Po prostu Maria.png

María wiedzie skromne życie w miasteczku na prowincji. Nie goni za luksusem, czerpie radość z prostych czynności, zaś najbardziej cieszy ją przebywanie z rodziną. Kiedy jej ojciec Juan, skuszony ryzykownym zakładem, zaciąga dług u Isaura, którego nie może spłacić, ten wykorzystuje sytuację i oferuje mu darowanie zobowiązania w zamian za jego córkę. María nie godzi się z losem, jaki zgotował jej ojciec i ucieka do stolicy, gdzie z pomocą przyjaciółki Piny zdobywa pracę służącej.

Pewnego dnia Pina zabiera Maríę na festyn do Xochimilco. Tam dziewczyna poznaje Alejandra, który, oczarowany urodą pięknej nieznajomej, zaczyna z nią flirtować. Gdy Pina zdaje sobie sprawę, że jej przyjaciółka zakochała się w Alejandrze, przedstawia jej innego chłopaka, którego uważa za lepszą partię. Cristóbal oferuje Maríi swoją pomoc w nauce pisania i czytania oraz przyjaźń. Alejandro tymczasem zwodzi dziewczynę fałszywymi obietnicami, by skraść jej cnotę. Bezpamiętnie zakochana María ulega jego zalotom i oddaje mu się. Zachodzi w ciążę i robi sobie złudne nadzieję na to, że Alejandro zechce ją poślubić. Tymczasem on odwraca się do niej plecami pod pretekstem konieczności kontynuowania studiów. Zawiedziona postawą ukochanego María postanawia urodzić i samotnie wychować dziecko.

Po narodzinach syna nad Maríą zbierają się czarne chmury. Zostaje bez domu i środków do życia. Pomocną dłoń do dziewczyny wyciąga matka Cristóbala, doña Felicitas. Kobieta udziela jej lekcji kroju i konfekcji, co ma pomóc jej w zdobyciu zawodu szwaczki. María zyskuje także wroga w osobie Vanessy, siostry Alejandra, zdecydowanej na wszystko, by odseparować ją od brata. Także niedojrzałe zachowanie Alejandra, ślepo posłusznemu ojcu, przysparza cierpienia dziewczynie. Jedynym mężczyzną, na którego zawsze może liczyć jest zakochany w niej skrycie Cristóbal, któremu brakuje odwagi na szczere wyznanie uczuć. María będzie musiała odnaleźć w sobie siłę, by sprostać przeciwnościom losu oraz zadbać o przyszłość swoją i syna