Kryptonim Nektar - kadr 12.jpg

KRYPTONIM NEKTAR

Film fabularny
Produkcja: Polska
Rok produkcji: 1963
Premiera: 1963. 10. 11
Gatunek: Komedia, Film kryminalny
Dane techniczne: Czarno-biały. 2591 m. 91 min.
Plenery: Warszawa, Wrocław.


Reporter "Echa Warszawy" otrzymuje polecenia sprawdzenia co kryje się pod szyldem wytwórni napoju chłodzącego Pola Manola. Płyn ten jest równie drogi, jak zły w smaku. Właściciele fabryczki zostali jednak zaalarmowani nie tylko tą wizytą. Reporter może być niebezpieczny, ale daleko niebezpieczniejszy jest były wspólnik akcji, która pozwoliła nie tylko na zmontowanie fabryczki, ale także na odłożenie sporej sumki na "czarną godzinę". Wspólnik został bowiem wypuszczony z więzienia i zapewne zgłosi się po łup. Najlepszym sposobem jego ukrycia jest podrzucenie skradzionej biżuterii do atelier filmowego. Prawdziwa biżuteria może tam "udawać" sztuczną i zdobyć piękne aktorki, nie wzbudzając najmniejszych podejrzeń milicji. Reporter w swej pracy w wytwórni filmowej napotyka na przeszkodę w postaci zręcznie działającej pięknej dziewczyny. Niebawem zakochuje się w niej i martwi się myśląc, że dziewczyna należy do bandy. Dopie-ro po wielu perypetiach, w których bierze udział rekwizytor wytwórni, pewien dentysta wrocławski i kilka innych osób, reporter dowiaduje się, że "podejrzaną osobą" był... wywiadowca milicji w spódnicy.


Informacje opracowane przez "filipmosz":

"Lekka i przyjemna „obiadowa” komedia sytuacyjna, zbudowana z serii pomyłek, nieporozumień i zbiegów okoliczności. Nie brak jest dowcipów słownych i śmiesznych frazesów: „Pan indywidualnie, czy też w roli czynnika?”, „Pola Manola to napój złożony, oparty na ingrediencjach wzmacniających system nerwowy” Komizmu dodaje bez wątpienia osoba Bogumiła Kobieli, który jako spiritus movens w skutek swojej nieporadności warzy coraz lepszy bigos. Miesza i splata wątek Poli Manoli z wątkiem kryminalnym, a potem próbuje oświadczyć się zakamuflowanej policjantce, kleptomance. Od razu przypomina mi się obywatel Piszczyk, który był bohaterem podobnego kalibru.

Warto zwrócić uwagę na muzykę w filmie, która wyraziście oddaje nastrój sytuacyjny. Szybkie tempo, wyrażane za pomocą energicznych cymbałków lub ślimaczące się kroki naśladowane przez przeciągłe dźwięku fagotu. Dzisiaj takiej muzyki już się nie komponuje. Klimat lat 60-tych odnaleźć można w charakterystycznych zawijanych czcionkach neonów i szyldów sklepowych. W odbiciach witryn wypatrzyć można również syrenki i charakterystyczne, monumentalne budynki ówczesnej Warszawy. Kulturalne życie kwitnące przy barowych blatach, w dymie papierosów i rozmowy nieznajomych nad kieliszkiem alkoholu. Ten obraz powtarza się w wielu filmach."

Ekipa - lista skrócona

Reżyseria: Leon Jeannot
Scenariusz: Leon Jeannot, Edmund Niziurski
Zdjęcia: Tadeusz Wieżan
Scenografia: Adam T. Nowakowski
Kostiumy: Jerzy Kondracki
Muzyka: Wojciech Kilar
Dźwięk: Leszek Wronko
Montaż: Mirosława Garlicka
Charakteryzacja: Jan Płażewski
Kierownictwo produkcji: Marceli Nowak
Produkcja: Zespół Filmowy Studio

Obsada aktorska:

Bożena Kurowska (porucznik Agnieszka Kruszyna),
Bogumił Kobiela (Jacek, dziennikarz "Echa Warszawy"),
Jarema Stępowski (hrabia Feliks Dymek),
Janina Macherska (kioskarka hrabina Łęczycka, ciotka Dymka),
Bożena Pietraszek,
Alicja Zommer (aktorka Alicja grająca w "Janie Kazimierzu"),
Janusz Kłosiński (wspólnik Fagasa),
Stanisław Milski (rekwizytor Stasinek w WFF we Wrocławiu),
Ryszard Pietruski (Struć, wspólnik Fagasa),
Krystyna Feldman (właścicielka kotów),
Wanda Jakubińska (babcia klozetowa w "Cristalu"),
Halina Jezierska,
Wiesława Mazurkiewicz (Ewa Siennicka, siostra Jacka),
Barbara Rachwalska (reżyserka "Halki"),
Ludwik Benoit (kumpel Fagasa),
Stefan Bartik (portier w WFF we Wrocławiu),
Zygmunt Chmielewski (redaktor naczelny "Echa Warszawy"),
Krzysztof Chamiec (kelner w knajpie "Mała Portowa"),
Bernard Dec,
Jacek Fedorowicz (dziennikarz "Echa Warszawy"),
Zbigniew Jabłoński (jubiler Siennicki, szwagier Jacka),
Tadeusz Kosudarski (dentysta Teodor Brylczy, wspólnik szajki),
Zdzisław Leśniak (Wiktor Fagas "Chaplin", członek szajki),
Dobrosław Mater (charakteryzator w WFF we Wrocławiu),
Zygmunt Nowicki,
Józef Pieracki (pasażer oddający walizkę do przechowalni),
Roman Sykała (reżyser "Brzęczących argumentów"),
Teresa Iżewska (zakonnica kupująca "Film" w kiosku; nie występuje w czołówce),
Zbigniew Józefowicz (kapitan MO; nie występuje w czołówce),
Henryk Kluba (reżyser "Jana Kazimierza"; nie występuje w czołówce),
Halina Kowalska (sekretarka w redakcji "Echa Warszawy"; nie występuje w napisach),
Juliusz Lubicz-Lisowski (nie występuje w czołówce),
Józef Łodyński (lekarz u Dymka; nie występuje w czołówce),
Małgorzata Piekarska (Zuzka Siennicka, siostrzenica Jacka; nie występuje w czołówce),
Kazimierz Stankiewicz (mężczyzna przy budce z napojami; nie występuje w czołówce),
Mieczysław Waśkowski (filmowiec; nie występuje w czołówce),
Tadeusz Wiśniewski (goniec Tadzio; nie występuje w napisach),
Danuta Wodyńska (sprzedawczyni napojów; nie występuje w czołówce),
Marian Wojtczak (nie występuje w czołówce; informacja za "Słownikiem Biograficznym Teatru Polskiego T. 2"),
Jerzy Zapiór (pijak; nie występuje w czołówce)