Popularno-Naukowy

Siła drzemiąca w rewolucji francuskiej skupiona w ręku jednego człowieka, Napoleona Bonaparte, była potężną bronią. Napoleon nie wahał się z niej korzystać. Realizował z jej pomocą zarówno cele państwowe, dążąc do dominacji Francji w ówczesnej Europie, jak i osobiste. W ciągu siedmu lat, które minęły od podpisania traktatu pokojowego w Tylży, gdy cesarz Francuzów był u szczytu potęgi, sytuacja całkowicie się zmieniła. Inne kraje Europy rozbudowały i zmodernizowały armie, korzystając z rozwiązań organizacyjnych i taktycznych zastosowanych przez Naopleona. W roku 1812 Rosja dowiodła cesarzowi, że jego władza nie jest nieograniczona. Wyprawa Bonapartego na Moskwę kosztowała życie ponad 400 tysięcy żołnierzy francuskich i zakończyła się klęską.

Persowie dwukrotnie próbowali zaatakować państwa greckie w Grecji macierzystej - raz w roku 490 p.n.e., ponownie w latach 480-479. Najważniejszym starciem pierwszej inwazji była bitwa pod Maratonem. Od strony strategicznej nie miała ona dużego znaczenia, ponieważ nie zapobiegła drugiej inwazji, do której doszło zaledwie dziesięć lat później. Była jednak ogromnie ważna dla morale armii ateńskiej. Było to pierwsze zwycięstwo Greków nad Persami, które pokazało, że taktyka i uzbrojenie hoplitów przewyższają taktykę i uzbrojenie wroga.

12 maja 2008 roku w biednej chińskiej prowincji Syczuan, trzęsienie ziemi spowodowało śmierć blisko 70 tys. ludzi. Zginęło także 10 tys. dzieci, głównie pod gruzami niedopracowanych konstrukcyjnie szkół. Zrozpaczeni rodzice próbują dochodzić sprawiedliwości i odnaleźć osoby odpowiedzialne za zaniedbania. Jednak ich wysiłki blokuje urzędnicza niekompetencja, korupcja i obietnice bez pokrycia.

Rozwój cywilizacji na terenie starożytnych Chin doprowadził do pojawienia się wielu wynalazków naukowych i technicznych, o których Europejczycy dowiedzieli się o wiele wieków później. Rzemiosło chińskie posiadało cechę, której nie obserwuje się w innych państwach, a mianowicie zdolność do technicznych innowacji. Oto niektóre z wynalazków naukowych i technicznych opracowanych w starożytnym państwie chińskim.

Chiny zwane Państwem Środka, którego historia sięga 4 tys. lat p.n.e. to cel naszej filmowej wyprawy. Zaczniemy ją od słynnego Wielkiego Muru, który ciągnie się obecnie przez 2,4 tys. km i jest jedynym dziełem człowieka widzianym z kosmosu. Poznamy wielotysięczną Terakotową Armię, która strzeże Pierwszego Cesarza, w jego pośmiertnych podbojach. Otworzą się przed nami bramy Zakazanego Miasta, zza którego murów kolejni cesarze przez wieki rządzili swoim krajem. Odwiedzimy też Świątynię Nieba i cesarski Pałac Letni. W Pekinie od kuchni poznamy sekret pieczenia wybornej kaczki po pekińsku. Potem spłyniemy Rzeką Perłową (Li) do krainy, w której taoistyczni mędrcy szukali sposobów na nieśmiertelność. Z kolei mnisi z klasztoru Shaolin w górach Song Shan pokażą swoją sztukę walki kung-tu, dzięki której stali się stawni na całym świecie. Następnie przeniesiemy się do Szanghaju miasta, które łączy w sobie stary świat wąskich chińskich uliczek, z sięgającymi nieba wieżowcami w dzielnicy Pudong, w której wyczuwa się już atmosferę XXII wieku. W końcu wybierzemy się na tropikalną wyspę Hajnan, raju dla turystów.

Potajemnie wyprodukowany film oddaje prawdziwe uczucia Tybetańczyków.Tybetańczycy wypowiadają się na temat Tybetu,Chin oraz Olimpiady.

W Długim Marszu uczestniczyło 90 tysięcy żołnierzy i 30 tysięcy cywilów. Siły komunistyczne przeszły przez jedenaście prowincji, przebywając 12 tysięcy kilometrów i w październiku 1935 dotarły do prowincji Shaanxi. W czasie stoczonych podczas Długiego Marszu walk ze ścigającymi je siłami Kuomintangu wojska komunistyczne straciły prawie 50% swojego stanu osobowego. Podczas Długiego Marszu, w styczniu 1935 w Zunyi wybrano nowe kierownictwo KPCh, na czele z Mao Zedongiem.Przegrupowanie chińskiej Armii Czerwonej, dowodzonej przez Mao Tse-Tunga. Otoczona przez Kuomintang, w latach 1934-35 przeszła 10 tys. km. W czasie odwrotu narodził się kult Mao.

Bohaterką filmu w reżyserii Robina Newella jest znana chińska dziennikarka Ding Yu, która od kilku lat przeprowadza wywiady z ludźmi skazanymi na karę śmierci. Rozmawia z nimi tuż przed egzekucją. Efekt jej pracy trafia do ponad 40 milionów telewidzów.
Newell śledzi Ding Yu w pracy. - Ten niezwykle mocny, wyznaczający nowe granice dokument, stawia wiele pytań, m.in. czy i do jakiego stopnia filmowcy mogą wkraczać w ostatnie chwile życia skazańców - dowiadujemy się z komunikatu prasowego.

Współczesne Chiny dotknęła plaga uprowadzeń dzieci. Masowe porwania to rezultat prowadzonej przez blisko 30 lat polityki demograficznej, która miała ograniczyć przyrost naturalny. Zgodnie z modelem dwa plus jeden większość chińskich małżeństw może mieć tylko jedno dziecko. Posunięcie komunistycznych władz, które nie uwzględniły chińskiej tradycji dziedziczenia majątku, zgodnie z którą spadek przypada potomstwu w linii męskiej, spowodował lawinowy wzrost liczby aborcji płodów dziewczynek, a także falę uprowadzeń.

Pewna czeska agencja turystyczna oferuje swoim klientom „podróż w nieznane” – wyprawę do Korei Północnej. Grupa 27 czeskich turystów postanawia wydać po 2600 euro, aby odwiedzić kraj, któremu marzy się broń nuklearna, gdzie panuje kult jednostki, a „niewygodnych” obywateli umieszcza się w obozach. Czescy turyści nie mogą korzystać z telefonów komórkowych i wideokamer, nie wolno im w pojedynkę spacerować ani opuszczać hotelu. Widzą tylko tyle, ile powinni – iluzoryczny obraz pieczołowicie spreparowanej rzeczywistości. Panujący w Korei Północnej system przypomina im przeszłość krajów byłego Bloku Wschodniego. Jakie emocje wywołuje więc ten widok u turystów z Czech: sympatię, nostalgię, a może ulgę, że ten etap mają już za sobą…?

„Arirang” to jedyne tego rodzaju widowisko na świecie. Codziennie przez dwa miesiące w roku tysiące aktorów tworzą na murawie stadionu przedstawienie, które trudno porównać z jakimkolwiek innym spektaklem. Kolorowe stroje, rozbudowana choreografia wirujących tancerzy, zmieniające się w tle obrazy, utworzone przez trzymane w rękach statystów tablice, zapierają dech w piersiach zgromadzonej widowni. Festiwal przyciąga turystów, którzy już za 50 dolarów za najtańsze miejsca mogą oglądać triumf kultury Korei Północnej. Koreańczycy są bardzo dumni ze swego spektaklu. Choć codzienne występy są bardzo męczące, uczestniczący w nich aktorzy nie skarżą się. Władze zapewniają im posiłki oraz transport do domów. Czasem aktorzy wyobrażają sobie, iż na widowni zasiada sam wielki przywódca i ojciec narodu. To dodaje sił. Możliwość wystąpienia przed geniuszem artystycznym, generałem Kim Dzong Ilem, jest największym zaszczytem.

Jak tak naprawdę wygląda życie w Korei Północnej? Pomimo, że kraj ten uznawany jest za największe siedlisko zła to jednak ponad 20 milionów jego mieszkańców stara się jakoś normalnie żyć. Film opowiada o codziennym życiu w KRL-D. Zawiera wywiady z mieszkańcami, pokazuje ich codzienną pracę.

Dokument ukazujący kryzys humanitarny związany z uchodźstwem z Korei Północnej. Obserwujemy postępowanie władz chińskich, które bezlitośnie postępują z uchodźcami i wszelkimi, pomagającymi im osobami. Poznajemy część historii „podziemnego szlaku", zorganizowanej przez wielonarodową grupę aktywistów, dzięki której Koreańczycy z Północy mają szansę przedostać się do bezpieczniejszego świata. Aktywiści ryzykują życiem, angażując się w pomoc dla uchodźców koreańskich, których aktualnie w Chinach jest około 250 tys. Od czasów wojny koreańskiej w 1953 r. jedynie 10 proc., spośród wszystkich uciekających mieszkańców Korei Północnej, zdołało przedostać się do Korei Południowej. Tych, którzy pozostali w ChRL czeka żywot bezdomnego, prostytutki, nielegalnego pracownika, lub też są oni odsyłani z powrotem do ojczystego kraju. Tam zaś, jako więźniowie polityczni, trafiają do łagrów, co jest równoznaczne ze śmiercią. Film dokumentuje i pozostawia naszej własnej ocenie, refleksji, oburzeniu, sprzeciwowi wypowiedzi różnych stron, biorących czynny lub bierny udział w tym ogromnym kryzysie.

Holenderski reżyser PIETER FLEURY dokonał rzeczy niełatwej. Jako jeden z nielicznych otrzymał zgodę na realizację filmu w Korei Północnej. Wiązało się to jednak z koniecznością akceptacji nakręconego materiału przez władze państwowe.
To dlatego dokument jest pozornie obiektywną rejestracją zwykłego dnia jednej z koreańskich rodzin. Ale tylko pozornie, bo choć brak tu narracji, widzowie sami mogą ocenić, jakie absurdy niesie ze sobą niejednokrotnie życie w kraju Kim Dzong Ila. W fabryce odzieży, w której pracuje główna bohaterka, z głośników sączy się patriotyczna muzyka. Córka pani Hong uczy się w przedszkolu, że tak jak kwiatom potrzeba słońca, by rosły, tak dzieciom potrzebna jest miłość Wielkiego Wodza. Syn państwa Hong uczy się w szkole o abstrakcyjnym dla niego internecie. Wszędzie szaleją antyamerykańskie i antykapitalistyczne nastroje. Ludzie winią Zachód za wszelkie zło. Wieczorem cała rodzina rozmawia przy kolacji, opowiadając sobie o minionym dniu. Wydają się nie zdawać sobie sprawy z wszechogarniającej ich propagandy i tego, że żyją w kraju z powieści Orwella.

Richard jedzie do Teksasu, gdzie będzie uczył się jazdy Strikerem - ogromny wozem strażackim. Tak potężnym, że może on kruszyć beton.