2000 Filmów Dokumentalnych

Austerlitz jest niewątpliwie jedną z najsłynniejszych bitew w historii. Była to nie tylko pierwsza kampania, jaką poprowadził Napoleon jako cesarz Francuzów; stanowiła także pierwszy wielki sprawdzian jego Grande Armee. Sam cesarz uważał ją za swoje największe zwycięstwo i niewątpliwie to dzięki niemu zapewnił sobie panowanie nad Europą, które trwało bez przerwy prawie dziesięć lat. Większość opisów kampanii była jak dotąd oparta niemal w całości na źródłach francuskich. Po szeroko zakrojonych poszukiwaniach w archiwach austriackich Ian Castle jest obecnie w stanie przedstawić znacznie bardziej zrównoważony obraz kampanii austerlickiej. W tej książce tworzy on kronikę wydarzeń, które znalazły swoją kulminację na polach Austerlitz.

System polityczny był źródłem sukcesu Rzymian, ale został przez ten sukces obalony. Rywalizowano o zdobycze uzyskane w trakcie podbojów. W końcu mechanizmy rozwiązywania konfliktów zawiodły zupełnie, a władzę udawało się utrzymać jedynie z użyciem siły. To dlatego rankiem 9 sierpnia 48 roku p.n.e. dwie rzymskie armie stanęły naprzeciw siebie do bitwy na wąskiej równinie na północ od rzeki Enipeos w greckiej Tesalii. Bitwę stoczoną tego dnia nazwano bitwą pod Farsalos. Starcie to było kulminacją rozpadu republiki, który rozpoczął się mniej więcej sto lat wcześniej. Dwaj główni bohaterowie tych wydarzeń - Juliusz Cezar i Gnejusz Pompejusz, najwięksi wodzowie w historii Rzymu - doprowadzili do tego, że walka, która toczyła się w społeczeństwie od pokoleń, przeniosła się na pole bitwy. Nigdy dotąd w historii republiki tak wielu obywateli nie walczyło przeciw sobie. Dla historii Rzymu bitwa ta miała ogromne znaczenie.

Naczelne dowództwo armii Wietkongu opracowało spójną strategię podboju Wietnamu Południowego, której Amerykanie nie docenili. Generalnie planiści kierowali się zasadami wojny partyzanckiej Mao Zedonga. Pomysłowi stratedzy wietnamskich komunistów dostosowali ją jednak do wyjątkowych okoliczności. Była to taktyka opracowana na początku lat 60. XX w., gdy w Wietnamie przebywali jedynie doradcy amerykańscy. Trzymano sie jej kurczowo aż do końca, podczas trudnych lat działań wojennych. W istocie okazała się ona strategią zwycięską.

Siła drzemiąca w rewolucji francuskiej skupiona w ręku jednego człowieka, Napoleona Bonaparte, była potężną bronią. Napoleon nie wahał się z niej korzystać. Realizował z jej pomocą zarówno cele państwowe, dążąc do dominacji Francji w ówczesnej Europie, jak i osobiste. W ciągu siedmu lat, które minęły od podpisania traktatu pokojowego w Tylży, gdy cesarz Francuzów był u szczytu potęgi, sytuacja całkowicie się zmieniła. Inne kraje Europy rozbudowały i zmodernizowały armie, korzystając z rozwiązań organizacyjnych i taktycznych zastosowanych przez Naopleona. W roku 1812 Rosja dowiodła cesarzowi, że jego władza nie jest nieograniczona. Wyprawa Bonapartego na Moskwę kosztowała życie ponad 400 tysięcy żołnierzy francuskich i zakończyła się klęską.

Persowie dwukrotnie próbowali zaatakować państwa greckie w Grecji macierzystej - raz w roku 490 p.n.e., ponownie w latach 480-479. Najważniejszym starciem pierwszej inwazji była bitwa pod Maratonem. Od strony strategicznej nie miała ona dużego znaczenia, ponieważ nie zapobiegła drugiej inwazji, do której doszło zaledwie dziesięć lat później. Była jednak ogromnie ważna dla morale armii ateńskiej. Było to pierwsze zwycięstwo Greków nad Persami, które pokazało, że taktyka i uzbrojenie hoplitów przewyższają taktykę i uzbrojenie wroga.

12 maja 2008 roku w biednej chińskiej prowincji Syczuan, trzęsienie ziemi spowodowało śmierć blisko 70 tys. ludzi. Zginęło także 10 tys. dzieci, głównie pod gruzami niedopracowanych konstrukcyjnie szkół. Zrozpaczeni rodzice próbują dochodzić sprawiedliwości i odnaleźć osoby odpowiedzialne za zaniedbania. Jednak ich wysiłki blokuje urzędnicza niekompetencja, korupcja i obietnice bez pokrycia.

Rozwój cywilizacji na terenie starożytnych Chin doprowadził do pojawienia się wielu wynalazków naukowych i technicznych, o których Europejczycy dowiedzieli się o wiele wieków później. Rzemiosło chińskie posiadało cechę, której nie obserwuje się w innych państwach, a mianowicie zdolność do technicznych innowacji. Oto niektóre z wynalazków naukowych i technicznych opracowanych w starożytnym państwie chińskim.

Chiny zwane Państwem Środka, którego historia sięga 4 tys. lat p.n.e. to cel naszej filmowej wyprawy. Zaczniemy ją od słynnego Wielkiego Muru, który ciągnie się obecnie przez 2,4 tys. km i jest jedynym dziełem człowieka widzianym z kosmosu. Poznamy wielotysięczną Terakotową Armię, która strzeże Pierwszego Cesarza, w jego pośmiertnych podbojach. Otworzą się przed nami bramy Zakazanego Miasta, zza którego murów kolejni cesarze przez wieki rządzili swoim krajem. Odwiedzimy też Świątynię Nieba i cesarski Pałac Letni. W Pekinie od kuchni poznamy sekret pieczenia wybornej kaczki po pekińsku. Potem spłyniemy Rzeką Perłową (Li) do krainy, w której taoistyczni mędrcy szukali sposobów na nieśmiertelność. Z kolei mnisi z klasztoru Shaolin w górach Song Shan pokażą swoją sztukę walki kung-tu, dzięki której stali się stawni na całym świecie. Następnie przeniesiemy się do Szanghaju miasta, które łączy w sobie stary świat wąskich chińskich uliczek, z sięgającymi nieba wieżowcami w dzielnicy Pudong, w której wyczuwa się już atmosferę XXII wieku. W końcu wybierzemy się na tropikalną wyspę Hajnan, raju dla turystów.

Potajemnie wyprodukowany film oddaje prawdziwe uczucia Tybetańczyków.Tybetańczycy wypowiadają się na temat Tybetu,Chin oraz Olimpiady.

W Długim Marszu uczestniczyło 90 tysięcy żołnierzy i 30 tysięcy cywilów. Siły komunistyczne przeszły przez jedenaście prowincji, przebywając 12 tysięcy kilometrów i w październiku 1935 dotarły do prowincji Shaanxi. W czasie stoczonych podczas Długiego Marszu walk ze ścigającymi je siłami Kuomintangu wojska komunistyczne straciły prawie 50% swojego stanu osobowego. Podczas Długiego Marszu, w styczniu 1935 w Zunyi wybrano nowe kierownictwo KPCh, na czele z Mao Zedongiem.Przegrupowanie chińskiej Armii Czerwonej, dowodzonej przez Mao Tse-Tunga. Otoczona przez Kuomintang, w latach 1934-35 przeszła 10 tys. km. W czasie odwrotu narodził się kult Mao.

Film Chao Gana o chińskich przedszkolakach trenujących w pocie czoła zdobył wiele prestiżowych nagród na całym świecie

Filmowa podróż po chińskiej prowincji Junnan. Z liczącej 5 mln mieszkańców stolicy prowincji, Kunming, filmowcy przenoszą się do Jainshui. Tu zachowała się architektura z trzech epok.

Podróż po położonej we wschodnich Chinach prowincji Jiangsu. Jej krajobraz i historię kształtowała woda: potężna Jangcy przepływająca przez jej terytorium i Tai Hu – jedno z największych jezior Chin.

W kolejnym odcinku serialu przybliżającego cywilizację, kulturę i codzienność Chin, jego twórcy odbywają podróż do prowincji Hunan. Na jej terenie znajduje się największy, liczący ponad dwa tysiące lat, kompleks świątynny w południowych Chinach - Nanyue. Na powierzchni blisko dziewięciu tysięcy metrów kwadratowych mieści się tam aż osiem świątyń buddyjskich i osiem daojiao. Wybudowane na ponad 1200 m n.p.m. sanktuarium jest ważnym elementem życia duchowego Chińczyków. Całkowicie inną scenerię przedstawia stolica prowincji Hunan - Changsha, nad którą dominują drapacze chmur. Jedną z głównych atrakcji okolicy stanowi położona na wzgórzu akademia konfucjańska Yuelu. Realizatorzy odwiedzają też z kamerą góry Wulingyuan, na północnym zachodzie prowincji Hunan. W latach 80. XX wieku utworzono tam Park Narodowy Zhangjiajie. Od 1992 roku rezerwat figuruje na na Liście Światowego Dziedzictwa Przyrodniczego UNESCO.

Pewna czeska agencja turystyczna oferuje swoim klientom „podróż w nieznane” – wyprawę do Korei Północnej. Grupa 27 czeskich turystów postanawia wydać po 2600 euro, aby odwiedzić kraj, któremu marzy się broń nuklearna, gdzie panuje kult jednostki, a „niewygodnych” obywateli umieszcza się w obozach. Czescy turyści nie mogą korzystać z telefonów komórkowych i wideokamer, nie wolno im w pojedynkę spacerować ani opuszczać hotelu. Widzą tylko tyle, ile powinni – iluzoryczny obraz pieczołowicie spreparowanej rzeczywistości. Panujący w Korei Północnej system przypomina im przeszłość krajów byłego Bloku Wschodniego. Jakie emocje wywołuje więc ten widok u turystów z Czech: sympatię, nostalgię, a może ulgę, że ten etap mają już za sobą…?