troll 5.jpg
ROZWAZNA12 / GALERIA2 / rękodzieła,rzemosło,pomniki,itp / pomniki,rzeżby / na świecie / Oslo-trolle / troll 5.jpg
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
a ja mam dwie lewe ręce -
ABBA -
ach ty cyganko -
Amores -
animacje -
bal weteranów -
balanga -
ballada o Marii Magdalenie -
batory statku jedyny -
Boże Ciało -
Can't Help Falling In Love -
czarny Orfeusz -
Czeskie -
Dansing Band -
Dynamic -
Franz Peter Schubert -
humor -
i to i owo -
Jadę z Amelia -
Kornelia i Leszek Filec -
Leszek Orkisz -
Liban -
list do matki -
Maria Magdalena -
melodie -
Metrum -
Mexican Lady -
Monti różni wykonawcy -
Nimfa z czarnego stawu -
ostatni taniec -
pies -
piosenki -
pod papugami -
pojedyńcze -
pola zielone -
Polskie po czesku -
pozwól mi Panie -
procesje -
przemijanie -
Rosyjska -
Rysiek i Gosia -
samotna fregata -
Sierra Madre -
Słońce Jamajki -
The Shadows -
trzy razy kukułeczka -
wróżka czarodziejka -
wspominalem ten dzień -
zarzucę płaszcz -
Zibi i zespół Orjon
Troll (norw., szw. troll, duń. trold) – przypominający wyglądem człowieka stwór ze skandynawskich wierzeń ludowych, wywodzący się z mitologii nordyckiej. Wierzono, że trolle różniły się między sobą zarówno wyglądem, jak i charakterem. Najczęściej miały to być stworzenia bardzo stare, brzydkie, złośliwe i mało inteligentne. Można było wśród nich znaleźć dużego wzrostu osobniki, jak i niewielkie skrzaty (norw. nisse) czy karły (norw. dverg).
Niektóre większe trolle ze starości porastały lasem. Trolle mieszkały w trudno dostępnych dla człowieka miejscach: lasach, górach i jaskiniach, niektóre żyły też w morzu. Wyrządzały szkody ludziom i zwierzętom. Zajmowały się też wydobyciem i gromadzeniem srebra, złota oraz kosztowności. Były bardzo chciwe i skąpe. Nie znosiły światła słonecznego, dlatego pojawiały się wyłącznie w nocy; troll, który na czas nie schował się przed promieniami słońca, zamieniał się w kamień. Żeńskim odpowiednikiem trolla była huldra.
Po raz pierwszy na kartach książek trolle pojawiły się w Eddzie Snorri Sturlusona około 1220 roku. Sturluson opisuje tam wielogłowego olbrzymiego potwora. O trollach wspomina też w XVII wieku norweski, ale tworzący w języku duńskim pisarz Ludvig Holberg.
Trolle wielokrotnie pojawiały się później w skandynawskich wierzeniach ludowych: w Norwegii opisali je w swoich baśniach m.in. Peter Christen Asbjørnsen i Jørgen Moe. Najczęściej w tych opowieściach przedstawiano trolle jako wielkie i silne, złośliwe i niebezpieczne. Były brzydkie, miały ogromne nosy i oczy jak cynowe talerze. Były wrogo nastawione zarówno do ludzi, jak i bogów, i ożywiały się, czując zapach krwi chrześcijanina. Autorami najpopularniejszych wizerunków trolli są w Norwegii: Theodor Kittelsen i Erik Werenskiold, w Szwecji – John Bauer. W Peer Gyncie norweskiego pisarza Henryka Ibsena główny bohater trafia do królestwa trolli, w którym rządzi Stary z Dovru (Dovregubben). Daje się też omotać huldrze – Kobiecie w Zieleni (En grønnkledd kvinne). W literaturze szwedzkiej o trollach pisała Selma Lagerlöf w Troll och människor, w duńskiej – Hans Christian Andersen. W stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia trolle to wielkie stwory o potężnej sile. Zostały wyhodowane przez Morgotha, podobnie jak orkowie i smoki. Pod wpływem słońca zmieniały się w kamień. Ze słów Drzewca wynika, że trolle to parodia entów, tak jak orkowie są parodią elfów.
W Wiedźmie Olgi Gromyko trolle są stworami podobnymi do ludzi, które często używają wulgaryzmów (wulgaryzmy nie są tłumaczone). Słońce im nie szkodzi i nie są odporne na czary; nie uznają kobiet za istoty rozumne.
W Świecie Dysku trolle są kamiennymi (ich ciała składają się z krzemu) istotami, których inteligencja obniża się pod wpływem ciepła ze względu na zanik nadprzewodnictwa. Z wiekiem trolle dostają filozofii i nieruchomieją, ostatecznie zamieniając się w skałę.
W cyklu J.K. Rowling o Harrym Potterze tylko w pierwszym tomie pojawiają się trolle, a w czwartym Ron Weasley mówi, że olbrzymy, tak jak trolle, lubią zabijać. Są wielkie, mało inteligentne i brutalne. W Niekończącej się historii trolle są przyjazne. Te które spotkał Atreju pokazały mu Nicość, zanim same zniknęły. W orszaku Bastiana Baltazara Buksa pojawił się z kolei czterofazowy troll, który zależnie od nastroju pokazywał jedną ze swoich czterech twarzy. W świecie Sagi o wiedźminie Sapkowskiego trolle są istotami żyjącymi w górach. Opiekują się mostami, dbają o ich stan techniczny i pobierają opłaty za przekroczenie mostu. Z opowiadań Jacka Piekary (Sekrety tajemnego bractwa i tytułowe Ani słowa prawdy) ze zbioru Ani słowa prawdy – Opowieści o Arivaldzie z Wybrzeża wynika, że trolle nie potrafią zapamiętać swojego imienia ani drogi do rodzinnej jaskini. Słońce je parzy, ale nie czyni im widocznej krzywdy. Przy tym, tak jak koboldy, są odporne na czary i darzone może niesłuszną wrogością. Spotyka się też półtrolle, wynik okrutnych eksperymentów w kraju wiedźmiarzy. W trylogii Sherwood Tomasza Pacyńskiego jednym tchem wymienia się trolle, elfy i skrzaty. Inne opowiadania sugerują, że należy je utożsamiać z neandertalczykami i wcześniejszymi hominidami.
Trolle w komiksie Trolle z Troy są największymi wrogami ludzi, ale jednocześnie odznaczają się dużym poczuciem humoru. Trollami są także Muminki występujące w cyklu powieści i opowiadań dla dzieci autorstwa Tove Jansson. Pierwsza powieść z tego cyklu nosiła tytuł Małe trolle i duża powódź, a słowo „troll” występowało często w oryginalnym tekście szwedzkim, w przeciwieństwie do polskich przekładów: powieść Zima Muminków nosi oryginalny tytuł Zima trolli – Trollvinter, a w szwedzkim oryginale słowo „Muminek” brzmi Mumintroll. Oryginalny norweski projekt od 1964 roku.
Handmade nierozbijalne trolle wykonane z naturalnych materiałów.
Poz cennych międzynarodowej kolekcjonerskim.
Norweskie trolle ręcznie z uroku i osobowości
Niektóre większe trolle ze starości porastały lasem. Trolle mieszkały w trudno dostępnych dla człowieka miejscach: lasach, górach i jaskiniach, niektóre żyły też w morzu. Wyrządzały szkody ludziom i zwierzętom. Zajmowały się też wydobyciem i gromadzeniem srebra, złota oraz kosztowności. Były bardzo chciwe i skąpe. Nie znosiły światła słonecznego, dlatego pojawiały się wyłącznie w nocy; troll, który na czas nie schował się przed promieniami słońca, zamieniał się w kamień. Żeńskim odpowiednikiem trolla była huldra.
Po raz pierwszy na kartach książek trolle pojawiły się w Eddzie Snorri Sturlusona około 1220 roku. Sturluson opisuje tam wielogłowego olbrzymiego potwora. O trollach wspomina też w XVII wieku norweski, ale tworzący w języku duńskim pisarz Ludvig Holberg.
Trolle wielokrotnie pojawiały się później w skandynawskich wierzeniach ludowych: w Norwegii opisali je w swoich baśniach m.in. Peter Christen Asbjørnsen i Jørgen Moe. Najczęściej w tych opowieściach przedstawiano trolle jako wielkie i silne, złośliwe i niebezpieczne. Były brzydkie, miały ogromne nosy i oczy jak cynowe talerze. Były wrogo nastawione zarówno do ludzi, jak i bogów, i ożywiały się, czując zapach krwi chrześcijanina. Autorami najpopularniejszych wizerunków trolli są w Norwegii: Theodor Kittelsen i Erik Werenskiold, w Szwecji – John Bauer. W Peer Gyncie norweskiego pisarza Henryka Ibsena główny bohater trafia do królestwa trolli, w którym rządzi Stary z Dovru (Dovregubben). Daje się też omotać huldrze – Kobiecie w Zieleni (En grønnkledd kvinne). W literaturze szwedzkiej o trollach pisała Selma Lagerlöf w Troll och människor, w duńskiej – Hans Christian Andersen. W stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia trolle to wielkie stwory o potężnej sile. Zostały wyhodowane przez Morgotha, podobnie jak orkowie i smoki. Pod wpływem słońca zmieniały się w kamień. Ze słów Drzewca wynika, że trolle to parodia entów, tak jak orkowie są parodią elfów.
W Wiedźmie Olgi Gromyko trolle są stworami podobnymi do ludzi, które często używają wulgaryzmów (wulgaryzmy nie są tłumaczone). Słońce im nie szkodzi i nie są odporne na czary; nie uznają kobiet za istoty rozumne.
W Świecie Dysku trolle są kamiennymi (ich ciała składają się z krzemu) istotami, których inteligencja obniża się pod wpływem ciepła ze względu na zanik nadprzewodnictwa. Z wiekiem trolle dostają filozofii i nieruchomieją, ostatecznie zamieniając się w skałę.
W cyklu J.K. Rowling o Harrym Potterze tylko w pierwszym tomie pojawiają się trolle, a w czwartym Ron Weasley mówi, że olbrzymy, tak jak trolle, lubią zabijać. Są wielkie, mało inteligentne i brutalne. W Niekończącej się historii trolle są przyjazne. Te które spotkał Atreju pokazały mu Nicość, zanim same zniknęły. W orszaku Bastiana Baltazara Buksa pojawił się z kolei czterofazowy troll, który zależnie od nastroju pokazywał jedną ze swoich czterech twarzy. W świecie Sagi o wiedźminie Sapkowskiego trolle są istotami żyjącymi w górach. Opiekują się mostami, dbają o ich stan techniczny i pobierają opłaty za przekroczenie mostu. Z opowiadań Jacka Piekary (Sekrety tajemnego bractwa i tytułowe Ani słowa prawdy) ze zbioru Ani słowa prawdy – Opowieści o Arivaldzie z Wybrzeża wynika, że trolle nie potrafią zapamiętać swojego imienia ani drogi do rodzinnej jaskini. Słońce je parzy, ale nie czyni im widocznej krzywdy. Przy tym, tak jak koboldy, są odporne na czary i darzone może niesłuszną wrogością. Spotyka się też półtrolle, wynik okrutnych eksperymentów w kraju wiedźmiarzy. W trylogii Sherwood Tomasza Pacyńskiego jednym tchem wymienia się trolle, elfy i skrzaty. Inne opowiadania sugerują, że należy je utożsamiać z neandertalczykami i wcześniejszymi hominidami.
Trolle w komiksie Trolle z Troy są największymi wrogami ludzi, ale jednocześnie odznaczają się dużym poczuciem humoru. Trollami są także Muminki występujące w cyklu powieści i opowiadań dla dzieci autorstwa Tove Jansson. Pierwsza powieść z tego cyklu nosiła tytuł Małe trolle i duża powódź, a słowo „troll” występowało często w oryginalnym tekście szwedzkim, w przeciwieństwie do polskich przekładów: powieść Zima Muminków nosi oryginalny tytuł Zima trolli – Trollvinter, a w szwedzkim oryginale słowo „Muminek” brzmi Mumintroll. Oryginalny norweski projekt od 1964 roku.
Handmade nierozbijalne trolle wykonane z naturalnych materiałów.
Poz cennych międzynarodowej kolekcjonerskim.
Norweskie trolle ręcznie z uroku i osobowości
