Bolesław Leśmian.jpg

maanda / ۞ A TO POLSKA WŁAŚNIE / ◕ POLSCY PISARZE # / Bolesław Leśmian.jpg

Download: Bolesław Leśmian.jpg

Pobierz

3 KB

(150px x 223px)

Bolesław Leśmian – a raczej: Bolesław Lesman – polski poeta urodzony 22 stycznia 1877 r. w Warszawie. Leśmian był czołowym przedstawicielem okresu dwudziestolecia międzywojennego. Miał żydowskie korzenie. Ojciec Leśmiana pochodził z księgarskiej, a matka z prawniczej rodziny. Dzieciństwo i młodość poeta spędził na Ukrainie. Ukończył prawo na Uniwersytecie Świętego Włodzimierza w Kijowie. W 1901 r. wyjechał do Warszawy. Podróżował po Europie. W Paryżu poślubił malarkę, Zofię Chylińską, która urodziła mu dwie córki. Po powrocie do Polski Leśmian rozpoczął współpracę z pismem „Chimera”, a następnie tworzył Teatr Artystyczny w Warszawie. Wydał powieść „Przygody Sinbada Żeglarza”. Po zakończeniu I wojny światowej pracował jako rejent w Hrubieszowie. W 1920 r. wydał tom poezji „Łąka”. Bolesław Leśmian został członkiem Polskiej Akademii Literatury w 1933 r. Poeta umarł na serce 5 listopada 1937 r. w Warszawie.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

maanda

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Tadeusz Różewicz.jpg

Tadeusz Różewicz – polski poeta, dramaturg i prozaik uro ...

Tadeusz Różewicz – polski poeta, dramaturg i prozaik urodzony 9 października 1921 r. w Radomsku. W czasie II wojny światowej Różewicz walczył w oddziałach partyzanckich AK. Już w tym czasie pisał wiersze, które zostały wydane w zbiorze „Echa leśne” w 1944 r. W 1945 r. współpracował w Komisji Likwidacyjnej, a trzy lata później został odznaczony Medalem Wojska Polskiego. W tomie „Niepokój” z 1947 r., wyrażającym rozczarowanie przedwcześnie dojrzewającego pokolenia młodych ludzi, umieszcza swój słynny wiersz „Ocalony”. W 1949 r. Różewicz przeprowadził się z Krakowa do Gliwic, gdzie poślubił Wiesławę, która urodziła mu dwóch synów. Wydał kolejne tomy poezji: „Pięć poematów”, „Czas, który idzie”, „Wiersze i obrazy”, „Równina”. Rok 1950 Tadeusz Różewicz spędził na Węgrzech. W 1956 r. wyjechał na kilka miesięcy do Mongolii, a rok później dostał się na stypendium do Paryża. po powrocie do kraju poeta musiał uporać się ze śmiercią swojego bliskiego znajomego, poety Leopolda Staffa, a wkrótce także i matki. Rok 1960 to debiut Różewicza jako dramaturga, wydał wtedy swoją „Kartotekę”. Związał się z Teatrzykiem STEP. W 1968 r. Tadeusz Różewicz przeprowadził się do Wrocławia. Mieszka tam do dziś. Dzieło „Matka odchodzi” wywalczyło dla poety Nagrodę Nike w 2000 r.

Witold Gombrowicz.jpg

Witold Gombrowicz – polski pisarz i dramaturg urodził si ...

Witold Gombrowicz – polski pisarz i dramaturg urodził się 4 sierpnia 1904 r. w Małoszycach na Kielecczyźnie. Dzieciństwo Gombrowicz spędził w małoszyckim dworze rodzinnym. W 1911 r. rodzina Gombrowiczów przeniosła się do Warszawy – tu Witold skończył szkołę i odbył studia prawnicze. Rozpoczął aplikację sędziowską, którą jednak szybko porzucił. Debiutował w 1933 r. zbiorem opowiadań „Pamiętnik z okresu dojrzewania”. Cztery lata później Gombrowicz wydał swoją znakomitą powieść „Ferdydurke”. W 1938 w „Skamandrze” ukazał się jego dramat „Iwona, księżniczka Burgunda”, w którym kontynuuje temat Formy. W czasie wybuchu II wojny światowej przebywał w Argentynie, do której wyjechał na wycieczkę. Nigdy już nie wrócił do kraju, pozostawał na emigracji. Zajmował się dorywczymi pracami, a w latach 1947-1953 pracował w filii Banku Polskiego w Buenos Aires. Do 1963 r. mieszkał w Argentynie, 6 ostatnich lat życia spędził we Francji. W latach 50. Gombrowicz opublikował „Ślub”, „Trans-Atlantyk”, „Pornografię” i „Kosmos”. Witold Gombrowicz zmarł 25 lipca w Vence niedaleko Nicei.

Wisława Szymborska.jpeg

Wisława Szymborska – urodzona 2 lipca 1923 r. w Prowenci ...

Wisława Szymborska – urodzona 2 lipca 1923 r. w Prowencie polska poetka, eseistka, tłumacz. Laureatka Nagrody Nobla za rok 1996. Całe życie związana z Krakowem. Zadebiutowała w 1946 utworem „Szukam słowa” opublikowanym w dodatku do „Dziennika Polskiego” – „Walka”. Sekretarz redakcji dwutygodnika „Świetlica Krakowska” w latach 1947-1948. Przez 24 lata związana z „Życiem Literackim”, gdzie prowadziła dział poezji oraz pocztę literacką, następnie zaś publikowała felietony z cyklu „Lektury nadobowiązkowe”. Zauważona jako poetka socrealizmu. Działaczka PZPR. Oddała legitymację partyjną, gdy usunięto z partii Leszka Kołakowskiego. Należała do zespołu redakcyjnego miesięcznika „Pismo” wydawanego w drugim obiegu w latach 1981-1983. Współzałożycielka Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (1988). Członek Polskiej Akademii Umiejętności odm 1996. Publikowała w „Twórczości”, „Odrze”, „Współczesności”, „The Literary Review”, „Arce” i paryskiej „Kulturze”. Laureatka Nagrody im. Fundacji Kościelskich (1960). Wybrane zbiory jej poezji: „Dlatego żyjemy” (1952), „Wołanie do Yeti” (1957), „Sto pociech” (1967), „Wielka liczba” (1976), „Ludzie na moście” (1986), „Koniec i początek” (1993), „Dwukropek” (2005).

Tadeusz Konwicki.jpg

Tadeusz Konwicki - urodził się w 1926 roku w Nowej Wilej ...

Tadeusz Konwicki - urodził się w 1926 roku w Nowej Wilejce. Wybitny pisarz i reżyser filmowy. Jedna z ważniejszej postaci kultury powojennej Polski. Jego rodzicami byli Michał Konwicki i Jadwiga Kieżun. W czasie II wojny światowej Tadeusz był żołnierzem AK. Po wojnie zajął się pracą dziennikarską i literacką. Debiutował tekstem „Szkice z Wybrzeża”, który sam zilustrował. W latach 50. wstąpił do PZPR, z członkostwa zrezygnował ostatecznie w 1966 roku stając w obronie wydalonego z UW profesora Leszka Kołakowskiego, przez co popadł w niełaskę ówczesnej władzy. W tym czasie pracował również jako scenarzysta. Jest twórcą takich filmów jak m.in.: „Faraon”, „Jowita”, „Ostatni dzień lata”. W 2008 roku otrzymał nagrodę Wielkiego Ambasadora Polszczyzny.

Tadeusz Boy-Żeleński.jpg

Tadeusz Kamil Marcjan Żeleński - pseudonim Boy, urodził ...

Tadeusz Kamil Marcjan Żeleński - pseudonim Boy, urodził się w grudniu w 1874 roku w Warszawie. Pisarz, tłumacz, krytyk zarówno teatralny jak i literacki. Jego rodzicami byli Wanda z domu Grabowska oraz kompozytor Władysław Żeleński. W latach 1982-1900 studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim Studia trwały dość długo z tego względu, że Boy Żeleński nie stronił od hazardu, alkoholu i kobiet. Był jednym z twórców kabaretu Zielony Balonik. W czasie pierwszej wojny światowej pełnił funkcję lekarza w armii austriackiej. Po wojnie kierownik literacki Teatru Polskiego. Brał czynny udział przy powstaniu instytucji Młody Teatr. W 1941 roku rozstrzelany wraz z przedstawicielami polskiej inteligencji.

Sławomir Mrożek.jpg

Sławomir Mrożek – polski prozaik, satyryk, dramatopisarz ...

Sławomir Mrożek – polski prozaik, satyryk, dramatopisarz i rysownik przyszedł na świat 29 czerwca 1930 r. w Borzęcinie. Debiutował w 1950 r., kiedy pismo „Przekrój” opublikowało jego pierwszy reportaż. W tym samym roku Mrożek dał się poznać także jako wybitny rysownik, a od 1953 r. publikował cykle satyrycznych rysunków. Wtedy też wydał swój pierwsze zbiory opowiadań, „Opowiadania z Trzmielowej Góry” i „Półpancerze praktyczne”. Sławomir Mrożek pracował w redakcji krakowskiego „Dziennika Polskiego” od 1950 do 1954 r., a w latach 1956-1958 w „Życiu literackim”. Znana była jego satyryczna rubryka „Postępowiec”, którą prowadził w różnych pismach. W 1958 r. Mrożek wydał swoją pierwszą sztukę teatralną, „Policję” i zyskał sławę, jako utalentowany dramatopisarz. Pod koniec lat 50. artysta przeniósł się z Krakowa do Warszawy. W 1963 r. wyjechał z Polski i osiedlił się we Włoszech. Rok później światło dzienne ujrzał jego znakomity dramat „Tango”. Potem przeniósł się do Paryża, następnie do Meksyku, by w 1993 r. powrócić do kraju. W 1997 r. Sławomir Mrożek nawiązał współpracę z „Gazetą Wyborczą”. W 2008 r. wyjechał do Nicei, twierdząc, że tamtejszy klimat bardziej mu odpowiada. Najważniejsze dzieła Mrożka to: zbiory opowiadań „Słoń”, „Wesele w Atomicach”, „Donosy”, „Śpiąca królewna”; dramaty „Policja”, „Męczeństwo Piotra Oheya”, „Tango”, „Emigranci”, „Letni dzień”.

Stefan Żeromski.jpg

Stefan Żeromski – urodzony 14 października 1864 r. w St ...

Stefan Żeromski – urodzony 14 października 1864 r. w Strawczynie koło Kielc polski pisarz, publicysta i dramaturg. Wychował się w zubożałej rodzinie szlacheckiej. Po zakończeniu gimnazjum Żeromski nie zdał egzaminu maturalnego i podjął pracę jako guwerner. Już wtedy pisał swoje dzienniki, zapiski, które prowadził przez całe swoje życie. W 1886 r. rozpoczął naukę w Szkole Weterynaryjnej w Warszawie, jednak zła sytuacja finansowa zmusiła go do przerwania studiów i powrócenia do zawodu korepetytora i guwernera. Pracował w dworach szlacheckich na Kielecczyźnie, Mazowszu, Podlasiu oraz w Nałęczowie. Tam też poznał swoją przyszłą żonę, Oktawię. W 1892 r. Stefan Żeromski zaczął pracować jako zastępca bibliotekarza w Muzeum Polski w Rapeswillu. Wkrótce potem zaczął publikować swoje pierwsze utwory. W 1895 r. ukazały się zbiory „Rozdziobią nas kruki, wrony” oraz „Opowiadania”, a w 1897 r. Żeromski wydał „Syzyfowe prace”. Od tego czasu do 1904 r. pracował w bibliotece Ordynacji Zamoyskich w Warszawie. Dzięki ustabilizowanej sytuacji finansowej postanowił zająć się tylko pisarstwem. Przebywa we Włoszech i w Paryżu. Po powrocie do Polski rozwodzi się z Oktawią i wiąże z malarką, Anną Zawadzką. Stefan Żeromski był założycielem i pierwszym prezesem Związku Zawodowego Literatów Polskich oraz polskiego centrum PEN Clubu. W 1924 r. wydaje „Przedwiośnie”. Pozostałe dzieła Żeromskiego to m.in. „Ludzie bezdomni”, „Popioły”, „Dzieje grzechu”, „Siłaczka”. Pisarz zmarł 20 listopada 1925 r. w Warszawie.

Stanisław Wyspiański.jpeg

Stanisław Wyspiański – urodzony 15 stycznia 1869 r. w Kr ...

Stanisław Wyspiański – urodzony 15 stycznia 1869 r. w Krakowie polski poeta, dramaturg, malarz, witrażysta, architekt i ilustrator książek. Artysta epoki Młodej Polski. Syn rzeźbiarza. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych i na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Młodego Wyspiańskiego szczególną opieką otoczył malarz, Jan Matejko. Jeszcze na studiach skomponował witraż dla katedry lwowskiej. Jako student odbył podróż po Europie. Wyspiański uczęszczał do Académie Colarossi i École des Beaux Arts w Paryżu. Tam też zaczął pisać dramaty. Momentem zwrotnym w karierze pisarskiej Stanisława Wyspiańskiego było wystawienie „Wesela” w 1901 r. Po sukcesie „Wesela” artysta pracował nad opracowaniem inscenizacji „Dziadów” Adama Mickiewicza. Wkrótce powstały dzieła: „Wyzwolenie”, „Akropolis”, „Noc listopadowa”. Dramatopisarz zdobył tytuł profesora krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Był współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. Wyspiański zmarł 28 listopada 1907 r. w Krakowie w wieku zaledwie 38 lat w wyniku kiły, na którą medycyna nie znała wtedy jeszcze lekarstwa.

Stanisław Przybyszewski.jpg

Stanisław Feliks Przybyszewski - ur. 7 maja 1868 w Łojew ...

Stanisław Feliks Przybyszewski - ur. 7 maja 1868 w Łojewie pod Inowrocławiem, zm. 23 listopada 1927 w Jarontach pod Inowrocławiem, jeden z najważniejszych polskich pisarzy, inicjator polskiej moderny. Jednocześnie jest twórcą bardzo zapomnianym, którego twórczość dopiero od niedawna zaczyna być ponownie wydawana i reinterpretowana. W okresie świetności był żyjącą legendą - nie tylko ze względu na osiągnięcia literackie, ale także przez liczne skandale obyczajowe, pijaństwo, domniemany satanizm. "Stachu", bo tak go zwykle nazywano, wychował się pod zaborami w Wielkopolsce i jako młody człowiek wyjechał do Niemiec. Poznał tam berlińską cyganerię, ludzi takich jak Strindberg czy Edvard Munch (z którym się zresztą zaprzyjaźnił). Swoje pierwsze dzieła Przybyszewski stworzył w języku niemieckim. Następnie wyjechał do Norwegii, tam również poznawał miejscową bohemę. Tymczasem do Polski dotarła już sława "der Geniale Pole" - genialnego Polaka, jak nazywali go Niemcy. W 1898 roku Przybyszewski przybył koleją do Krakowa; dzień ten wielu krytyków uważało za przełomowy dla epoki. Przybyszewski szokował nie tylko głoszoną zasadą "sztuka dla sztuki"; intrygujący był styl życia artysty - stworzył on bowiem krakowską cyganerię nazywaną "dziećmi szatana". Okres świetności jednak przeminął, w późniejszych latach Przybyszewski miał nawet problemy z utrzymaniem finansowej płynności. Jako literat był już właściwie zapomniany, jako postać wciąż wzbudzał emocje. Jego życie doskonale opisuje napis na jego nagrobku - "Meteor Młodej Polski". Był jak meteor - świecił jasno ale szybko przeminął.

Stanisław Lem.jpeg

Stanisław Lem - przyszedł na świat w roku 1921 roku we L ...

Stanisław Lem - przyszedł na świat w roku 1921 roku we Lwowie. Pisarz, futurolog, eseista, satyryk. Urodził się w rodzinie zamożnego lekarza. Stanisław po zdaniu matury podejmuje naukę na lwowskim Uniwersytecie Medycznym. Rok przed zakończeniem drugiej wojny światowej zostaje repatriowany wraz z rodziną do Polski. Debiutuje nowelą „Człowiek z Marsa” i kontynuuje medyczną naukę na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1951 roku zostaje wydana jego pierwsza powieść „Astronauci”. Następnie powstają takie utwory, jak: „Pamiętnik znaleziony w wannie”, „Katar”, „Cyberiada”, "Solaris" i wiele innych. Na podstawie wielu jego książek, powstały znane adaptacje filmowe. Wyjechał z Polski po wprowadzeniu stanu wojennego do Berlina Zachodniego, a w 1983 wraz z cała rodziną do Wiednia. Do polski wrócił pod koniec lat 80. Zmarł w 2006 roku w Krakowie w wieku 84 lat.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin