Minskin.jpg

SKARBEK_38 / ☼RASA KOTÓW☼ / Minskin.jpg

Download: Minskin.jpg

Pobierz

14 KB

(180px x 270px)

Minskin to krzyżówka ras Munchkin, sfinks, Devon Rex i kot burmski.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

SKARBEK_38

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Oznaczenie rasy
FIFe systematyzuje rasy kotów w 4 kategorie. Ponadto funkcjonują kody ras nie uznawanych przez FIFe.
I - koty egzotyczne i perskie

* EXO egzotyczny (Exotic)
* PER perski (Persian)
II - koty półdługowłose
* ACL amerykański Curl długowłosy (American Curl longhair)
* ACS amerykański Curl krótkowłosy (American Curl shorthair)
* MCO Maine Coon (Maine Coon)
* NFO norweski leśny (Norwegian Forest)
* RAG Ragdoll (Ragdoll)
* SBI birmański (Sacred Birman)
* SIB syberyjski (Siberian)
* TUA turecka Angora (Turkish Angora)
* TUV turecki Van (Turkish Van)
III - koty krótkowłose
* ABY abisyński (Abyssinian)
* BEN bengalski (Bengal)
* BML Burmilla (Burmilla)
* BRI brytyjski (British)
* BUR burmski (Burmese)
* CHA kartuski (Chartreux)
* CRX Cornish Rex (Cornish Rex)
* CYM Cymric (Cymric) - Manx długowłosy
* DRX Devon Rex (Devon Rex)
* EUR europejski (European)
* GRX reks niemiecki (German Rex)
* JBT japoński Bobtail (Japanese Bobtail)
* KBL kurylski Bobtail długowłosy (Kurilean Bobtail longhair)
* KBS kurylski Bobtail krótkowłosy (Kurilean Bobtail shorthair)
* KOR Korat (Korat)
* MAN Manx (Manx)
* MAU egipski Mau (Egyptian Mau)
* OCI ocikat (Ocicat)
* RUS rosyjski niebieski (Russian)
* SNO Snowshoe (Snowshoe)
* SOK Sokoke (Sokoke)
* SOM somalijski (Somali)
* SPH sfinks (Sphynx)
IV - koty orientalne

* BAL balijski (Balinese)
* OLH orientalny długowłosy (Oriental longhair)
* OSH orientalny krótkowłosy (Oriental shorthair)
* SIA syjamski (Siamese)
* SYL seszelski długowłosy (Seychellois longhair)
* SYS seszelski krótkowłosy (Seychellois shorthair)
Rasy w trakcie rejestracji
* DSP sfinks doński (Don Sphynx)
* PEB Peterbald (Peterbald)
Rasy nie uznawane przez FIFe
Dla pozostałych ras kotów stosuje sie również 3-literowe oznaczenie z dodatkiem 'non', sygnalizującym, że jest to rasa nieuznawana przez FIFe (np. 'ABL non').
* ABL amerykański Bobtail długowłosy (American Bobtail longhair)
* ABS amerykański Bobtail krótkowłosy (American Bobtail shorthair)
* AMS amerykański krótkowłosy (American shorthair)
* AMW amerykański szorstkowłosy (American wirehair)
* ASL azjatycki długowłosy (Asian longhair)
* ASS azjatycki krótkowłosy (Asian shorthair)
* BOL bombay długowłosy (Bombay longhair)
* BOS bombay krótkowłosy (Bombay shorthair)
* BRX reks czeski (Bohemian Rex)
* CEY cejloński (Ceylon)
* CLS kalifornijski Spangled (California Spangled)
* JAV jawajski (Javanese)
* MCK Munchkin (Munchkin)
* NEB Nebelung (Nebelung)
* SFL szkocki zwisłouchy długowłosy (Scotish Fold longhair)
* SFS szkocki zwisłouchy krótkowłosy (Scotish Fold shorthair)
* SIN singapurski (Singapuore)
* SRL Selkirk Rex długowłosy (Selkirk Rex longhair)
* SRS Selkirk Rex krótkowłosy (Selkirk Rex shorthair)
* STE Sterling (Sterling)
* THA tajski (Thai)
* TIF Tiffany (Tiffany)
* TOL tonkijski długowłosy (Tonkinese longhair)
* TOS tonkijski krótkowłosy (Tonkinese shorthair)
Rasy nieznane
* XLH nieznana rasa długowłosa
* XSH nieznana rasa krótkowłosa

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Napolean.jpg

Napoleon to krzyżówka ras Munchkin i kot perski.

Kot_ocikat_2.jpg

Ocikat Wygląd ogólny kot średniej wielkości, elegancki, ...

Ocikat Wygląd ogólny kot średniej wielkości, elegancki, umięśniony, smukły; waży od czterech do ośmiu kilogramów. Głowa W kształcie zmodyfikowanego klina, o szerokiej żuchwie i krótkim nosie. Uszy średniej wielkości Oczy duże, o kształcie migdałów i nieco skośne. Tułów średnich do dużych rozmiarów, niezbyt smukły, ale i nie krępy, umięśniony, gibki i zgrabny. Klatka piersiowa mocna - dobrze rozwinięta, mocne stopy zwarte, owalne; ogon nieznacznie mniejszy na końcu, dość długi . Szata krótka, lśniąca, delikatna, ściśle przylegająca do ciała, składająca się z włosów o kilku ciemniejszych pasmach. Ciemne pasma tickingu powinny być wyraźnie odgraniczone od jaśniejszego tła. Zbyt duża ilość podszerstka jest nie pożądana. Maść ticking abisyński w sześciu podstawowych odmianach kolorystycznych: brązowej, czekoladowej, liliowej, płowej, niebieskiej i cynamonowej. Dodatkowo wszystkie wymienione w odmianach srebrzystych. Dokładnie oddzielone, ciemne cętki w tonacji dopasowanej do jaśniejszego tła, na czole znak “M”. Na ogonie najmniej pięć ciemniejszych pierścieni; jego koniec jest ciemny, w podstawowym kolorze kota. Oczy we wszystkich kolorach, z wyjątkiem niebieskich. Wokół oczu charakterystyczny, ciemniejszy “makijaż”, który otacza jaśniejsza sierść (barwa zależna od maści kota). Pomimo dzikiego wyglądu ocicat ma miłe usposobienie, jest wesoły i chętny do zabaw. Jest ciekawy świata i inteligentny, z przyjemnością na uczy się różnych sztuczek takich jak aportowanie itp. Jest oddany właścicielowi i chodzi za nim jak cień. Dość łatwo się podporządkowuje, ale bywa uparty. Sam zdecyduje o tym kiedy możesz go pogłaskać. Kotki są z natury nieufne i potrzebują więcej czasu, żeby zaakceptować gości, kocury zazwyczaj pieszczochy, wylewne nawet w stosunku do obcych. Akceptuje zarówno inne koty jak i psy - dobrze czuje się w ich towarzystwie Przystosowuje się do życia w mieszkaniu, ale bardzo źle znosi izolację od domu i rodziny. Równie męczące dla kota jest pozostawanie samemu w domu - jeśli właściciel pracuje do późna powinien zapewnić towarzystwo swojemu pupilkowi.

Kot_perski.jpg

Pers to kot długowłosy, krępej budowy ciała, duży lub śr ...

Pers to kot długowłosy, krępej budowy ciała, duży lub średniego wzrostu (waga od 3,5 do 6 kg, zależnie od odmiany i płci). Dojrzałość osiąga w wieku 2 lat. Głowa persa jest duża, okrągła, szeroka i masywna, o pełnych policzkach i podbródku oraz wypukłym czole. Szyja krótka i gruba. Oczy duże, okrągłe, szeroko rozstawione, dość wypukłe, kolor tęczówki uzależniony od umaszczenia - od barwy pomarańczowej do miedzianej, orzechowej, ciemnozielonej, szmaragdowej, niebieskiej lub niebieskozielonej. U odmiany białej częsta róznookość (jedno oko pomarańczowe, drugie niebieskie). Uszy małe, nisko osadzone, skierowane do przodu, z obfitymi pędzelkami włosów wewnątrz. Nos mały, krótki, szeroki, tępo zakończony, z profilu powinien tworzyć linię pionową prowadzoną od czoła po brodę. W ostatnich latach najbardziej pożądany jest nos silnie zredukowany (wersja amerykańska), z bardzo wyraźnym stopem, znajdujący się niemal między oczami. Tułów persa jest mocny, krępy, proporcjonalny, nie sprawiający wrażenia ociężałego, dobrze umięśniony i o mocnym kośćcu. Grzbiet prosty, pierś szeroka. Kończyny krótkie, grube, mocne. Łapy duże, o dużych poduszkach z kępkami włosów między palcami. Ogon krótki, bardzo puszysty, skierowany prosto ku ziemi. Podszerstek miękki i gęsty okrywa włosowa długa, pełna, jedwabista, gęsta. Włosy są napuszone i odstają od ciała. Wokół szyi kryza, na tylnych nogach portki, włos krótszy na barkach, głowie i karku, najdłuższe na grzbiecie i brzuchu. Zimą okrywa dużo okazalsza, niżlatem. Podczas ruchu okrywa powinna falować. Istnieje 149 odmian barwnych persów - 7 jednokolorowych, 10 pododmian barwnych kotów dymnych, odmiany szylkretowe (17 pododmian), kameo, colourpointy (20 odmian), pręgowane i dwukolorowe. Persy to spokojne, zrównoważone i łagodne koty. Lubią ludzi, bardzo przywiązują się do całej rodziny. Są prawdziwymi pieszczochami - uwielbiają głaskanie, czesanie, drapanie. Nie lubią samotności, zawsze chętnie przystają na propozycje człowieka - zabawa z dziećmi lub dorosłymi to dla nich wymarzona rozrywka. Nigdy nie używają pazurów i zębów, są zupełnie pozbawione agresji, dlatego można spokojnie powierzyć im nawet małe dzieci. Gości w domu akceptują szybko i bez problemów, łatwo też przystosowują się do nowych warunków. Nie przejawiają tendencji niszczycielskich. Nie są złośliwe, łatwo też wybaczają. Są świetnie przystosowane do życia w mieszkaniach. Często mają do dyspozycji ogród lub wybieg, nie korzystają z nich wybierając wygodna kanapę lub własną miękką poduszkę. Persy lubią znajdować się w centrum uwagi, bywają też uparte.

Kot_norweski_leśny.jpg

Kot norweski leśny Kot norweski leśny to duży, silny, mo ...

Kot norweski leśny Kot norweski leśny to duży, silny, mocno zbudowany kot o nieco wydłużonej sylwetce. Dorosły osobnik waży od 4,5 do 8 kg. Ich głowa jest średniej wielkości, trójkątna, o dobrze wysklepionej czaszce, długim, prostym nosie, mocnym podbródku i słabo zaznaczonym lub całkiem niewidocznym stopie. Oczy duże, lekko skośnie osadzone, o czujnym wyrazie, o barwie uzależnionej od barwy okrywy. Uszy duże, szerokie u nasady, z kępkami włosów wewnątrz małżowiny oraz charakterystycznymi pędzelkami (jak u rysia). Tułów długi, mocny, o dobrze wysklepionej klatce piersiowej. Kończyny długie i muskularne, tylne dłuższe niż przednie, stopy okrągłe, mocne, silnie owłosione między palcami. Bardzo charakterystyczny dla tej rasy jest bujnie owłosiony ogon - w ruchu przypominający pióropusz. Powinien być długi, sięgający minimum łopatek, a najlepiej karku. Okrywa włosowa niezwykle gęsta, utworzona przez dwa rodzaje włosów: wełniste, długie i delikatne włosy puchowe oraz twarde i błyszczące włosy okrywowe. Gęsty podszerstek stanowi doskonałą izolację termiczną, zaś silnie natłuszczone włosy okrywowe chronią zwierze przed niepogodą. Kot w pełnym "umundurowaniu" ma piękną kryzę i "portki", długie włosy na jego bokach mogą sięgać aż do ziemi tworząc "płaszcz", dłuższe włosy zdobią tez policzki zwierzaka. Zimą futerko kota jest w najlepszym stanie - gęste, grube i błyszczące. Latem norweg zmienia szatę na lżejszą i delikatniejszą. U tej rasy dopuszczalne jest każde możliwe umaszczenie za wyjątkiem znaczeń czekoladowych, liliowych, cynamonowych i fown. Dopuszczalna jest każda ilość białego. Rasę dzieli się na dwie grupy - posiadające gen aguti lub nie. Gen aguti nadaje okrywie włosowej charakterystyczny, dziki wygląd. Należy pamiętać, że każde futro płowieje na słońcu, na przykład z czarnego może stać się ciemnobrązowe. Jeżeli kota czeka w najbliższym czasie wystawa, warto zadbać, by nie wylegiwał się bezpośrednio na słońcu. Kot norweski leśny to kot o dużym temperamencie - żywy, energiczny, zwinny, skoczny. Lubi się wspinać, dlatego warto dać mu do dyspozycji jeśli nie drzewo w ogrodzie, to chociaż duży i mocny drapak, po którym mógłby wdrapywać się z półki na półkę. Norweg przywiązuje się do opiekuna, lubi pieszczoty, kocha dzieci i zabawę z nimi. Jest tolerancyjny w stosunku do innych zwierząt w domu. Nie wymaga dużo uwagi, może zostać sam w domu przez krótki czas.

Kot_orientalny_krótkowłosy.jpg

Kot orientalny krótkowłosy Kot orientalny krótkowłosy je ...

Kot orientalny krótkowłosy Kot orientalny krótkowłosy jest kotem średniej wielkości, o wytwornej, eleganckiej sylwetce. Jego ciało jest wydłużone, smukłe, o pięknej muskulaturze, a jego ruchy są wdzięczne i pełne gracji. Głowa jest średniej wielkości, o klinowatym kształcie, dobrze wyważona, proporcjonalna do korpusu. Nos długi i prosty, bez widocznego przełomu, podbródek i szczęki normalnie zaznaczone, pyszczek wąski i drobny. Oczy powinny mieć kształt migdałów i intensywną, szmaragdową barwę (u odmiany białej dopuszczalne są tez oczy niebieskie). Uszy duże, szeroko rozstawione, ostro zakończone. Powinny stanowić naturalne przedłużenie linii policzków. Szyja długa i smukła, ciało zgrabne, długie, barki nie mogą być szersze, niż biodra. Kończyny długie i smukłe, proporcjonalne do korpusu, łapy owalne. Ogon długi, wąski (także u nasady). Sierść krótka, delikatna, jedwabista w dotyku, gładko przylegająca do skóry, właściwie bez podszerstka. Dopuszczalne umaszczenia: czarne, białe, niebieskie, dymne, liliowe, rude, kremowe, srebrzyste cieniowane, kameo cieniowane, tabby, szylkretowe, niebiesko-kremowe. Futro kotów jednobarwnych powinno mieć ten sam odcień na całym ciele. U odmiany tabby musi zostać zachowany wyraźny kontrast między kolorem okrywy i pręgowania. U odmiany srebrzystej musi być wyraźna różnica pomiędzy kolorem okrywy i końcówkami włosów. Koty orientalne krótkowłose są kotami żywymi, pełnymi temperamentu, choć nieco spokojniejszymi niż koty syjamskie. Uważane są też za czulsze, inteligentniejsze i bardziej skore do zabawy. Są zwierzakami ciekawskimi, bardzo towarzyskimi i lubiącymi pieszczoty. Nie powinny zbyt długo pozostawać same, gdyż tęsknią za swoim panem zupełnie jak psy. Najlepiej sprawić im kociego towarzysza, który będzie umilał chwile bez człowieka. Nie są zbyt wymagające, ale powinny mieć możliwość wychodzenia do ogrodu – uwielbiają się wspinać i są w tym naprawdę dobre. Jeżeli wypuszczanie kota do ogrodu jest z jakiegoś powodu niemożliwe, konieczne będzie zainstalowanie w mieszkaniu wysokiego, solidnego drapaka.

Kot_japoński_bobtail.jpg

Japoński babtail to kot średniej wielkości, o mocnej, mu ...

Japoński babtail to kot średniej wielkości, o mocnej, muskularnej, ale smukłej budowie. Jego cechą charakterystyczną jest ogon - krótki (5-7 cm), wywinięty do góry, mocno owłosiony i puszysty. Głowa jest typowa dla grupy kotów orientalnych - trójkątna, o wyraźnych, wysoko osadzonych kościach policzkowych, z długim, prostym nosem. Oczy duże, owalne, lekko skośnie osadzone, o kolorze odpowiednim dla koloru futerka. Uszy duże, zaokrąglone, szeroko rozstawione. Kończyny smukłe, silne, tylne nieco dłuższe niż przednie, co jest przyczyną charakterystycznego podskakiwania w trakcie chodzenia. Gama kolorów okrywy tych kotów jest bardzo szeroka, jednak najbardziej pożądana jest maść czarno-biało-ruda, tzw. Mi-Ke (po japońsku oznacza to "trzy włosy"). Bywają też odmiany jednobarwne, dwubarwne, szylkretowe we wszystkich odcieniach oraz pręgowane (tabby). Niedopuszczalne są natomiast umaszczenia typu syjamskiego (colourpoint) oraz liliowe i czekoladowe. Bobtail to kot o miłym, spokojnym usposobieniu, bardzo przywiązujący się do członków rodziny, z którą mieszka. Chętnie towarzyszy człowiekowi we wszystkich pracach domowych, podążając za nim krok w krok. Jest bardzo rozmowny, jednak jego repertuar bardzo różni się od dźwięków wydawanych przez europejskie koty. Może dlatego właśnie nie czuje się zbyt dobrze pod jednym dachem z kotami innych ras. Natomiast świetnie chowa się wśród innych bobtaili. Jest kotem ciekawskim, jednak dość nieufnym w stosunku do obcych. Źle znosi samotność.

Mojave_Spotted.jpg

Munchkin.jpg

Munchkin to kot o oryginalnej, trudnej do scharakteryzow ...

Munchkin to kot o oryginalnej, trudnej do scharakteryzowania posturze. Jego tułów jest umiarkowanej długości, niezbyt zwarty, o grzbiecie lekko unoszącym się od ramion w stronę ogona. Klatka piersiowa jest zaokrąglona, biodra mocne. Kocury są z reguły wiesze i mocniej zbudowane od kotek. Głowa lekko klinowata, o zaokrąglonych konturach, wyraźnych, wysokich kościach policzkowych. Oczy w kształcie orzechów włoskich, barwa oczu nie zależy od koloru futra. Uszy o szerokiej podstawie, o nieznacznie zaokrąglonych koniuszkach. Nos prosty, średni do długiego, dopuszczalna mała wypukłość. Nogi krótkie, równej długości, dopuszczalnie tylne lekko dłuższe niż przednie. Stopy owalne, skierowane do przodu, nie na boki. Ogon długością zbliżony do długości tułowia, niezbyt gruby, zwężający się ku zaokrąglonemu koniuszkowi. Hodowane są dwie odmiany kotów rasy Munchkin – krótko i długowłose. Pomimo krótkich nóżek kot rasy Munchkin nie ma kłopotów z poruszaniem się. Jest to zwierzę wesołe, aktywne, żywe i inteligentne, skore do zabawy. Nie stroni od towarzystwa innych zwierząt, często nie boi się nawet psów. Bardzo przywiązuje się do opiekuna.

Mist_australijski.jpg

Mist australijski Mist australijski jest kotem średniej ...

Mist australijski Mist australijski jest kotem średniej wielkości, o dobrym kośćcu i muskularnej sylwetce. Jego głowa jest dość obszerna, lekko zaokrąglona, szeroka między uszami. Nos jest dośc szeroki, bez wyraźnego przełomu, ale z lekkim wgłębieniem, podbródek mocny. Uszy średnie lub duże, o szerokiej podstawie i zaokrąglonych lekko koniuszkach. Zewnętrzna krawędź uszu stanowi przedłużenie bocznej linii części twarzowej. Oczy są duże, szeroko rozstawione i osadzone trochę skośnie. Jedynym akceptowalnym kolorem oczu są odcienie zieleni. Oczy w kolorze złotym, niebieskim, żółtym i pomarańczowym dyskwalifikują kota. Szyja powinna być mocna, dobrze wykształcona. Ciało umiarkowanie długie, mocne, muskularne, obszernej, głębokiej klatce piersiowej i silnych, umiarkowanie długich kończynach. Tylne nogi powinny być odrobinę dłuższe od przednich. Łapy owalne i zgrabne. Ogon dość gruby, proporcjonalny do sylwetki. Sierść krótka, błyszcząca i sprężysta. Nie może sprawiać wrażenia wełnistej. Dopuszczalne są wszystkie odmiany barwne, ale te najpopularniejsze to ciemnobrązowa, czekoladowa, niebieska, lilowa, brzoskwiniowa i złocista. Rasa dzieli się na dwie odmiany pod względem wzoru rysunku na futerku. Częściej spotykana jest odmiana „spotted”, czyli cętkowana, rzadziej „marbled”, czyli marmurkowa. Typowy dla rasy jest „mglisty osad” na futerku, któremu rasa zawdzięcza swoja nazwę. Misty australijskie to koty żywe, wesołe, pełne temperamentu. Kotki są doskonałymi matkami. Koty te przywiązują się do człowieka, nie mają też problemu z zaakceptowaniem innych zwierząt domowych (zwłaszcza kotki, kocięta i wykastrowane koty

Manx.jpg

Manks jest kotem średniego wzrostu, o mocnej, muskularne ...

Manks jest kotem średniego wzrostu, o mocnej, muskularnej budowie. Jego tułów jest przysadzisty, krępy. Głowa okrągła i szeroka, nos prosty, średnio długi, podbródek mocny, dobrze wykształcony. Stop słabo zaznaczony. Oczy duże, owalne, w kolorze dopasowanym do okrywy (w ocenie kota kolor oczu nie jest istotny). Uszy średniej wielkości, zaokrąglone, osadzone dość wysoko na głowie. Kończyny przednie krótkie i proste, mocne. Kończyny tylne znacznie dłuższe od przednich, muskularne. Łapy owalne. Wyróżnia się trzy fenotypy manksów. -rumpy – ogon jest w całkowitym zaniku, w miejscu „rzepu ogonowego” znajduje się tylko niewielkie zagłębienie z wyczuwalną zmianą kostną. Rumpy uważane jest za skrajną formę manksa, dla niektórych - jedyną autentyczną. -rumpy riser – nadal nie ma ogona, ale kręgi krzyżowe są wyraźnie uwypuklone (kręgów ogonowych brak) -stumpy - ogon jest szczątkowy, czasem zdeformowany, nigdy dłuższy, niż 3 cm Futro manksa powinno być krótkie i gęste, z gęstym podszerskiem. Wszystkie barwy i wzory futra są dopuszczalne (w tym połączenia z bielą). Maksy są kotami o miłym, pogodnym i czułym usposobieniu. Są inteligentne, przyjazne, mocno prywiązują się do opiekuna.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin