Stonehenge_Lomografía.jpg
-
===Same szparki -
===Same szparki(1) -
★ ⛔ CIPCIA• -
Akordy-teksty piosenek -
CIASTO -
cipeczki -
CIPKI OWŁOSIONE -
CUKRZYCA -
Cwiczenia z emisji głosu(1) -
Duże jesy piękne -
Dźwięki instrumentów muzycznych -
foteczki -
Fotki XXX -
foto -
foto xxxx -
FOTO XXXX(3) -
Galeria Kwiatu Piwoni -
Galeria Wodospadów -
GOŁĘBIE POCZTOWE ZDJĘ -
III Rzesza(1) -
jabłkowe -
KULINARIA -
LASECZKI FOTKI -
LIZANKO -
makowe -
Masha i Niedzwiedz -
Motocykle -
Murzynki -
muzyka -
muzyka(1) -
Piczusie po spełnieniu -
Pijane laski -
Ptaki(1) -
Pupcie i Cipki -
S t a r o ś ć na wesoło -
serowe -
SEX NA DWA BATY -
Szkoła gotowania -
TAPETY...NORKI -
Telefon - Dzwonki -
U r o c z e chatki -
U ś m i e c h n i j się -
W i e r z e n i a , sekrety -
WOŁYŃ -
Zasady muzyki -
Zdjęcia -
Zdjęcia XXX(1) -
Zgrabne pupy -
ZYCZENIA NA RÓŻNE OKAZJE -
𝗗ziewczyny
Nazwa pochodzi z języka staroangielskiego, od słów stān – kamień (ang. stone) i hencg - otaczać (ang. hinge) lub hen(c)en (szubienica). Ze słowa henge powstało słowo henges – kręgi – którym teraz są nazywane tego typu obiekty.
W rozwoju budowli wyróżnia się następujące okresy chronologiczne:
Stonehenge 1: około 2950-2900 p.n.e.
Stonehenge 2: około 2900-2400 p.n.e.
Stonehenge 3a: od około 2600 p.n.e.
Stonehenge 3b: 2440-2100 p.n.e.
Stonehenge 3c:
Stonehenge 3d: 2270-1930 p.n.e.
Stonehenge 3e:
Stonehenge 3f: do około 1600 p.n.e.
Miejsce, w którym powstała budowla Stonehenge, zyskało znaczenie kulturowe przed rokiem 2950 p.n.e. Świadczą o tym znajdujące się na zewnątrz megalitu groby datowane nawet na ok. 3100 rok p.n.e. oraz usypany z ziemi pierścień datowany również na ten okres.
Stonehenge składa się z kolejnych elementów, ustawianych w dużych odstępach czasowych (sanktuarium powstawało stopniowo, przez ponad tysiąc lat). Aleja wiodąca do Stonehenge ciągnie się na długości około 3km i jest szeroka na 11m. Pierwotnie jej krawędzie ograniczał wał ziemny. Podobna konstrukcja okala całe stanowisko. Pierwszym elementem na drodze z alei do wnętrza kręgów jest Heel Stone, ustawiony około 2600 roku p.n.e. Mniej więcej w tym samym czasie, wewnątrz kredowych wałów pojawiają się również 4 Station Stones. Zewnętrznym, pierwszym kamiennym kręgiem, jest pierścień 30 kamieni (zwanych Sarsenami) o średnicy 40m, datowany na ok. 2450 rok p.n.e. Wewnątrz niego znajduje się pierścień egzotycznie wyglądających, błękitnych kamieni (Bluestones). Do samego wnętrza Stonehenge prowadzi jeszcze monumentalna podkowa złożona z pięciu trylitów (o wysokości około 9m), oraz mała podkowa złożona z 30 Bluestones. Obydwie podkowy otwarte są w kierunku alei. W samym centrum Stonehenge znajduje się tzw. Altar Stone – dziś przewrócony.
Ponadto, wewnątrz kredowych wałów, archeologiczne badania wykazały istnienie tzw. Aubrey Holes, czyli 56 jam o średnicy 2m i głębokości około metra. G. Hawkins, w swoim artykule "A Neolithic Computer" (dla "Nature", 27 stycznia 1964), postawił tezę mówiącą, jakoby Aubrey Holes były używane jako specyficzny komputer do przewidywania zaćmień słońca i księżyca, lecz teoria ta w krótkim czasie została obalona. Jamy prawdopodobnie są śladem po dodatkowej, drewnianej konstrukcji otaczającej kamienne kręgi.
Na obszarze stanowiska – na zewnątrz pierścienia Sarsenów – znaleziono również dwa pierścienie mniejszych jam, nazwanych kolejno X i Y, w liczbie 30 i 29. Zwraca uwagę to, że liczba otworów odpowiada średniej ilości dni w miesiącu synodycznym.
Oś podkowy wyznacza kierunek, z którego wschodzi słońce w najdłuższym dniu w roku, podczas letniego przesilenia. Sanktuarium wzniesione jest z dwóch rodzajów kamienia. Największe, granitowe bloki pochodzą z okolic Marlborough Downs (około 30 km na północ od Stonehenge), natomiast mniejsze, błękitne skały – z Pembrokeshire w Walii, położonego około 250 km od budowli.
Stonehenge jest ukierunkowane północnowschodnio-południowozachodnio (NE-SW). Wielka debata na temat znaczenia Stonehenge wytworzyła się po publikacji w 1963 roku Stonehenge Decoded przez angielskiego astronoma Geralda Hawkinsa, który twierdził, że odnalazł wiele powiązań między ustawieniem głazów a pozycją obiektów niebieskich i słońca. Uważał, iż Stonehenge mogło być używane do przewidywania zaćmień. Jego badania zostały szeroko uznane w środowisku naukowym, jako że do ich przeprowadzania używał obliczeń komputerowych (wtedy należących do rzadkości). Następcami w badaniach byli C. A. Newham wraz z Sir Fredem Hoyle'em oraz inżynier Alexander Thom, który poświęcił na badania nad Stonehenge 20 lat. Ich teorie były ostro krytykowane przez Richarda Atkinsona i innych.
Istnieje pełnych rozmiarów replika Stonehenge w Maryhill w Waszyngtonie wybudowana przez Sama Hilla jako pomnik wojenny. Stonehenge Aotearoa w regionie Wairarapa w Nowej Zelandii jest nowoczesną adaptacją ukierunkowaną w powiązaniu z Antypodami, zostało wybudowane przez Phoenix Astronomical Society z drewna i malowanego betonu. University of Missouri w Rolla ma własną kopię o połowę mniejszą od oryginalnego Stonehenge. Także East Stroudsburg University ma małą replikę. Carhenge zostało wybudowane z samochodów przez artystę Jima Reynolds'a w 1987 i znajduje się w Alliance, Nebraska. Tankhenge istniało przy granicy Berlina Wschodniego i Zachodniego po upadku muru berlińskiego i zostało skonstruowane z trzech sowieckich pojazdów.