porównanie sylwetek.jpg
-
Age of Wonders -
Age of Wonders 2 II -
Anatomia -
Assassin`s Creed 2 -
Audiobooki -
Biotechniki rozrodu -
Bydło -
CHOROBY ZWIERZĄT EGZOTYCZNYCH -
Cuda Wrzechświata -
Daleko od domu -
Drób -
Ebooki -
Embriologia -
Filmy o kotach (różne) -
Garfield -
Imperial Glory -
Inseminacja -
IX sezon -
Kocim okiem -
Koty -
Książki -
Księżniczka Bajkowa Podróż -
Lassie -
Leki -
Magiczna podróż do Afryki -
Marsz Diznozaurów -
Noc w Muzeum -
Opowieści na dobranoc -
Owce -
Pies przed sądem -
Pokochaj koty -
Przewodnik po rasach psów -
Psy -
Rozród -
Różne -
Różne nieposegregowane -
Sezon 1 -
Sezon 2 -
Sezon 3 -
Sezon III -
Tresura -
Trzoda chlewna -
VII sezon -
VIII sezon -
Virtual Garden -
Wszystko o psach -
Zablokowane -
Zaklinacz psów - multimedialny -
Zamiana Pana -
Zwierzęta świata - Co wiemy o psach
Max von Stephanitz - założyciel rasy o protoplaście dzisiejszych owczarków: "Horand ucieleśniał dla entuzjastów rasy spełnienie ich najdroższych marzeń. Był to pies, jak na te czasy, duży (61 cm), o potężnej budowie, pięknych liniach i szlachetnej głowie. Był silny i sprężysty, jak stalowy drut. Jego wspaniałej budowie odpowiadał charakter. Horand był cudowny w posłusznej wierności dla swego pana, był prostolinijny i szczery. Miał naturę gentlemana, połączoną z nieograniczoną pasją życia i pracy. Mimo że nie przeszedł gruntownej tresury w młodym wieku, był przy boku swego pana uważny na jego najmniejsze skinienie. Pozostawiony sam sobie, stawał się skończonym rozrabiaką i niepoprawnym prowokatorem bójek. Zawsze dobrze usposobiony wobec spokojnych ludzi, nieufny, ale nieulękły wobec obcych, uwielbiał dzieci. Jego błędy w zachowaniu były wadami wychowania, nigdy skłonnościami charakteru. Horand cierpiał po prostu na nadmiar niespożytej energii, był szczęśliwy i wniebowzięty, kiedy ktoś się nim zajął – był wtedy najszczęśliwszym z psów."
W wyniku chowu krewniaczego i upodobań niektórych hodowców do dużych psów, hodowla owczarka przybrała w pierwszym ćwierćwieczu XX stulecia nie taki kierunek, jaki obrali założyciele rasy. Około 1925 roku psy tej rasy, jako całość, stały się wysokie, kwadratowe i niezgrabne, brak im było cech, które były wymagane przez Stephanitza jako ideał. Notowano ponadto coraz więcej wad charakteru oraz mnożyły się braki w uzębieniu. W roku 1922 Max von Stephanitz wprowadził system regularnych przeglądów licencyjnych, na których analizowano i przeprowadzano surową krytykę, każdego kandydującego do rozpłodu psa, z dokładnym opisem i poleceniem, jak go hodować.
W roku 1925 odbyła się we Frankfurcie nad Menem wystawa, na której poddano surowej ocenie owczarki i wyselekcjonowano osobniki, mające mieć od tej pory najsilniejszy wpływ na kształtowanie rasy według założeń von Stephanitza. Zwycięzcą wystawy został pies Klodo von Boxberg.
Klodo von Boxberg