Beuys Sibylla, 1957, 24 x 50 x 185 cm, Museum Ludwig,Köln.jpg

Joseph Beuys (ur. 12 maja 1921 w Krefeld - zm. 23 stycznia 1986 w Düsseldorfie) - niemiecki artysta, teoretyk sztuki, pedagog, działacz i reformator społeczny i polityczny. W swojej twórczości zajmuje się głównie rzeźbą, rozszerzając formułę tego medium aż po działania w czasie i procesy społeczne.

Kluczowe dla jego twórczości są doświadczenia spędzonego dzieciństwa w rejonie granicznym między Holandią a Niemcami, jak i doświadczenia wojenne (jako pilot został zestrzelony na Ukrainie i uratowany przez miejscową ludność). Początkowe zainteresowania przyrodnicze przeradzają się w zainteresowania kreatywnością i studiami sztuki. Wczesne dzieła to rzeźby i rysunki, oraz pojawienie się koncepcji prymatu idei nad obiektem (lata 40. i 50.). W latach 60. bierze udział w międzynarodowym ruchu Fluxus. W obiektach rzeźbiarskich wykorzystuje nietrwałe materiały (dotąd obce temu medium) tłuszcz, miód, filc, przedmioty z życia. Formułuje "Teorię rzeźby" - przechodzenia od chaosu do uporządkowania, jak i "Rzeźby społecznej". Od roku 1961 prowadzi działalność edukacyjną w Düsseldorfie. Występuje publicznie, początkowo tworząc akcje, performance, coraz bardziej skupiając się jednak na społecznym charakterze swoich wystąpień: organizuje wykłady, strajki, akcje polityczne (problematyka: polityczna, ekologiczna, społeczna, pedagogiczna, twórczego potencjału człowieka, przestrzeni sztuki). Był charyzmatycznym człowiekiem, artystą, jako postać zawsze w charakterystycznym kapeluszu.