lapa.jpg
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
a ja mam dwie lewe ręce -
ABBA -
ach ty cyganko -
Amores -
animacje -
bal weteranów -
ballada o Marii Magdalenie -
batory statku jedyny -
Boże Ciało -
Czeskie -
czterdziestolatek -
Dansing Band -
doniczkowe -
Duo Fenix -
Dynamic -
filmiki -
fiołek afrykański -
Franz Peter Schubert -
humor -
i to i owo -
Jadę z Amelia -
Kornelia i Leszek Filec -
Leszek Orkisz -
Liban -
list do matki -
łóżka -
Maria Magdalena -
melodie -
Metrum -
Nimfa z czarnego stawu -
o pszczołach -
ostatni taniec -
pies -
piosenki -
pola zielone -
polne -
Polskie po czesku -
procesje -
przemijanie -
Rosyjska -
Rysiek i Gosia -
Ryszard Sawicki -
samotna fregata -
Sierra Madre -
The Shadows -
trzy razy kukułeczka -
wideo -
wróżka czarodziejka -
wspominalem ten dzień -
zarzucę płaszcz
Kangurza łapa, czyli anigozantusto bylina z rodziny Haemodoraceae, jako roślina dziko rosnąca występuje w południowo-zachodniej Australii, skąd pochodzi. W wielu krajach, także w Polsce, sprzedawana jest jako roślina doniczkowa. Anigozanthos tworzy wzniesione kępy, złożone z licznych, odziomkowych, długich, siedzących liści, tworzących nieregularne, dość gęste rozety, wyrastające z podziemnego kłącza, które ma zdolność magazynowania wody. W swojej ojczyźnie, w szczególnie gorące lata część nadziemna zamiera, by ponownie wytworzyć młode rozety jesienią. W uprawie domowej rośliny nie tracą rozet liściowych. Pojedyncze liście osiągają 30–40 cm długości, są dość sztywne, zielone lub zielonoszare, niekiedy pokryte delikatnymi włoskami. Ze środka rozety liściowej wyrastają wysokie, wznoszące się ponad liście, bezlistne pędy kwiatostanowe, na wierzchołkach których tworzą się nieregularne kwiatostany, złożone z kilku do kilkunastu kwiatów. Zarówno pędy kwiatostanowe, jak i same kwiaty są często pokryte delikatnym meszkiem z krótkich włosków, co sprawia, że zyskują oryginalny, aksamitny wygląd. Włoski, w zależności od gatunku i odmiany, mogą mieć różną barwę. Rurkowate kwiaty mają sześć płatków, ich barwa może być różna: od białego wnętrza do niemal czarnej zewnętrznej części kielicha. U niektórych odmian występują kwiaty dwubarwne. Początkowo pąki kwiatowe są wzniesione, ale w miarę rozkwitania kwiatostany wyginają się ku dołowi, co sprawia, że kształtem zaczynają przypominać łapę kangura (stąd nazwa rośliny). Anigozanthos jest dość łatwy w uprawie, lubi jasne stanowiska, znosi bezpośrednie nasłonecznienie i lekki półcień, ale najlepiej radzi sobie w świetle rozproszonym. Najlepiej ustawić roślinę na parapecie okna zachodniego, wschodniego lub w głębi pokoju o wystawie południowej. Zimą, gdy słońce świeci słabiej i krócej, roślinę można ustawić na parapecie południowego okna. Anizoganthos jest dość odporny na niedobór wody w podłożu, dlatego należy go podlewać niezbyt wielkimi dawkami wody, a kolejne podlewanie przeprowadzić dopiero, kiedy wierzchnia warstwa podłoża w doniczce przeschnie. Roślina ta jest wrażliwa na zalewanie i jeśli podłoże w doniczce jest stale wilgotne Anigozanthos choruje – zielone liście zaczynają więdnąć i najczęściej dochodzi do zagniwania systemu korzeniowego, a w efekcie do śmierci rośliny. Najlepszym podłożem do uprawy Anigozanthosa jest podłoże żyzne i przepuszczalne (można wykorzystać uniwersalne podłoże dla roślin doniczkowych, ewentualnie z domieszką piasku).
