lecz-153.jpg

KOPER WŁOSKI
(Foeniculum vulgare)


Roślina dwuletnia lub bylina o łodydze wzniesionej, drobno bruzdowanej, liściach naprzemianległych, 3-krotnie pierzastych, o odcinkach włosowatych. Na szczycie łodygi pojawiają się baldachy złożone, utworzone z drobnych, żółtych kwiatów. Owocem jest żebrowana podwójna rozłupnia. Cała roślina przyjemnie pachnie. Gatunek ten, pochodzący ze wschodniej części basenu śródziemnomorskiego, jest obecnie uprawiany w różnych odmianach w polu i w ogrodach.
Dla celów leczniczych zbiera się owoce (Fructus Foeniculi). Najlepszą jakość osiąga się przy ręcznym ścinaniu dojrzałych baldachów i pozostawianiu na roślinie innych do czasu ich dojrzewania i masowego zbioru. Owoce suche i oczyszczone przechowuje się w szczelnie zamkniętych pojemnikach, w suchym miejscu. Zawierają do 6% olejku eterycznego (Oleum Foeniculi), którego głównymi składnikami są anetol i fenchon, jak również flawonoidy. Owoce działają rozkurczająco na mięśnie gładkie, przeciwbólowo (kolki) i wiatropędnie oraz wykrztuśnie. Ziółka z kopru włoskiego są zalecane przeciw biegunce i przeciw obstrukcji, do pobudzenia gruczołów mlecznych, przeciw chorobom układu moczowego i jako środek pomocniczy w leczeniu cukrzycy. Z olejku koprowego produkuje się wodę koprową (Aqua Foeniculi) używaną do płukania gardła i przemywania oczu.
Koper włoski używany jest przez przemysł kosmetyczny, cukierniczy i produkujący likiery. Jest to doskonała roślina miododajna.


Okres kwitnienia:
VII-IX
Zbiór owoców:
VIII-IX