Sierpień - Jacek Chruślewicz.jpg

asamitt / ^Pory Roku / LATAodgłosy / Sierpień - Jacek Chruślewicz.jpg

Download: Sierpień - Jacek Chruślewicz.jpg

Pobierz

36 KB

(400px x 507px)

S I E R P I E Ń

Sierpień ma to do siebie ,
że słonko już niżej na niebie,
że prawie skończono żniwa,
że ciutek dnia, co dnia ubywa.
I trawa już nie tak zielona,
bo zieleń jest słońcem zmęczona...

Rozdzwoniły się polne dzwonki
na skraju lasu i łąki.
Rozdzwoniły się nie bez racji,
bo dzwonią na koniec wakacji.
Do wtóru stuk - puka im dzięcioł.
Echo po lesie się niesie
i opowiada dzieciom:
- Hop, hooop! Już zbliża się jesień... Jacek Chruślewicz

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

asamitt

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Lullaby.jpg

L e t n i wieczór Już zaszedł nad doliną Złocisty ...

L e t n i wieczór Już zaszedł nad doliną Złocisty słońca krąg - Ciche odgłosy płyną Z zielonych pól i łąk. Dalekie ludzi głosy, Daleki słychać śpiew I cichy szelest rosy Po drżących liściach drzew. Promieni gra różana Topnieje w sinej mgle, A świeży zapach siana Skoszona łąka śle. Wraz z wonią polnych kwiatów, Z gasnącym blaskiem zórz Cicha poezja światów W głąb ludzkich spływa dusz. W półcieniu pierś olbrzymią Podnoszą widma gór, Nocnymi mgłami dymią, Wdziewają płaszcze chmur. I wiążą swoje skrzydła, Podarty kryjąc stok, Jak senne malowidła Powoli toną w mrok. Wieczoru blask niepewny Oświetla obraz ten - Ludzie w zadumie rzewnej Gonią piękności sen. A.ASNYK

Promienie gasnącego słońca.jpg

Stanisław Ryszard Dobrowolski Sierpień Nawąchamy s ...

Stanisław Ryszard Dobrowolski Sierpień Nawąchamy się tu ziela zielonego - tataraku, mięty, macierzanki, napatrzymy się sosen wysokich idąc lasem w rośne poranki. Napatrzymy się, nacieszymy lasem, latem motylim, wodą, odnajdziemy na ścieżce w polu ślad, co został tu po nas - młodość. Znów zapachną tu mokre trawy, żółty miesiąc znad łąk się podniesie - i powoli w zmierzchu przejdziemy przez próg ciszy w ostatnią jesień. z tomu „Lirycznie i nielirycznie”, 1974

Sierpień - Jacek Chruślewicz.jpg

S I E R P I E Ń Sierpień ma to do siebie , że słonk ...

S I E R P I E Ń Sierpień ma to do siebie , że słonko już niżej na niebie, że prawie skończono żniwa, że ciutek dnia, co dnia ubywa. I trawa już nie tak zielona, bo zieleń jest słońcem zmęczona... Rozdzwoniły się polne dzwonki na skraju lasu i łąki. Rozdzwoniły się nie bez racji, bo dzwonią na koniec wakacji. Do wtóru stuk - puka im dzięcioł. Echo po lesie się niesie i opowiada dzieciom: - Hop, hooop! Już zbliża się jesień... Jacek Chruślewicz

Jastrun M. - Upał.jpg

Mieczysław Jastrun U P A Ł Trawy ...

Mieczysław Jastrun U P A Ł Trawy trącane niecielesną stopą, Wzgórza porośnięte zżółkłą wegetacją, Oddechy zwęglone w las podziemny. Obok ścieżki wyschniętej, popękanej w marmur Ogródek zagłuszony chwastami, Tarcze liści nasturcji pod ogniem jej kwiatów. Nieskończone wariacje na ten sam temat. Lecz główna droga lata prowadzi nie tędy, Ale wyżej - pod obstrzałem wielkich źrenic Owadów - W szarym brzęczeniu wśród skwaru O barwie szczawiu i mietlicy, W znakach powietrza pożyczanych ziemi. Potknięcie się o krótki cień drzewa. Zwarcie szczęk dwóch rzeczywistości.

Popołudnie - Zdzisław Dębicki.jpg

Południe Parne południe w czas skwarnego lata - Żade ...

Południe Parne południe w czas skwarnego lata - Żaden liść nie drgnie od wiatru podmuchu, Tylko z lip starych źdźbła złotego puchu Sypią się lekko, a rzesza skrzydlata Owadów barwą malowanych tęczy Cicho jak harfa niewidzialna brzęczy... Parne południe w czas skwarnego lata - Śpią szuwary, staw drzemie... W tafli wodnej Błękit się nieba odbija pogodny, A słońce płonie jak źrenica świata - Parne południe w czas skwarnego lata...Zdzisław Dębicki

K.Przerwa-Tetmajer - W lesie.jpg

W lesie Wolno i sennie chodzą po jasnym tle błękitu ...

W lesie Wolno i sennie chodzą po jasnym tle błękitu srebrzystobiałe chmurki z połyskiem aksamitu. Niekiedy się zasrebrzy pod słońca blask z ukosa jaskółka śmigła, czarna, sunąca przez niebiosa. Po łące cichej, jasnej, w srebrne objętej ramy przez opalowy strumień złote się kładą plamy. Szmaragdem słońce błyska na ciemnej drzew zieleni, lub przez konary rzuca ognistych pęk promieni. Po niebie i po lesie, po łąk zielonych łanie, przejrzyste, zwiewne idzie błękitne zadumanie. K.Przerwa-Tetmajer

Golden beauty.jpg

Golden touche.jpg

Labret.jpg

Looks cool.jpg

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin