aigner christian-piotr, pałac marynki.jpg

ZULUS555 / BIBLIOTEKA - TEMATYCZNIE / SZTUKA / Dzieła sztuki / aigner christian-piotr, pałac marynki.jpg

Download: aigner christian-piotr, pałac marynki.jpg

Pobierz

78 KB

(513px x 326px)

Aigner Christian-Piotr, Pałac Marynki
Pałac Marynki w Puławach zaprojektowany został przez Piotra Aignera w latach 1790-1794. Zbudowany został dla Marii Witemberskiej, córki Izabeli Czartoryskiej, jako rezydencja pałacowa wkomponowana w ogromny park. Fasada budowli odznacza się wielką prostotą i elegancją, nienaganną harmonią pionów i poziomów. Wielki porządek, a więc spięcie obu kondygnacji pilastrami korynckimi koresponduje z kolumnami korynckimi portyku wgłębnego oraz z wysokimi oknami. Architekt uniknął monotonii pionów, wprowadzając boniowanie i balkon, wieńczący całość pałacu.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

ZULUS555

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

aigner christian-piotr, świątynia sybilli.jpg

Aigner Christian-Piotr, Świątynia Sybilli Świątynia S ...

Aigner Christian-Piotr, Świątynia Sybilli Świątynia Sybilli w Puławach wybudowana została podczas zaborów według projektów Piotra Aignera w latach 1798-1801 na wzór świątyni w Tivoli pod Rzymem na zlecenie księżnej Izabelli Czartoryskiej. Tutaj i w sąsiednim Domku Gotyckim Czartoryska postanowiła gromadzić skarby narodowe, by pamięć o Ojczyźnie nigdy nie zagasła. Celowo, ze świadomą intencją i nadzieją wykuto nad drzwiami do budynku hasło: "Przeszłość Przyszłość", wierząc w wielką historię Polski i nie tracąc nadziei na odzyskanie wolności. Świątynia Sybilli oparta jest na planie koła, wsparta została na kolumnach korynckich i wkomponowana jest bardzo malowniczo w strome zbocze nabrzeża wiślańskiego.

akwedukt w nimes.jpg

Akwedukt w Nimes Akwedukt w Nimes, w południowej Fran ...

Akwedukt w Nimes Akwedukt w Nimes, w południowej Francji, dawnej prowincji rzymskiej, częściowo zajętej przez weteranów wojennych, służących w armii cesarskiej, zbudowano w latach 26-16 p.n.e. i nazywano go Pont-du-Gard. Wodociąg ten jest nie tylko dowodem pragmatycznego, funkcjonalnego sposobu myślenia tych wielkich inżynierów, którzy potrafili wykorzystać i zmodernizować osiągnięcia dziedziczone po kulturze Etrusków. Jest także świadectwem tego, że wszelkie idealne proporcje zaklęte zostały w liczbach, dzięki którym osiągnąć można ideał harmonii. Akwedukt do dziś bowiem przykuwa swą doskonałą, wyważoną formą trzech kondygnacji arkad, z których dwie niższe są sobie równe, a trzecia, najwyższa jest dwukrotnie mniejsza. Imponuje nam monumentalne, majestatyczne piękno budowli oraz rozwiązania techniczne tego kamiennego mostu i zarazem wodociągu. Bieg akweduktu został wyniesiony na wysokość 49 m, a woda pitna prowadzona była z odległości 56 km, przy jednoczesnym spadku 35 cm/km, obliczonym tak, by strumień wody spływał w odpowiednim tempie i mógł przynosić 45 tysięcy litrów dziennie. Dzieło to podziwiane było już w średniowieczu, każdy czeladnik mieszkający w tym regionie miał obowiązek je obejrzeć, przy okazji zresztą niejednokrotnie pozostawiał po sobie wyryte w kamieniu swoje imię. Po naszych czasów przetrwało 275 metrów Pont-du-Gard.

alberti leo battista, kościół s. maria novella, florencja.jpg

Alberti Leo Battista, Kościół s. Maria Novella, Florenc ...

Alberti Leo Battista, Kościół s. Maria Novella, Florencja Kościół Santa Maria Novella we Florencji został zmodyfikowany przez Albertiego w 1476 r. na zlecenie Jana Ruccellai. Wówczas to architekt postanowił dokonać gruntownych zmian w kształcie i dekoracji fasady budowli. Kondygnację I zaakcentował rytmem półkolistych arkad, co stanowi nawiązanie do antyku, kondygnację II udekorował kolistym oknem, które nie tylko jest tu źródłem światła, ale też symbolem bożej doskonałości i nieskończoności. Całość budowli zwieńczył tympanonem, a obie kondygnacje połączył wolutami. Fasada została pokryta zgeometryzowaną dekoracją marmurową. Wszystkie te działania artysty świadczą o twórczych inspiracjach wzorami starożytnymi. Rozwiązanie takie znalazło kontynuację w kościołach późniejszych.

alberti leo battista, kościół św. franciszka, rimini.jpg

Alberti Leo Battista, Kościół św. Franciszka, Rimini ...

Alberti Leo Battista, Kościół św. Franciszka, Rimini Kościół San Francesco w Rimini został przebudowany przez L.B. Albertiego na zlecenie księcia Sigismondo Malatesty, a prace rozpoczęto w 1446 r. Ponieważ pierwotnie skromna świątynia franciszkańska miała stać się rodowym mauzoleum księcia, budowla zyskała miano Tempio Malatestiano. Alberti nie zburzył gotyckiego kościoła, a postanowił pokryć elewacje nową dekoracją marmurową, której forma i detale wyraźnie nawiązują do sztuki antycznej. Fasada przypomina starożytny łuk triumfalny akcentowany półkolumnami korynckimi, a w środkowej arkadzie umieszczono portal z trójkątnym przyczółkiem. Z braku funduszy w 1462 r. przerwano prace, stąd górna kondygnacja nigdy nie została wykończona. Mimo tego, kościół ma charakter monumentalnej budowli.

alberti leo battista, pałac ruccelai, florencja.jpg

Alberti Leo Battista, Pałac Ruccelai, Florencja Pałac ...

Alberti Leo Battista, Pałac Ruccelai, Florencja Pałac Ruccelai we Florencji zaprojektował Alberti ok. 1457 r. dla bogatego kupca, Jana Ruccelai. Architekt podzielił tu boniowaną fasadę na trzy kondygnacje, dekorując je systemem pilastrów zgodnym z założeniami starożytnej architektury. Głowice poszczególnych kondygnacji przypominają porządek dorycki, joński i koryncki i jest to zasada, która odtąd będzie powtarzana jako kanon. Prostokątne okna wyższych kondygnacji, podzielone kolumienkami, wkomponowane zostały w półkoliste obramowania. Poziomy gzymsów i piony pilastrów tworzą elegancką harmonię na wzór antyczny.

alberti leo battista, plan poziomy k. san andrea, mantua.jpg

Alberti Leo Battista, Plan Poziomy K. San Andrea, Mantu ...

Alberti Leo Battista, Plan Poziomy K. San Andrea, Mantua Kościół św. Andrzeja w Mantui zaprojektował Alberti na zlecenie księcia Gonzagi w 1470 r., a do realizacji przystąpiono dwa lata później, w roku śmierci architekta, stąd pracami kierował Luca Fancelli wg rysunków i modeli Albertiego. Budowla ta wzniesiona została na planie krzyża łacińskiego, przecięcie nawy głównej z transeptem zaakcentowano masywną kopułą, nawa główna zaś wraz z transeptem nakryte są sklepieniem beczkowym. Do nawy głównej przylegają kaplice, które są zredukowanymi nawami bocznymi. Plan kościoła stał się wzorem dla świątyń późniejszych.

architektura fantastyczna.jpg

Architektura fantastyczna Architektura fantastyczna ( ...

Architektura fantastyczna Architektura fantastyczna (I w. n.e.) to interesujące malowidło freskowe czwartego, ostatniego, stylu pompejańskiego, który był zwany iluzjonistycznym, ponieważ w sposób szczególny eksponował głęboką perspektywę za pomocą dziwnej, fantastycznej architektury, którą widz ogląda często poprzez - także namalowane - uchylone drzwi lub okno. Prezentowany tu obraz freskowy ukazuje piętrzące się budowle dekorowane kolumnami, wykuszami, portalami, ale nie jest to wizerunek konkretnego miasta, choć poszczególne elementy, wyabstrahowane z całej tej kompozycji, są rzeczywiste. Problem iluzji przestrzeni rozwiązano tu z wielką wyobraźnią, biorąc pod uwagę, że malarz wykorzystał do tego setki linii, kolor bowiem monochromatycznie ujęty, nie uczestniczy raczej w budowaniu głębi, a pomaga stworzyć niecodzienny klimat wyimaginowanego miasta. (Willa Publiusza Fanniusza Sinistera, Boscoreale)

arcimboldi giuseppe, vertumnus.jpg

Acrimboldi Giuseppe, Vertumnus Vertumnus, portret ces ...

Acrimboldi Giuseppe, Vertumnus Vertumnus, portret cesarza Rudolfa II Habsburga, wykonany został przez Giuseppe Acrimboldo około 1591 roku. Vertumnus był rzymskim bogiem przemian, jakie zachodzą w naturze. Stąd na obrazie odnajdziemy odbicie wszystkich pór roku. Panem natury, pór roku i żywiołów, które też w ten sposób przedstawił Acrimboldo, miał być cesarz Rudolf II. Pełen kompleksów i depresji władca akceptował tak ekscentryczne malarstwo, schlebiało mu, że choć w obrazie, panuje nad upływem czasu, powietrzem, ogniem i wodą.

arcimboldi giuseppe, wiosna.jpg

Acrimboldi Giuseppe, Wiosna Wiosna to obraz namalowan ...

Acrimboldi Giuseppe, Wiosna Wiosna to obraz namalowany przez Giuseppe Acrimboldo w 1573 roku i stanowi jeden z wielu tak dziwnych wizerunków skomponowanych za sprawą rzeczy martwych. Ułożenie portretu z przedmiotów, które powinny kojarzyć się z tytułem obrazu, było zabawą, grą artystyczną, całkowitym tworem fantazji artysty. Tak więc do ukazania personifikacji Wiosny posłużyły kwiaty tej właśnie pory roku, którą malarz dodatkowo przedstawia przewrotnie, bowiem zamiast tradycyjnie młodej, pięknej dziewczyny namalował twarz mężczyzny.

axentowicz teodor, kołomyjka.jpg

Axentowicz Teodor, Kołomyjka "Kołomyjka" z 1895, obra ...

Axentowicz Teodor, Kołomyjka "Kołomyjka" z 1895, obraz Teofila Axentowicza przedstawia temat z życia Huculszczyzny, podejmowany przez artystę wielokrotnie. Na tle białych ścian chałupy wirują w tańcu w kolorowych strojach huculskie pary. ich kształty zacierają się w szybkim ruchu, wstążki fruwają za postaciami. Pod ścianą chałupy muzykanci i chłopi przyglądają się spokojnie zabawie. Na jednolitym w tonie tle odcinają się wielobarwne spódnice i wianki.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin