ptaki8.jpg
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
bal weteranów -
ballada o Marii Magdalenie -
Boże Ciało -
byłeś ty byłam ja -
córka grabarza -
czekolada -
Czeskie -
czterdziestolatek -
daj daj nie odmawiaj daj -
Dansing Band -
doniczkowe -
Duo Fenix -
Dynamic -
dzisiaj rezerwa -
filmiki -
fiołek afrykański -
hej hej góralu -
humor -
koty -
krzewy -
Leszek Orkisz -
Liban -
list do matki -
łóżka -
Maria Magdalena -
melodie -
Nimfa z czarnego stawu -
o pszczołach -
opolskie dziouchy -
ostatni taniec -
pies -
piosenki -
pola zielone -
polne -
procesje -
Prymaki -
psy -
ptaki -
ptaszki -
Rosyjska -
Sierra Madre -
Singapur -
Teresa Waleriańska -
torty -
trzy razy kukułeczka -
wideo -
zapach kobiety -
zdjęcia -
Znachor -
zwierzęta
Kaczki (Anatinae) – podrodzina ptaków z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Są to ptaki wodne średniej wielkości o stosunkowo krótkiej szyi.
Podrodzina obejmuje gatunki występujące na całym świecie oprócz Antarktydy.
Do podrodziny należą następujące plemiona:
Tadornini
Mergini
Aythyini
Anatini
Kaczka w kulturze
Dzika kaczka (w oryginale Vildanden) - sztuka napisana w 1884 roku przez norweskiego dramaturga Henrika Ibsena.
Nad rzeką
Słońce czerwienią
oddaje pokłon ziemi,
a księżyc wschodząc
jednym okiem mruga.
W sitowiu dzikie kaczki
z żabami rozmawiają
i w uszy wpada
komarów brzęczenie.
Noc rozpuści czarne sploty,
będzie topić je w jeziorach.
Wiatr przestanie błądzić
i cisza usiądzie w lesie.
Kiedy odejdzie noc bezludna
ptasi śpiew się wzniesie,
uniosą się z nad wody
białe mgieł wahadła.
Wiatr niespokojny powieje
strwożone liście w mokre sitowia,
skąd wystraszone dzikie kaczki
wzbiją się lotem w niebiosa.
Dziką kaczką się nazywam
I gdy chodzę, to się kiwam.
Piórka mam kolorowe,
Zanurzam w wodzie głowę.
W ciepłych krajach zimuję,
Na wiosnę przylatuję.
Bardzo wysoko się wznoszę,
Nigdy bucików nie noszę.
Gdy chcę na wodzie lądować,
Nie muszę butków zdejmować.
Podrodzina obejmuje gatunki występujące na całym świecie oprócz Antarktydy.
Do podrodziny należą następujące plemiona:
Tadornini
Mergini
Aythyini
Anatini
Kaczka w kulturze
Dzika kaczka (w oryginale Vildanden) - sztuka napisana w 1884 roku przez norweskiego dramaturga Henrika Ibsena.
Nad rzeką
Słońce czerwienią
oddaje pokłon ziemi,
a księżyc wschodząc
jednym okiem mruga.
W sitowiu dzikie kaczki
z żabami rozmawiają
i w uszy wpada
komarów brzęczenie.
Noc rozpuści czarne sploty,
będzie topić je w jeziorach.
Wiatr przestanie błądzić
i cisza usiądzie w lesie.
Kiedy odejdzie noc bezludna
ptasi śpiew się wzniesie,
uniosą się z nad wody
białe mgieł wahadła.
Wiatr niespokojny powieje
strwożone liście w mokre sitowia,
skąd wystraszone dzikie kaczki
wzbiją się lotem w niebiosa.
Dziką kaczką się nazywam
I gdy chodzę, to się kiwam.
Piórka mam kolorowe,
Zanurzam w wodzie głowę.
W ciepłych krajach zimuję,
Na wiosnę przylatuję.
Bardzo wysoko się wznoszę,
Nigdy bucików nie noszę.
Gdy chcę na wodzie lądować,
Nie muszę butków zdejmować.
,5142792758.jpg)
