Botticelli Pallas and Centaur, Uffizi, Firenze.jpg
-
1963 -
1964 -
1965 -
1966 -
1967 -
1968 -
1969 -
1970 -
1971 -
1972 -
1973 -
1974 -
1975 -
1976 -
1977 -
1978 -
1979 -
1980 -
1981 -
1982 -
1983 -
1984 -
1985 -
1986 -
1987 -
1988 -
1989 -
1990 -
2000 -
2001 -
2002 -
2003 -
2004 -
2005 -
2006 -
2007 -
2008 -
2009 -
2010 -
2011 -
5.extras -
6.tmp -
GTD -
Ostanowka Rossija -
R9с. Избранные радиоциклы -
В.Тольц -
Норильское восстание -
Разница во времени -
Розенберги и другие. Интерьер с бомбой -
Штази
W systemie wartości artysty rodzina odgrywała bardzo ważną rolę[potrzebne źródło].
Starsi bracia Alessandra to:
Giovanni (ur. 1421) – kupiec o przydomku „Botticelli” ('beczka'; stąd właśnie wziął się przydomek samego Alessandra)
Antonio (ur. 1431) – złotnik (wykonywał ramy, a także różne ozdoby, i stąd właśnie miał stały kontakt z artystami; w 1472 roku został zapisany jako „artysta florencki” w gildii św. Łukasza, skąd możliwe, iż Alessandro czerpał inspirację bądź również i naukę)
Simone (ur. 1444)
Ojciec Aleksandra – Mariano di Vanni Filipepi – był garbarzem.
Od 1470 roku posiadał własną pracownię, w której realizował zamówienia bogatych rodzin florenckich - głównie rodu Medicich, zaś od 1472 – Botticelli znajdował się na liście w gildii św. Łukasza jako samodzielny malarz. Większość życia spędził w rodzinnej Florencji, odbył nieliczne podróże, m.in. do Rzymu, Pizy, oraz prawdopodobnie do Mugello. W późniejszym okresie malarz uległ ascetycznej ideologii głoszonej przez Savonarolę, która istotnie wpłynęła na styl jego malarstwa. Pod koniec życia stworzył niewiele dzieł.
W 1504, wraz z innymi wielkimi artystami florenckimi, brał udział w naradzie, która miała ustalić miejsce ustawienia posągu Michała Anioła – Dawida
Pomiędzy 1504 a datą jego śmierci nie zachowały się żadne wzmianki o artyście.