pearls7.jpg

Perły – wytwory małży (głównie z rodzaju Pteria – perłopławów), rzadko ślimaków. Zbudowane są z tej samej substancji co wewnętrzna strona muszli (masa perłowa), której głównymi składnikami są węglan wapnia (w postaci aragonitu) i rogowata substancja białkowa (konchiolina), która spaja mikrokryształy skupione koncentrycznie wokół jądra. Perły powstają najczęściej w wyniku reakcji organizmu na ciało obce, które przedostało się do muszli.Odróżnianie pereł naturalnych od hodowlanych.

Wygląd zewnętrzny pereł naturalnych i hodowlanych jest taki sam i tylko wprawne oko może je odróżnić. Nieraz jednak i doświadczony znawca pereł może się pomylić w ocenie. Zasadnicza różnica polega na tym, że w powstawaniu perły hodowlanej człowiek bierze udział przez wprowadzenie do perłopława jądra (ośrodka) perły. Pomimo zewnętrznego podobieństwa perły naturalne i sztuczne nie są jednak identyczne.
Aby odróżnić perły naturalne od pereł hodowanych powszechnie stosuje się dwie metody identyfikacyjne:

* metoda wglądu – polega na stwierdzeniu różnic w budowie wewnętrznej pereł.
* metoda rentgenograficzna - polega na badaniu krystalicznej struktury płytek aragonitu przy zastosowaniu promieni rentgenowskich.
Perły naturalne:
1.W perle naturalnej wszystkie warstwy dookoła jądra układają się koncentrycznie (jak okręgi współśrodkowe).
2. Jądro jest ciemniejsze od warstw zewnętrznych – badanie przeprowadza się lupą lub mikroskopem poprzez wgląd do przewierconego w perle kanalika.
3. Powierzchnia perły jest gładka.
4. Gęstość jest niższa niż u hodowlanych.
5. Po przepuszczeniu przez perłę promieni Roentgena z każdej strony (można stosować do pereł całych i przewierconych) - obraz jest sześciobokiem utworzonym z czarnych punktów. Różnica między obrazami powstaje w wyniku różnego rozszczepienia przechodzących promieni (krystaliczna struktura płytek aragonitowych).
6. Badając perłę nowszą metodą rentgenowską (radiografia) - przy oświetlaniu naturalnej perły powstaje jasna plama. Jest to metoda, przy której jakakolwiek pomyłka jest wykluczona; jest niezwykle szybka ( badanie trwa około 1 minuty); stosuje się ją do badania sznurów pereł.
7. metoda luminescencji (niezbyt pewna) – perły naturalne wykazują świecenie niebieskie, żółtawe, zielonkawe, i różowawe pod wpływem dalekiego i bliskiego UV. Perły słodkowodne wykazują zawsze barwne świecenie.
8. Perły naturalne rzucone na szklaną płytę z wysokości 70 cm odbijają się od niej na wysokość 30 –40 cm.
9. Dzięki pewnej przezroczystości powierzchniowej warstwy perły powstają zjawiska optyczne, które wywołują połysk i grę barw. Najpiękniejszy połysk mają te perły, których warstwa powierzchniowa jest utworzona tylko z masy perłowej. W perłach, w których pod powierzchnią nagromadziła się konchiolina, połysk jest słabszy i bardziej matowy.
1.W perle hodowanej sztucznie jądro jest duże i składa się z warstewek masy perłowej prawie równoległych, a tylko nieliczne warstwy na zewnątrz są koncentryczne.
2. Jądro jest jaśniejsze od warstw zewnętrznych – gdy w przewiercony kanalik wprowadzi się silny promień światła (i zbada endoskopem) - na powierzchni perły, w miejscu przebicia powstaje plamka świetlna. Jest to spowodowane tym, że światło przebiega równolegle wzdłuż warstewek sztucznego jądra. Takie zjawisko nie powstaje w przypadku perły naturalnej.
3. Na powierzchni pereł hodowlanych można zaobserwować małe , brodawkowate i niekiedy ostro zaostrzone nabrzmienie – jest to blizna po szwie powstałym przy zszywaniu sztucznego woreczka perłowego, na którym równomiernie osadza się masa perłowa.
4. Gęstość jest wysoka i wynosi ponad 2,73
5. Po przepuszczeniu przez perłę promieni Roentgena (można stosować do pereł całych i przewierconych) - obraz jest czworobokiem utworzonym z czarnych punktów.
6.Badając perłę nowszą metodą rentgenowską (radiografia) - przy oświetlaniu hodowanej perły powstaje plama, której środek (odpowiadający jądru) jest jasny i odcina się wyraźnie od zewnętrznych części. Między jaśniejszą i ciemniejszą częścią plamy przebiega czarna linia graniczna.
7. metoda luminescencji – perły hodowlane wykazują świecenie tylko jądra (zbudowanego ze słodkowodnej masy perłowej) – świecenie żółtawe w promieniach rentgenowskich – zielonkawe; jeśli osłonka jest grubsza, zjawisko może nie wystąpić.
8.Perły hodowlane rzucone na szklaną płytę z wysokości 70 cm odbijają się od niej wyżej niż naturalne (ponad 30 –40 cm).
9.Perły hodowlane nie mają tak pięknego połysku jak perły prawdziwe.