Habakkuk_Pesher. Zwój znaleziony w pierwszej grocie Qumran.png

greki / Qumran / Rękopisy z Qumran / Habakkuk_Pesher. Zwój znaleziony w pierwszej grocie Qumran.png

Download: Habakkuk_Pesher. Zwój znaleziony w pierwszej grocie Qumran.png

Pobierz

322 KB

(760px x 670px)

Jeden z siedmiu pierwszych zwojow znalezionych w 1 grocie w Qumran. Zawiera komentarz do proroczej Księgi Habakuka.
Domena publiczna.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

greki

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Esseńczycy - jedno z żydowskich stronnictw religijnyc....htm

Esseńczycy (essenizm) – jedno z żydowskich stronnictw religijnych (obok faryzeuszy i saduceuszy i ewentualnie jeszcze zelotów), a w szerszym rozumieniu ruch religijno-społeczny, działający w drugiej połowie tzw. okresu Drugiej Świątyni (ok. 515 r. p.n.e. – 70 r. n.e.), czyli w latach ok. 152 p.n.e. – 70 n.e. Nie jest do końca wyjaśniona kwestia etymologii nazwy 'esseńczycy'. Bezpośrednio określenie to pochodzi z języka greckiego: essenoi (albo essaioi), co jest najprawdopodobniej odpowiednikiem aramejskich rzeczowników: hasen i hasayya, które odpowiednio oznaczają „milczący” i „pobożni”, albo według innych badaczy: aseya (lub asayya – hassaya) – „uzdrowiciele”. Spis treści 1 Bibliografia 2 Historia 3 Charakterystyka i poglądy 4 Zobacz też Bibliografia Qumran Do roku 1947 (tj. do odkryć w Qumran i okolicach) zasadnicze informacje o esseńczykach pochodziły od trzech autorów antycznych: Józefa Flawiusza, Filona Aleksandryjskiego i Pliniusza Starszego. Od roku 1947, kiedy to w Qumran i okolicznych grotach zaczęto odkrywać rękopisy z okresu od poł. II w. p.n.e. do 68 r. n.e., dysponujemy znacznie szerszym materiałem porównawczym odnośnie esseńczyków i nie tylko. W zasadzie odkryte pisma nie wyjaśniły do końca problematyki początków ruchu esseńskiego ani charakteru wspólnoty qumrańskiej, która niekoniecznie musiała być tożsama z esseńczykami. O esseńczykach wspominali również późniejsi pisarze antyczni, zwłaszcza związani z historiografią chrześcija... Zobacz też[edytuj] Qumran Rękopisy z Qumran Źródło „http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Esseńczycy&oldid=33678690” (Fragment)

4Q448. Rękopis z Qumran (czwarta grota).jpg

Rękopis znaleziony w czwartej grocie w Qumran zawierając ...

Rękopis znaleziony w czwartej grocie w Qumran zawierający modlitwę za króla z dynastii Hasmoneuszy (Machabeuszy) Jonatana. Domena publiczna.

Dokument.rtf. Groty - 8,9,10,11 z Qumran.rtf

Grota 8 W grocie tej znaleziono tylko 4 teksty biblijne: Księga Rodzaju 17:12-19, 18:20-25 Psalm 17:5-9, 14; Psalm 18:6-9, 10-13. Znaleziono w niej również filakterium, hymny oraz mezuzę. Grota 9 W tej grocie znaleziono mały fragment papirusu zawierający sześć liter hebrajskich. Grota 10[ Podobnie jak grota 7 została ona odkryta przez archeologów w trakcie prac na stanowisku Chirbet Qumran. Znaleziono ją na przełomie lutego i marca 1955 roku. Zawierała ona ostrakon z dwiema literami hebrajskimi. Jest to fragment słoju z niepełnym imieniem właściciela. Grota 11 Fragment Zwoju Psalmów (11QPsa) z groty 11 z transkrypcją 18 linii 6 kolumny tekstu(zarówno zwój jak i transkrypcję czytamy od prawej do lewej, od góry do dołu) Fragment Zwoju Psalmów (11QPsa) z groty 11 z transkrypcją 18 linii 6 kolumny tekstu (zarówno zwój jak i transkrypcję czytamy od prawej do lewej, od góry do dołu) Grota ta została odnaleziona przez Beduinów w 1956 roku. Podobnie jak w grotach 2 i 5 znajdowały się w niej ślady świadczące o tym, że była ona zamieszkana. Odkryte tam rękopisy stanowiły więc część pozostałości biblioteki społeczności Qumran W grocie tej odkryto zwój Księgi Kapłańskiej zapisany pismem starohebrajskim, Zwój Psalmów, Targum Hioba oraz zapisany pismem z okresu Heroda Zwój Świątynny, z którego zachowało się 66 kolumn. Paleograficznie jest od datowany na I wiek p.n.e. lub na I wiek n.e. a metodą 14C na okres od 97 roku p.n.e. do I wieku n.e. Groty od 2 do 11 znajdowały się na Zachodnim Brzegu, który po zawartym rozejmie okupowany był przez Jordanię. W 1950 roku Jordania ogłosiła swoją zwierzchność nad Strefą Gazy oraz nad Zachodnim Brzegiem. Stan ten trwał aż do wojny sześciodniowej w 1967 roku kiedy terytorium to przejął Izrael.

The_War_Scroll_-_Dead_Sea_Scroll. Fragment Zwoju Wojny.jpg

Fotografia ilustruje fragment Zwoju Wojny, odnalezionego ...

Fotografia ilustruje fragment Zwoju Wojny, odnalezionego w pierwszej geocie w Qumran. Malson Photo Service - American colony Jerusalem - Liblary of Congress. CCO. Domena publiczna.

Dokument Damasceński – rękopis znaleziony w 1896 roku ....htm

Dokument Damasceński – rękopis znaleziony w 1896 roku przez Salomona Szechtera w genizie Synagogi Ben Ezry w Kairze. Fragmenty tego rękopisu znaleziono również w grotach 4, 5 i 6 wśród rękopisów z Qumran (rękopisy: 4Q265-273, 5Q12 i 6Q15). Dokument ten pochodzi z II lub I wieku p.n.e. Spis treści 1 Opis 2 Znaczenie dokumentu 3 Zobacz też 4 Przypisy 5 Bibliografia Opi Dokument ten opisuje historię nieznanej wcześniej historykom sekty żydowskiej zwanej dziś Esseńczykami. Była ona kierowana przez Mistrza Sprawiedliwości. Dokument zawiera szczegółowe przepisy organizujące życie Esseńczyków. Ponieważ w pewnym miejscu nakazuje wyznawcom „ucieczkę do Damaszku” został on nazwany właśnie Dokumentem Damasceńskim. Na tej pustyni wyznawcy sekty mieli zawrzeć „nowe przymierze”. Według tego rękopisu sekta ta uważająca siebie za jedyną spadkobierczynię tradycji żydowskiej została założona przez Mistrza Sprawiedliwości około roku 196 p.n.e. Jej członkowie prześladowani przez kapłanów udali się do „ziemi damasceńskiej” i zawarli „nowe przymierze”. Mistrz Sprawiedliwości zmarł lub został zabrany do nieba a jego naśladowcy oczekiwali jego powrotu w czasach ostatecznych. Dokument składa się z dwóch części: tzw. Upomnień, stanowiących wykład religijnych poglądów grupowania, oraz Praw – zbioru reguł i szczegółowych przepisów dotyczących wewnętrznej organizacji gminy, a także jej urzędów[1]. Znaczenie dokumentu Obecnie uznaje się, że sekta powstała w okresie panowania dynastii Hasmoneuszy w czasie gdy hierarchia świątynna uległa korupcji co dotyczyło również obejmowania rządu arcykapłana. Królestwem w tym okresie wstrząsały częste wojny. Sami zaś Machabeusze nie pochodzili z rodu króla Dawida, co w oczach współczesnych odbierało im prawo do tronu. Mogło to doprowadzić do buntu części religijnych Żydów, którzy odmówili legitymizacji władzy królewskiej oraz hierarchii świątynnej. Po publikacji tego dokumentu Samuel Szechter twierdził, że owa sekta dysponowała również własnymi tekstami liturgicznymi oraz zwartą strukturą organizacyjną. Odkrycia rękopisów znad Morza Martwego zawierające wzmianki o Mistrzu Sprawiedliwości a także znaleziona tam reguła zakonna przypominająca tę opisaną w Dokumencie Damasceńskim oraz odnalezione w Qumran kopie dokumentu potwierdziły, że siedziba sekty znajdowała się w Qumran. Jest to jedno z najważniejszych pism, które pozostały po gminie esseńczyków. Odkrycie kilku fragmentów Dokumentu Damasceńskiego wśród rękopisów z Qumran sprawiło, że większość badaczy uznaje, iż pochodzi on z II lub I wieku p.n.e.[1] Zobacz też 4Q271 Przypisy ↑ Skocz do: a b Zofia Borzymińska: Damasceński Dokument. jhi.pl. [dostęp 2015-12-07]. Bibliografia Joachim Gnilka: Pierwsi chrześcijanie. Źródła i początki Kościoła.. Kraków: Wydawnictwo M, 2004, s. 124–167. ISBN 83-7221-941-9. Tomasz Włodek Zwoje z Qumran: Dokument Damasceński. "W DRODZE" Nr 1(305)/1999, Nr 2(306)/1999, Nr 3(307)/1999. [dostęp 2012-05-05]. Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dokument_Damasceński&oldid=44267097”

7Q2 – fragment rękopisu Septuaginty spisany na papiru....htm

7Q2 (według starego systemu oznaczeń 7QLXXEpJer) – fragment rękopisu Septuaginty spisany na papirusie w formie zwoju, datowany na I wiek p.n.e. Manuskrypt ten zwiera fragment deuterokanonicznej Księgi Barucha 6:43,44[a]. Został znaleziony w Qumran w grocie 7. Fragment ten jest oznaczany również numerem 804 na liście rękopisów Septuaginty według klasyfikacji Alfreda Rahlfsa. Rękopis został opublikowany i opisany w 1962 roku przez Maurice Bailleta, Józefa Milika oraz Rolanda de Vaux w publikacji Discoveries in the Judaean Desert: Volume III. Les 'Petites Grottes' de Qumran (Plates). Jest przechowywany w Muzeum Rockefellera w Jerozolinie (Gr. 789 [7Q2]). Spis treści 1 Uwagi 2 Zobacz też 3 Bibliografia 4 Linki zewnętrzne Uwagi Skocz do góry ↑ 6 rozdział Księgi Barucha w kanonie katolickim pokrywa się z Listem Jeremiasza w kanonie prawosłwnym. Zobacz też Lista rękopisów z Qumran Bibliografia Baillet, Les petites grottes de Qumrân (Discoveries in the Judaean desert 3) p. 143 no. IV 2 (Baillet, Maurice) (ang.). W: Trismegistos [on-line]. [dostęp 2013-01-01]. Linki zewnętrzne Discoveries in the Judaean Desert: Volume III. Les 'Petites Grottes' de Qumran (Plates) (ang.). W: books.google [on-line]. [dostęp 2013-01-01]. Zdjęcie 7Q2 Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=7Q2&oldid=37567288”

7Q19 – ślad fragmentu rękopisu napisanego w języku gr....htm

7Q19 – ślad fragmentu rękopisu napisanego w języku greckim i zachowanego jedynie w formie odbicia na gruncie odnaleziony w Qumran w grocie 7. Odbicie to pochodzi ze zwoju, który sam się nie zachował. Tekst rękopisu, z którego pochodzi odbity fragment, nie został zidentyfikowany. Jest to jedyne takie znalezisko archeologiczne w Qumran. Ślad ten jest datowany I wiek p.n.e. lub I wiek n.e. Odbicie zostało opublikowane i opisane w 1962 roku przez Maurice Bailleta, Józefa Milika oraz Rolanda de Vaux w publikacji Discoveries in the Judaean Desert: Volume III. Les 'Petites Grottes' de Qumran (Plates). Jest ono przechowywane w Muzeum Rockefellera w Jerozolinie (Gr. 789 [7Q19]). Zobacz też Lista rękopisów z Qumran Bibliografia Baillet, Les petites grottes de Qumrân (Discoveries in the Judaean desert 3) p. 145-146 no. IV 19 (ang.). W: Trismegistos [on-line]. [dostęp 2012-12-28]. Linki zewnętrzne Discoveries in the Judaean Desert: Volume III. Les 'Petites Grottes' de Qumran (Plates) (ang.). W: books.google [on-line]. [dostęp 2012-12-28]. Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=7Q19&oldid=37070356”

Lista rękopisów z Qumran – zawiera spis manuskryptów ....htm

Lista rękopisów z Qumran zawiera spis manuskryptów odkrytych we wszystkich jedenastu grotach w Qumran nazywanych rękopisami z Qumran. Teksty zostały napisane w języku hebrajskim, aramejskim i greckim (zwoje w języku aramejskim oznaczono „ar”, a greckim „gr”). Sposród około 900 manuskryptów 233 to rękopisy biblijne. Większość rękopisów została napisana na pergaminie, te zapisane na papirusie pierwotnie oznaczano w skrócie symbolem: „pap”. Prawie wszystkie rękopisy są przechowywane w muzeach w Jerozolimie. Spis treści 1 Grota 1 2 Grota 2 3 Grota 3 4 Grota 4 5 Grota 5 6 Grota 6 7 Grota 7 8 Grota 8 9 Grota 9 10 Grota 10 11 Grota 11 12 Bibliografia... Bibliografia Biblioteca Pleyades: Inventory of Manuscripts from Qumran (ang.). bibliotecapleyades.net. [dostęp 2013-07-15]. Список Кумранских и иных рукописей Израиля (ros.). liveinternet.ru. [dostęp 2013-07-15]. Martinez: The Biblical Collection at the Qumran Library (ang.). veracityomadden.com. [dostęp 2013-07-15]. Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lista_rękopisów_z_Qumran&oldid=40775561” (Fragment)

1QpHab również Komentarz do proroczej Księgi Habakuka ....htm

1QpHab, również Komentarz do proroczej Księgi Habakuka – jeden z siedmiu pierwszych zwojów znad Morza Martwego odkrytych w Qumran w 1947 roku w grocie 1[a]. Zwój ten zawiera komentarz (hebr. peszarim פשר, interpretacje, komentarze) do dwóch pierwszych rozdziałów biblijnego proroctwa z Księgi Habakuka. Zwój jest datowany na drugą połowę I wieku p.n.e. Spis treści 1 Historia odkrycia 2 Opis 3 Uwagi 4 Zobacz też 5 Bibliografia Historia odkrycia Zwój ten został znaleziony przypadkowo wraz z innymi w 1947 roku przez beduińskich chłopców. Wraz ze zwojem zawierającym Księgę Izajasza (1QIsab) oraz Zwojem Wojny (1QM) trafił do rąk handlarza antyków, który skontaktował się z prof. Eleazarem Sukenikiem z Uniwersytetu Hebrajskiego. Profesor zorientował się, że zwoje posiadają olbrzymią wartość historyczną wytargował cenę i je wykupił oraz wykazał zainteresowanie dalszymi takimi znaleziskami. Ponieważ zwoje nie były wcześniej rozwinięte Sukenik zrobił to bardzo ostrożnie. Jeden z zakupionych zwojów zawierał właśnie komentarz do Księgi Habakuka. Zwój ten, znajduje się obecnie w Jerozolimie w Sanktuarium Księgi należącym do Muzeum Izraela (HU 95.57/28).

800px-Qumran_Caves. Czwarta grota z Qumran.jpg

Grota 4 z Qumran. Grauesel - photo taken by Grauesel. ...

Grota 4 z Qumran. Grauesel - photo taken by Grauesel. CC By-Sa 3.0 (Creative Commons).

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin