candidplatz02.jpg

Sax1701 / Bardzo ciekawe / Ciekawostki 2 / Cuda świata / candidplatz02.jpg

Download: candidplatz02.jpg

Pobierz

70 KB

(800px x 600px)

Candidplatz jest jedną ze stacji metra w Monachium i właściwie nie byłoby w niej nic niezwykłego gdyby nie barwne ściany i kolumny mieniące się kolorami tęczy.

Candidplatz leży na linii U1, która jest jedną z 6 linii monachijskiego metra (U-Bahn). Ma ona długość 12,2 kilometra i prowadzi od Olympia-Einkaufszentrum do Mangfallplatz.

Część linii obejmującą tę barwną stację została otwarta w 1997 roku. Candidplatz bezpośrednio sąsiaduje z stacjami Kolumbusplatz oraz Wettersteinplatz.

******************************************************************************** ********************

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Sax1701

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

CUDA ŚWIATA
.
obrazek

Inne pliki do pobrania z tego chomika

zorze_polarne01s.jpg

Zorze polarne to oślepiające wstęgi, łuki, promienie alb ...

Zorze polarne to oślepiające wstęgi, łuki, promienie albo firanki w świetlne, migoczące na niebie w rejonach polarnych. Te z północy zwane są zorzą północną (aurora borelis), te z południa - zorzą południową (aurora australis). Nie wyjażniono do końca mechanizmu ich powstawania. Uważa się, że są rezultatem wychwytywania przez ziemskie pole magnetyczne drobnych cząsteczek energii, emitowanych przez Słońce. Mniej więcej co jedenaście lat Słońce wchodzi w fazę podwyższonej aktywności, wysyłając w przestrzeń kosmiczną duże ilości cząsteczek energii. Właśnie wtedy zorze są najwspanialsze. Światła miast i wysokie budynki na horyzońcie mogą utrudniąć obserwacje, najlepiej więc oglądać zorze polarne w miejscach położonych z dala od obszarów miejskich. W miejscowości Churchill w Kanadzie zorzę można ujrzeć przez średnio 300 nocy w roku, podczas gdy w amerykańskim stanie Floryda ukazuje się ona czterokrotnie. Zorze polarne występują najczęściej na wysokości 90-130 km nad powierzchnią ziemi, pojawiają się też jednak znacznie wyżej. W 1959 roku zmierzono zorzę północną na wysokości 160 km. Rozciągała się ona na przestrzeni ponad 4800 km. Zorze polarne znane są ludzkości od ponad 2 tys. lat. Były one w przeszłości przedmiotem wielu mitów. We wczesnym średniowieczu Wikingowie wierzyli, że zorze polarne to galopujący po przestworzach wojownicy. W Arktyce Eskimosi byli przekonani, że zorze zostały stworzone po to. by oświecać drogę zmarłym niedawno ludziom. **********************************************************************

L'Oceanogràfic.jpg

L'Oceanogràfic jest ogromnym kompleksem akwariów położon ...

L'Oceanogràfic jest ogromnym kompleksem akwariów położonym we wschodniej części Walencji. Na łącznej powierzchni około 110000 metrów kwadratowych prezentowane są ekosystemy występujące na całym świecie. Kompleks wchodzi w skład Ciudad de las Artes y las Ciencias, czyli Miasteczka Sztyki i Nauki. Budowla została otwarta w 2002 roku i jest największym oceanarium w Europie. Składa się ono z 9 dwupoziomowych wież, w których przestawione są różne ekosystemy. W oceanarium żyje 45000 zwierząt z 500 różnych gatunków. Występują tu rekiny, pingwiny, delfiny, lwy morskie, morsy, a także białuchy (walenie). Park podzielony jest na 10 obszarów, które odzwierciedlają ekosystemy Morza Śródziemnego, Morza Czerwonego, terenów polarnych, wysp, mórz tropikalnych oraz o umiarkowanej temperaturze. Kompleks obejmuje również delfinarium, audytorium z akwarium prezentującym Morze Czerwone, obszar odzwierciedlający tereny bagien namorzynowych, moczarów oraz ogród z ponad 80 gatunkami roślin. ****************************************************************************************************

krzywe_domy_amsterdamu01.jpg

W Pizie jest tylko jedna Krzywa Wieża. W Amsterdamie krz ...

W Pizie jest tylko jedna Krzywa Wieża. W Amsterdamie krzywych domów – setki. W centrum miasta odnosi się wrażenie, że albo to my jesteśmy pod wpływem jakiegoś środka odurzającego, albo to architekt był na haju. Bo wyglądające jak ciasno sprasowane wieże domy są krzywe. Jedne – jak ledwie trzymający się na nogach Falstaff – są pochylone do przodu. Inne kiwają się jak okręt na fali – na bok. Tak naprawdę to ani my, ani projektanci, ani murarze nie byliśmy otumanieni. Te domy naprawdę są krzywe. Są one efektem dwóch podstawowych cech mieszkańców Amsterdamu: chytrości i skąpstwa. Mieszkańcy miasta, bogacącego się na handlu, od końca XVI wieku z całym ówczesnym światem, byli na każdym kroku podskubywani przez magistrat, nakładający coraz to nowe podatki. I były tego efekty; w XVII wieku Amsterdam był najbogatszym miastem Europy. Ale tego bogactwa nie widać po budownictwie. Domy nie kapią od złota, jak choćby w Polsce. Nie ma gigantycznych pałaców. Same domy są niezbyt wielkie i skromne. W porównaniu z tymi, jakie sobie wystawiali mieszczanie nawet w Warszawie, były wręcz ubogie, choć zasobność kiesy tego drugiego stanowiła drobny ułamek pierwszego. Bo najzamożniejszym amsterdamskim kupcom wystarczało, że mają dom w reprezentacyjnym miejscu, gdzie mogli budować tylko najznamienitsi. Rada miejska uchwaliła bowiem, że działki budowlane nad kanałami Panów, Cesarskim i Książęcym, mogą nabywać wyłącznie najbogatsi mieszkańcy. A skoro wyznacznikiem pozycji społecznej jest sama lokalizacja, to po co trwonić pieniądze na ozdoby? Nic wiec dziwnego, że spora część bomów jest zdobiona – delikatnie mówiąc – z dużym umiarem. Domy są wąskie, bo rada ustaliła też maksymalne wymiary domów. Nie mogły być szersze niż 9 metrów i wyższe niż 60 m. Oczywiście nikt na grząskim terenie nie wznosił takich wież. Domy mają przeciętnie 3-5 zasadniczych kondygnacji, plus 1-3 kondygnacje na poddaszu. Ich wysokość w praktyce nie przekracza 20 metrów. ****************************************************************************************************

sagrada_familia01.jpg

Kościół Świętej Rodziny (Sagrada Familia) jest wizytówką ...

Kościół Świętej Rodziny (Sagrada Familia) jest wizytówką Barcelony, jedną z najlepiej znanych świątyń chrześcijańskich, a także dziełem życia katalońskiego architekta Antoniego Gaudí. Budowę kościoła rozpoczęto w 1882 roku, a rok później prace powierzono Antonio Gaudiemu, który nadał świątyni własny styl. Architektoniczny styl Gaudiego uważano jednak za przebrzmiały, gdyż w Europie królował wtedy funkcjonalizm. W 1926 roku w wieku 74 lat architekt zmarł pozostawiając skończoną tylko północną elewację, chociaż ostatnie lata swego życia architekt spędził niemal na budowie. W 1936 wybuchła wojna domowa, a prace wstrzymano do roku 1952, kiedy to odtworzono część planów według oryginalnych rysunków. Jednakże Antonio Gaudi nigdy nie sporządził całkowitych planów budowli. Traktował on budowanie jako proces organiczny. Koncepcja rozwijała się wraz z postępem plac. Obecnie trwają intensywne prace nad ukończeniem świątyni, która w planach ma mieć trzy fasady przedstawiające narodziny Chrystusa (wschodnia), Mękę Pańską (zachodnia) oraz Zmartwychwstanie (południowa). Każda z fasad podzielona będzie na trzy części: wiary, nadziei i miłości oraz zwieńczona czterema wieżami. ****************************************************************************************************

krzywa_wieza_w_pizie01.jpg

Krzywa Wieża jest jedną z najbardziej znanych budowli na ...

Krzywa Wieża jest jedną z najbardziej znanych budowli na świecie. Znajduje się ona w niewielkim miasteczku w Toskanii, w środkowych Włoszech. W istocie wieża jest dzwonnicą katedralną i należy do kompleksu zabudowań w stylu romańskim na Campo dei Miracoli. Budowę wieży rozpoczęto w 1173 roku. Budowla wkrótce zaczęła odchylać się od pionu, ponieważ została ona usytuowana na podmokłym, gliniastym gruncie. Konstruktorzy wydłużając kolumny po jednej stronie wieży próbowali korygować przechylenie wieży. Budowę jednak przerwano do XIII wieku. W 1350 roku konstrukcja zyskała ostatnie piętro, w którym umieszczono dzwony. Budynek został zbudowany na planie okręgu i posiada osiem kondygnacji. Środkowe piętra otoczono są ażurowymi galeryjkami. Wysokość wieży wynosi około 55 metrów, a odchylenie od piono około 4,5 metra. W XIX wieku zaczęto podejmować pierwsze próby powstrzymania przechylania się wieży. Nie przyniosło to jednak pożądanego skutku. W 1990 roku wieża została zamknięta dla zwiedzających oraz powołano specjalny komitet, który miał wybrać najlepszy sposób zabezpieczenia wieży przed dalszym odchylaniem się. W 2001 roku wieża została ponownie otwarta dla turystów. Rocznie odwiedza ją około 10 milionów turystów z całego świata. ****************************************************************************************************

The Sage Gateshead.jpg

Budynek zachwyca nie tylko swoim wyglądem, ale także wła ...

Budynek zachwyca nie tylko swoim wyglądem, ale także własnościami akustycznymi sal znajdujących się wewnątrz. I nie tylko sal, bo nawet hol budynku został zaprojektowany tak, aby mogły się w nim odbywać występy. Całkowity koszt budowy obiektu wyniósł ponad 70 mln funtów. Głównym patronem budynku jest firma The Sage Group, która zasłużyła się na tyle, aby nadać budynkowi własną nazwę. Otwarcie The Sage Gateshead odbyło się w dniach 17-19 grudnia 2004 roku. Miało ono specyficzny charakter, gdyż nie zorganizowane uroczystej gali dla zaproszonych gości, lecz liczne koncerty, a wstęp na nie był bezpłatny. Budynek z zewnątrz wyróżnia się niezwykłą konstrukcją ze stali nierdzewnej oraz szkła. W środku znajdują się trzy sale: główna z 1700 miejscami, mniejsza z 400 miejscami oraz sala przeznaczona na próby. Pozostała cześć budynku została tak zaprojektowane, aby zapewnić znajdującym się w środku pomieszczeniom jak najlepsze własności akustyczne. W pierwszej sali istnieje nawet możliwość obniżania i podwyższania paneli sufitu tak żeby dostosować akustykę do konkretnego typu muzyki. W budynku znajduje się również Centrum Edukacji Muzycznej, gdzie mają miejsce różnego typu kursy, warsztaty czy lekcje gry na instrumentach. The Sage Gateshead jest otwarty dla publiczności nawet jeśli nie odbywają się w tym czasie żadne występy. Odwiedzający mogą przyglądać się trwającym próbom i warsztatom. ****************************************************************************************************

krzywy_domek01.jpg

Krzywy Domek znajduje się przy ul. Bohaterów Monte Cassi ...

Krzywy Domek znajduje się przy ul. Bohaterów Monte Cassino w Sopocie. Swoim wyglądem nawiązuje do bajkowych rysunków Jana Marcina Szancera oraz Pera Dahlberga, a także projektów Antonio Gaudiego. Budynek znajduję się przy reprezentacyjnej ulicy Sopotu, która popularnie nazywana jest Monciakiem. Ze względu na liczne restauracje, kawiarnie i kluby jest to jedno z najtłumniej odwiedzanych miejsc w Trójmieście. Budynek zaprojektowany przez Szczepana Szotyńskiego został wybudowany w 2003 roku, a jego realizacja kosztowała 10 mln złotych. Falista fasada wykończona kamieniem i piaskowcem, wyróżnia się na tle otaczających ją kamieniczek. Niecodzienne jest także kolorowe, witrażowe wejście, a także dach pokryty blaszaną, emaliowaną dachówką, której kolory przechodzą od ciepłej zieleni, poprzez morski błękit aż do błękitu paryskiego. Wnętrze budynku nie robi już takiego wrażenia jak elewacja zewnętrzna. W budynku obecnie mieści się centrum handlowe. ****************************************************************************************************

Latarnia morska z wyspy Faros.gif

Latarnia morska z wyspy Faros Latarnia morska została z ...

Latarnia morska z wyspy Faros Latarnia morska została zbudowana w 279 p.n.e. przez architekta Sostratosa z Knidos. Budowę latarni zlecił Ptolemeusz II Filadelfos, dowódca armii Aleksandra Wielkiego, następnie namiestnik Egiptu, a po śmierci Aleksandra, od 305 p.n.e. niezależnym władca Egiptu oraz licznych ziem podbitych. Latarnia miała około 120-135 m wysokości i kształt graniastosłupa, na którym ustawiono graniastosłup sześcioboczny. Światło zapalone na szczycie, było wzmacniane metalowymi lustrami, dzięki czemu było je widać z odległości 30 km i wskazywało żeglarzom drogę do portu. Latarnię zniszczyły głównie trzęsienia ziemi, ostateczny jej szczątki runęły w XIV wieku n.e., w XV wieku na fundamentach latarni wzniesiono fort sułtana Qaitbaja, w którym dziś znajduje się Muzeum Morskie. **********************************************************************

punkaharju02.jpg

Kwintesencja krajobrazu Finlandii – długi, stukilometrow ...

Kwintesencja krajobrazu Finlandii – długi, stukilometrowej długości pas wzgórz i... szerokości nieraz kilku metrów przesmyk dzielący jeziora Kokonselka i Puruvesi w zespole Wielkiego Saimaa. Bo Punkaharju to polodowcowy oz, czyli długi, nieraz kręty pas niewysokich pagórków. Powstał kilkanaście tysięcy lat temu, gdy topniał skandynawski lodowiec. Pod lodem płynęła rzeka, nanosząc piasek, żwir itp. Systematycznie warstwa osadów podnosiła się, zmuszając wodę do wytapiania lodu nad sobą. W końcu lodowiec stopił się cały, odsłaniając to, co naniosła rzeka, co miało teraz formę długiego pagórka. Punkaharju biegnie prostopadle do dłuższego, podwójnego ozu Salpausselkä. Być może był kiedyś jego dopływem... Od wieków jest ważnym szlakiem komunikacyjnym. Po nim biegnie jedne z najważniejszych w Finlandii dróg i linii kolejowych, łączące wybrzeże j. Ładoga (etnicznie fińskie, okupowane od ponad pół wieku przez Rosję) z leżącą w centrum kraju Jyväskylą. Punkaharju ma ok. stu kilometrów długości, ale najciekawszy jest odcinek pomiędzy Kulennoinen a Punkasalmi, gdzie oz dzieli w. wym. jeziora. Jest wąski i kręty, przypomina wijącego się zielonego węża. Jego piękno najlepiej dostrzec z powietrza, lecąc czymkolwiek ponad drzewami. Punkaharju jest rezerwatem przyrody. Mieszkańcy okolic uważają oz za najzdrowsze miejsce na świecie. A to ze względu na porastający teren las iglasty, emitujący dużo życiodajnych olejków eterycznych. Pod tym względem Punkaharju nie jest może lepsze od innych porośniętych fińską tajgą miejsc, ale na pewno jest piękniejszy. Zresztą i sami Finowie nie mają wątpliwości; Punkaharju to zdecydowanie najpiękniejsze miejsce na Pojezierzu Fińskim, a może i w całym kraju. Z tego też powodu przesmyk jest wielką atrakcją turystyczną. Zwłaszcza, że leży na trasie do twierdzy Olavinlinna w Savonlinnie, gdzie co roku tysiące melomanów zjeżdżają na festiwal operowy. Punkaharju to nie tylko piękna przyroda. To także wspaniała architektura i sztuka. Centrum Sztuki Retretti w Punkaharju (miejscowości na środku przesmyku), prezentujące sztukę współczesną, mieści się m. in. w... jaskiniach. Znalazła w nich pomieszczenie także sala koncertowa. Jaskinie zresztą odkryto nie tak dawno. A skąd granitowe groty na piasku? Ano powstały znacznie wcześniej, podczas geologicznych przemian, a potem na długie dziesiątki tysięcy lat przykrył je lodowiec i to, co po nim zostało. Miejscowe muzeum leśnictwa, uważane za jedno z najlepszych (a kto wie, czy nie najlepsze) na świecie, jest znane nie tylko z eksponatów i sposobu ich pokazywania, ale także z siedziby o niezwykle oryginalnej architekturze.

koloseum01.jpg

Koloseum jest jedną z najwspanialszych budowli antycznyc ...

Koloseum jest jedną z najwspanialszych budowli antycznych. Kiedyś demonstrowało potęgę Rzymu, dzisiaj budzi respekt i zachwyt zwiedzających. Wspaniały amfiteatr, mieszczący się na terenach parku Domus Aurea Nerona, został wzniesiony przez cesarzy z dynastii Flawiuszów. Budowa rozpoczęła się w 72 roku za panowania Wespazjana i wykończona w 80 roku przez Tytusa, stąd też budowla zwana jest amfiteatrem Flawiuszów. Z kolei nazwa Koloseum pochodzi od ogromnego posągu Nerona o wysokości 36 m., który znajdował się w pobliżu amfiteatru. Koloseum jest budowlą na planie owalu o obwodzie 527 m., długości 188 m. i szerokości 156 m., z 4 kondygnacjami sklepionymi krzyżowo, doskonale przemyślanym systemem korytarzy, schodów i wentylacji. Elewacja zewnętrzna o wysokości 50 m podzielona była 4 rzędami arkad: dorycką, jońską, koryncką i zwieńczona wysokim murem z małymi oknami oraz pilastrami korynckimi, między którymi pierwotnie były zawieszone tarcze z brązu. Amfiteatr nie posiadał dachu, ale w czasie deszczu czy silnego słońca rozciągano nad trybunami i areną zasłonę (velarium). Bogato dekorowane wewnętrzne korytarze prowadziły na widownię liczącą ponad 50 tysięcy miejsc siedzących, a także kilka tysięcy miejsc stojących. 80 wejść, w razie potrzeby umożliwiało bardzo szybkie opuszczenie amfiteatru. Labirynt we wnętrzu Koloseum przykrywała drewniana podłoga, pokryta wodoodpornym płótnem i kilkoma centymetrami piasku, który miał wchłaniać krew. W podłodze były zamontowano zapadnie oraz podnośniki, wykorzystywane przy wprowadzaniu i wyprowadzaniu zwierząt biorących udział w igrzyskach. Igrzyska były nieodzownym elementem zarówno życia społecznego jak i politycznego w Rzymie. W przedstawieniach brali udział gladiatorzy, którzy byli specjalnie szkoleni do walki i zabijania ku uciesze widowni. Występowali także niewolnicy, jeńcy wojenni oraz dzikie zwierzęta, takie jak lwy, tygrysy, słonie. Koloseum umożliwiało napełnienie areny wodą i staczanie bitew morskich. Pierwsze igrzyska w amfiteatrze Flawiuszów trwały 100 dni, podczas których zginęło 5000 zwierząt i wiele tysięcy gladiatorów. Pomimo rozwoju chrześcijaństwa ostatnie igrzyska w Koloseum odbyły się dopiero w 528 roku. W 445 roku Koloseum zostało uszkodzone przez trzęsienie ziemi. Kolejnych zniszczeń dokonali mieszkańcy Rzymy, którzy traktowali amfiteatr jako kopalnię materiału do budowy. Niszczenia budowli zaprzestano dopiero w 1744 roku, kiedy to ogłoszono Koloseum miejscem uświęconym krwią męczenników chrześcijańskich. Został umieszczony w amfiteatrze krzyż, a także Benedykt XIV odprawił pierwszą drogę krzyżową. ****************************************************************************************************

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin