4Q271. Fragmenty Rękopisy Damasceńskiego.png

greki / Qumran / Rękopisy z Qumran / 4Q271. Fragmenty Rękopisy Damasceńskiego.png

Download: 4Q271. Fragmenty Rękopisy Damasceńskiego.png

Pobierz

148 KB

(640px x 344px)

Fragmenty Rękopisu Damasceńskiego na zwoju 4Q271 odnalezionego w czwartej grocie w Qumran. Dokument Damasceński opisuje historię sekty religijnej Esseńczyków.
Domena publiczna.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

greki

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Esseńczycy - jedno z żydowskich stronnictw religijnyc....htm

Esseńczycy (essenizm) – jedno z żydowskich stronnictw religijnych (obok faryzeuszy i saduceuszy i ewentualnie jeszcze zelotów), a w szerszym rozumieniu ruch religijno-społeczny, działający w drugiej połowie tzw. okresu Drugiej Świątyni (ok. 515 r. p.n.e. – 70 r. n.e.), czyli w latach ok. 152 p.n.e. – 70 n.e. Nie jest do końca wyjaśniona kwestia etymologii nazwy 'esseńczycy'. Bezpośrednio określenie to pochodzi z języka greckiego: essenoi (albo essaioi), co jest najprawdopodobniej odpowiednikiem aramejskich rzeczowników: hasen i hasayya, które odpowiednio oznaczają „milczący” i „pobożni”, albo według innych badaczy: aseya (lub asayya – hassaya) – „uzdrowiciele”. Spis treści 1 Bibliografia 2 Historia 3 Charakterystyka i poglądy 4 Zobacz też Bibliografia Qumran Do roku 1947 (tj. do odkryć w Qumran i okolicach) zasadnicze informacje o esseńczykach pochodziły od trzech autorów antycznych: Józefa Flawiusza, Filona Aleksandryjskiego i Pliniusza Starszego. Od roku 1947, kiedy to w Qumran i okolicznych grotach zaczęto odkrywać rękopisy z okresu od poł. II w. p.n.e. do 68 r. n.e., dysponujemy znacznie szerszym materiałem porównawczym odnośnie esseńczyków i nie tylko. W zasadzie odkryte pisma nie wyjaśniły do końca problematyki początków ruchu esseńskiego ani charakteru wspólnoty qumrańskiej, która niekoniecznie musiała być tożsama z esseńczykami. O esseńczykach wspominali również późniejsi pisarze antyczni, zwłaszcza związani z historiografią chrześcija... Zobacz też[edytuj] Qumran Rękopisy z Qumran Źródło „http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Esseńczycy&oldid=33678690” (Fragment)

Habakkuk_Pesher. Zwój znaleziony w pierwszej grocie Qu....png

Rękopisy z Qumran - Habakkuk_Pesher. Zwój znaleziony w pierwszej grocie Qumran.png

Jeden z siedmiu pierwszych zwojow znalezionych w 1 groci ...

Jeden z siedmiu pierwszych zwojow znalezionych w 1 grocie w Qumran. Zawiera komentarz do proroczej Księgi Habakuka. Domena publiczna.

1QpHab również Komentarz do proroczej Księgi Habakuka ....htm

1QpHab, również Komentarz do proroczej Księgi Habakuka – jeden z siedmiu pierwszych zwojów znad Morza Martwego odkrytych w Qumran w 1947 roku w grocie 1[a]. Zwój ten zawiera komentarz (hebr. peszarim פשר, interpretacje, komentarze) do dwóch pierwszych rozdziałów biblijnego proroctwa z Księgi Habakuka. Zwój jest datowany na drugą połowę I wieku p.n.e. Spis treści 1 Historia odkrycia 2 Opis 3 Uwagi 4 Zobacz też 5 Bibliografia Historia odkrycia Zwój ten został znaleziony przypadkowo wraz z innymi w 1947 roku przez beduińskich chłopców. Wraz ze zwojem zawierającym Księgę Izajasza (1QIsab) oraz Zwojem Wojny (1QM) trafił do rąk handlarza antyków, który skontaktował się z prof. Eleazarem Sukenikiem z Uniwersytetu Hebrajskiego. Profesor zorientował się, że zwoje posiadają olbrzymią wartość historyczną wytargował cenę i je wykupił oraz wykazał zainteresowanie dalszymi takimi znaleziskami. Ponieważ zwoje nie były wcześniej rozwinięte Sukenik zrobił to bardzo ostrożnie. Jeden z zakupionych zwojów zawierał właśnie komentarz do Księgi Habakuka. Zwój ten, znajduje się obecnie w Jerozolimie w Sanktuarium Księgi należącym do Muzeum Izraela (HU 95.57/28).

4Q448 – rękopis spisany na pergaminie zawierający Mod....htm

4Q448 – rękopis spisany na pergaminie zawierający Modlitwę za króla Jonatana. Rękopis ten został znaleziony w grocie 4 w Qumran, należy więc do zwojów znad Morza Martwego. Jest on datowany na lata pomiędzy 103 a 76 p.n.e. Karta ma wymiary 17,8 na 9,5 cm. Król Jonatan wymieniony w tym rękopisie to Aleksander Jannaj, monarcha z dynastii Hasmoneuszy, który rządził Judeą w latach od 103 do 76 p.n.e. Odkrycie modlitwy za króla z dynastii Hasmoneuszy wśród rękopisów z Qumran było zaskoczeniem, ponieważ społeczność Qumran stanowczo sprzeciwiała się Hasmoneuszom. Być może nawet wspólnota udała się na odległą pustynię po to by uniknąć kontaktu z władzą Hasmoneuszy i ówczesnym kapłaństwem. Jeśli jest to dowód na różnicę poglądów wśród członków wspólnoty z Qumran to jest to zaledwie jeden taki przypadek na 600 rękopisów niebiblijnych. Istnieje też możliwość, że Jonatan (Jannaj), w przeciwieństwie do innych władców z rodu Hasmoneuszy sprzyjał członkom wspólnoty znad Morza Martwego przynajmniej w pewnym okresie swojego panowania co może tłumaczyć włączenie tej modlitwy do dokumentów z Qumran. Rękopis ten jest wyjątkowy, można go dokładnie datować na okres panowania króla Jonatana. Zachowały się trzy kolumny pisma, jedna u góry oraz dwie poniżej. Górna kolumna (A) oraz dolna lewa (C) są niekompletne. Skóra jest rozdarta wzdłuż dolnej trzeciej kolumny obok prawego marginesu. Manuskrypt zawiera też łatkę z otworem wykonaną z niegarbowanej skóry o wymiarach 2,9 na 2,9 cm, na brzegu prawej krawędzi. Pozostałości pasków skóry, które zmarszczyły kartę przez środek od prawego brzegu, świadczą prawdopodobnie że zwinięty zwój był wiązany. Zewnętrzny brzeg karty, zapewne z fragmentami mocowań, zdaje się wskazywać, że zachowane teksty znajdowały się na początku zwoju, który pierwotnie był dłuższy. Różnice między położeniem kolumn A i B i C mogą wskazywać, że praca ta nie jest dziełem jednego skryby. Ten mały manuskrypt zawiera dwie odrębne części. Pierwsza kolumna A zawiera fragmenty psalmów wielbiących Boga. Kolejne kolumny B i C zawierają modlitwę za pomyślność króla Jonatana i jego królestwa. W kolumnie A linie 8-10 są podobne do wersetów Psalmu 154, zachowanego w Zwoju Psalmów oznaczonego 11QPsa. Psalm ten, który nie znalazł się w biblijnej Księdze Psalmów znany jest jednak z Psałterza Syryjskiego pochodzącego z X wieku. Zobacz też Lista rękopisów z Qumran Bibliografia THE QUMRAN LIBRARY: The Prayer For King Jonathan Scroll (ang.). Israel Antiquities Authority. [dostęp 2012-05-07]. Translation of the Prayer For King Jonathan Scroll (ang.). Israel Antiquities Authority. [dostęp 2012-05-07]. Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=4Q448&oldid=42631871”

Groty Qumran – jedenaście jaskiń położonych w pobliżu ....htm

Groty Qumran – jedenaście jaskiń położonych w pobliżu Qumran, w których odkryto zwoje znad Morza Martwego. Odnalezione ślady wskazują, że część z nich była zasiedlana od tysięcy lat[1]. Większość powstała w sposób naturalny, jednak niektóre groty zostały wykute w miękkiej marglowej skale przypuszczalnie w okresie osadnictwa w Qumran i służyły jako magazyny lub mieszkania. Siedem z nich znajduje się w bliskim sąsiedztwie osady, jedna na zachodzie, a dwie w wąwozie położonym na północy. Do trzech z nich dostęp prowadził jedynie od strony osady[2]. Rękopisy z Qumran W 1947 roku trzech beduińskich chłopców udawał się ze stadem owiec i kóz do oazy Ain Feszcha. Gdy okazało się, że jedna z kóz zaginęła, jeden z nich udał się na poszukiwania. Przypadkowo natrafił na nieznaną sobie wcześniej jaskinię. Rzucił do jaskini kamień i usłyszał dźwięk tłuczonego dzbana. Następnego dnia postanowił wrócić w to samo miejsce z kolegą, Muhammadem ed-Dibem. Jak się później okazało natrafił na jaskinię, w której znajdowały się ukryte w dzbanie hebrajskie zwoje sprzed blisko dwóch tysięcy lat. W dzbanie tym znajdowało się siedem dużych, w miarę dobrze zachowanych zwojów. Odkrycie to rozłożone w czasie pociągnęło za sobą następne, co spowodowało odnalezienie w tym regionie 11 jaskiń zawierających zwoje oraz współczesną im osadę Qumran. W promieniu ośmiu kilometrów od niej przeszukano około 230 jaskiń, szczelin i innych kryjówek[3][4]. Łącznie w latach 1947–1956 odnaleziono zbiór 900 rękopisów spisanych po hebrajsku, aramejsku i grecku, w tym 233 manuskrypty biblijne. Badania grot W latach 1984–1985 Joseph Patrich i Jigael Jadin przeprowadzili dokładną ekspertyzę 57 grot położonych na północ od Qumran oraz dwóch na południu. W latach 1985–1991 Patrich zbadał jeszcze pięć jaskiń i na ich podstawie doszedł do wniosku, że groty nie służyły jako mieszkania, lecz jako magazyny i kryjówki[5]. W 1988 roku w jaskini oznaczonej jako numerem 13 odnalazł mały dzbanek owinięty włóknem palmowym, w którym znajdowały się pozostałości lepkiego płynu. Patrich uznał, że mogą to być resztki aromatycznego balsamu. W 1991 r. odnalazł jeszcze kilka dzbanów oraz kompletny słój z suszonymi daktylami, co zdaniem naukowca mogło sugerować zawód jego właściciela, jednak w pobliżu nie odnaleziono żadnych innych śladów, które by to potwierdzały[6]. W dużej grocie oznaczonej przez Patricha numerem 24, leżącej między grotą 11Q i 3Q, odnaleziono znaki wskazujące na krótkotrwałe zasiedlenie. Z kolei jaskinia FQ37 znajdująca się na wysokim klifie dwa kilometry od Qumran, była trwale zamieszkiwana z uwagi na swój trudny dostęp[7]. Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Groty_Qumran&oldid=44263420” (Fragment)

7Q19 – ślad fragmentu rękopisu napisanego w języku gr....htm

7Q19 – ślad fragmentu rękopisu napisanego w języku greckim i zachowanego jedynie w formie odbicia na gruncie odnaleziony w Qumran w grocie 7. Odbicie to pochodzi ze zwoju, który sam się nie zachował. Tekst rękopisu, z którego pochodzi odbity fragment, nie został zidentyfikowany. Jest to jedyne takie znalezisko archeologiczne w Qumran. Ślad ten jest datowany I wiek p.n.e. lub I wiek n.e. Odbicie zostało opublikowane i opisane w 1962 roku przez Maurice Bailleta, Józefa Milika oraz Rolanda de Vaux w publikacji Discoveries in the Judaean Desert: Volume III. Les 'Petites Grottes' de Qumran (Plates). Jest ono przechowywane w Muzeum Rockefellera w Jerozolinie (Gr. 789 [7Q19]). Zobacz też Lista rękopisów z Qumran Bibliografia Baillet, Les petites grottes de Qumrân (Discoveries in the Judaean desert 3) p. 145-146 no. IV 19 (ang.). W: Trismegistos [on-line]. [dostęp 2012-12-28]. Linki zewnętrzne Discoveries in the Judaean Desert: Volume III. Les 'Petites Grottes' de Qumran (Plates) (ang.). W: books.google [on-line]. [dostęp 2012-12-28]. Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=7Q19&oldid=37070356”

Psalms_Scroll. Zwój psalmów.jpg

Fotografia znalezionego w 11 grocie w Qumran fragmentu Z ...

Fotografia znalezionego w 11 grocie w Qumran fragmentu Zwoju Psalmów (11QPsa). Wikimedia Commons.

Rękopisy z Qumran – biór dokumentów spisanych po hebra....htm

Rękopisy z Qumran (niektóre inne stosowane nazwy: zwoje znad Morza Martwego, rękopisy znad Morza Martwego i manuskrypty znad Morza Martwego) – zbiór dokumentów spisanych po hebrajsku, aramejsku i grecku, znalezionych w latach 1947–1956 w 11 grotach niedaleko ruin Qumran na Zachodnim Brzegu. W szerszym znaczeniu termin „Zwoje znad Morza Martwego” oznacza również manuskrypty znalezione w Wadi Murabba'at, Masadzie i Nachal Chewer. Spis treści 1 Pochodzenie 2 Historia odkrycia 2.1 Grota 1 2.2 Kolejne groty 3 Zespół badaczy 4 Qumrańskie groty 4.1 Grota 1 4.2 Grota 2 4.3 Grota 3 4.4 Grota 4 4.5 Grota 5 4.6 Grota 6 4.7 Grota 7 4.8 Grota 8 4.9 Grota 9 4.10 Grota 10 4.11 Grota 11 5 Podział tekstów 6 Tłumaczenia na język polski 7 Uwagi 8 Zobacz też 9 Przypisy 10 Bibliografia 11 Linki zewnętrzne Pochodzenie Przeprowadzone badania archeologiczne i metodą radiowęglową 14C pozwalają datować rękopisy na okres od II wieku p.n.e. do I wieku n.e. Dzięki badaniom paleograficznym zwojów wiadomo, że najstarsze z nich powstawały nawet od połowy III wieku p.n.e. (4QJer, 4QEx i 4QSam), na długo przed zasiedleniem Qumran. Teksty te należały najprawdopodobniej do esseńczyków (lub jakiegoś ich odłamu), którzy zamieszkiwali Qumran pomiędzy 125 rokiem p.n.e. a 68 rokiem n.e. W 11 grotach znaleziono około 900 rękopisów w tym 233 manuskrypty biblijne. Datuje się je na okres od III wieku p.n.e. po I wiek n.e. Około 60% rękopisów biblijnych zawiera tekst zgodny z tekstem masoreckim, około 5% manuskryptów zgadza się z tekstem Septuaginty, 5% potwierdza Pentateuch samarytański, a 20% przekazuje tekst charakterystyczny wyłącznie dla wspólnoty z Qumran. Pozostałe 10% manuskryptów biblijnych z Qumran nie daje się przyporządkować do żadnego wariantu świadków tekstu biblijnego[1]... Zobacz też Lista rękopisów z Qumran Przypisy Skocz do góry ↑ Kilka słów o krytyce tekstu i Zwojach znad Morza Martwego.. biblista.pl. [dostęp 2013-03-27]. Skocz do góry ↑ Zwoje pisma znad Morza Martwego ↑ Skocz do: a b c Associazione Biblica Internazionale: Identification of the 7Q5 fragment with Jeremiah 16:3,4 (ang.). lavia.org. [dostęp 2013-12-06]. Skocz do góry ↑ A. Tronina: Biblia w Qumran. Wprowadzenie w lekturę biblijnych rękopisów znad Morza Martwego. Kraków: The Enigma Press, s. 148, seria: Bilioteka Zwojów. Tło Nowego Testamentu 8. ISBN 83-86110-46-5. Skocz do góry ↑ Kraków 2000, (wyd. 2) The Enigma Press Bibliografia Tomasz Włodek Zwoje z Qumran: Dokument Damasceński. "W DRODZE" Nr 1(305)/1999, Nr 2(306)/1999, Nr 3(307)/1999. [dostęp 2012-05-05]. Tajemnica i znaczenie zwojów znad Morza Martwego. Hershel Shanks: Tajemnica i znaczenie zwojów znad Morza Martwego. [dostęp 2012-05-05]. Alfred J. Palla: Zwoje z Qumran - odkrycie stulecia. 12 grudnia 2004. [dostęp 2012-05-06]. DSS- Zwoje znad Morza Martwego. [dostęp 2012-05-13]. Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rękopisy_z_Qumran&oldid=44411676” (Fragment)

800px-Qumran_Caves. Czwarta grota z Qumran.jpg

Grota 4 z Qumran. Grauesel - photo taken by Grauesel. ...

Grota 4 z Qumran. Grauesel - photo taken by Grauesel. CC By-Sa 3.0 (Creative Commons).

Dokument.rtf. Grota piąta Szósta z Qumran.rtf

Grota 5 Podobnie jak w grocie drugiej znaleziono tu przedmioty wskazujące, że była ona zamieszkana i stanowiła część pozostałości biblioteki społeczności Qumran. Została ona znaleziona przez archeologów pracujących przy grocie 4 na przełomie lutego i marca 1955 roku. Znaleziono w niej 8 tekstów biblijnych: Powtórzonego Prawa 7:15-24, 1 Królewska 1:1, 16-17; 27-37; Księga Izajasza 40:16, 18-19, Księga Amosa 1:3-5; Psalm 119:113-120, 138-142, Lamentacje Jeremiasza 4:5-8, 11-15, 16, 18-19, 20-22; 5:1-3, 4-12, 13, 16-17 oraz Lamentacje 4:17-20. Znaleziono również 17 tekstów pozabiblijnych w tym: kopię Reguły Zrzeszenia, Dokument Damasceński oraz ważną kopię opisu Nowego Jeruzalem. Grota 6 Grota ta została odnaleziona przez Beduinów we wrześniu 1952 roku. Znaleziono w niej 7 tekstów biblijnych w tym zapisanych pismem starohebrajskim: Księga Rodzaju 6:13-21 i Księga Kapłańska 8:12-13 oraz pismem kwadratowym: 1 Królewska 3:12-14; 12:28-31; 22:28-31, 2 Królewska 5:26; 6:32; 7:8-10; 7:20-8:5; 9:1-2, 19-21, Psalm 78:36-37; Pnp 1:1-6, 6-7; Księga Daniela 8:20-21; 10:8-16; 11:33-36, 38. W grocie tej znaleziono również 24 teksty pozabiblijne, w tym: niezidentyfikowane opowiadanie, dokumenty prawnicze, profetyczne i liturgiczne oraz hymny.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin