Xochipilli_1.jpg

leopardg / Historia Azteków i Majów / Xochipilli_1.jpg

Download: Xochipilli_1.jpg

Pobierz

167 KB

(390px x 418px)

Xochipilli (nah."książę kwiatów") - w mitologii indian Mezoameryki opisywany jako bóg kukurydzy, młodych wschodzących roślin i kwiatów. Czczony także jako bóstwo gier, tańca, śpiewu oraz miłości. Patron 11 dnia miesiąca (Ozomahtli) kalendarza azteckiego, brat Xochiquetzal.
Posiadał także przydomek Macuilxóchitl (pięć kwiatów), jego żoną była aztecka bogini agawy Mayahuel. Na jego cześć obchodzono święto "Pożegnania Kwiatów" oznaczające szybkie nadejście mrozów i koniec wegetacji, podczas którego składano mu ofiary z ludzi.
Wiele wskazuje na to iż był także bogiem ekstazy i zachwytu, w połowie XIX wieku znaleziono na stanowisku archeologicznym w pobliżu wulkanu Popocatépetl w Meksyku posąg siedzącego Xochipilli z wyrytymi motywami roślin zawierających substancje psychoaktywne, były to grzyb psylocybinowy (Psilocybe aztecorum), tytoń szlachetny (Nicotiana tabacum), powój (Turbina corymbosa), sinicuichi (Heimia salicifolia), przypuszczalnie roślina zwana cacahuaxochitl (Quararibea funebris) oraz inna roślina dotychczas niezidentyfikowana.
Substancje halucynogenne zawarte w tych roślinach służyły prawdopodobnie celom religijnym, odurzony nimi kapłan mógł przepowiedzieć przyszłość lub nawiązać kontakt z duszami zmarłych przebywających w świecie podziemi Mictlanie.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

leopardg

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

rysunek19.jpg

Jednym z najważniejszych zabytków związanych z aztecką r ...

Jednym z najważniejszych zabytków związanych z aztecką rachubą czasu jest tzw. Piedra del Sol (Kamień Słońca), kamienny dysk nazywany kalendarzem azteckim. Kamień pochodzi z XV wieku, został znaleziony w 1790 r. Płaskorzeźba na jego powierzchni interpretowana jest jako mit o Słońcach związany ze stworzeniem świata. Zgodnie z wierzeniami azteckimi, żyli oni w piątej epoce. Kolejność epok, poszczególnych słońc, przyjmowana była w różny sposób. Wersja zachowana na azteckim kalendarzu, zwanym też Kamieniem Słońca (Piedra del Sol) przedstawiała się następująco: Słońce Ziemi – Nahui Ocelotl Słońce Wiatru – Nahui Ehecatl Słońce Ognia – Nahui Quiahuitl Słońce Wody – Nahui Atl Słońce Ruchu – Nahui Ollin Zgodnie z wierzeniami Azteków, byli oni narodem wybranym. Ciążył na nich obowiązek pełnienia odpowiedzialnej misji związanej z karmieniem słońca, by miało siły wędrować po niebie. Słońce karmione musiało być ludzką krwią i bijącymi jeszcze sercami

rysunek3.jpg

Jeden z najważniejszych tubylczych ludów Ameryki, plemię ...

Jeden z najważniejszych tubylczych ludów Ameryki, plemię które stworzyło najwyższą cywilizację Ameryki, z której czerpały następne kultury. Ich cywilizacja rozwijała się w dżunglach Ameryki środkowej (Rys. nr 2) w czasach, gdy w Europie rosło Imperium Rzymskie. Kiedy po raz pierwszy pojawiają się na widowni mają już w pełni rozwinięte pismo oraz wiedzę astrologiczną i matematyczną, co wskazuje na długotrwały okres ewolucji, o którym nic nie wiemy. Zadziwiająco dokładne w porównaniu z dzisiejszymi są ich obliczenia kalendarzowe, matematyczne (to oni pierwsi wynaleźli zero) pod tymi względami ówcześni Europejczycy byli zacofani.

1_tabela-kolorow.gif

Kalendarz aztecki.docx

tzolkin.jpg

Xipe_Totec3.jpg

Wizerunek albo figura tego bóstwa był z kamienia i wielk ...

Wizerunek albo figura tego bóstwa był z kamienia i wielkości człowieka. Miał otwarte usta jak mówiący człowiek. Był przybrany w skórę ofiarowanego człowieka, a u nadgarstka zwisały dłonie skóry.

Xochiquetzal.jpg

Xochiquetzal ("kwieciste pióro") - w mitologii Azteków i ...

Xochiquetzal ("kwieciste pióro") - w mitologii Azteków i Tolteków bogini kwiatów, dzieci, miłości, zabawy oraz tańców. Pierwotnie utożsamiana z Księżycem Patronka 20 dnia (Xochitl) azteckiego kalendarza, co osiem lat urządzano na jej cześć uroczyste święto z tańczącymi postaciami w maskach uosabiającymi rośliny i zwierzęta. Była małżonką boga deszczu Tlaloca i siostrą boga kukurydzy Xochipilli. Została porwana przez Tezcatlipocę, który uczynił ją boginią miłości. Dwadzieścia symboli nazywano: mazatl (jeleń), acatl (trzcina), xochitl (kwiat), mizquiztli (śmierć), quiahuitl (deszcz), malinalli (trawa), coatl (wąż), tecpatl (nóż krzemienny), ozomahtli (małpa), cuitzpallin (jaszczurka), ollin (trzęsienie ziemi), itzcuintli (pies), calli (dom), cozcacuauhtli (sęp), alt (woda), ehecatl (wiatr), cuauhtli (orzeł), tochtli (królik), cipactli (krokodyl), ocelotl (jaguar).

rysunek6a6b_1x1.jpg

Kodeks Grolier (Rysunek6, 6a i 6b) (datowany na ok. 1230 ...

Kodeks Grolier (Rysunek6, 6a i 6b) (datowany na ok. 1230r. p.n.e.) . Do odszyfrowania kodeksów potrzebna była znajomość mitologii i religii. W zasadzie do tej pory nie udało się ich dokładnie odczytać.

rys8910_1x3.gif

Pismo i książka Majów Pismo Majów (Rys. nr 11) było c ...

Pismo i książka Majów Pismo Majów (Rys. nr 11) było częściowo pismem obrazkowym (np. postać kota oznaczała właśnie kota), częściowo ideograficznym (postać kota była symbolem np. sprytu) i częściowo fonetycznym (obrazek był umieszczany tylko ze względu na jego wymowę). Z obrazków jednak często nie można wywnioskować jakie przedmioty przedstawiają, co mogą oznaczać ze względu na zatarte i dalece posunięte ich znaczenie symboliczne. Pisano też rzeźbiąc w kamieniu tzw. pismo monumentalne. Słowa Majów są skonstruowane z różnych kombinacji blisko 800 znaków, z których każdy reprezentuje jakąś sylabę

rysunek11.gif

Książka ma wygląd prostokątnego pasa papieru złożonego w ...

Książka ma wygląd prostokątnego pasa papieru złożonego w harmonijkę dwustronnie zamalowanego. Papier sporządzano z drzewa figowca i zapisywano z obydwu stron. Powierzchnię papieru pokrywali warstwą węglanu wapnia i na takiej wygładzonej powierzchni pisali. Formę takiej książki przejęli potem Aztekowie. Dysponowano szeroką paletą barw: kilka rodzajów czerwieni (pochodziły z roztworów hematytu), odcienie żółci (tworzone z ochry i gliny), barwnik niebieski (pozyskiwany z pewnego rodzaju glinki), zieleń, (mieszanka niebieskiego i żółtego), czerń (substancje węglowe), biel wapienna. Farbę nakładano pędzelkiem wytwarzanym z piór i włosów. Artysta najpierw nanosił jasnoczerwone kontury, które dopiero wypełniał farbami. Kolory miały też swoją symbolikę np. żółta - symbol kobiety. Liczby zapisywali w postaci kropek (od 1 do 4), laseczek (liczby 5, 10, 15), księżyca (20). Kalendarz był bardziej skomplikowany od Azteckiego. Obliczyli oni, że rok jest równy 365,2420, a współcześni astronomowie przy użyciu wynalazków techniki obliczyli rok na 365,2422 dnia. Pismem władali jedynie kapłani ich synowie i znaczniejsi możnowładcy. Cieszyło się ono tak wielkim szacunkiem, że wynalezienie jego oraz ksiąg przypisywano najważniejszemu bóstwu Itzamnie. Odczytanie pisma Majów Próby odczytania zagadkowego pisma trwały ponad 100 lat. Przełomu w próbach odczytania pisma Majów dokonał J. W. Knorozow w 1952 r. Pracował nad Kodeksem Drezdeńskim przez 7 lat. Zidentyfikował to pismo jako obrazkowe i sylabiczne, opracował metodę statystyczną. Uczeni początkowo uznali jego odkrycie za brednie. Niesłusznie jednak, gdyż dzięki jego odkryciu na początku lat 90-tych udało się odczytać większość znaków pisma Majów.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin