7.jpg

amidos / Zamki / 7.jpg

Download: 7.jpg

Pobierz

79 KB

(750px x 586px)

Dzięki badaniom archeologicznym dało się ustalić, że najstarsze ślady człowieka na terenie Czerska pochodzą sprzed 2 tys. Lat. W tamtym czasie znajdował się na tych terenach cmentarz popielicowy. Najstarsza, choć krótkotrwała osada istniała między VI a VIII w. Ślady następnej osady pochodzą z IX- X w. budowano wówczas domy słupowe. Stałe osadnictwo rozpoczęło się w XI w. na całym obszarze zajmowanym obecnie przez zamek zbudowano obronny gród, funkcjonujący przez jedno stulecie. Wał przebiegał mniej więcej w miejscu zamkowych murów.

Domy skupione przy wałach o długości 4-5 m., budowane w konstrukcji zrębowej. Znaleziono wiele szczątków ganków. Robiono je z wałeczków po czym obtaczano na kole garncarskim. Nie ma dowodu, że wytwarzano je na terenie grodu. Odkryto kilka form odlewniczych: do wyrobu sprzączek do pasa, różnokształtnych guzków i plakietek. Istnieje prawdopodobieństwo, że niektóre z palenisk i kawałkami żużlu służyły kowalom. Nie ulega wątpliwości, że wytwarzano wyroby z wapienia, przede wszystkim ciężarki ( do sieci) oraz przęśliki. Świadczy to o tym, że kobiety zajmowały się przędzeniem. Wytwarzano produkty z rogu, szyto buty i inne wyroby skórzane.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

amidos

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

14sk5tv.jpg

148_edited3.jpg

000024.jpg

5.jpg

Najstarsza historia zamku tkwi w pomroce dziejowej. Trad ...

Najstarsza historia zamku tkwi w pomroce dziejowej. Tradycja mówi, że w okresie wczesnego średniowiecza istniał tu lub na przeciwnej górze Bukowiec drewniany ogród. Są to tylko przypuszczenia, bowiem jego śladów nie stwierdzono. Natomiast pierwsza wzmianka o zamku w Pieskowej Skale pochodzi dopiero z 1315 r., kiedy to Władysław Łokietek zezwala niejakiemu Mikołajowi lokować wieś między Kosmolowem, Sułoszową a zamkiem w Pieskowej Skale. Niewykluczone również, że założenie grodu przez Henryka Brodatego w 1228 r. wiązane przez niektórych historyków z Grodziskiem dotyczy właśnie Pieskowej Skały (zob. s. ). Wg Długosza powstanie zamku wiąże się z okresem panowania Kazimierza Wielkiego i jego ożywioną działalnością budowlaną. Przypuszcza się jednak, że relacja ta dotyczy przebudowy istniejącego tu założenia obronnego. Długosz podaje, że w 1377 r. Ludwik Węgierski nadał zamek Piotrowi Szafrańcowi z Łuczyc dla złagodzenia sporu powstałego między węgierskimi dworzanami króla a Piotrem Szafrańcem, który w konsekwencji bójki miał zostać ranny i stracić ucho. Pełne prawo własności zamku uzyskali Szafrańcowie dopiero w 1422 r. od Władysława Jagiełły, który za wierną służbę i udział w bitwie pod Grunwaldem nadał zamek Piotrowi Szafrańcowi, podkomorzemu krakowskiemu (od tego bowiem czasu zamek w Pieskowej Skale stanowił własność Korony).

7.jpg

Dzięki badaniom archeologicznym dało się ustalić, że naj ...

Dzięki badaniom archeologicznym dało się ustalić, że najstarsze ślady człowieka na terenie Czerska pochodzą sprzed 2 tys. Lat. W tamtym czasie znajdował się na tych terenach cmentarz popielicowy. Najstarsza, choć krótkotrwała osada istniała między VI a VIII w. Ślady następnej osady pochodzą z IX- X w. budowano wówczas domy słupowe. Stałe osadnictwo rozpoczęło się w XI w. na całym obszarze zajmowanym obecnie przez zamek zbudowano obronny gród, funkcjonujący przez jedno stulecie. Wał przebiegał mniej więcej w miejscu zamkowych murów. Domy skupione przy wałach o długości 4-5 m., budowane w konstrukcji zrębowej. Znaleziono wiele szczątków ganków. Robiono je z wałeczków po czym obtaczano na kole garncarskim. Nie ma dowodu, że wytwarzano je na terenie grodu. Odkryto kilka form odlewniczych: do wyrobu sprzączek do pasa, różnokształtnych guzków i plakietek. Istnieje prawdopodobieństwo, że niektóre z palenisk i kawałkami żużlu służyły kowalom. Nie ulega wątpliwości, że wytwarzano wyroby z wapienia, przede wszystkim ciężarki ( do sieci) oraz przęśliki. Świadczy to o tym, że kobiety zajmowały się przędzeniem. Wytwarzano produkty z rogu, szyto buty i inne wyroby skórzane.

8.jpg

Pierwsza wzmianka pisemna o Rogalinie pochodzi z 1247r., ...

Pierwsza wzmianka pisemna o Rogalinie pochodzi z 1247r., gdy należał do Łodzica Mirosława syna Przedpełki z Bnina. Później właściciele się zmieniali, a wśród nich warto wyróżnić Arciszewskich. Pozostawali oni tu z resztą niedługo, bo w 1605r. Helena z Zakrzewskich Arciszewska majątek sprzedała. Ale tradycja głosi, że tu urodził się Krzysztof, który zasłynął jako holenderski admirał, a po powrocie do kraju generał i organizator artylerii i floty za Władysława IV. Rodziny te mieszkały w dworach drewnianych, których lokalizacji nie da się ustalić, śladu po nich nie ma – aż zainteresował się tą miejscowością w 1768r. Kazimierz Raczyński, szukający miejsca pod budowę pałacu. Dobra jego leżały dalej od Poznania, nad Notecią, a on pragnął mieć swą rezydencję bliżej stolicy regionu, gdyż piastował urząd Starosty Generalnego Wielkopolski i przewodniczącego Komisji Dobrego Porządku. I tak w latach 1774-1776 powstał pałac o założeniu późnobarokowym, między dziedzińcem a ogrodem na zadrzewionej skarpie, z której roztacza się piękny widok na łąki nadwarciańskie, co nie było dla właściciela bez znaczenia. Przy dziedzińcu usytuowano ujeżdżalnię, stajnię, powozownię, a nieco dalej zabudowania mieszkalne dla służby. Jako gospodarz Wielkopolski Kazimierz położył znaczne zasługi, remontując Ratusz, budynki na Górze Przemysła, budując odwach na Starym Rynku, a nawet wprowadzając pierwsze latarnie na ulice. W Rogalinie w tym czasie bywało rojno i gwarno, dwór prowadzono na wysokiej stopie, a szlachta doń zjeżdżała, bo właściciel słynął z umiejętności mediatorskich, zgłaszano się więc do niego po radę w sprawach rodzinnych i spadkowych. Miał dwie córki – Magdalenę wydaną za Michała Lubomirskiego i Michalinę, której ojciec za męża przeznaczył swego kuzyna Filipa Raczyńskiego. Pozostawienie majątku przy nazwisku było wtedy ważne. Michalina wyszła zamąż bardzo młodo, zmarła mając 22 lata, pozostawiając dwóch synów – Edwarda urodzonego w 1786r. i Atanazego młodszego o dwa lata.

9a.jpg

Wprawdzie pierwsza krzyżacka strażnica stanęła tu już 12 ...

Wprawdzie pierwsza krzyżacka strażnica stanęła tu już 1241 r., jednak budowę zamku murowanego rozpoczęto dopiero w ponad sto lat później. Główną przyczyną były ciągłe bunty pruskiego plemienia Bartów, którzy nigdy nie pogodzili się z podbojem i regularnie niszczyli zakonną placówkę. Od 1243 r. Reszel formalnie należał do biskupów warmińskich, ale krzyżacka załoga opuściła go dopiero w 1300 r. Budowa zamku trwała pół wieku. Rozpoczął ją biskup Jan I z Miśni w 1350 r., kontynuował (od 1355) Jan II Stryprock, a dokończył w 1401 r. Henryk III Sorbom. Zwłaszcza ten ostatni, znany z zamiłowania do przepychu, nadał budowie dużego rozmachu - powstało wówczas m.in. skrzydło południowe z apartamentami mieszkalnymi biskupa oraz krużganki. Warownia była sprzężona z obwarowaniami miasta. Na mocy traktatu toruńskiego z 1466 r., Warmia przeszła pod opiekę króla polskiego. Około 1505 r., z inicjatywy biskupa Łukasza Watzenrode rozpoczęto wznoszenie nowych murów obwodowych. Fortyfikacje były już przystosowane do użycia broni palnej. W tym okresie częstym gościem był tu Mikołaj Kopernik, bratanek biskupa oraz jego sekretarz i osobisty lekarz. Kolejne większe prace przeprowadzono za rządów kardynała Andrzeja Batorego w latach 1594-1597. Zamek, który stracił już znaczenie militarne, został przekształcony we wspaniałą rezydencję myśliwską. Po pierwszym rozbiorze Polski (1772), zamek został przejęty przez władze pruskie i w 1780 r. ulokowano w nim więzienie. Dwukrotnie (1806 i 1807) Reszel dotknęły wielkie pożary. Pierwszy zniszczył całą drewnianą zabudowę miasta, ratusz i część zamku, drugi spustoszył do końca zamek. Zrujnowaną budowlę przekazano w 1822 r. gminie ewangelickiej. Przeprowadzony wówczas remont zatarł w znacznym stopniu średniowieczny charakter budowli - m.in. rozebrano piętrowe krużganki oraz przekształcono skrzydło południowe w zbór (stąd jego obecne, dość dziwne, zwieńczenie).

9d.jpg

Mury dawnej twierdzy krzyżackiej majestatycznie i malown ...

Mury dawnej twierdzy krzyżackiej majestatycznie i malowniczo górują nad Golubiem-Dobrzyniem, dominują w krajobrazie okolicy, ciesząc oczy, budząc ciekawość i wyobraźnię obserwatora. Oczywiste wydaje się, że zamek pobudowano właśnie na wzgórzu na prawym brzegu rzeki Drwęcy. Jednak o lokalizacji warowni nie zdecydowała uroda tego miejsca, ale przede wszystkim względy geograficzno-strategiczne. Przepływająca rzeka była szlakiem wodnym, który przy brodzie krzyżował się z lądowym – wiodącym z Mazowsza. Istniejąca tu już w VIII w. prapolska osada miała więc dogodne warunki rozwoju. Drwęca stanowiła także naturalną granicę między ziemią chełmińską i dobrzyńską, przez całe wieki rozdzielając położone po obu jej stronach wsie, a potem miasta – Golub i Dobrzyń. Gdy w 1231 r. Krzyżacy zajęli ziemię chełmińską, rzeka stała się granicą między Polską a państwem krzyżackim. W 1258 r. Golub wraz z okolicą został oddany przez komtura dzierzgońskiego Konrada Stange biskupowi włocławskiemu Wolimirowi, ale wkrótce Zakonowi zaczęło zależeć na dostępie do brodu, ponieważ bród ten stał się ważnym przejściem granicznym.

9b.jpg

Zamek Królewski na Wawelu – Państwowe Zbiory Sztuki jest ...

Zamek Królewski na Wawelu – Państwowe Zbiory Sztuki jest narodową instytucją kultury posiadającą osobowość prawną, zarejestrowaną w Rejestrze Narodowych Instytucji Kultury pod numerem 21/92 oraz w Państwowym Rejestrze Muzeów pod numerem 16/98. Zamek działa na podstawie statutu nadanego przez Ministra Kultury (Dz.Urz.MKiDN nr 4 poz.7 z 2000 roku). Zamek Królewski na Wawelu jest muzeum o charakterze rezydencji historycznej.

9.jpg

Historia wzgórza wawelskiego Powiększ - Zamek Królewski ...

Historia wzgórza wawelskiego Powiększ - Zamek Królewski na Wawelu Zamek Królewski na Wawelu Wawel – wapienna skała jurajska, dominująca w panoramie Krakowa (około 228 m n.p.m.), uformowała się około 150 milionów lat temu. Wzgórze nad Wisłą, wśród wód i mokradeł, było bezpiecznym miejscem dla osiedlającej się tu od epoki paleolitu ludności. Zapewne od VII stulecia n.e. byli to Słowianie. Wczesnośredniowieczne legendy mówią o zamieszkującym wawelską jaskinię strasznym smoku, o jego pogromcy Kraku i córce tegoż Wandzie, która rzuciła się do Wisły, nie chcąc oddać ręki zachodniemu rycerzowi. W końcu pierwszego tysiąclecia n.e. Wawel zaczął odgrywać rolę ośrodka władzy politycznej. W w. IX był głównym grodem plemienia Wiślan. Pierwszy historyczny władca Polski Mieszko I z rodu Piastów (około 965-992), jak również jego następcy: Bolesław Chrobry (992-1025) i Mieszko II (1025-1034) obrali Wawel na jedną ze swych siedzib. W tym okresie Wawel należał do najważniejszych polskich ośrodków chrześcijaństwa. Na wzgórzu pojawiły się pierwsze przedromańskie i romańskie budowle sakralne, wśród nich, po utworzeniu w roku 1000 biskupstwa krakowskiego, kamienna katedra. Znaczącym ośrodkiem polityczno-administracyjnym państwa stał się Wawel za panowania Kazimierza Odnowiciela (1034-1058). Jego syn, Bolesław Śmiały (1058-1079), rozpoczął budowę drugiej z kolei romańskiej katedry, którą ukończył dopiero Bolesław Krzywousty (1102-1138). Książę ten, w testamencie z r. 1138, dzieląc Polskę na dzielnice, wyznaczył Kraków na siedzibę księcia-seniora. W r. 1291 Kraków z Wawelem przeszedł okresowo pod czeskie panowanie, a Wacław II z rodu Przemyślidów ukoronował się w tutejszej katedrze na króla.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin