1187061_113773965480163_918623646_n.jpg
-
bal weteranów -
ballada o Marii Magdalenie -
Boże Ciało -
byłeś ty byłam ja -
córka grabarza -
Czeskie -
czterdziestolatek -
daj daj nie odmawiaj daj -
Dansing Band -
doniczkowe -
Duo Fenix -
Dynamic -
dzisiaj rezerwa -
filmiki -
fiołek afrykański -
hej hej góralu -
humor -
Kornelia i Leszek Filec -
koty -
krzewy -
Leszek Orkisz -
Liban -
list do matki -
łóżka -
Maria Magdalena -
melodie -
Nimfa z czarnego stawu -
o pszczołach -
opolskie dziouchy -
ostatni taniec -
pies -
piosenki -
pola zielone -
polne -
procesje -
Prymaki -
psy -
ptaki -
ptaszki -
Rosyjska -
Sierra Madre -
Singapur -
Teresa Waleriańska -
torty -
trzy razy kukułeczka -
wideo -
zapach kobiety -
zdjęcia -
Znachor -
zwierzęta
Uroki wiejskiego życia
Życie na wsi jest oazą ciszy i spokoju,
W której każdy zapomina wszystkie smutki swoje,
Czy też zawsze wypoczywa ciałem oraz duszą,
Gdyż inaczej tu się czuje, myśli, kocha, wzrusza.
Słońce ludziom pozdrowienia blaskiem śle o świcie,
Budząc cały świat przyrody do pięknego życia.
Rankiem ptasi trel rozlega się wciąż dookoła,
Aż się w każdym sercu robi miło i wesoło.
Jak już wkoło noc zapada dusza się zachwyca,
Gdy na niebie gwiazdy świecą, pada blask księżyca,
I maciejka miło pachnie, mamiąc wszystkie zmysły,
A dźwięk błogiej nocnej ciszy jest nad wyraz czysty.
Łąki mienią się przepięknie tęczą barw cudownych,
Las pachnący szumi pieśni cicho i spokojnie,
Wiosną drzewa kwitnąc w sadach, pieszczą nozdrza wonią,
Bielą oczy cieszą kwiaty grusz, śliw i jabłoni.
Złote łany zboża błyszczą latem w blasku słońca,
Jesień kolorami liści smutek z duszy strąca,
Gdy nastaje mroźna zima, wszystko biel przykrywa;
Tu o każdej porze roku człowiek jest szczęśliwy.
Wieś
życie na wsi...
Szczęście że mieszkam na wsi,
w spokoju
ciszy
pięknie.
Tu życie się toczy innymi prawami,
żyje się lekko i zwiewnie.
Tu mogę chodzić polnymi drogami
gdzie nogi poniosą,gdzie tylko zechcę.
Bez zgiełku miasta
huków, hałasów.
Wokół ślicznych widoków
kwitnących łąk i lasów.
życie nabiera znaczenia
w zdrowiu się żyje,
bez miasta zmęczenia
bez ograniczenia.
Ja mam ten zaszczyt
że dni tu liczę,
żyć tak pragnę
bo żyję jak kwiat