ŚLUBY PANIEŃSKIE.jpg

dziubar1 / 01C lektury (audio, video, tekst) / Fredro / Sluby panienskie / ŚLUBY PANIEŃSKIE.jpg

Download: ŚLUBY PANIEŃSKIE.jpg

Pobierz

17 KB

(150px x 200px)

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

dziubar1

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

fredro-sluby-panienskie.pdf

fredro-sluby-panienskie.jpg

Sluby panienskie.mp3

Śluby Panieńskie - Aleksander Fredro -.mp4

oglądaj online

Śluby panieńskie.mp3

Aleksander Fredro - "Śluby panieńskie" Reżyseria Wojciech Markiewicz W obsadzie: Grażyna Barszczewska (Pani Dobrójska), Krzysztof Kołbasiuk (Radost), Wojciech Malajkat (Gustaw), Cezary Morawski (Albin), Magdalena Wójcik (Aniela), Dorota Nowakowska (Klara) „Śluby panieńskie” Fredry są współcześnie chyba najchętniej wystawianą sztuką klasyka komedii polskiej. Tytułowe śluby młodych panien, które dziś nazwane byłyby singielkami, to przecież– potraktowany przez autora wprawdzie prześmiewczo – manifest wyemancypowanych kobiet. Gustaw, który swoje imię zawdzięcza bohaterowi „Dziadów” Mickiewicza, to lekkoduch, którego na siłę próbuje wyswatać jego wuj Radost. W tym celu zabiera mężczyznę na wieś, gdzie u pani Dobrójskiej mieszkają silna i zadziorna Klara oraz skromna Alina. Ale jemu nie żeniaczka w głowie. Chłopak chce się bawić i używać życia. Jednak gdy dowiaduje się o ślubach Klary i Anieli, w których przyrzekały „…na kobiety stałość niewzruszoną/ Nienawidzić ród męski, nigdy nie być żoną” na początku z przekory, potem z namiętnej miłości, knuje intrygę, która doprowadzi do szczęśliwego zakończenia. W „Ślubach panieńskich”, pisanych dekadę po wydaniu IV cz. „Dziadów” Mickiewicza, mistrz Fredro znajduje okazję, by wyśmiać kochanka romantycznego podwójnie: po raz pierwszy nadając głównemu męskiemu bohaterowi swojej komedii imię romantycznego nieszczęśliwego kochanka, drugi raz portretując sentymentalnego i łzawego Albina, który nieprzytomnie jest zakochany w Klarze. Choć wątek fabularny tej popularnej komedii znamy już znakomicie, komedia Fredry nadal zachwyca potoczystym językiem, humorem sytuacyjnym. Dodatkowym atutem tej realizacji jest znakomita obsada. Rejestracja 25.12.2011 21:00

Śluby panieńskie.doc

Fredro Aleksander - Śluby panieńskie.rar

Ikona-sw-Rodziny-duza.jpg

Jest to obraz Świętej Rodziny, obraz zjednoczenia (komun ...

Jest to obraz Świętej Rodziny, obraz zjednoczenia (komunii) Świętych Osób. Jednocześnie obraz ten wyraża zjednoczenie, miłość, życie małżeństwa i rodziny chrześcijańskiej, która dąży do świętości i do tworzenia komunii we własnym małżeństwie i rodzinie. Święty Józef przygarnia Maryję. Podanymi sobie rękoma Oboje trzymają i obejmują Chrystusa. Chrystus lewą rękę łączy z Ich rękoma, zaś prawą ręką podniesioną do błogosławieństwa wskazuje na Maryję. Te trzy złączone dłonie wyrażają jedność Chrystusa z parą małżeńską złączoną przysięgą małżeńską. Wyrażają one drogę i zadania małżonków chrześcijańskich: każde z nich z osobna i oboje razem powinni trzymać się Chrystusa. On jest między nami - małżonkami chrześcijańskimi. Uwagę naszą zwraca serdeczność i troskliwość, z jaką Święty Józef obejmuje małżonkę. Nasuwa się tu zalecenie Św. Pawła: "Mężowie, miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie" (Ef 4, 25). Ikona ta jest, więc obrazem miłości Chrystusa do Kościoła, której uosobieniem ma być każde małżeństwo. "Łuk mój kładę na obłoki, aby był znakiem przymierza między Mną a Ziemią"- mówi Bóg (Rdz 9, 13).W ikonografii, w sztuce łuk często oznacza obecność Bożą - przymierze Boga z ludźmi. Łuk łączący i jednoczący Maryję i Józefa, całą Świętą Rodzinę, mówi nam o Bożym przymierzu z rodziną, z małżonkami. Może on, jak i cała ikona, symbolizować miłość Boga do swego ludu, która już w Starym Testamencie była zobrazowana przez miłość małżeńską: "...Bo małżonkiem twoim - Święty Izraela, nazywają Go Bogiem całej ziemi. Zaiste, jak niewiastę porzuconą i zgnębioną na duchu, wezwał Cię Jahwe. I jakby do porzuconej żony młodości mówi Bóg: na krótką chwilę porzuciłem ciebie, ale z ogromną miłością cię przygarnę" (p. Iz 54, 4-10). Ikona ta mówi: "Bóg jest miłością... Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg trwa w nas..." (1 J 4, 7-18). O takiej wymowie może świadczyć fakt, że środek, koła, którego fragmentem jest ten łuk, znajduje się w miejscu zetknięcia, przytulenia Maryi i Józefa. Żółty i złoty kolor wiążą się ze światłością. Złocisty łuk wyobraża światło Boże, jakim się kierowali Maryja z Józefem w swoim życiu i jakim my w swoim życiu małżeńskim i rodzinnym chcemy się kierować. Żółty kolor nad łukiem jest znakiem światła, którym mamy być jako uczniowie Chrystusa: "Wy jesteście światłem świata. Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca Waszego, który jest w niebie" - mówi Chrystus (Mt 5, 14-16). Ikona ta przypomina także o zadaniach, które chcemy podejmować, jako należący do Ruchu. Wspólne wyciągnięcie rąk ku Chrystusowi, złączenie się z Nim oraz Jego błogosławieństwo i oparcie Jego ręki na dłoniach małżonków przypomina o modlitwie małżeńskiej i dialogu małżeńskim. O dialogu małżeńskim przypominają też czułość i serdeczność w geście objęcia, przytulenia Maryi i Józefa. Dialog małżeński to miejsce, gdzie z miłością obejmujemy sprawy drugiego człowieka, szczególnie tego najbliższego - współmałżonka i myślimy jak zjednoczyć się bardziej, by być bliżej Boga i siebie, by móc Go raz

Litania do Królowej Aniołów.doc

Wesole nutki - Niechaj zstapi Duch Twoj.mp3

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin