Rugia

Rugię od Świnoujścia dzieli zaledwie 100 km, a Polacy słabo ją znają i rzadko odwiedzają. A szkoda, bo to jedna z piękniejszych bałtyckich wysp. Pełna kontrastów, urzekająca śnieżnobiałymi klifami i pięknymi plażami, zadziwiająca najdłuższym niemieckim pustostanem.
Patrząc na Rugię z lotu ptaka trudno ocenić, gdzie kończy się ląd a zaczyna morze. Niezwykle urozmaicona, długa na kilkaset kilometrów linia brzegowa tej największej z niemieckich wysp, obfituje w półwyspy, klify, przylądki, laguny i małe wysepki. Najgłębiej w ląd wdziera się Zatoka Jasmundzka, dochodzi niemalże do środka wyspy.

Z kolei liczne półwyspy, z których największy to wysunięty na północ Wittow, wkraczają głęboko w morze. Od stałego lądu niemieckiej Meklemburgii oddziela Rugię jedynie wąski pas wód Cieśniny Stralsund. Pokonanie jej nie jest zadaniem trudnym, gdyż brzegi spinają mosty. Pierwszy, kolejowo-drogowy most zwodzony, powodował tworzenie się ogromnych korków, gdyż jego opuszczanie i podnoszenie trwa ponad godzinę. Wobec tego, w 2007 r. Kanclerz Niemiec Angela Merkel otworzyła drugi most, wysoki na ponad 40 metrów. Zapewnił on nieograniczony przepływ statkom bez wstrzymywania ruchu kołowego. A ruch ten jest całkiem spory, bo codziennie Cieśninę Stralsund pokonuje 17 tysięcy samochodów. Po przekroczeniu wód cieśniny na przyjezdnych czeka 976 km kw. przepięknej i zaskakującej wyspy.
Park Narodowy Jasmund

W północno-zachodniej części wyspy, wychodzącej wprost na otwarte morze, znajduje się najmniejszy park narodowy Niemiec o powierzchni zaledwie 30 km kw. Jasmundzki Park Narodowy obejmuje pasmo wybrzeża o szerokości 500 m z kredowymi klifami, pierwotny las bukowy, dawne kredowe wyrobisko Quolitzer, łąki, bagna i ścierniska.

Bez wątpienia największym magnesem, przyciągających tu odwiedzających jest skaliste wybrzeże klifowe, którego biel wspaniale kontrastuje z zielenią roślinności i lazurem morza. Pod wpływem wody i sztormów wybrzeże nieustannie eroduje, zmieniając swoją linię.

Do najbardziej widowiskowych formacji kredowych należą Königsstuhl (Tron Królewski) - skała wysoka na ponad 118 m. Z platformy widokowej znajdującej się na skale podziwiać można panoramę Bałtyku, kredowe słupy Wielkiego i Małego Klifu Stubbenkammer czy wąwóz na północ od Tronu Królewskiego.

W 2005 r. od klifu Wissower Klinker oderwał się ogromny nawis, na stałe przeobrażając jego wygląd. Dziś próżno szukać miejsc uwiecznionych na obrazach Friedricha w początkach XIX w., gdyż morze nieustannie wyrywa wyspie fragmenty lądu, nic nie robiąc sobie z wyznaczonych przez człowieka ram ochrony przyrody. Tę niszczycielską siłę wspomogły jeszcze poczynania mieszkańców Rugii, którzy XIX i XX wieku wykorzystywali ogromne głazy narzutowe, naturalny falochron, do budowy portów.

Dzięki nieustannemu wymywaniu gruntu Jasmund odsłania coraz to nowe skamieniałości w postaci jeżowców, gąbek czy ostryg. Jednak park to nie tylko olśniewająca biel wapienia, ale też bogata i unikatowa flora i fauna. W kotłach i nieckach polodowcowych występują tu liczne torfowiska, spotkać można zimorodka, sokoły wędrowne i orły bieliki. Oblężenie przez turystów niezbyt sprzyja ochronie przyrody, stąd władze parku starają się znaleźć złoty środek, pomiędzy udostępnieniem terenu odwiedzającym, a ochroną jego walorów. W marcu 2004 r. otwarto Centrum Informacyjne przy Tronie Królewskim, gdzie turyści poznają atrakcje parku, nie zadeptując ich przy tym.

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder