Po kilku tygodniach zgrywania sie z reszta kapeli, Zen wie juz do czego sluza paleczki, talerze i inne czesci perkusji. Dodatkowo, jako wyjatkowo zapalczywy, mlody czlowiek rozbudowuje brzmienie zespolu o jeszcze jedna, dodatkowa stope, co zmienia dudnienie perkusji na szybsze i bardziej motoryczne. Zanim jednak pojawia sie nowy palker, kapela nagrywa EP dla Racingrock rec. Syn i Mucha w drodze do Oborników Sląskich przechodzą krotki acz intensywny kurs wyskakiwania ze sprzętem po pijaku z jadącego pociągu. Plytka nosi tytuł „Znienawidzeni i dumni”, a za bębnami zasiada kolega Tomal z warszawskiej kapeli Awantura, ktora rowniez nagrywa w tym czasie swój materiał. Nocne bale i lekcje cza-czy pozostaną na długo w pamięci pracowników hotelu robotniczego, w którym obie ekipy zamieszkiwały w trakcie nagrań.

Mucha.jpg

Pojawia sie „Muzyka ulicy – Muzyka dla Mas” vol. 2 i tym ...

Pojawia sie „Muzyka ulicy – Muzyka dla Mas” vol. 2 i tym razem Junkers jest na niej z utworem Triglav’a – „Zjednoczeni i silni”. Potem nastepuje niedoszly, dzieki nieudolnosci szczecinskich reporterow wystep dla TVN, w zwiazku z umieszczeniem kawalka „Polscy kibice” na skladance „Polska Gola” (Olifant rec.), wydanej z okazji wystepow naszej reprezentacji w Mistrzostwach Swiata w Niemczech. Kapela nadal pogrywa tu i owdzie, jednak godzina zero dla Syna zbliza sie wielkimi krokami, gdyz „glowny majster” kapeli, kuszony ogromna kasa i zyciem w wielkim dobrobycie, przymierza sie do wyjazdu z kraju. Celem wyjazdu jest kraina wikingow – przesliczna, sloneczna Islandia. Spryciarz chcac jednak odejsc z hukiem majstruje kilka tekstow i riff’ów na nowy, dlugograjacy krazek zespolu, ktory konczony i dopracowywany jest juz „na sucho” na „lodowej wyspie”. W trakcie krotkiego pobytu Syna w kraju, zespol podczas trzydniowej libacji nagrywa w Szczecinie plyte pod banalnie brzmiacym tytulem „Nasza Wolnosc”, ktora mozliwie w tym momencie katuje Wasze narzady sluchowe. W ostatnich dniach Junkers na basiste zatrudnia kolejnego muzyka z Final Strike – lekko ptysiowatego Bulvee, natomiast na czas nieobecnosci Syna na prowadzaca gitare wskakuje Maks i w chwili obecnej zespol odbywa regularne proby i jest zwarty i gotowy do grania kolejnych gigow. Dlatego tez jeszcze nie czas na ostatnie slowo! Do zobaczenia na koncertach! Zdrowko! He He

The Junkers(1).jpg

9cnot.jpg

http://www.asatru.pl/etyka.html ...

http://www.asatru.pl/etyka.html

perun.jpg

W hołdzie Perunowi Świetliste Pioruny błyskają nad szczy ...

W hołdzie Perunowi Świetliste Pioruny błyskają nad szczytami Ciemnych gór majaczących w dali Stary Bóg Burzy przelatuje za graniami Dzierżąc wielki topór ze stali Pośród kłębiących się, rozpalonych Ogniem chmur Jasny rydwan szybko się toczy Ogłuszający odgłos Gromu słychać wśród gór Gdy wszechpotężny Perun kroczy Echo świętego Gromu daleko się niesie - - słabych zdrajców ogarnia trwoga Wataha wilków upiornie wyje w lesie Na wieki czcząc Starego Boga W blasku gromu na samotnym uroczysku Krąg w czarnych szatach ludzi Piorun jaśnieje w ofiarnym ognisku Płomień wiary w ich sercach budzi Dziewięć dusz niewolników parszywego chrysta Zginie w Imię wiecznej Wolności Nad nimi biała Swastyka – wielka i czysta Broni Perunowych włości Nienawistna Burza nad naszymi głowami W ludzkim kręgu czerń żercy szat Perun oświetla mrok nad swoimi synami Pogański kapłan to chrześcijan kat Gdzieś za szczytami gór jasny Piorun rozbłysnął Stara żertwa budzi radość w Bogu Strumień brudnej, zdradzieckiej krwi ze zdrajców trysnął – - rozległ się potężny dźwięk rogu Wyznawcy białego, mocarnego Peruna Składają mu żertwę w mroku Zapłonął oślepiający Ogień Pioruna – - krew – ofiara płynie po stoku Gromowa Wiara od wieków wymaga czci Z dumą oddawanej Perunowi Ciągłego przelewania chrześcijańskiej krwi Na pohybel chrystusowi.

ds.jpg

ChomikImage.aspx.jpg

The Junkers(2).jpg

peruna