betar.jpg

W niemieckiej armii służyło 150 tysięcy żołnierzy i oficerów, których rodzice lub dziadkowie byli Żydami. Dziś nikt nie chce się do nich przyznać.
Terminem mischling określano w III Rzeszy osoby z małżeństw aryjsko-semickich.
Ustawy rasowe odróżniały mischlingów I stopnia (jedno z rodziców - Żyd) i II stopnia, kiedy Żydem był ktoś z pokolenia dziadków. Dziesiątki tysięcy mischlingów służyło w Wehrmachcie, Luftwaffe i Kriegsmarine, wysoko awansując.
Setki mischlingów zostało odznaczonych Żelaznymi Krzyżami, zaś 20 żołnierzy i oficerów żydowskiego pochodzenia otrzymało najwyższy order III Rzeszy - Krzyż Rycerski.
W 1940 roku zapadła decyzja o usunięciu z Wehrmachtu oficerów, którzy mieli dwu żydowskich dziadków lub dwie babki. Ci, którzy mieli tylko jednego żydowskiego dziadka, mieli być zdegradowani do szeregowca. Oficerowie zwlekali z wykonaniem tego rozkazu, a żołnierze często wstawiali się za "swoimi Żydami", a nawet ukrywali ich przed organami bezpieczeństwa.
Znanych jest 1200 przypadków służby w Wehrmachcie mischlingów, których 2300 krewnych - ojców, matek, dziadków, stryjów - zostało skazanych na zagładę.
W styczniu 1944 roku lista wyższych oficerów "spokrewnionych z żydowską rasą" liczyła 77 nazwisk, w tym 23 pułkowników i 15 generałów.
Wszyscy mieli świadectwa "niemieckiej krwi" podpisane przez Hitlera.

Żydowscy weterani Wehrmachtu mówią dziś, że na frontach drugiej wojny starali się przeciwstawić rasistowskim przesądom. Swą gorliwością chcieli udowodnić, że mimo żydowskich przodków byli przykładnymi patriotami i mężnymi żołnierzami.