The_War_Scroll_-_Dead_Sea_Scroll. Fragment Zwoju Wojny.jpg

greki / Qumran / Rękopisy z Qumran / The_War_Scroll_-_Dead_Sea_Scroll. Fragment Zwoju Wojny.jpg

Download: The_War_Scroll_-_Dead_Sea_Scroll. Fragment Zwoju Wojny.jpg

Pobierz

71 KB

(640px x 456px)

Fotografia ilustruje fragment Zwoju Wojny, odnalezionego w pierwszej geocie w Qumran.
Malson Photo Service - American colony Jerusalem - Liblary of Congress.
CCO.
Domena publiczna.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

greki

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Esseńczycy - jedno z żydowskich stronnictw religijnyc....htm

Esseńczycy (essenizm) – jedno z żydowskich stronnictw religijnych (obok faryzeuszy i saduceuszy i ewentualnie jeszcze zelotów), a w szerszym rozumieniu ruch religijno-społeczny, działający w drugiej połowie tzw. okresu Drugiej Świątyni (ok. 515 r. p.n.e. – 70 r. n.e.), czyli w latach ok. 152 p.n.e. – 70 n.e. Nie jest do końca wyjaśniona kwestia etymologii nazwy 'esseńczycy'. Bezpośrednio określenie to pochodzi z języka greckiego: essenoi (albo essaioi), co jest najprawdopodobniej odpowiednikiem aramejskich rzeczowników: hasen i hasayya, które odpowiednio oznaczają „milczący” i „pobożni”, albo według innych badaczy: aseya (lub asayya – hassaya) – „uzdrowiciele”. Spis treści 1 Bibliografia 2 Historia 3 Charakterystyka i poglądy 4 Zobacz też Bibliografia Qumran Do roku 1947 (tj. do odkryć w Qumran i okolicach) zasadnicze informacje o esseńczykach pochodziły od trzech autorów antycznych: Józefa Flawiusza, Filona Aleksandryjskiego i Pliniusza Starszego. Od roku 1947, kiedy to w Qumran i okolicznych grotach zaczęto odkrywać rękopisy z okresu od poł. II w. p.n.e. do 68 r. n.e., dysponujemy znacznie szerszym materiałem porównawczym odnośnie esseńczyków i nie tylko. W zasadzie odkryte pisma nie wyjaśniły do końca problematyki początków ruchu esseńskiego ani charakteru wspólnoty qumrańskiej, która niekoniecznie musiała być tożsama z esseńczykami. O esseńczykach wspominali również późniejsi pisarze antyczni, zwłaszcza związani z historiografią chrześcija... Zobacz też[edytuj] Qumran Rękopisy z Qumran Źródło „http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Esseńczycy&oldid=33678690” (Fragment)

Habakkuk_Pesher. Zwój znaleziony w pierwszej grocie Qu....png

Rękopisy z Qumran - Habakkuk_Pesher. Zwój znaleziony w pierwszej grocie Qumran.png

Jeden z siedmiu pierwszych zwojow znalezionych w 1 groci ...

Jeden z siedmiu pierwszych zwojow znalezionych w 1 grocie w Qumran. Zawiera komentarz do proroczej Księgi Habakuka. Domena publiczna.

Dokument Damasceński – rękopis znaleziony w 1896 roku ....htm

Dokument Damasceński – rękopis znaleziony w 1896 roku przez Salomona Szechtera w genizie Synagogi Ben Ezry w Kairze. Fragmenty tego rękopisu znaleziono również w grotach 4, 5 i 6 wśród rękopisów z Qumran (rękopisy: 4Q265-273, 5Q12 i 6Q15). Dokument ten pochodzi z II lub I wieku p.n.e. Spis treści 1 Opis 2 Znaczenie dokumentu 3 Zobacz też 4 Przypisy 5 Bibliografia Opi Dokument ten opisuje historię nieznanej wcześniej historykom sekty żydowskiej zwanej dziś Esseńczykami. Była ona kierowana przez Mistrza Sprawiedliwości. Dokument zawiera szczegółowe przepisy organizujące życie Esseńczyków. Ponieważ w pewnym miejscu nakazuje wyznawcom „ucieczkę do Damaszku” został on nazwany właśnie Dokumentem Damasceńskim. Na tej pustyni wyznawcy sekty mieli zawrzeć „nowe przymierze”. Według tego rękopisu sekta ta uważająca siebie za jedyną spadkobierczynię tradycji żydowskiej została założona przez Mistrza Sprawiedliwości około roku 196 p.n.e. Jej członkowie prześladowani przez kapłanów udali się do „ziemi damasceńskiej” i zawarli „nowe przymierze”. Mistrz Sprawiedliwości zmarł lub został zabrany do nieba a jego naśladowcy oczekiwali jego powrotu w czasach ostatecznych. Dokument składa się z dwóch części: tzw. Upomnień, stanowiących wykład religijnych poglądów grupowania, oraz Praw – zbioru reguł i szczegółowych przepisów dotyczących wewnętrznej organizacji gminy, a także jej urzędów[1]. Znaczenie dokumentu Obecnie uznaje się, że sekta powstała w okresie panowania dynastii Hasmoneuszy w czasie gdy hierarchia świątynna uległa korupcji co dotyczyło również obejmowania rządu arcykapłana. Królestwem w tym okresie wstrząsały częste wojny. Sami zaś Machabeusze nie pochodzili z rodu króla Dawida, co w oczach współczesnych odbierało im prawo do tronu. Mogło to doprowadzić do buntu części religijnych Żydów, którzy odmówili legitymizacji władzy królewskiej oraz hierarchii świątynnej. Po publikacji tego dokumentu Samuel Szechter twierdził, że owa sekta dysponowała również własnymi tekstami liturgicznymi oraz zwartą strukturą organizacyjną. Odkrycia rękopisów znad Morza Martwego zawierające wzmianki o Mistrzu Sprawiedliwości a także znaleziona tam reguła zakonna przypominająca tę opisaną w Dokumencie Damasceńskim oraz odnalezione w Qumran kopie dokumentu potwierdziły, że siedziba sekty znajdowała się w Qumran. Jest to jedno z najważniejszych pism, które pozostały po gminie esseńczyków. Odkrycie kilku fragmentów Dokumentu Damasceńskiego wśród rękopisów z Qumran sprawiło, że większość badaczy uznaje, iż pochodzi on z II lub I wieku p.n.e.[1] Zobacz też 4Q271 Przypisy ↑ Skocz do: a b Zofia Borzymińska: Damasceński Dokument. jhi.pl. [dostęp 2015-12-07]. Bibliografia Joachim Gnilka: Pierwsi chrześcijanie. Źródła i początki Kościoła.. Kraków: Wydawnictwo M, 2004, s. 124–167. ISBN 83-7221-941-9. Tomasz Włodek Zwoje z Qumran: Dokument Damasceński. "W DRODZE" Nr 1(305)/1999, Nr 2(306)/1999, Nr 3(307)/1999. [dostęp 2012-05-05]. Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dokument_Damasceński&oldid=44267097”

4q246-manuscript. Fragment Rękopisu 4Q246.jpg

Odnaleziony Rękopis Q4246 wyróżnia się najwcześniejszą w ...

Odnaleziony Rękopis Q4246 wyróżnia się najwcześniejszą wzmianką o Synu Bożym. Domena publiczna.

Psalms_Scroll. Zwój psalmów.jpg

Fotografia znalezionego w 11 grocie w Qumran fragmentu Z ...

Fotografia znalezionego w 11 grocie w Qumran fragmentu Zwoju Psalmów (11QPsa). Wikimedia Commons.

Lista rękopisów z Qumran – zawiera spis manuskryptów ....htm

Lista rękopisów z Qumran zawiera spis manuskryptów odkrytych we wszystkich jedenastu grotach w Qumran nazywanych rękopisami z Qumran. Teksty zostały napisane w języku hebrajskim, aramejskim i greckim (zwoje w języku aramejskim oznaczono „ar”, a greckim „gr”). Sposród około 900 manuskryptów 233 to rękopisy biblijne. Większość rękopisów została napisana na pergaminie, te zapisane na papirusie pierwotnie oznaczano w skrócie symbolem: „pap”. Prawie wszystkie rękopisy są przechowywane w muzeach w Jerozolimie. Spis treści 1 Grota 1 2 Grota 2 3 Grota 3 4 Grota 4 5 Grota 5 6 Grota 6 7 Grota 7 8 Grota 8 9 Grota 9 10 Grota 10 11 Grota 11 12 Bibliografia... Bibliografia Biblioteca Pleyades: Inventory of Manuscripts from Qumran (ang.). bibliotecapleyades.net. [dostęp 2013-07-15]. Список Кумранских и иных рукописей Израиля (ros.). liveinternet.ru. [dostęp 2013-07-15]. Martinez: The Biblical Collection at the Qumran Library (ang.). veracityomadden.com. [dostęp 2013-07-15]. Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lista_rękopisów_z_Qumran&oldid=40775561” (Fragment)

Rękopisy z Qumran – biór dokumentów spisanych po hebra....htm

Rękopisy z Qumran (niektóre inne stosowane nazwy: zwoje znad Morza Martwego, rękopisy znad Morza Martwego i manuskrypty znad Morza Martwego) – zbiór dokumentów spisanych po hebrajsku, aramejsku i grecku, znalezionych w latach 1947–1956 w 11 grotach niedaleko ruin Qumran na Zachodnim Brzegu. W szerszym znaczeniu termin „Zwoje znad Morza Martwego” oznacza również manuskrypty znalezione w Wadi Murabba'at, Masadzie i Nachal Chewer. Spis treści 1 Pochodzenie 2 Historia odkrycia 2.1 Grota 1 2.2 Kolejne groty 3 Zespół badaczy 4 Qumrańskie groty 4.1 Grota 1 4.2 Grota 2 4.3 Grota 3 4.4 Grota 4 4.5 Grota 5 4.6 Grota 6 4.7 Grota 7 4.8 Grota 8 4.9 Grota 9 4.10 Grota 10 4.11 Grota 11 5 Podział tekstów 6 Tłumaczenia na język polski 7 Uwagi 8 Zobacz też 9 Przypisy 10 Bibliografia 11 Linki zewnętrzne Pochodzenie Przeprowadzone badania archeologiczne i metodą radiowęglową 14C pozwalają datować rękopisy na okres od II wieku p.n.e. do I wieku n.e. Dzięki badaniom paleograficznym zwojów wiadomo, że najstarsze z nich powstawały nawet od połowy III wieku p.n.e. (4QJer, 4QEx i 4QSam), na długo przed zasiedleniem Qumran. Teksty te należały najprawdopodobniej do esseńczyków (lub jakiegoś ich odłamu), którzy zamieszkiwali Qumran pomiędzy 125 rokiem p.n.e. a 68 rokiem n.e. W 11 grotach znaleziono około 900 rękopisów w tym 233 manuskrypty biblijne. Datuje się je na okres od III wieku p.n.e. po I wiek n.e. Około 60% rękopisów biblijnych zawiera tekst zgodny z tekstem masoreckim, około 5% manuskryptów zgadza się z tekstem Septuaginty, 5% potwierdza Pentateuch samarytański, a 20% przekazuje tekst charakterystyczny wyłącznie dla wspólnoty z Qumran. Pozostałe 10% manuskryptów biblijnych z Qumran nie daje się przyporządkować do żadnego wariantu świadków tekstu biblijnego[1]... Zobacz też Lista rękopisów z Qumran Przypisy Skocz do góry ↑ Kilka słów o krytyce tekstu i Zwojach znad Morza Martwego.. biblista.pl. [dostęp 2013-03-27]. Skocz do góry ↑ Zwoje pisma znad Morza Martwego ↑ Skocz do: a b c Associazione Biblica Internazionale: Identification of the 7Q5 fragment with Jeremiah 16:3,4 (ang.). lavia.org. [dostęp 2013-12-06]. Skocz do góry ↑ A. Tronina: Biblia w Qumran. Wprowadzenie w lekturę biblijnych rękopisów znad Morza Martwego. Kraków: The Enigma Press, s. 148, seria: Bilioteka Zwojów. Tło Nowego Testamentu 8. ISBN 83-86110-46-5. Skocz do góry ↑ Kraków 2000, (wyd. 2) The Enigma Press Bibliografia Tomasz Włodek Zwoje z Qumran: Dokument Damasceński. "W DRODZE" Nr 1(305)/1999, Nr 2(306)/1999, Nr 3(307)/1999. [dostęp 2012-05-05]. Tajemnica i znaczenie zwojów znad Morza Martwego. Hershel Shanks: Tajemnica i znaczenie zwojów znad Morza Martwego. [dostęp 2012-05-05]. Alfred J. Palla: Zwoje z Qumran - odkrycie stulecia. 12 grudnia 2004. [dostęp 2012-05-06]. DSS- Zwoje znad Morza Martwego. [dostęp 2012-05-13]. Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rękopisy_z_Qumran&oldid=44411676” (Fragment)

1QpHab również Komentarz do proroczej Księgi Habakuka ....htm

1QpHab, również Komentarz do proroczej Księgi Habakuka – jeden z siedmiu pierwszych zwojów znad Morza Martwego odkrytych w Qumran w 1947 roku w grocie 1[a]. Zwój ten zawiera komentarz (hebr. peszarim פשר, interpretacje, komentarze) do dwóch pierwszych rozdziałów biblijnego proroctwa z Księgi Habakuka. Zwój jest datowany na drugą połowę I wieku p.n.e. Spis treści 1 Historia odkrycia 2 Opis 3 Uwagi 4 Zobacz też 5 Bibliografia Historia odkrycia Zwój ten został znaleziony przypadkowo wraz z innymi w 1947 roku przez beduińskich chłopców. Wraz ze zwojem zawierającym Księgę Izajasza (1QIsab) oraz Zwojem Wojny (1QM) trafił do rąk handlarza antyków, który skontaktował się z prof. Eleazarem Sukenikiem z Uniwersytetu Hebrajskiego. Profesor zorientował się, że zwoje posiadają olbrzymią wartość historyczną wytargował cenę i je wykupił oraz wykazał zainteresowanie dalszymi takimi znaleziskami. Ponieważ zwoje nie były wcześniej rozwinięte Sukenik zrobił to bardzo ostrożnie. Jeden z zakupionych zwojów zawierał właśnie komentarz do Księgi Habakuka. Zwój ten, znajduje się obecnie w Jerozolimie w Sanktuarium Księgi należącym do Muzeum Izraela (HU 95.57/28).

800px-Qumran_Caves. Czwarta grota z Qumran.jpg

Grota 4 z Qumran. Grauesel - photo taken by Grauesel. ...

Grota 4 z Qumran. Grauesel - photo taken by Grauesel. CC By-Sa 3.0 (Creative Commons).

4Q166. Rękopis z czwaetej groty w Qumran.jpg

Rękopis znaleziony w 4 grocie w Qumran. Domena publiczna.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin