100_0963.JPG
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
■ CHŁOPI - W.Reymont -
0. Mistrzostwa Europy 2012 -
00. Moje miasto -
1 -
2012 -
2014 - Igrzyska Olimpijskie w Soczi -
Ach, te warszawskie chmurki -
Artefakty -
Bydgoszcz -
chmurki z Ciechocinka -
chmurki z Kołobrzegu -
Ciechocinek -
czerwiec -
do 2010 -
działo się w mieście - Piastowski Kalisz -
GRZYBY 2012 -
kaliskie chmurki -
Kołobrzeg -
kwiecień -
listopad -
luty -
Made in Anna -
maj -
marzec -
MEDALIŚCI -
moim okiem -
Mój tomik wierszy - Moje Nastroje -
Muzeum Erotyki -
Muzyka francuska -
Park Przyjaźni -
Park Wodny -
październik -
Polacy -
Poznań = nowy dworzec PKP -
Reszta świata -
sierpień -
Słońce -
Spacer po Warszawie -
stolica w grudniu -
stolica w październiku -
styczeń -
Świebodzin -
Świebodzińskie chmurki -
trochę ruchu na świeżym powietrzu -
Wawrzyniki 2011 -
Wierszoteka -
wrzesień -
z Bydgoszczy -
Zachomikowane -
Zamek Królewski
" U nas dość głowę podnieść, ileż to widoków !
Ileż scen i obrazów z samej gry obłoków !
Bo każda chmurka inna: na przykład jesienna
Pełznie jak żółw leniwa, ulewą brzemienna,
I z nieba aż do ziemi spuszcza długie smugi
Jak rozwite warkocze, to są deszczu strugi;
Chmura z gradem, jak balon, szybko z wiatrem leci.
Krągła, ciemnobłękitna, w środku żółto świeci,
Szum wielki słychać wokoło; nawet te codzienne,
Patrzcie Państwo, te białe chmurki, jak odmienne !
Zrazu jak stada dzikich gęsi lub łabędzi,
A z tyłu wiatr jak sokół do kupy je pędzi:
Ściskają się, grubieją, rosną, nowe dziwy !
Dostają krzywych karków, rozpuszczają grzywy,
Wysuwają nóg rzędy i po niebios sklepie
Przelatują jak tabun rumaków po stepie:
Wszystkie białe jak srebro, zmieszały się - nagle
Z ich karków rosną maszty, z grzyw szerokie żagle,
Tabun zmienia się w okręt i wspaniale płynie
Cicho, z wolna, po niebios błękitnej równinie ! "
A. Mickiewicz - "Pan Tadeusz", Księga III Umizgi.
Ileż scen i obrazów z samej gry obłoków !
Bo każda chmurka inna: na przykład jesienna
Pełznie jak żółw leniwa, ulewą brzemienna,
I z nieba aż do ziemi spuszcza długie smugi
Jak rozwite warkocze, to są deszczu strugi;
Chmura z gradem, jak balon, szybko z wiatrem leci.
Krągła, ciemnobłękitna, w środku żółto świeci,
Szum wielki słychać wokoło; nawet te codzienne,
Patrzcie Państwo, te białe chmurki, jak odmienne !
Zrazu jak stada dzikich gęsi lub łabędzi,
A z tyłu wiatr jak sokół do kupy je pędzi:
Ściskają się, grubieją, rosną, nowe dziwy !
Dostają krzywych karków, rozpuszczają grzywy,
Wysuwają nóg rzędy i po niebios sklepie
Przelatują jak tabun rumaków po stepie:
Wszystkie białe jak srebro, zmieszały się - nagle
Z ich karków rosną maszty, z grzyw szerokie żagle,
Tabun zmienia się w okręt i wspaniale płynie
Cicho, z wolna, po niebios błękitnej równinie ! "
A. Mickiewicz - "Pan Tadeusz", Księga III Umizgi.
