20080_medium.jpg
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
bal weteranów -
ballada o Marii Magdalenie -
Boże Ciało -
byłeś ty byłam ja -
córka grabarza -
czekolada -
Czeskie -
czterdziestolatek -
daj daj nie odmawiaj daj -
Dansing Band -
doniczkowe -
Duo Fenix -
Dynamic -
dzisiaj rezerwa -
filmiki -
fiołek afrykański -
hej hej góralu -
humor -
koty -
krzewy -
Leszek Orkisz -
Liban -
list do matki -
łóżka -
Maria Magdalena -
melodie -
Nimfa z czarnego stawu -
o pszczołach -
opolskie dziouchy -
ostatni taniec -
pies -
piosenki -
pola zielone -
polne -
procesje -
Prymaki -
psy -
ptaki -
ptaszki -
Rosyjska -
Sierra Madre -
Singapur -
Teresa Waleriańska -
torty -
trzy razy kukułeczka -
wideo -
zapach kobiety -
zdjęcia -
Znachor -
zwierzęta
Turakowate (Musophagidae) – rodzina ptaków z rzędu turakowych (Musophagiformes). Występują wyłącznie w Afryce subsaharyjskiej. Żyją w lasach i na sawannach. Nie są dobrymi lotnikami, za to dobrze biegają i wspinają się po drzewach. Są łatwo rozpoznawalne dzięki charakterystycznym czubom na głowie. Większość gatunków mierzy 40-45 cm i waży około 300 gramów. Jedynie szyszak (czyli turako olbrzymi) jest wyraźnie większy - mierzy nawet 70-75 cm i waży nieraz powyżej 1 kg. Mają dość krótkie, zaokrąglone skrzydła i długie ogony. Turaki prowadzą osiadły tryb życia. Pięć gatunków turaków (z rodzaju Crinifer i Criniferinae) o bardziej matowym, szarobrązowym upierzeniu zamieszkuje sawanny, pozostałe wolą bardziej lesiste środowisko. Wszystkie są jednak typowo nadrzewne. Ich donośne głosy przypominające szczekanie często jest wykorzystywane przez ssaki roślinożerne jako ostrzeżenie przed drapieżnikami.
Odżywiają się liśćmi, pąkami, kwiatami i owocami, w okresie lęgowym również drobnymi bezkręgowcami. Budują płytkie gniazda na drzewach, gdzie składają zwykle 1-3 jaja. Pisklęta wykluwają się pokryte gęstym puchem. Przebywają w gnieździe ok. 4 tygodni, ale często opuszczają je zanim nauczą się latać, zręcznie wspinając się po drzewach.
Ptaki należące do tej rodziny, są zwykle bardzo kolorowo ubarwione, często na niebiesko, zielono lub fioletowo. Kolory te zawdzięczają specjalnym barwnikom nieobecnym u innych ptaków, ani nigdzie indziej w świecie zwierząt. Za zieleń u turaków odpowiedzialna jest turakowerdyna, a za kolor czerwonofioletowy i granatowy turacyna. Barwniki te czynią upierzenie turaków niepowtarzalnym w całej gromadzie ptaków, ponieważ np. kolor zielony u innych gatunków jest barwą strukturalną – wynika z załamywania się światła na strukturze piór, a nie z obecności związków chemicznych. Cechą szczególną turaków jest ułożenie zewnętrznego, czwartego palca ich nóg. Jest on ustawiony pod kątem prostym w stosunku do osi nogi co umożliwia jego skierowanie zarówno do przodu jak i do tyłu (semizygodactylia). Cecha ta umożliwia zręczne czepianie się gałęzi, co jest związane z typowo nadrzewnym trybem życia tych ptaków.
Do rodziny należą następujące podrodziny:
Corythaeolinae – szyszaki
Criniferinae – hałaśniki
Musophaginae – turaki
W dawniejszych klasyfikacjach (Wetmore, 1960) rodzinę turakowate (Musophagidae) zaliczano do rzędu kukułkowe, razem z kukułkowatymi (Cuculiformes) i hoacynami (Opisthocomidae).
Odżywiają się liśćmi, pąkami, kwiatami i owocami, w okresie lęgowym również drobnymi bezkręgowcami. Budują płytkie gniazda na drzewach, gdzie składają zwykle 1-3 jaja. Pisklęta wykluwają się pokryte gęstym puchem. Przebywają w gnieździe ok. 4 tygodni, ale często opuszczają je zanim nauczą się latać, zręcznie wspinając się po drzewach.
Ptaki należące do tej rodziny, są zwykle bardzo kolorowo ubarwione, często na niebiesko, zielono lub fioletowo. Kolory te zawdzięczają specjalnym barwnikom nieobecnym u innych ptaków, ani nigdzie indziej w świecie zwierząt. Za zieleń u turaków odpowiedzialna jest turakowerdyna, a za kolor czerwonofioletowy i granatowy turacyna. Barwniki te czynią upierzenie turaków niepowtarzalnym w całej gromadzie ptaków, ponieważ np. kolor zielony u innych gatunków jest barwą strukturalną – wynika z załamywania się światła na strukturze piór, a nie z obecności związków chemicznych. Cechą szczególną turaków jest ułożenie zewnętrznego, czwartego palca ich nóg. Jest on ustawiony pod kątem prostym w stosunku do osi nogi co umożliwia jego skierowanie zarówno do przodu jak i do tyłu (semizygodactylia). Cecha ta umożliwia zręczne czepianie się gałęzi, co jest związane z typowo nadrzewnym trybem życia tych ptaków.
Do rodziny należą następujące podrodziny:
Corythaeolinae – szyszaki
Criniferinae – hałaśniki
Musophaginae – turaki
W dawniejszych klasyfikacjach (Wetmore, 1960) rodzinę turakowate (Musophagidae) zaliczano do rzędu kukułkowe, razem z kukułkowatymi (Cuculiformes) i hoacynami (Opisthocomidae).
