misiaQ_76

Prezent
Ulubiony
Wiadomość

Kobieta Monika

widziany: 6.02.2024 21:08

6575
15853
64232
20201

114043 plików
7993,46 GB

Ukryj opis Rozwiń

Foldery

misiaQ_76

~~ INDIANIE ~~ (misia)

⊰♥⊱ BAJKI I FILMY DLA DZIECI I MŁODZIEŻY (misia)

⊰♥⊱ Ciąża i poród (misia)

⊰♥⊱ DZIECI, MŁODZIEŻ (misia)

⊰♥⊱ DZIECIOM MUZYKA ♫ (misia)

⊰♥⊱ Programy edukacyjne (misia)

⊰♥⊱ ZRÓB SAMA = PLASTYKA, TECHNIKA (misia)

۞ Filmy i seriale (misia)

۞ Muzyka---♫♪ ♫♪♪--- (misia)

Encyklopedie i słowniki (misia)

Farinelli (Carlo Broschi)

Z repertuaru Farinelliego

Fotografowanie - książki, pomoce (misia)

Galeria - obrazki, tapety

Gitara (misia)

Historia Polski (misia)

JĘZYKI OBCE

Kliknij i pomóż

Komputer

	POLSKIE CZCIONKI
	Wygaszacze

LEPIEJ O TYM WIEDZIEĆ

Modele Kartonowe (misia)

Przepisy

Pszczelarstwo

	pszczelarstwo
	pszczelarstwo( 1)

ŚMIESZNE wypowiedzi dzieci na różne tematy HIHIHI

survival - sztuka przetrwania

	Apteczka, urazy, zapobieganie
	kusza - jak zrobić
	Węzły żeglarskie

Truciciele w doniczkach

WIĄZANIE CHUST, APASZEK (misia)

zachomikowane

Zioła,ziołoleczni ctwo

==poukładać ściągnięte

Barbara Kazana - Filmy

Barbara Kazana - Filmy(1)

Barbara Kazana - Zdjęcia

Czarny Bez

czasopisma

	Z nami zdrowiej
	ZIOŁA DLA ZDROWIA

domowa apteka

dr Henryk Różański

Dr. Henryk Różański - Kompedia

Dr. Henryk Różański - Kompedia(1)

Dr. Henryk Różański - Preparaty

Dr. Henryk Różański - Preparaty(1)

Dr. Henryk Różański - Zioła - Ze strony rozanski.li

Dr. Henryk Różański - Zioła - Ze strony rozanski.li(1)

Farmakopea Polska 8

Farmakopea polska III

Farmakopea polska IV

Farmakopea Polska IV(1)

Farmakopea Polska IV(1)(1)

Farmakopea Polska VI

Farmakopea polska VIII

Farmakopea Polska VIII(1)

Farmakopea Polska XII

Ksiazkiewicz Teodor - Ziololecznictw o ojcow Bonifratrów dla osób starszych

Miody,pyłki,pr opolis

Poradnik ziołowy - Ojciec Sroka Grzegorz

Porady pani Stefanii Korżawskiej

PRZEPISY NA DOMOWE KOSMETYKI

Sebastian Szaman 21 wieku - Zioła - Właściwości i zastosowania

św. Hildegarda

Syrop

Tombak Michał - Uleczyć nieuleczalne

Zioła - własciwości lecznicze

Ziołowe galeny i mieszanki

Zrób sam - Budownictwo, wiązanie krawata lub sznurówek i inne (misia)

Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ Haft krzyżykowy (misia)

Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ Kuchnia (misia)

Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ PatchWork (misia)

Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ Szydełko i druty (misia)

Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ Zdrowie i uroda (misia)

Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒzachomiko wane

Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒzzz...moj e

Ostatnio pobierane pliki

Kurkumina.pdf

Medycyna ducha i ciala - Alberto Viloldo.pdf

Naturalne Metody Poprawy Widzenia.pdf

KLIMUSZKO Cz. Ziołolecznictwo.pdf

Domowy poradnik zdrowia - Śliwowski H.pdf

Fitoterapia i receptury.pdf

Aloes_jeżówka_różaniec.jpg

kiwi.jpg

Życie Bez Chorób - Sieradzki Marek.doc

Zioła dla wszystkich - Piotr i dorota Metera.pdf

Zioła

Galeria

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

« poprzednia strona następna strona »

69 KB
31 maj 24 2:01

KOMOSA PIŻMOWA
(Chenopodium ambrosioides L.)

Komosa piżmowa

Jest to jednoroczna roślina o łodydze czerwonawej, rozgałęzionej, z liśćmi lancetowatymi, naprzemianległymi. Liczne kwiaty zgrupowane są w kłębiki ułożone w pozorne grona szczytowe i kątowe. Owocem jest orzeszek. Cała roślina pachnie przyjemnie. Gatunek ten pochodzi z tropikalnych rejonów amerykańskich, skąd został sprowadzony do Europy w XVII wieku. Służył do sporządzania naparu przypominającego herbatę.
Dla celów farmaceutycznych zbiera się ziele (Herba Chenopodii) zrywając ręcznie kwitnące wierzchołki pędów. Zbiór można powtarzać do 3 razy rocznie. Ziele trudno wysycha. Trzeba je rozłożyć cienką warstwą i często przewracać. Należy je przechowywać w zamkniętych pudłach, w ciemności. Surowiec zawiera olejek eteryczny, którego głównym składnikiem jest askarydol, a ponadto saponiny, garbniki i gorycze. Odwar pobudza trawienie i przemianę materii. Działa przeciwrobaczycowo, może być też użyty w przypadku bolesnego miesiączkowania, astmy, zaburzeń nerwowych i paraliżu niektórych narządów. Jednak najczęściej stosuje się olejek eteryczny otrzymany w drodze destylacji świeżych roślin, który jest używany przede wszystkim jako środek przeciw pasożytom jelitowym. Podobne zastosowanie znajduje w weterynari. Suszone rośliny i olejek w dużej dawce są trujące i mogą być używane tylko pod kontrolą lekarza.

Okres kwitnienia:

VI-IX
Zbiór ziela:

VI-IX

z chomika MADEBYME

102 KB
31 maj 24 2:01

JAŁOWIEC POSPOLITY.jpg

JAŁOWIEC POSPOLITY
(Juniperus communis L.)

Krzew (rzadziej drzewo) żywiczny, o gałęziach brunatnych, giętkich, gęsto pokrytych trwałymi igłami osadzonymi po 3 w okółkach. Jest to roślina dwupienna; kwiaty męskie zebrane są w krótkie kotki, kwiaty żeńskie tworzą brunatną szyszeczkę. Owocem jest nibyjagoda (szyszkojagoda) dojrzewająca w drugim roku. Jałowiec rośnie w lasach strefy umiarkowanej, na pastwiskach, na glebach kamienistych lub piaszczystych. W niektórych krajach podlega ochronie.
W celach leczniczych zbiera się szyszkojagody (Fructus Juniperi), rzadziej drewno (Lignum Juniperi). Strąca się szyszkojagody na płótno lub zrywa ręcznie (w rękawiczkach!). Suszy się dość długo w cieniu, a potem dosusza w suszarni, w temperaturze 35°C. Zawierają żywicę, olejek eteryczny (w którym występują m.in. pinen i borneol), inozyt, glikozyd flawonowy i gorycz juniperynę. Działają silnie moczopędnie, dezynfekująco, żółciopędnie, a także pobudzają czynności trawienne. Sporządza się odwar z łyżeczki do kawy rozdrobnionych szyszkojagód na filiżankę wody. Szyszkojagody wchodzą w skład mieszanek, m.in. moczopędnej i przeciwgośćcowej, które pobudzają także procesy przemiany materii. Drewno jałowca działa podobnie, ale słabiej. Przeciwwskazaniem są ostre stany zapalne nerek oraz ciąża. Długotrwałe picie wyciągów z jałowca może spowodować zaburzenia w czynności nerek. Jałowiec stanowi przeciwgośćcowy i odświeżający dodatek do kąpieli.
"Owoce" jałowca służą do aromatyzowania mięsa i wyrobów alkoholowych. Jest to krzew ozdobny sadzony w ogrodach i parkach.

Okres kwitnienia:
IV-V
Zbiór szyszkojagód:
IX-XI
Zbiór drewna:
II-III

z chomika MADEBYME

55 KB
31 maj 24 2:01

ZŁOCIEŃ DALMATYŃSKI.jpg

ZŁOCIEŃ DALMATYŃSKI
(Chrysanthemum cinerariifolium)

Złocień dalmatyński

Bylina o łodydze wzniesionej, z liśćmi naprzemianleglymi, pierzastodzielnymi, pod spodem wełnisto owłosionymi. Koszyczki kwiatowe, pojawiające się na końcach łodyg, są złożone z białych kwiatów języczkowatych i żółtych kwiatów rurkowatych. Owocem jest niełupka. Cała roślina jest silnie aromatyczna. Gatunek ten pochodzi z Dalmacji, skąd rozpowszechnił się na całym świecie jako rośina ozdobna i środek skutecznie zwalczający szkodliwe owady.
Zbiera się młode, dopiero rozwijające się koszyczki (Flos Pyrethri) z roślin 2-8-letnich, dwa razy w roku. Najpierw czeka się, aby zwiędły, a potem suszy w suszarni w temperaturze do 50°C. Suche koszyczki zawierają pyretryny i cineryny, olejek eteryczny, glikozydy i inne substancje. Pyretryny i cineryny są insektycydami kontaktowymi używanymi zewnętrznie przeciw pasożytom zwierząt i ludzi oraz przeciw szkodnikom roślin. Działają również skutecznie na owsiki i glisty. Można zwiększyć ich skuteczność przez dodanie pewnych substancji, jak np. sezaminy i piperonylu. Zaleta pyretryn i cineryn polega na tym, że nawet zastosowane masowo nie zanieczyszczają środowiska, ponieważ nie kumulują się ani w przyrodzie, ani w żywych organizmach oraz nie są toksyczne dla człowieka i zwierząt stałocieplnych. Paraliżują jedynie układ nerwowy zwierząt zmiennocieplnych i nie powodują u owadów ani przyzwyczajenia, ani odporności. Pyretryny i substancje pokrewne stanowią zatem przedmiot szczególowych badań na całym świecie.

Okres kwitnienia:

V-VII
Zbiór koszyczków:

V-VII

z chomika MADEBYME

84 KB
31 maj 24 2:01

DRAPACZ LEKARSKI.jpg

DRAPACZ LEKARSKI
(Cnicus benedictus L.)

Drapacz lekarski

Roślina roczna o łodydze owłosionej, rozgałęzionej, liściach podługowatolancetowatych, pierzastowrębnych, kolczastych, naprzemianległych. Rozgałęzienia łodygi kończą się koszyczkami złożonymi z żółtych kwiatów. Owocem jest niełupka z puchem. Gatunek ten, pochodzący ze wschodnich rejonów śródziemnomorskich i sąsiednich części Azji, był używany od XVI wieku do leczenia chorób płucnych i dżumy. Zapotrzebowanie na surowiec pokrywają plantacje tej rośliny.
Zbiera się ziele (Herba Cnici benedicti) tuż przed kwitnieniem, powtarzając zbiór do 5-ciu razy rocznie, w rękawiczkach. Można także zbierać liście (Folium Cnici benedicti), które dostarczają więcej substancji czynnych. Zebrany surowiec suszy się w cieniu lub w suszarni w temperaturze maksimum 40°C. Ma on smak gorzki. Należy go przechowywać w zamkniętych opakowaniach. Zawiera gorycz knicynę, ślady olejku eterycznego, garbniki, śluzy i dużo składników mineralnych. Drapacz przyjmowany sam w bardzo małych ilościach lub w mieszance służy do leczenia zaburzeń w trawieniu, zwiększa apetyt oraz pobudza wydzielanie żółci i soku żołądkowego. Działa również wiatropędnie i ściągająco, pobudza czynności wątroby i ma właściwości antybiotyczne. Jednakże w dużej dawce podrażnia nerki, co może objawiać się wymiotami i uczuciem duszności. Kobiety w ciąży nie powinny go używać.
Drapacz znajduje również zastosowanie w przemyśle: służy do wyrobu gorzkich likierów; dawniej używany był przy produkcji piwa.

Okres kwitnienia:

VI-VII
Zbiór ziela:

VI-VIII

z chomika MADEBYME

69 KB
31 maj 24 2:01

JASNOTA BIAŁA.jpg

JASNOTA BIAŁA
(Lamium album L.)

Bylina o łodydze kanciastej, podnoszącej się, liściach naprzeciwległych, sercowatych. W kątach górnych liści znajdują się nibyokółki białych kwiatów. Owocem jest poczwórna rozłupnia. Cała roślina jest owłosiona. Gatunek ten, rozpowszechniony w całej Europie, występuje jako chwast w ogrodach, na przychaciach, przydrożach i w zaroślach.
Zbiera się kwiaty (Flos Lamii albi) ręcznie, podczas suchej słonecznej pogody i suszy się je szybko rozpostarte cienką warstwą w cieniu lub w suszarni w temperaturze maksimum 40°C. Suche kwiaty mają miodowy zapach i gorzki smak. Przechowuje się je w zamkniętym pojemniku, w ciemności. Zawierają śluzy, garbniki, saponinę, glikozydy i sole mineralne. Działają słabo ściągająco, przeciwzapalnie, moczopędnie i wykrztuśnie. Są pomocne w tamowaniu krwawienia z narządów rodnych i pobudzają procesy przemiany materii. Sporządza się odwar z 2 łyżek kwiatów na 1½ szklanki wody. Leczy on nieżyt górnych dróg oddechowych i zwalcza bezsenność. Służy również do obmywań i okładów w przypadku wyprysków skórnych, egzem, oparzeń, żylaków odbytu i nóg, a także do płukania gardła.
Ze świeżych kwiatów przygotowuje się ziółka (słodzone miodem), które wpływają dodatnio na przemianę materii. Z młodych liści można przyrządzić potrawę jak ze szpinaku. Jasnota jest doskonałą rośliną miododajną.

Okres kwitnienia:
IV-IX
Zbiór kwiatów:
V-IX

z chomika MADEBYME

70 KB
31 maj 24 2:01

lecz-135.jpg

Drzewo lub krzew o gałęziach kutnerowatych, liściach naprzemianległych, jajowatych, filcowatych na dolnej stronie. Duże, różowe kwiaty osadzone są pojedynczo na krótkich szypułkach. Mają przyjemny zapach. Owoc jest jabłkowaty, barwy żółtej, pachnący, omszony. Gatunek ten, pochodzący z Kaukazu, rozprzestrzenił się stopniowo przez kraje śródziemnomorskie sięgając do Europy Środkowej. W starożytności pigwa symbolizowała szczęście, płodność oraz miłość i należała do najbardziej cenionych roślin leczniczych.
Surowcem zielarskim są owoce (Fructus Cydoniae) i nasiona (Semen Cydoniae). Zrywa się owoce dojrzałe i dopiero po pewnym czasie kraje i suszy w temperaturze nie przekraczającej 50°C. Ich miąższ zawiera cukry, pektynę, witaminę C, olejek eteryczny, garbniki i kwasy organiczne. Jest używany w odwarze przeciw zaburzeniom żołądkowym, bólom gardła, biegunkom i krwotokom. Suche nasiona zawierają do 22% śluzów, olej, glikozyd amygdalinę i garbniki. Używa się je całe w odwarze, w ilości 1-3 g na szklankę wody, przeciw kaszlowi i nieżytowi żolądka lub jelit. Zmiażdżone nasiona służą do sporządzenia odświeżających opatrunków śluzowych na zranienia, zapalenie stawów, spękania sutek lub rąk.
Świeże pigwy służą do produkcji konfitur, kompotów, galaretek i syropów.

Okres kwitnienia:

V-VI
Zbiór owoców:

X
Zbiór nasion:

X

z chomika MADEBYME

70 KB
31 maj 24 2:01

Leszczyna.jpg

Leszczyna

Wysoki krzew o brunatnych, giętkich gałęziach, liściach naprzemianległych, szorstkich, jajowatych. Jest to roślina jednopienna. Kwiaty pręcikowe są zebrane w kotki, kwiaty żeńskie po dwa w okrywie, z której wystają czerwone znamiona. Leszczyna kwitnie na początku wiosny, przed rozwojem liści. Owocem jest orzech. Leszczyna rośnie na skraju zagajników i lasów w strefie umiarkowanej; wiele jej odmian uprawianych jest w ogrodach.
Zbiera się liście, korę i orzechy (Folium, Cortex, Nux Coryli avellanae). Liście zrywa się ręcznie podczas suchej pogody, korę zdejmuje się z młodych gałęzi wiosną. Wszystkie te części suszy się na siatkach w miejscu przewiewnym, w suszarni zaś w temperaturze maksimum 40°C. Liście i kora zawierają olejek eteryczny, glikozydy i cukier, kora - również garbaiki i kwasy organiczne. Sporządza się z nich ziółka moczopędne, używane też do leczenia żylaków i zaburzeń w krążeniu, zewnętrznie - do kąpieli przeciw żylakom odbytu i do obmywania ropiejących ran. Jądra orzechów zawierają do 60% oleju tłustego, białka, cukry i witaminy. Są bardzo pożywne i wpływają dodatnio na układ nerwowy.
Orzechy wchodzą w skład wielu wyrobów cukierniczych i piekarniczych. Olej służy do produkcji mydeł i preparatów perfumeryjnych. Leszczyna jest doskonałą wczesnowiosenną rośliną pyłkodajną.

z chomika MADEBYME

96 KB
31 maj 24 2:01

SZALEJ JADOWITY.jpg

SZALEJ JADOWITY
(Cicuta virosa L.)

Szalej jadowity

Bylina o bulwiastym kłączu, pustym wewnątrz i podzielonym na komory, łodydze dętej, bruzdowanej. Liście odziomkowe są długoogonkowe, pierzaste, zaś liście łodygowe - pochwiaste. Drobne, białe kwiaty są zebrane w baldachy złożone. Owocem jest podwójna rozłupnia. Cała roślina jest gwałtowną trucizną. Gatunek ten występuje sporadycznie na półkuli północnej, nad brzegami strumieni i rzek, na bagnach, wszędzie tam, gdzie wilgotność podłoża jest dostateczna.
Zbiera się kłącza (Rhizoma Cicutae virosae), wyrywając wybrane uprzednio rośliny. Kłącza myje się szybko, usuwa części zielone, kraje na połowę i suszy na powietrzu lub w suszarni w temperaturze nie przekraczającej 45°C. Zawierają one trującą cykutoksynę oraz olejek eteryczny o właściwościach narkotycznych, ale nietrujący. Szalej może być stosowany tylko pod ścisłą kontrolą lekarza. Substancje, które zawiera, działają na ośrodkowy układ nerwowy; w dużym rozcieńczeniu działają one przeciwskurczowo (na mięśnie gładkie), uspokajająco i zapobiegają zawrotom głowy. Szalej jest składnikiem maści stosowanych przeciw zapaleniu skóry, wypryskom i grzybicom skóry. Szalej jest często mylony z selerem; jego kłącze ma podobny kształt, podobny słodki smak i zapach pietruszki, toteż zatrucia nie należą do rzadkości. Zatrucie objawia się bólem głowy, lękiem i skurczami. Należy wówczas natychmiast wezwać lekarza.

Okres kwitnienia:

VII-IX
Zbiór kłączy:

X-XI

z chomika MADEBYME

52 KB
31 maj 24 2:01

Cykoria podróżnik.jpg

Cykoria podróżnik

Bylina o korzeniu stożkowatym, łodydze wzniesionej, kanciastej, rozgałęzionej. Liście odziomkowe są haczystodzielne, liście łodygowe lancetowate i siedzące. Niebieskie koszyczki, złożone z samych kwiatów języczkowatych, osadzone są w kątach liści. W całej roślinie znajdują się rurki mleczne. Gatunek ten występuje pospolicie w Europie, Afryce i Azji, na skrajach pól, w rowach i na łąkach jako chwast. Znano go już w starożytnym Egipcie, gdzie był ważną rośliną leczniczą i "sałatową". W XVII wieku korzeń cykorii używany był jako namiastka kawy.
Zbiera się korzenie (Radix Cichorii) dzikich roślin, czyści starannie, myje, tnie na kawałki i suszy szybko w temperaturze nie przekraczającej 50°C. Suchy korzeń ma zapach korzenny i gorzki smak. Zawiera do 0,1% gorzkiego glikozydu - entybiny, inulinę, garbniki i cukry redukujące. Substancje te wzmagają wydzielanie żółci i soku żołądkowego oraz zwiększają apetyt. Odwar (2 łyżeczki do kawy na filiżankę wody, pić dwie filiżanki dziennie) działa moczopędnie, słabo przeczyszczająco i pobudzająco. Pije się go w przypadku chorób wątroby, w celu rozpuszczenia kamieni żółciowych lub nerkowych, oraz w przypadku zapalenia dróg moczowych. Dzięki dużej zawartości inuliny ma również zastosowanie w leczeniu cukrzycy.
Z form i odmian uprawnych cykorii uzyskuje się namiastkę kawy. Młode pędy pędzonej cykorii spożywa się jako warzywo, zaś pokrewny gatunek, endywia (C.endivia) dostarcza smacznych liści na sałatę, o dużej zawartości witaminy C.

z chomika MADEBYME

45 KB
31 maj 24 2:01

BUŁAWINKA CZERWONA.jpg

BUŁAWINKA CZERWONA
(Claviceps purpurea)

Buławinka czerwona

Jest to grzyb workowiec porażający najczęściej kłosy żyta. W okresie kwitnienia żyta krótkie strzępki grzybni przerastają i wypełniają całkowicie zalążnie kwiatów tego zboża. Na zewnątrz strzępki produkują przez kolejne przewężenia zarodniki konidialne; jednocześnie na powierzchni pojawia się jasna, słodka wydzielina. Płyn ten wabi owady, które przenoszą zarodniki na zdrowe rośliny. Strzępki grzybni rosną i zbijają się, tworząc czatny, wystający z kłosa rożek - przetrwalnik zwany sporyszem. Podczas żniw przetrwalniki te wypadają z kłosów na ziemię, na wiosnę zaś wydają drobniutkie otocznie, które wyrzucają zarodniki workowe na młode źdźbła żyta.
Sporysz (Secale cornulum) jest niezastąpionym surowcem do produkcji wielu ważnych leków. Dawniej był zbierany z kłosów porażonych roślin, obecnie uzyskuje się go ze specjalnych poletek żyta sztucznie zakażanego oraz z kultur grzybni hodowanych w kadziach fermenatacyjnych. Sporysz zawiera pochodne indolowe, które można podzielić na rozpuszczalne w wodzie (ergometryna, ergobazyna i ergometrynina) i na nierozpuszczalne w wodzie (grupa ergotaminy i ergotoksyny); zawiera również barwniki, lipidy, aminy i antrachinony. Substancje czynne powodują skurcz mięśni gładkich macicy, zmniejszają pobudliwość nerwów współczulnych, powodują skurcz naczyń krwionośnych obwodowego układu żylnego i zwiększają ciśnienie tętnicze. Stosowane są w ginekologii, internie i neurologii.

Zbiór przetrwalników:

VI-VII

z chomika MADEBYME

74 KB
31 maj 24 2:01

ORZECH WŁOSKI.jpg

ORZECH WŁOSKI
(Juglans regia L.)

Drzewo o korze najpierw brunatnej, z wiekiem szarej i spękanej, liściach nieparzystopierzastych, przyjemnie pachnących. Kwiaty pręcikowe są zebrane w kotki, kwiaty słupkowe - osadzone po 1-3 na szczycie gałązek. Orzech kwitnie wiosną przed ukazaniem się liści. Owocem jest pestkowiec. Gatunek ten, pochodzący z Południowego wschodu Europy i z Azji Zachodniej, jest często sadzony w ogrodach i na plantacjach.
W lecznictwie ludowym zbiera się zielone łupiny pestkowców (Pericarpium Juglandis nucis), zdejmowane po dojrzeniu owoców. Suszy się je rozpostarte cienką warstwą w miejscu słonecznym lub w suszami, często przewracając, dopóki nie nabiorą ciemnobrązowej barwy. W lecznictwie oficjalnym zbiera się ręcznie młode listki (Folium Juglandis), które suszy się szybko na siatkach. Łupiny i liście zawierają garbnik juglaninę, garbniki galusowe, olejek eteryczny i glikozyd hydrojuglon. W nowoczesnej terapii odwar z liści używany jest jako środek ściągający przy leczeniu zaburzeń żołądkowych i jelitowych (½-1 łyżka liści na szklankę wody, pić ¼-½ szklanki 2-3 razy dziennie). Działa również depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy oraz rozkurczowo i przeciwkrwotocznie. Używane zewnętrznie preparaty z orzecha służą do leczenia chorób skórnych i odmrożeń oraz do płukania gardła.
Bogate w białko "jądra" znajdują zastosowanie w przemyśle spożywczym i w cukierniczym, drewno orzecha - w meblarstwie.

Okres kwitnienia:
V
Zbiór łupin:
VIII-IX
Zbiór liści:
VI-VII

z chomika MADEBYME

52 KB
31 maj 24 2:01

lecz-141.jpg

Roślina jednoroczna o łodydze wzniesionej i rozgałęzionej, liściach siedzących, naprzemianległych, potrójnie 3-siecznych. Kwiaty niebieskie, osadzone na szczycie łodygi, mają ostrogę, w której znajduje się nektar. Owocem jest torebka. Gatunek ten, pochodzący z rejonu Morza Śródziemnego, rozprzestrzenił się na całym świecie jednocześnie z uprawą zbóż, których jest chwastem. Świeża łodyga i części suszone stosowane są od dawna do leczenia ran; stąd pochodzi nazwa łacińska gatunku: consolidare = goić.
Zbiera się kwiaty (Flos Calcatrippae) lub ziele (Herba Calcatrippae). Kwiaty zrywa się ręcznie, ziele ścina w okresie pełnego kwitnienia. Zebranych części nie wolno gnieść. Suszy się je rozpostarte cienką warstwą w miejscu cienistym lub w suszarni w temperaturze maksimum 35°C. Mają zapach miodu i powinny być przechowywane w ciemności w zamkniętych pojemnikach. Cała roślina z wyjątkiem kwiatów jest trująca. Zawiera alkaloidy, glikozyd delfininę i kwas akonitowy w łodydze. Substancje te działają moczopędnie, przeciwrobaczycowo i przeczyszczająco. Tylko lekarz może zapisywać odwary i wyciągi alkoholowe zawierające ostróżeczkę. W Polsce ostróżeczka używana jest tylko do produkcji preparatu przeciw wszawicy.
Roślina ta jest używana także w medycynie weterynaryjnej. Odmiany o dużych kwiatach są uprawiane jako rośliny ozdobne, ale nie mogą być użyte do celów leczniczych.

Okres kwitnienia:

VI-VIII
Zbiór kwiatów:

VI-VIII
Zbiór ziela:

VI-VIII

z chomika MADEBYME

76 KB
31 maj 24 2:01

Bieluń dziędzierzawa.jpg

Bieluń dziędzierzawa

Roślina jednoroczna, duża, o łodydze rozgałęzionej, liściach naprzemianległych, jajowatych, zatokowoząbkowanych, nieprzyjemnie pachnących. W rozwidleniach pędów lub na ich szczycie pojawiają się duże, lejkowate kwiaty białe lub bladolila. Owocem jest torebka zawierająca czarne nasiona. Cała roślina jest bardzo trująca. Pochodzi prawdopodobnie z Ameryki Północnej. Uprawia się ją na dużą skalę dla potrzeb przemysłu farmaceutycznego.
Zbiera się liście (Folium Stramonii) i nasiona (Semen Stramonii). Liście trzeba śinać wczesnym rankiem, na początku kwitnienia. Najpierw suszy się je rozpostarte pojedynczą warstwą, później w kilku warstwach. W suszarni temperatura nie powinna przekroczyć 40°C. Nasiona wydobywa się po wyschnięciu torebek. Oba produkty zawierają alkaloidy pochodne tropanu (ok. 0,4% ), a mianowicie hioscyjaminę, atropinę i skopolaminę. Substancje te działają rozkurczająco, osłabiają czynność wydzielniczą gruczołów i rozszerzają oskszela. Używa się ich do leczenia astmy (papierosy i tabletki) oraz ostrych nieżytów oskrzeli. Producentem leków zawierających wymienione substancje jest wyłącznie przemysł farmaceutyczny, a leki może przepisać tylko lekarz. Zatrucia dzieci nasionami bieluniu są dość częste; dawka śmiertelna wynosi około 20 nasion.
Uprawia się również inne gatunki bieluniu: D.metel, pochodzący z Ameryki Południowej, i D.inermis, pochodzący z Etiopii, oba jeszcze bogatsze w alkaloidy. W Polsce uprawia się także gatunek D.inoxia.

Okres kwitnienia:

VI-X
Zbiór liści:

VI-IX
Zbiór nasion:

IX-X

z chomika MADEBYME

84 KB
31 maj 24 2:01

Głóg dwuszyjkowy.jpg

Głóg dwuszyjkowy

Krzew o gałęziach szarych, ciernistych, liściach naprzemianległych, skórzastych, 3-klapowycb. Kwiaty białe lub różowe, są zebrane w baldachogrona. Owoc jest jabłkowaty, jajowaty, czerwony, z resztkami kielicha i 2-3 zaschniętymi szyjkami słupków. Głóg występuje powszechnie w dużej częśi Europy, na skraju lasów, na słonecznych wzgónach. Nazwa łacińska głogu pochodzi od słowa greckiego kratagos = mocny; istotnie, odporne drewno głogu było używane do produkcji broni. Największe właściwości lecznicze mają kwiaty (Flos Crataegi), ale jedynie białe i ne początku kwitnienia. Zrywa się je ręcznie z kawałkiem szypułki, bez innych części. Można również zbierać kwiaty z liśćmi (Folium Crataegi cum flore) lub same liście (Folium Crataegi). Wszystkie te częśa trzeba suszyć w cieniu, bez przewracania, lub w suszarni w temperaturze do 35°C. Kwiaty zawierają glikozyd kwercytrynę, połączoną ze składnikiem cukrowym, kwercetynę i inne flawonoidy, ślady olejku eterycznego i inne substancje. Liście zawierają glikozyd - pochodną 4-ramnozydu witeksyny, sterole i katechiny. Głóg jest używany do obniżania ciśnienia tętniczego krwi i przeciw arteriosklerozie. Działa także uspokajająco na układ nerwowy, ale należy go używać pod kontrolą lekarza. Zbiera się również owoce, które działają tak samo jak owoce C.monogyna.

z chomika MADEBYME

62 KB
31 maj 24 2:01

POWOJNIK PROSTY.jpg

POWOJNIK PROSTY
(Clematis recta L.)

Powojnik prosty

Jest to bylina o łodydze wzniesionej, w górnej części owłosionej, liściach naprzeciwleglych, nieparzystopierzastych. Dolne liście są pojedyncze. W kątach liści osadzone są wierzchołki dwuramienne, złożone z białych kwiatów o żółtych pręcikach. Owocem jest niełupka z owłosioną ością. Ten europejski gatunek rośnie na brzegach lasów, w zaroślach i na skałach, głównie w rejonach o łagodnym klimacie. Dawniej był bardzo poszukiwany, gdyż służył do leczenia chorób wenerycznych, dny, gośćca i chorób kości.
Zbiera się ziele (Herba Clematitis) w okresie pełnego kwitnienia. Suszy się je w miejscu cienistym i przewiewnym, przewracając od czasu do czasu. Po wysuszeniu przechowuje się w zamkniętych opakowaniach. Ziele zawiera glikozydy, saponiny i inne mało zbadane substancje. Obecnie powojnik jest rzadko używany w lecznictwie. Sporządza się wyciągi i krople przeciw bólom gośćcowym, migrenie, uporczywym bólom głowy i do leczenia żylaków. Lecznictwo ludowe stosuje odwary do okładów na rany ropiejące i żylaki. Powojnik jest trujący, ale suszenie zmniejsza toksyczność. Świeże liście mogą spowodować trudno gojące się egzemy u osób o delikatnej skórze.

Okres kwitnienia:

VI-VII
Zbiór ziela:

VI-VII

z chomika MADEBYME

77 KB
31 maj 24 2:01

lecz-132.jpg

Drzewo lub krzew o gałęziach najpierw omszonych, później nagich. Liście ciemnozielone, o wierzchołku klinowatym, mają klapy głęboko wcięte i białe włoski na dolnej stronie w kątach nerwów. Owoc jest jabłkowaty, jajowaty, czerwony, z resztkami kielicha i jedną sczerniałą szyjką słupka. Jest to gatunek rozpowszechniony w całej Europie, rosnący zwłaszcza na słonecznych wzgónach.
Zbiera się kwiaty, liście i owoce (Flos, Folium, Fructus Crataegi), które mają takie same właściwości jak u innych gatunków głogu, a zwłaszcza u głogu dwuszyjkowego (C.laevigata). Owoce zbiera się ręcznie, bez szypułek, po całkowitym dojrzeniu. Suszy się je najpierw na siatkach w suchym miejscu, potem umieszcza w suszarni w temperaturze nie przekraczającej 50°C. Owoce należy przechowywać w zamkniętym opakowaniu w miejscu suchym, ponieważ łatwo pleśnieją. Zawierają kwasy organiczne, garbniki, olejek eteryczny, witaminę C, kompleks witamin B i pektyny. Stosuje się je same lub w mieszance w postaci odwaru albo do sporządzania preparatów wzmacniających mięsień sercowy, regulujących ciśnienie, leczących arteriosklerozę oraz zaburzenia sercowe na tle nerwowym, migreny, zaburzenia podczas przekwitania i bezsenność. Preparaty te mogą być używane wyłącznie pod kontrolą lekarza.
Głóg jest często sadzony jako krzew ozdobny, ale te jego odmiany - o kwiatach różowych lub pełnych - są bez wartości leczniczej.

Okres kwitnienia:

V-VI
Zbiór kwiatów:

V-VI
Zbiór liści:

V-VI
Zbiór ziela:

V-VI
Zbiór owoców:

IX-XI

z chomika MADEBYME

63 KB
31 maj 24 2:01

PRZYMIOTNO KANADYJSKIE.jpg

PRZYMIOTNO KANADYJSKIE
(Conyza canadensis L.)

Przymiotno kanadyjskie

Roślina jednoroczna lub dwuletnia o łodydze wzniesionej, owłosionej, gęsto pokrytej lancetowatymi liśćmi. W górnej części łodyga jest rozgałęziona wachlarzowato, a rozgałęzienia kończą się wieloma koszyczkami kwiatowymi barwy jasnożółtej. Owocem jest niełupka z puchem. Gatunek ten pochodzi z Ameryki Północnej. Sprowadzony do Europy w XVII wieku stał się uciążliwym chwastem ogrodów i pól. Dopiero w ostatnim wieku wykryto jego właściwości lecznicze.
Zbiera się kwitnące ziele (Herba Erigeronis), ścinając ręcznie wierzchołki kwitnących pędów. Suszy się je szybko na siatkach w cieniu. W suszarni temperatura nie powinna przekroczyć 40°C. Surowiec zawiera olejek eteryczny, w którego skład wchodzą głównie limonen i dwuterpen - terpineol, a ponadto garbniki i cholinę. Działa głównie ściągająco. Używa się go przede wszystkim jako leku przeciwkrwotocznego, a także przeciw uporczywym biegunkom. Lecznictwo ludowe zaleca napar lub odwar w proporcji 5 łyżeczek do herbaty ziela na ¼ dm3 wody, po 3 filiżanki dziennie. Słabo drażniąc nabłonek nerek, ziółka działają moczopędnie, wskutek czego wpływają dodatnio na przemianę materii. Olejek otrzymany w drodze destylacji ze świeżych roślin jest skutecznym środkiem przeciw pasożytom jelitowym.

Okres kwitnienia:

VI-X
Zbiór ziela:

VI-IX

z chomika MADEBYME

112 KB
31 maj 24 2:01

SŁONECZNIK ZWYCZAJNY.jpg

SŁONECZNIK ZWYCZAJNY
(Helianthus annuus L.)

Roślina jednoroczna, bardzo wysoka, o łodydze wzniesionej, czasem słabo rozgałęzionej, uprawiana jako oleista, pastewna i ozdobna na całym świecie. Pochodzi z Ameryki Północnej. Dolna część łodygi jest gęsto pokryta dużymi, sercowatymi liśćmi. Na wierzchołku łodygi tworzy się koszyczek złożony z brzeżnych, języczkowatych, żółtych kwiatów (płonnych) i środkowych rurkowatych, brunatnych (płodnych). Owocem jest niełupka.
Zbiera się niełupki (Semen Helianthi), których używa się w celach farmaceutycznych ze względu na cenny olej (Oleum Helianthi). Olej ten zawiera glicerydy kwasów tłuszczowych nienasyconych: linolenowego i olejowego (ok. 45%), oraz kwasów tłuszczowych nasyconych: palmitynowego i arachidowego (ok. 4%). Olej używany w farmacji otrzymuje się wyłącznie przez tłoczenie na zimno rozdrobnionych niełupek. Olej słonecznikowy nie jest schnący. Jest to ważny środek przeciwmiażdżycowy oraz wpływający dodatnio na wzrost i rozwój organizmu dziecięcego. Oleju tego używa się do sporządzania maści i plastrów ołowiawych (Unguentum i Emplastrum Plumbi), mazideł amoniakalnych (Linimentum ammoniatum) i spirytusu mydlanego (Spiritus saponatus), używanych przeciw bólom gośćcowym.
Czasem zbiera się kwiaty języczkowate (Flos Helianthi), które są używane w postaci proszku lub odwaru przeciw zapaleniu górnych dróg oddechowych, jako leki przeciwgorączkowe i zewnętrznie w chorobach skóry. Stonecznik jest doskonałą rośliną miododajną.

Okres kwitnienia:
VI-IX
Zbiór niełupek:
VIII-X
Zbiór kwiatów:
VI-VIII

z chomika MADEBYME

88 KB
31 maj 24 2:01

SZAŁWIA MUSZKATOŁOWA.jpg

SZAŁWIA MUSZKATOŁOWA
(Salvia sclarea L.)

Roślina dwuletnia o łodydze kanciastej, wzniesionej, liściach naprzeciwległych, dużych, pomarszczonych. W pierwszym roku tworzy się tylko różyczka liści odziomkowych, w drugim - łodyga i kwiatostan w postaci kłosa pozornego. Fioletowe kwiaty są podtrzymywane przez przykwiatki tej samej barwy. Owocem jest poczwórna rozłupnia. Jest to gatunek śródziemnomorski, rozpowszechniony w ogrodach wiejskich jako roślina ozdobna i miododajna.
W celach leczniczych zbiera się kwiaty, ziele i liście (Flos, Herba, Folium Salvlae sclareae). Kwiaty zrywa się ręcznie w miarę ich rozwoju, liście - przed kwitnieniem; ziele kosi się wkrótce po kwitnieniu. Zebrane części suszy się oddzielnie w temperaturze maksimum 35°C. Mają one silny aromat i gorzki smak. Zawierają garbniki, olejek eteryczny o zapachu lawendy i gorycze. Lecznictwo ludowe używa tych ziół do leczenia zaburzeń żołądkowych, przeciw skurczom i wzdęciom oraz przeciw biegunce. Odwar z 3 łyżek surowca i ½ dm³ wody powinien gotować się 5 minut i tyleż pozostać pod przykryciem. Pije się 2-3 filiżanki dziennie. Działa on wzmacniająco i przeciwpotnie oraz leczy niektóre choroby kobiece. Odwar z 6 łyżek surowca lub ocet z szałwi muszkatołowej leczy rany i owrzodzenia.
Większą część produkcji szałwi muszkatołowej zużywa przemysł winiarski do wyrobu win i wermutów, a przemysł kosmetyczny - do wyrobu wody kolońskiej, perfum i mydeł toaletowych.

Okres kwitnienia:
VI-VIII
Zbiór kwiatów:
VI-VIII
Zbiór ziela:
VI-VIII
Zbiór liści:
V-VI

z chomika MADEBYME

36 KB
31 maj 24 2:01

lecz-133.jpg

Bylina z bulwą podziemną okrytą łuskami, o liściach równowąskich, z białym, podłużnym paskiem. Krótka łodyga kończy się jasnofioletowym, lejkowatym kwiatem o 6-iu działkach. Zółta szyjka słupka podzielona jest na 3 części, każda zakończona pomarańczowym znamieniem. Znamiona te wystają ponad okwiatem. Szafran rozmnaża się za pomocą bulw potomnych wyrastających u podstawy bulwy matecznej. W odległych czasach był uprawiany na Bliskim Wschodzie jako roślina przyprawowa, barwierska i lecznicza. W Polsce jest pod ochroną.
Zbiera się znamiona (Stigma Croci), które ścina się ręcznie z kawałkiem szyjki po zebraniu całych kwiatów. Znamiona suszy się tego samego dnia w suszarni lub na rozgrzanych kamieniach. Powinny one wyschnąć po upływie pół godziny i nabrać szczególnego aromatu, zachowując pomarańczową barwę. Zawierają krocynę - barwnik z grupy karotenoidów zbliżony do glikozydów, związek goryczowy - też zbliżony do glikozydów, pikrokrocynę i inne substancje. W farmacji szafran używaay jest do produkcji nalewek, wyciągów, wód do oczu i leków do przemywania oczu (Collyrium adstringens luteum).
Szafran jest również doskonałą rośliną przyprawową (do sosów, zup, sałatek). Ze względu na wysoką cenę jest często fałszowany.

Okres kwitnienia:

IX-XI
Zbiór kwiatów:

IX-XI

z chomika MADEBYME

65 KB
31 maj 24 2:01

lecz-089.jpg

Jest to bylina o rozgałęzionej łodydze i szerokim pokroju oraz grubym, walcowatym kłączu. Liście są jajowate, miękkie, naprzemianległe. W ich kątach pojawiają się kwiaty dzwonkowate, szypułkowe, barwy brunatnofioletowej. Owocem jest czarna jagoda. Pokrzyk rośnie w Europie na skrajach lasów, na śmietniskach i odłogach. Cała roślina jest silnie trująca. Znane są wypadki śmiertelnego zatrucia się dzieci, które mylą owoce pokrzyku z owocami borówki czernicy. Według mitologii greckiej Atropos była jedną z Parek, tą, która przecinała nić życia, a słowo atropos oznacza nieuchronność. Rzymianki używały soku z jagód w celu powiększenia źrenic, stąd nazwa gatunkowa pokrzyku belladonna - piękna pani.
Zbiera się liście (Foltum Belladonnae) lub korzenie i kłącza (Radix Belladonnae). Suszy się je w temperaturze 40°C. Obie części rośliny zawierają ok. 1% alkaloidów tropanowych (hioscyjamina, atropina, belladonina i skopolamina). Preparaty galenowe produkowane przez przemysł farmaceutyczny (wyciąg, nalewka) oraz wyodrębnione alkaloidy zmniejszają napięcie mięśni gładkich (spasmolyticum), łagodzą bóle w kolce nerkowej i żółciowej oraz uspokajają ataki astmy. Używa się ich również w celu zmniejszenia pocenia się nocnego u gruźlików. Rozszenanie źrenicy ocznej przez atropinę jest wykorzystywane przy badaniach oftalmologicznych.

Okres kwitnienia:

VI-VIII
Zbiór liści:

VI-VIII
Zbiór korzeni:

X i III-IV

z chomika MADEBYME

99 KB
31 maj 24 2:01

LIPA SZEROKOLISTNA.jpg

LIPA SZEROKOLISTNA
(Tilia platyphllos)

Okazałe drzewo często sadzone w alejach, parkach, w miejscach zadrzewianych i koło domostw. Na ciemnobrunatnych gałęziach osadzone są duże, sercowate liście, żywozielone z obu stron, z kępkami białych włosków w zagłębieniach nerwów, o ogonku omszonym. W kątach liści znajdują się kwiatostany z 3-7 kwiatów, osadzone na długiej szypułce i podparte szeroką, skórzastą podsadką. Owocem jest kulisty i omszony orzeszek. Jest to gatunek pospolity w całej strefie umiarkowanej, należący od bardzo dawna do najważniejszych roślin leczniczych.
Zbiera się ręcznie kwiaty (Flos Tiliae) z drzew rosnących w oddaleniu od ruchliwych dróg komunikacyjnych i od źródeł kurzu. Kwiaty suszy się w miejscu cienistym i przewiewnym, ostrożnie mieszając. Należy je przechowywać w suchym pomieszczeniu i tylko przez jeden rok. Są niezbyt zasobne w olejek eteryczny, natomiast zawierają cukry, śluzy, garbniki i 11 różnych glikozydów, między innymi glikozyd flawonowy - tilirozyd. Właśnie obecność glikozydów tlawonowych warunkuje działanie napotne lipy, ponieważ wpływają one pobudzająco na gruczoły potowe. Sporządza się odwar z 1½ łyżki kwiatów i 2 szklanek wody. Kwiat lipowy wchodzi również w skład wielu mieszanek ziołowych o działaniu moczopędnym, pobudzającym apetyt i przeciwgośćcowym. Odwar z kwiatów służy do płukania jamy ustnej i gardła, i jako produkt kosmetyczny do pielęgnowania skóry narażonej na osadzanie się pyłów i na szkodliwe promieniowanie.

Okres kwitnienia:
VI-VII
Zbiór kwiatów:
VI-VII

z chomika MADEBYME

108 KB
31 maj 24 2:01

lecz-080.jpg

BORÓWKA BRUSZNICA
(Vaccinium vitis-idaea L.)

Krzewinka o pędach rozgałęzionych, liściach naprzemianległych, jajowatych, zimotrwałych, pod spodem jaśniejszych i brunatno punktowanych. Różowe kwiaty są zebrane w zwisłe grona na szczytach gałązek. Owocem jest czerwona jagoda. Gatunek ten występuje powszechnie w Europie, Azji i Ameryce, w runie leśnym, zawsze na glebie zakwaszonej. Borówki zbierano już w bardzo dawnych czasach, głównie ze względu na ich wartość odżywczą, ale również jako surowiec do uzyskania barwników do farbowania tkanin.
W celach leczniczych zbiera się liście (Folium Vitis-idaeae) w końcu lata. Suszy się je w miejscu cienistym, przewiewnym, uważając, aby nie zbrunatniały. Zawierają glikozydy (przede wszystkim arbutynę), garbniki, kwasy organiczne, cukry, witaminę C i antybiotyki roślinne. Substancje te działają dezynfekująco i ściągająco. Odwar (1½ łyżki liści na szklankę wody, pić 1/3-1/2 szklanki 2-3 razy dziennie), jest używany przeciw zapaleniom dróg moczowych i żółciowych, przeciw kamicy nerkowej, gośćcom i biegunce. Liście wchodzą w skład ziołowych mieszanek przeciwcukrzycowych.
Dojrzałe jagody są bogate w witaminę C (podobnie jak jagody żurawiny błotnej, w glikozydy fenolowe - arbutynę i metyloarbutynę, w cukry i kwasy organiczne. Osoby cierpiące na kamicę nerkową nie powinny jeść przetworów z brusznic, ponieważ zawierają one kwas szczawiowy.

Okres kwitnienia:
VI-VII
Zbiór liści:
VI-VIII
Zbiór owoców:
VII-IX

z chomika MADEBYME

57 KB
31 maj 24 2:01

BORÓWKA BRUSZNICA.jpg

z chomika MADEBYME

64 KB
31 maj 24 2:01

MALINA WŁAŚCIWA.gif

MALINA WŁAŚCIWA
(Rubus idaeus L.)

Krzew o gałązkach brunatnych, nieco oszronionych, pokrytych drobnymi, szczecinkowatymi kolcami, liściach naprzemianległych, nieparzystopierzastych, zielonych i błyszczących z wierzchu, białych i omszonych od spodu. Luźne grona białych kwiatów tworzą się w kątach liści pędów ubiegłorocznych, które zamierają przy końcu okresu wegetacji. Owoc zbiorowy, czerwony lub żółty, złożony z wielu pestkowców, odpada po dojrzeniu od dna kwiatowego. Jest to gatunek dość pospolity na polanach leśnych, od dawna dostarczający owoców, uprawiany także w ogrodach.
W celach leczniczych zbiera się liście (Folium Rubi idaei) dzikich malin. Listki obrywa się ręcznie i suszy w miejscu cienistym, przewiewnym lub w suszarni w temperaturze do 40°C. Zawierają garbniki, pektyny, witaminę C i kwasy organiczne. Używa się ich samych lub w mieszankach do sporządzenia odwaru ściągającego i wykrztuśnego, w celu leczenia zaburzeń żołądkowych, zwiększenia wydzielania moczu i żółci. W mieszance z rumiankiem zapobiegają wzdęciom u dzieci. Odwar sporządza się z 5-10 g pociętych liści na filiżankę wody. Liście są surowcem do przygotowania bezalkoholowych napojów odświeżających. Sfermentowane liście (brunatne) stosuje się w zastępstwie herbaty. Świeże owoce służą do produkcji syropu malinowego (Sirupus Rubi idaei) odświeżającego i przeciwgorączkowego.

Okres kwitnienia:
VI
Zbiór liści:
VI-VIII
Zbiór owoców:
VII-VIII

z chomika MADEBYME

70 KB
31 maj 24 2:01

KOPER WŁOSKI.jpg

KOPER WŁOSKI
(Foeniculum vulgare)

Roślina dwuletnia lub bylina o łodydze wzniesionej, drobno bruzdowanej, liściach naprzemianległych, 3-krotnie pierzastych, o odcinkach włosowatych. Na szczycie łodygi pojawiają się baldachy złożone, utworzone z drobnych, żółtych kwiatów. Owocem jest żebrowana podwójna rozłupnia. Cała roślina przyjemnie pachnie. Gatunek ten, pochodzący ze wschodniej części basenu śródziemnomorskiego, jest obecnie uprawiany w różnych odmianach w polu i w ogrodach.
Dla celów leczniczych zbiera się owoce (Fructus Foeniculi). Najlepszą jakość osiąga się przy ręcznym ścinaniu dojrzałych baldachów i pozostawianiu na roślinie innych do czasu ich dojrzewania i masowego zbioru. Owoce suche i oczyszczone przechowuje się w szczelnie zamkniętych pojemnikach, w suchym miejscu. Zawierają do 6% olejku eterycznego (Oleum Foeniculi), którego głównymi składnikami są anetol i fenchon, jak również flawonoidy. Owoce działają rozkurczająco na mięśnie gładkie, przeciwbólowo (kolki) i wiatropędnie oraz wykrztuśnie. Ziółka z kopru włoskiego są zalecane przeciw biegunce i przeciw obstrukcji, do pobudzenia gruczołów mlecznych, przeciw chorobom układu moczowego i jako środek pomocniczy w leczeniu cukrzycy. Z olejku koprowego produkuje się wodę koprową (Aqua Foeniculi) używaną do płukania gardła i przemywania oczu.
Koper włoski używany jest przez przemysł kosmetyczny, cukierniczy i produkujący likiery. Jest to doskonała roślina miododajna.

Okres kwitnienia:
VII-IX
Zbiór owoców:
VIII-IX

z chomika MADEBYME

65 KB
31 maj 24 2:01

lecz-138.jpg

Krzew o gałązkach brunatnawych, rosnący w widnych lasach od nizin po góry. Wczesną wiosną pojawiają się białe lub różowe, pachnące kwiaty zebrane w grona; klinowatolancetowate liście rozwijają się dopiero po kwitnieniu. Owocem jest czerwony pestkowiec. Gatunek ten rośnie dziko w dużej części Europy i Azji; w wielu krajach, m.in. w Polsce, znajduje się pod ochroną. Cała roślina jest bardzo trująca. Jej gatunkowa nazwa łacińska pochodzi od słowa mazeriyn = zabijać.W lecznictwie ludowym wawrzynek jest używany do uśmierzania bóli głowy i zębów.
Zbiera się korę (Cortex Mezerei), którą należy zdejmować z nieco grubszych gałązek na początku wiosny. Korę wiąże się w pęczki i zawiesza, aby wyschła. Zbiór przeprowadza się w miejscach wyznaczonych, bardzo ostrożnie, aby nie zniszczyć krzewów. Kora zawiera trujące alkaloidy - dafninę i mezereinę. Substancje te działają drażniąco i powodują zaczerwienienie skóry, a stosowane długo - wywołują na niej pęcherze. Dafnina jest również halucynogenna. Roślina ta jest rzadko stosowana jako słaby środek drażniący w leczeniu gośćca. Mazidła i maści wolno stosować tylko pod kontrolą lekarza.
Zatrucie czerwonymi owocami zdarza się często; zwłaszcza ulegają mu dzieci. Jego objawem jest palenie w gardle, wymioty i krwotoki. Trzeba natychmiast wezwać lekarza!

Okres kwitnienia:

III-IV
Zbiór kory:

II-III

z chomika MADEBYME

59 KB
31 maj 24 2:01

BORÓWKA CZERNICA.jpg

BORÓWKA CZERNICA
(Vaccinium myrtillus L.)

Krzewinka o gałązkach płożących się, kanciastych, zielonych, silnie rozgałęzionych, liściach naprzemianległych, jajowatych, opadających na zimę. Kwiaty o kształcie pęcherzyków zielonawych lub różowawych osadzone są pojedynczo w kątach liści. Owocem jest czarna jagoda z niebieskawym nalotem. Borówka czernica tworzy rozległe borówczyska w wysokich lasach, na glebie zakwaszonej, próchnicznej, bogatej w resztki organiczne.
W celach leczniczych zbiera się liście (Folrum Myrtilli) i owoce (Fructus Myrtilli). Liście zrywa się, unikając uszkodzenia, z gałązek płonnych (uszkodzone brunatnieją podczas suszenia). Suszy się w cieniu lub na słońcu albo w suszarni w temperaturze maksimum 40°C. Zawierają garbniki, kwasy organiczne i glikokininy, które obniżają poziom cukru we krwi. Liście są używane jako środek pomocniczy przy leczeniu cukrzycy, jak również do leczenia nieżytów żołądkowo-jelitowych oraz zapalenia pęcherza. Wchodzą w skład mieszanek przeciwmiażdżycowych. Dojrzałe jagody zbiera się ręcznie i spożywa surowe, suszone lub w postaci przetworów. Suszy się w temperaturze 45°C, stale mieszając. Jagody są bogate w cukry, kwasy organiczne, garbniki, witaminy i barwniki organiczne. Ususzone jagody leczą biegunkę, w tym celu wystarczy je żuć. Wino, kompot i wyciąg alkoholowy z borówek czernic działają tak samo. Sok, kompot i marmolada leczą bardzo skutecznie zapalenie jamy ustnej i gardła.

Okres kwitnienia:
IV-V
Zbiór liści:
VI-X
Zbiór owoców:
VII-IX

z chomika MADEBYME

94 KB
31 maj 24 2:01

KUKURYDZA ZWYCZAJNA.jpg

KUKURYDZA ZWYCZAJNA
(Zea mays L.)

Roślina jednoroczna, jednopienna, wysoka, o źdźble pełnym, liściach naprzemianległych, równowąskich. Kłoski męskie są zebrane w szczytowe wiechy, kwiatostany żeńskie w postaci kolb są ukryte w pochwach, z których wystają tylko pęczki znamion. Owocem jest ziarniak. Kukurydza pochodzi z Ameryki, ale obecnie jest uprawiana na całym świecie ze względu na jej zalety gospodarcze.
W celach leczniczych zbiera się znamiona wraz z szyjkami słupków (Stigma Maydis), gdy zaczynają ukazywać się na szczycie kolby. Obrywa się je ręcznie i suszy w miejscu cienistym, przewiewnym. Zawierają saponiny, olejek eteryczny, garbniki, cukry, substancję tłuszczową i sole mineralne. Są znanym środkiem moczopędnym, działają żółciopędnie i przeciwcukrzycowo oraz często używane są w kuracjach odchudzających. Sporządza się odwar z 2-3 łyżek znamion i 2-2½ szklanki wody i pije 1/2-2/3 szklanki 2-4 razy dziennie.
Z kiełków kukurydzy wydobywa się olej, który stanowi główny surowiec do wyodrębniania witaminy E i do wyrobu produktów przeciw parodentozie. Odtłuszczona mąka z kukurydzy, jako pożywna i łatwo strawna, zalecana jest rekonwalescentom i osobom nie tolerującym glutenu pszenicy. Kukurydzę poraża często grzyb głowniowy Ustilago maydis, który przekształca kolby w guzy wypełnione czarnymi zarodnikami. Zarodniki te zawierają alkaloidy działające tak samo jak alkaloidy sporyszu.

Okres kwitnienia:
VII-VIII
Zbiór znamion:
VII-VIII

z chomika MADEBYME

53 KB
31 maj 24 2:01

lecz-083.jpg

Jest to bylina o pokroju zwartym, łodygach wzniesionych, pokrytych liśćmi pierzastodzielnymi, naprzemianległymi. Cała roślina jest szaro, filcowato owłosiona. Łodyga kończy się wiechą żółtych koszyczków. Owocem jest niełupka. Gatunek ten rośnie w Europie, Azji i Afryce, w miejscach suchych, w zespołach roślin zielnych, jako chwast. Był stosowany od czasów starożytnych do leczenia zaburzeń w trawieniu.
Zbiera się ziele (Herba Absinthii), które ścina się w odległości 30 cm od wierzchołka łodygi, zrywając jednocześnie liście różyczki i pozostatej części łodygi. Główną substancją czynną jest olejek eteryczny (Oleum Absinthii), zawierający m.in. tujon i tujol; ponadto w zielu znajdują się gorycze (m. in. absyntyna), kwasy organiczne i garbniki. Ziele jest bardzo gorzkie. Do użytku wewnętrznego stosuje się je oddzielnie, bądź w mieszankach, w celu pobudzenia apetytu oraz wydzielania soku żotądkowego i żółci, uspokojenia kolki jelitowej (amarum, stomachicum, cholagogum) oraz przeciw pasożytom jelitowym. W tym celu sporządza się odwar (1/2-1 łyżki pokrajanego ziela na szklankę wody) lub zjada się sproszkowane ziele w ilości 1 g trzy razy dziennie. Odwarem płucze się gardło lub okłada miejsca kontuzjowane. Ze świeżego ziela sporządza się nalewkę łagodzącą skurcze. Dłuższe spożywanie piołunu, a zwłaszcza zawierających go napojów alkoholowych, powoduje wystąpienie skurczy, utratę przytomności, a nawet nieuleczalne choroby nerwowe.

Okres kwitnienia:

VIII-IX
Zbiór ziela:

VII-IX

z chomika MADEBYME

« poprzednia strona następna strona »