7292177.6.jpg

1 godz. 31 min.
ocena społeczności: bardzo dobry

gatunek: Dramat, Wojenny
produkcja: Polska
premiera: 1 września 1967 (Polska) 12 lipca 1967 (świat)
reżyseria: Stanisław Różewicz
scenariusz: Jan Józef Szczepański

Jest rok 1939, początek II WŚ, wybrzeże gdańskie - polski garnizon na Westerplatte broni się heroicznie przed naporem niemieckich sił lądowych i morskich. 7 dni trwa walka zarówno z Niemcami, jak i z własnymi słabościami obrońców. Główną osią dramaturgiczną jest konflikt dwóch postaw dowódcy placówki mjr. Sucharskiego i jego zastępcy kpt. Dąbrowskiego. Ten pierwszy widząc beznadzieję uporczywej obrony i bezsens długotrwałego oporu, chciał przede wszystkim ocalić życie swych żołnierzy; drugi - wierząc, że Westerplatte jest dla całego narodu symbolem bohaterstwa i wytrwania, zamierzał bronić się do ostatniej kropli krwi. Po 7 dniach krwawych i zaciętych walk dowódca decyduje się na kapitulację.
Film jest zrealizowany z drobiazgową dokładnością, wręcz w manierze dokumentalnej, Scenariusz powstał na podstawie zapisków samego Sucharskiego, a aktorów dobierano na podstawie podobieństwa do kreowanych bohaterów. Premiera odbyła się w 28 rocznicę wybuchu wojny. Różewicz tym filmem odniósł duży sukces. Krytycy uznali go za jeden z najlepszych polskich filmów wojennych. Także widownia dopisała i film do dziś jest pamiętany i chętnie oglądany. Film został nagrodzony Srebrnym Medalem na festiwalu w Moskwie w 1967r.Ponadto reżyser i scenarzysta otrzymali za ten film nagrody ministra kultury a w 1968 roku czytelnicy "Filmu" nagrodzili film Złotą Kaczką. Trzeba też podkreślić wybitną i chyba najlepszą w swoim dorobku rolę filmową Zygmunta Hubnera. Chciałbymteż zwrócić uwagę na całą plejadę obecnych gwiazd polskiego kina - często przewijają się oni jako epizodyczne postacie nie wymienione w napisach np. Piotr Fronczewski, Stefan Friedmann czy Mieczysław Kalenik. Innym walorem tego filmu są niesamowicie sugestywne zdjęcia dobrze oddające nerwową atmosferę oblężenia i beznadziejną sytuację i ciekawa muzyka Wojciecha Kilara.