Taser X26_Gripped_RightSide.jpg
-
Afirmacje (Zosia-nie-samosia) -
Dość zabijania -
Dzieci, które oszukały nazistów -
Dzieciaki ktore skazano -
Dziecko Śmierć i Prawda -
DŻUNGLA I OCEAN - PACYFIK 1943 - 1945 -
Egzekutorzy -
Gen A.E. Fldorf Nil -
Generał Schwarzkpof kontra Saddam Husajn -
Grzeszne Miasta (Sin Cities) -
Grzeszny kościół -
HAARP -
Historia Jasera Arafata -
Hollywood Szeroko Rozwarte -
Interaktywny przewodnik miłosny -
Irak w kawałkach -
Katastrofa tankowca -
KGB w Niemczech -
Kobiecość pod ostrzem -
Koreanskie niewolnice seksualne -
Korporacja ( PL) -
Królik Po Berlińsku -
Kryminalne gry -
Marsz Wyzwolicieli -
Masakra w My Lai -
Masakra w My Lai(1) -
Maszyny Śmierci -
Mistrzowie Szpiegostwa - Prawdziwy 007 -
Mój Kraju ! (Irak) -
Muzeum Hitlera -
Narkotyki (filmy) -
Oddzial do zadan specjalnych - Parasol -
Opowiesc o ludziach wojny i pokoju -
Opowieści Frontowe -
ORIENTALNY BLITZKRIEG - PACYFIK 1939 - 1942 -
Orwell przewraca sie w grobie -
Osama Bin Laden -
Pamietnik z Powstania Warszawskigo -
Pamięć ciągle żywa -
Pięć Kroków do Tyranii (2001) -
Plusy dodatnie, plusy ujemne -
Podejrzane społeczeństwo -
Podziemne Państwo Kobiet -
Pola bitew (Battlefield) -
Po-lin. Okruchy pamięci (2008) -
Potega. i. Upadek. Spartan -
Prawda o Norymberdze -
Przedsiębiorstwo Holokaust -
Quiet Fury - Stanford Prison Study [1988] -
szybkie uczenie się
kraj: Niemcy
rok produkcji: 2008
reż. Wolfgang Bergmann
czas trwania: 55 minuty
język: polski lektor
Film poświęcony najnowszym wynalazkom w dziedziny produkcji broni, która „nie zabija” – tzw. „non-lethal weapons”. Poznamy wady i zalety jej stosowania. Reżyser prezentuje paralizatory, broń gazową i chemiczną. Zapoznaje widzów z technikami użycia broni do obezwładniania przeciwnika, stosowanymi coraz częściej przez policję, antyterrorystów i ochroniarzy. Okazuje się, że żadna broń nie uchroni człowieka przed okaleczeniami czy otruciem.
W filmie poznajemy negatywne skutki stosowania broni na plastikowe kule, które powodują kalectwo u demonstrantów, czy też śmiertelne skutki stosowania paralizatorów elektrycznych (tzw. taserów), które w latach 2001-2006 zabiły w USA przeszło 150 osób. W „Dość zabijania” widzimy stosowanie środków przymusu bezpośredniego, nadużycia władzy wobec obywateli, ciemną stronę „humanitarnej wojny”.
Jak powiedział Gan Golan, jeden z uczestników protestów przeciwko neoliberalizmowi, który napisał pracę o „skonfliktowanym społeczeństwie”:
„Środki przymusu bezpośredniego znów stały się tak represyjne, jak w latach 50 i 60, ponieważ opinia publiczna pogodziła się z tym. Nie zobaczymy ludzi oblewanych z armatki wodnej, bo atakuje się ich mikrofalami, którzy nie widzą operatorzy kamer telewizyjnych. Na ulicy nie zobaczymy martwych studentów, bo zostali ranni i odpędzeni nabojami z pieprzem, czy granatami hukowymi. To wszystko nie czyni represji mniej dolegliwymi. Represje stają się mniej widoczne i mniej kontrowersyjne. Są ludzie, którzy powiedzą, że tego typu środki to zdecydowany postęp. Zdaniem innych jest zupełnie odwrotnie. Stosowanie broni, która nie zabija usprawiedliwia brutalne, ponad miarę i nieuprawnione użycie siły wobec obywateli”.