Poster1.jpg
-
[1955] Niebieski ptak (PL) -
1492 - Wyprawa do raju (1992) (PL) -
451 stopni Fahrenheita (1966) (PL) -
Bandyci czasu (1981) (PL) -
Błękitna stal (1990) (PL) -
Dodes'ka-den (1970) (PL) -
Dzień szakala (1973) (PL) -
Gra w serca (1998) (PL) -
Hazardziści (1998) (PL) -
Hrabia Monte Christo (1998) (PL) (serial) -
Imię róży (1986) (PL) -
Jak to się robi w Chicago (1986) (PL) -
Jak tylko potrafisz (1980) (PL) -
Joanna d'Arc (1948) (PL) -
John Dahl -
Karawany (1978) (PL) -
Każdy sposób jest dobry (1978) (PL) -
Kobra (1986) (PL) -
Krew i wino (1996) (PL) -
Krwawa hrabina (2009) (PL) -
Krzyżowy ogień (1957) (PL) -
Listonosz zawsze dzwoni dwa razy (1981) (PL) -
Maratończyk (1976) (PL) -
Marquis de Sade - Justine (1969) (PL) -
MASH (19890) (PL) -
Niewyrównane porachunki (1971) (PL) -
Odległy ląd (1981) (PL) -
Okruchy życia (1970) (PL) -
Operacja Świt (2006) (PL) -
Ostatnie tango w Paryżu (1972) (PL) -
Panna młoda w żałobie (1968) (PL) -
Pod ostrzałem (1983) (PL) -
Podwójna świadomość (1996) (PL) -
Ponad prawem (2002) (PL) -
Propozycja (2005) (PL) -
Przedstawienie (1970) (PL) -
Prześladowca (1) (2001) (PL) -
Purpurowe serca (1984) (PL) -
Siedmiu samurajów (1954) (PL) -
Uciekająca panna młoda (1999) (PL) -
Uzdrowiciel z tropików (1992) (PL) -
Więzień Zendy (1979) (PL) -
Wzgórze (1965) (PL) -
Za wszelką cenę (2004) (PL) -
Zabij mnie jeszcze raz (1989) (PL) -
Zagubione serca (1999) (PL) -
Zaklęta w sokoła (1985) (PL) -
Zardoz (1974) (PL) -
Zielona pożywka (1973) (PL) -
Żądło (1) (1973) (PL)
Obsada: Harold Lloyd, Ann Christy, Bert Woodruff
Reżyseria: Ted Wilde
Gatunek: Komedia
Akcja Speedy'ego rozgrywa się w Nowym Jorku, metropolii, której mieszkańcy "biorą sobotnią kąpiel w piątek, żeby w niedzielę mieć czas na odbębnienie poniedziałkowego mycia". Spieszą się wszyscy z wyjątkiem głównego bohatera filmu oraz jego przyszłego teścia.
Lloyd wciela się w tytułowego Harolda "Speedy'ego" Swifta, zagorzałego kibica New York Yankees i lekkoducha zmieniającego pracodawców jak rękawiczki. W przeciwieństwie do poprzednich kreacji komika, o tym bohaterze można powiedzieć niewiele dobrego. Swift reprezentuje sobą najgorsze jankeskie stereotypy - to tępy, głośny, materialistyczny cwaniak, ale w dodatku leń i facet pozbawiony etyki zawodowej. Z pracy wyrzucany jest tak często, że uważa to za naturalny stan rzeczy. Do tego jest prostakiem podsiadającym ludzi w tramwaju. Dziewczyna Harolda, Jane Dillion, to niewiele mądrzejsza od niego dzierlatka, wybuchająca śmiechem po każdym nawet najgłupszym numerze swojego chłopaka. Jedyna poważniejsza osoba w tym gronie to ojciec Jane, Pop Dillon, właściciel ostatniej w Nowym Jorku konnej taksówki. Wokół niego toczyć się będzie fabuła filmu opowiadająca o próbie wykupienia starszego pana przez zmotoryzowaną konkurencję.