2576899.jpg

iwona66 / Moje kwiaty / Milin amerykański / 2576899.jpg

Download: 2576899.jpg

Pobierz

233 KB

(500px x 375px)

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

iwona66

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

drzewko.jpg

milin

royalty-free-stock-pictures-campsis-radicans-natural-w....jpg

Milin wymaga gleb żyznych, świeżych, głębokich, przepusz ...

Milin wymaga gleb żyznych, świeżych, głębokich, przepuszczalnych oraz odpowiednio wilgotnych. Stanowiska powinny być ciepłe, osłonięte od wiatru ( wystawa południowa, południowo-zachodnia, południowo-wschodnia). Kwitnie po kilku latach. Milin możemy przycinać wiosną. Cięcie polega na usuwaniu uschniętych, przemarzniętych pędów oraz skracaniu pędów zeszłorocznych kwitnących, na długości 3- 5 pąków. Pierwszej wiosny po posadzeniu usuwamy słabe pędy a resztę skracamy na ok. 15 cm. Następnie jak rozwiną się nowe pędy, to przy kolejnym cięciu, najsilniejsze mocujemy do podpory a cienkie skracamy na długość jednego pąka. Cięcie odmładzające polega na ścięciu wszystkich pędów na wysokość ok. 30 cm. Rozmnażamy go poprzez odkłady, sadzonki

product.jpg

2576901.jpg

2576902.jpg

milin.jpg

campsis_radican_flamenco.jpg

Campsis radicans należy do rodziny Bignoniaceae - bignio ...

Campsis radicans należy do rodziny Bignoniaceae - bignionowate. Na naturalnych stanowiskach rośnie w Ameryce Północnej, skąd sprowadzono go do Europy w XVII w. Jest bardzo silnie rosnącym pnączem, osiągającym 6-10 m wysokości. Wspina się przy pomocy powietrznych korzeni czepnych oraz lekko wijących się pędów. Młode pędy są zielone, a po zdrewnieniu jasnobrązowe. Roczne i starsze pędy pokrywa jasnobrązowa, łuszcząca się kora. U starych okazów, pędy u podstawy mogą osiągać nawet kilkanaście centymetrów średnicy. Miliny późno rozpoczynają wegetację wiosną, co jest korzystne, gdyż zmniejsza niebezpieczeństwo uszkodzenia młodych pędów przez przymrozki. W końcu maja rozpoczyna bardzo intensywny wzrost i tworzy do początków lipca zielony busz. Liście są naprzeciwległe, pierzastozłożone, osiągają do 40 cm długości. Składają się z 7-11 grubo ząbkowanych, ostro zakończonych listków, długości 3-10 cm. Wiosną i latem są zielone, a jesienią żółkną i opadają. Milin ma małe wymagania glebowe, ale wymaga dużo ciepła i światła. Najlepiej rośnie i kwitnie w miejscach silnie nasłonecznionych, na glebach przepuszczalnych (dobrze zdrenowanych), średnio żyznych, obojętnych, lekko kwaśnych lub lekko zasadowych (pH 5,5 - 7,5). Po dobrym zakorzenieniu i stworzeniu silnej podstawy, co zajmuje najczęściej 2-3 lata, toleruje podsychanie gleby oraz okresowy wzrost zasolenia lub wilgotności. W ciągu pierwszych dwóch lat po posadzeniu, dopóki się nie rozrośnie i nie wzmocni, dobrze jest zapewnić mu podpory i zabezpieczyć u podstawy przed zimą. Po posadzeniu wszystkie pędy powinno się przyciąć około 15 cm od ziemi, w celu rozkrzewienia. Nowo wyrośnięte, silne pędy należy rozprowadzić na boki i podwiązać do drutów lub tyczek, aby pokryć żądaną powierzchnię. Słabe pędy powinno się całkowicie usunąć. Po stworzeniu silnego szkieletu (konstrukcji) rośliny, trzeba corocznie przycinać młode pędy nad 2-3 węzłem (parą pąków) nad pędem głównym. Pędy uszkodzone i słabe należy wycinać całkowicie lub pozostawiać u podstawy tylko jeden węzeł. Podstawowe cięcie najlepiej przeprowadzić wiosną - w końcu marca lub początkach kwietnia. W lecie należy ewentualnie wycinać pędy nadmiernie zagęszczające roślinę lub przeszkadzające sąsiadom. Silne cięcie, ograniczające rozwój wegetatywny, wzmaga kwitnienie, a po kilku latach takiego cięcia można uzyskać nawet kwitnące okazy o grubych pędach, nie wymagające podpór. Wszystkie części milinu są lekko toksyczne, a jego sok może powodować podrażnienie skóry u osób uczulonych. Również pyłek kwiatów może powodować podrażnienia u osób uczulonych.

2085875055_1.gif

0801260128492158191.gif

Angie.jpg

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin