Welwitschia mirabilis (www.garnek.pl).jpg
,967344938.jpg "Pobierz")
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
● Przepis na ogród ════════════════ -
● Twój ogrodnik ════════════════ -
12 2011 -
Boże Narodzenie -
Bulwary Nadwarciańskie w Koninie -
cmentarz -
demotywatory -
dom -
Drugie życie -
Dywany i kwietniki -
Działkowiec (2010) -
Festiwal Dyni -
Graffiti -
Hafencity, Hamburg -
Hamak -
Hammarby Sjostad, Sweden -
Instalacje z roślin -
Kolory -
koszary wojskowe -
kościół -
Krásna Hôrka -
Kusudama -
Kwietnik -
Malmö Bo01 -
Mój piękny ogród -
Musee de la Lavende (Coustellet, Prowansja) -
Odpicuj rurę! -
Origami -
Osiedla -
Osłony na rośliny -
parking -
podwórka -
prezenty -
Promenada -
Psia toaleta -
Quilling -
Ray Villafane -
Siłownia zewnętrzna -
Sity -
Skatepark -
stojaki na rowery -
śmietnik -
Tablica informacyjna -
Trawy -
Trawy ozdobne -
Turystyka -
Turzyce -
Użytkownicy -
Witacz -
Zagospodarowanie turystyczne
Welwiczja przedziwna (osobliwa) (Welwitschia mirabilis Hook. f.)
gatunek endemicznej rośliny pustynnej reprezentujący monotypowy rodzaj welwiczja (Welwitschia) oraz także monotypową rodzinę welwiczjowate (Welwitschiaceae). Występuje na kamienistych równinach północnej Namibii i południowej Angoli, wzdłuż wybrzeża Oceanu Atlantyckiego (pustynia Namib, Kaokoland).
Roślina opisywana jako jedna z najdziwniejszych roślin znanych współcześnie na Ziemi.
Z pnia wyrastają tylko dwa skórzaste liście o wstęgowym kształcie i długości do 3 metrów. Pękają na podłużne pasy. Liście welwiczji żyją najdłużej ze wszystkich liści roślin – nigdy nie zrzucane żyją wraz z całą rośliną kilkaset lat.
Nazwa Welwitschia upamiętnia austriackiego botanika Friedricha Welwitscha (1806-1872), który dokonał odkrycia tej rośliny w roku 1859 na pustyni Namib.
• W Polsce 35-letnim okazem rośliny rodzaju męskiego wyhodowanej z nasiona może pochwalić się Ogród Botaniczny w Poznaniu. Roślina ta zakwitła dotychczas w latach 2003 i 2007.
• W Muzeum Przyrodniczym we Wrocławiu znajduje się pień tej rośliny.
gatunek endemicznej rośliny pustynnej reprezentujący monotypowy rodzaj welwiczja (Welwitschia) oraz także monotypową rodzinę welwiczjowate (Welwitschiaceae). Występuje na kamienistych równinach północnej Namibii i południowej Angoli, wzdłuż wybrzeża Oceanu Atlantyckiego (pustynia Namib, Kaokoland).
Roślina opisywana jako jedna z najdziwniejszych roślin znanych współcześnie na Ziemi.
Z pnia wyrastają tylko dwa skórzaste liście o wstęgowym kształcie i długości do 3 metrów. Pękają na podłużne pasy. Liście welwiczji żyją najdłużej ze wszystkich liści roślin – nigdy nie zrzucane żyją wraz z całą rośliną kilkaset lat.
Nazwa Welwitschia upamiętnia austriackiego botanika Friedricha Welwitscha (1806-1872), który dokonał odkrycia tej rośliny w roku 1859 na pustyni Namib.
• W Polsce 35-letnim okazem rośliny rodzaju męskiego wyhodowanej z nasiona może pochwalić się Ogród Botaniczny w Poznaniu. Roślina ta zakwitła dotychczas w latach 2003 i 2007.
• W Muzeum Przyrodniczym we Wrocławiu znajduje się pień tej rośliny.
,967344937.jpg)
,967344936.jpg)
,439134788.jpg)
,439134787.jpg)