WP_20140315_001.jpg
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
a ja mam dwie lewe ręce -
ABBA -
animacje -
bal weteranów -
ballada o Marii Magdalenie -
Boże Ciało -
byłeś ty byłam ja -
Czeskie -
czterdziestolatek -
daj daj nie odmawiaj daj -
Dansing Band -
doniczkowe -
Duo Fenix -
Dynamic -
filmiki -
fiołek afrykański -
hej hej góralu -
humor -
Kornelia i Leszek Filec -
koty -
Leszek Orkisz -
Liban -
list do matki -
łóżka -
Maria Magdalena -
melodie -
Metrum -
Nimfa z czarnego stawu -
o pszczołach -
opolskie dziouchy -
ostatni taniec -
pies -
piosenki -
pola zielone -
polne -
procesje -
Prymaki -
psy -
ptaki -
ptaszki -
Rosyjska -
Rysiek i Gosia -
Ryszard Sawicki -
Sierra Madre -
Teresa Waleriańska -
The Shadows -
trzy razy kukułeczka -
wideo -
zapach kobiety -
zwierzęta
Karnegia olbrzymia, Saguaro – gatunek sukulenta z rodziny kaktusowatych, jedyny przedstawiciel monotypowego rodzaju Carnegiea Britton & Rose. Występuje w USA i Meksyku. W sąsiedztwie miasta Tucson w Arizonie znajduje się Park Narodowy Saguaro.
Kaktus Saguaro jest bez wątpienia jedną z najbardziej niezwykłych roślin, jakie można spotkać na całej naszej planecie. Jej zdolność do rozwijania się nawet w najbardziej ekstremalnych temperaturach letnich na pustyni Sonora, jest już sama w sobie niesamowitym świadectwem przetrwania. Ta ogromna i dziwacznie poskręcana forma drzewiastego kaktusa, jest jedną z najbardziej niesamowitych form życia na Ziemi. Sięgający od 12-18 metrów kolumnowy kaktus Saguaro, może przeżyć nawet 150-200 lat i jest jednym z najbardziej kultowych symboli amerykańskiego Zachodu. Czy uwierzycie, że roślina ta może ważyć nawet 6 ton? Dobrze znany z westernów kaktus Saguaro (Carnegiea gigantea) może mieć jedno ramię, ale są też takie, które mogą mieć ich nawet kilkanaście. Ramiona te są ze sobą ściśle poskręcane i pokryte ochronnymi kolcami. Zdaniem niektórych botaników, kaktus ten zawdzięcza swój oryginalny wygląd rzadkiej mutacji genetycznej. Są też tacy, którzy twierdzą, że jest on raczej wynikiem… uderzenia pioruna. Karnegia olbrzymia, bo tak też nazywany jest ten nietypowy kaktus, rośnie w stanie Arizona w USA (niedaleko miasta Tucson w Arizonie znajduje się nawet Park Narodowy Saguaro) oraz na meksykańskiej części pustyni Sonora (jest to pustynia o powierzchni 311 tys. km², zajmująca południowo-zachodnią część Arizony i południowo-wschodniej Kalifornii oraz część meksykańskich stanów: Baja California i Sonora). Roślina ta rośnie bardzo powoli, około 2- 3 cm na rok. Po 10 latach ma zaledwie ok. 15 cm wysokości. Jest ciepłolubna i występuje głównie na południowych zboczach. Kaktus ten może przeżyć bez deszczu nawet przez kilka lat (w czasie opadów pobiera bardzo szybko wodę, którą magazynuje w łodydze na okres suszy). Mają one jasny, kremowo-biały kolor z żółtym środkiem. Rozkwitają nocą, zamykając się około południa następnego dnia. Pączki pojawiają się najczęściej na końcówce kaktusa. Po rozkwitnięciu, kwiat ma średnicę 7-8 cm. Słodki nektar, który się z niego wydobywa, przyciąga różne gatunki zwierząt – ptaki, owady i nietoperze, które zapylają kwiaty. Mimo iż kaktus Saguaro nie znajduje się na liście gatunków zagrożonych, Arizona ma surowe przepisy dotyczące kolekcjonowania i niszczenia tego gatunku.
Kaktus Saguaro jest bez wątpienia jedną z najbardziej niezwykłych roślin, jakie można spotkać na całej naszej planecie. Jej zdolność do rozwijania się nawet w najbardziej ekstremalnych temperaturach letnich na pustyni Sonora, jest już sama w sobie niesamowitym świadectwem przetrwania. Ta ogromna i dziwacznie poskręcana forma drzewiastego kaktusa, jest jedną z najbardziej niesamowitych form życia na Ziemi. Sięgający od 12-18 metrów kolumnowy kaktus Saguaro, może przeżyć nawet 150-200 lat i jest jednym z najbardziej kultowych symboli amerykańskiego Zachodu. Czy uwierzycie, że roślina ta może ważyć nawet 6 ton? Dobrze znany z westernów kaktus Saguaro (Carnegiea gigantea) może mieć jedno ramię, ale są też takie, które mogą mieć ich nawet kilkanaście. Ramiona te są ze sobą ściśle poskręcane i pokryte ochronnymi kolcami. Zdaniem niektórych botaników, kaktus ten zawdzięcza swój oryginalny wygląd rzadkiej mutacji genetycznej. Są też tacy, którzy twierdzą, że jest on raczej wynikiem… uderzenia pioruna. Karnegia olbrzymia, bo tak też nazywany jest ten nietypowy kaktus, rośnie w stanie Arizona w USA (niedaleko miasta Tucson w Arizonie znajduje się nawet Park Narodowy Saguaro) oraz na meksykańskiej części pustyni Sonora (jest to pustynia o powierzchni 311 tys. km², zajmująca południowo-zachodnią część Arizony i południowo-wschodniej Kalifornii oraz część meksykańskich stanów: Baja California i Sonora). Roślina ta rośnie bardzo powoli, około 2- 3 cm na rok. Po 10 latach ma zaledwie ok. 15 cm wysokości. Jest ciepłolubna i występuje głównie na południowych zboczach. Kaktus ten może przeżyć bez deszczu nawet przez kilka lat (w czasie opadów pobiera bardzo szybko wodę, którą magazynuje w łodydze na okres suszy). Mają one jasny, kremowo-biały kolor z żółtym środkiem. Rozkwitają nocą, zamykając się około południa następnego dnia. Pączki pojawiają się najczęściej na końcówce kaktusa. Po rozkwitnięciu, kwiat ma średnicę 7-8 cm. Słodki nektar, który się z niego wydobywa, przyciąga różne gatunki zwierząt – ptaki, owady i nietoperze, które zapylają kwiaty. Mimo iż kaktus Saguaro nie znajduje się na liście gatunków zagrożonych, Arizona ma surowe przepisy dotyczące kolekcjonowania i niszczenia tego gatunku.
