k,MjcwMzg5NTQsNDgzMzI1,f,am-s237ais.jpg

iwona66 napisano 16.02.2011 21:13

CHMIEL (Humulus lupulus) — uprawna roślina dwupienna (pnącz wieloletni) z rodziny konopio-watych (Cannabaceae); szyszki chmielu użytkowane są w lecznictwie i piwowarstwie; nadają one piwu gorzkawy smak, specyficzny zapach i trwałość dzięki zawartej w nich specjalnej substancji, zwanej lupuliną, składającej się z żywic, olejków eterycznych i garbnika. W Polsce uprawa chmielu najbardziej rozpowszechniona jest w woj. lubelskim i kieleckim. Uprawa. Chmiel jest rośliną wieloletnią, którą rozmnaża się z kawałków łodyg podziemnych. Założenie plantacji wymaga jednorazowo dużych nakładów materiału i pracy: głębokiej orki przedzimowej (do 50 cm), silnego nawożenia organicznego i mineralnego, sadzonek oraz budowy rusztowań drewnianych z naciągniętymi drutami, dookoła, których chmiel się wije; obornik stosuje się co 3 lata w ilości 250—400 q na ha. Dawki nawozów mineralnych (w przeliczeniu na składniki czyste) wynoszą corocznie: 15—25 kg N, 70—140' kg P2O5 i 120—200 kg K2O (w postaci siarczanu potasu). Chmiel wymaga gleb bardzo dobrych (lessy, czarnoziemy, głębokie próchniczne rędziny i mady) o odczynie obojętnym (pH 6,6—7,2). Sadzonki chmielu sadzi się w kwietniu, najpóźniej w maju, do głębokości 12—13 cm (na glebach ciężkich) i do 14—15 cm (na bardziej przepuszczalnych), przykrywając je warstwą ziem: około 5 cm. Odmiany wczesne sadzi się w rozstawie od 150x130 do 150x150 cm, odmiany późniejsze — w rozstawie od 150 x 175 do 150x200 cm. Chmiel wymaga starannego pielęgnowania, a zwłaszcza czyszczenia karp na wiosnę, naprowadzania pędów na przewodniki, usuwania niepotrzebnych pędów (tzw. wilków), uszczykiwania pędów i spulchniania ziemi narzędziami konnymi. Sprząta się szyszki chmielu ręcznie lub specjalną maszyną w końcu sierpnia lub na początku września, sortując je na 3 wybory i susząc w specjalnych suszarniach; plony szyszek chmielu wynoszą od 3 do 18 q z ha.