mediumk6smj45548c2f7104541056728.jpg

Download: mediumk6smj45548c2f7104541056728.jpg

Pobierz

25 KB

(262px x 480px)

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

ROZWAZNA12

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Czerwony zegar

Biją śpiesznie zegary,
terczą, tętnią i kują,
w progu życia warują,
siękąc czasu obszary.

Tną godziny w pstre chwile,
a chwile w okamgnienia,
miłość w śmiech się przemienia,
a poczwarki w motyle.

Biją śpiesznie zagary -
i z tej, i z tamtej strony,
zegar złocisty, stary,
brązowy i czerwony.

W tym czerwonym zegarze
o nie milknącym gwarze
mieszka kukułka złota,
która w każdej godzinie
wypada, skrzydłem miota,
po czym kuka żałośnie,
obraca się i ginie
jak w wydrążonej sośnie.

Kiedyś, gdy zegar stanie
i ucichnie tykanie -
kukułka zeń wyskoczy
i kukając szalenie
poleci ku zboczu,
gdzie się kłębią zielenie,
poleci w modrą trawę
na czerwcową zabawę!
Zegar wahadłowy i mechaniczny
Zapewne wielu z was pamięta z dzieciństwa wielkie wiszące na ścianach zegary z rytmicznie kołyszącym się wahadłem. Taki czasomierz to zegar wahadłowy. Pomysł zastosowania wahadła w zegarze przypisuje się Galileuszowi, który także jako pierwszy opisał mechanizm jego działania czyli tzw. izochronizm – stałość okresu wahań. Zegary wahadłowe, często wspierane przez napęd elektryczny, są w użyciu do dziś. To najczęściej oldskulowe albo designerskie zegary ścienne. Zegar wahadłowy – zegar mechaniczny z napędem mechanicznym, elektrycznym lub elektronicznym wykorzystujący wahadło jako regulator chodu do odmierzania czasu. Do wskazywania czasu w zegarach wahadłowych wykorzystuje się zwykle wskaźnik analogowy w postaci tarczy i wskazówek. Jako napęd zegarów wahadłowych wykorzystuje się obciążnik, sprężynę (zwykle płaską) lub elektromagnes. Zegar wahadłowy jest bardzo wrażliwy na zakłócenia pracy wynikające ze zmian temperatury, ciśnienia, niewłaściwe ustawienie oraz drgania pochodzące z otoczenia. Dlatego zegary te budowane są wyłącznie jako stacjonarne. Mają one obudowy w postaci szafki, najczęściej drewnianej o zróżnicowanych wymiarach. Duże zegary z długim wahadłem ustawiane są na podłodze, mniejsze wieszane na ścianie lub ustawiane na półce (zegar kominkowy). Najczęściej spotykane zegary wahadłowe to zegary bijące (wybijające pełne godziny, półgodziny i kwadranse), kukułki (poza mechanizmem bicia jest zastosowany system piszczałek), wygrywające melodie (kuranty), oraz wskazujące czas (chodziki). Pierwszy zegar wahadłowy został zbudowany przez Christiaana Huygensa, który około roku 1657 zastosował w praktyce prawo ruchu wahadłowego sformułowane przez Galileusza. Ówczesne zegary posiadały jedynie wskazówkę godzinową, jednak od ok. roku 1600 zaczęto stosować także wskazówkę minutową. Rozwój konstrukcji wychwytów powodował dalsze usprawnienie pracy zegarów wahadłowych do momentu skonstruowania przez George’a Grahama wychwytu spoczynkowego (w r. 1715), który pod nazwą wychwytu Grahama jest stosowany do dziś. Przed skonstruowaniem zegara przez Huygensa, wahadło wykorzystywano do mierzenie czasu przy ręcznym podtrzymywani jego ruchu -np. w 1654 r. Jan Heweliusz podczas swoich obserwacji astronomicznych, który potem z powodzeniem używał też wahadła w konstruowanych przez siebie zegarach.
Najdokładniejszy zegar wahadłowy jest jednocześnie zegarem elektronicznym. Czas odmierza wahadło poruszające się w rurze w której zapewnione jest stałe niskie ciśnienie i stała temperatura. Wahadło nie napędza mechanizmu a jego wahnięcia są zliczane przez fotokomórkę, a te są prezentowane na monitorze komputera. Ruch wahadła jest podtrzymywany przez kulkę o masie 4 g spadającą z wysokości 5 cm, raz na 10 minut na boczną powierzchnię wahadła. Zegar został skonstruowany przez pracowników Muzeum Zegarów Wieżowych w Gdańsku. Jest on kilkunastokrotnie dokładniejszy od innych konstrukcji, wskazania zegara kształtują się w zakresie kilkudziesięciu mikrosekund odchylenia na dobę.

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Cartel style rocaille. (1887-1890).jpeg