gypsy1.jpg
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
ABBA -
animacje -
bal weteranów -
ballada o Marii Magdalenie -
Boże Ciało -
byłeś ty byłam ja -
Czeskie -
czterdziestolatek -
daj daj nie odmawiaj daj -
Dansing Band -
doniczkowe -
Duo Fenix -
Dynamic -
dzisiaj rezerwa -
filmiki -
fiołek afrykański -
hej hej góralu -
humor -
Kornelia i Leszek Filec -
koty -
Leszek Orkisz -
Liban -
list do matki -
łóżka -
Maria Magdalena -
melodie -
Nimfa z czarnego stawu -
o pszczołach -
opolskie dziouchy -
ostatni taniec -
pies -
piosenki -
pola zielone -
polne -
procesje -
Prymaki -
psy -
ptaki -
ptaszki -
Rosyjska -
Ryszard Sawicki -
Sierra Madre -
Singapur -
Teresa Waleriańska -
The Shadows -
trzy razy kukułeczka -
wideo -
zapach kobiety -
zdjęcia -
zwierzęta
Jechały wozy ... (W dawnych czasach)
Już bez ozdobnych wozów
bez ognisk i obozów,
koni nie ma na łąkach,
tylko wiatr wciąż się błąka.
Wiatr w lasu drzewach wciąż gra,
miłość cygańska też trwa.
Bo tam gdzie szumią drzewa
Cyganka romans śpiewa.
Gra Cygan na organce
swemu szczęściu - Cygance.
Oprócz śpiewu są tańce
czardasza wygibańce.
Gdybym ja gitarę miał
to bym dla niej pięknie grał.
Marzenia się spełniają
Cyganie się kochają.
Cygan w jej oczu dwoje
zatonąć całkiem pragnie.
Tańcz ze mną, życie moje,
wykręcaj szczęście tangiem.
Jedno niebo los nam dał,
jedno słońce nam świeci.
Z całego świata dzieci,
my - Cyganie! Szaba daba da!
Kiedy śpiewam, słucha świat,
kiedy milknę, więdnie kwiat.
Kiedy gwiżdżę, gwiżdże wiatr ...
Ore ore, Hej! Amore
Szabadabada amore!
Tabor cygański – grupa Romów (Cyganów), żyjących wspólnie w wozach mieszkalnych, wspólnie wędrujących od czasu do czasu z miejsca na miejsce. W skład taboru wchodzi kilka lub więcej rodzin; koczują w sąsiedztwie miast i wsi.
Przez stulecia istnienia mniejszości cygańskiej w Europie w różnych krajach wydawano bądź to zakazy obozowania, bądź zakazy osiedlania się Cyganów, bądź wreszcie nakazy osiedlania się. Czasem łączyło się to z eksterminacją tego narodu, jak np. w III Rzeszy.
W Polsce od 1964 władze nasiliły działania mające na celu zniechęcenie Romów do prowadzenia koczowniczego trybu życia poprzez ostre egzekwowanie wobec nich ogólnie obowiązujących przepisów, głównie meldunkowych, sanitarnych, drogowych, dotyczących obowiązku szkolnego oraz zgromadzeń publicznych. W rezultacie liczba rodzin koczujących spadła z 1146 w 1964 do nieco ponad 200 w 1970. W 1976 wędrowało już tylko kilka taborów.
Zakazy poruszania się taborów wprowadzone zostały w tamtym okresie w innych krajach komunistycznych, toteż dziś taborów cygańskich się tu nie spotyka.
Już bez ozdobnych wozów
bez ognisk i obozów,
koni nie ma na łąkach,
tylko wiatr wciąż się błąka.
Wiatr w lasu drzewach wciąż gra,
miłość cygańska też trwa.
Bo tam gdzie szumią drzewa
Cyganka romans śpiewa.
Gra Cygan na organce
swemu szczęściu - Cygance.
Oprócz śpiewu są tańce
czardasza wygibańce.
Gdybym ja gitarę miał
to bym dla niej pięknie grał.
Marzenia się spełniają
Cyganie się kochają.
Cygan w jej oczu dwoje
zatonąć całkiem pragnie.
Tańcz ze mną, życie moje,
wykręcaj szczęście tangiem.
Jedno niebo los nam dał,
jedno słońce nam świeci.
Z całego świata dzieci,
my - Cyganie! Szaba daba da!
Kiedy śpiewam, słucha świat,
kiedy milknę, więdnie kwiat.
Kiedy gwiżdżę, gwiżdże wiatr ...
Ore ore, Hej! Amore
Szabadabada amore!
Tabor cygański – grupa Romów (Cyganów), żyjących wspólnie w wozach mieszkalnych, wspólnie wędrujących od czasu do czasu z miejsca na miejsce. W skład taboru wchodzi kilka lub więcej rodzin; koczują w sąsiedztwie miast i wsi.
Przez stulecia istnienia mniejszości cygańskiej w Europie w różnych krajach wydawano bądź to zakazy obozowania, bądź zakazy osiedlania się Cyganów, bądź wreszcie nakazy osiedlania się. Czasem łączyło się to z eksterminacją tego narodu, jak np. w III Rzeszy.
W Polsce od 1964 władze nasiliły działania mające na celu zniechęcenie Romów do prowadzenia koczowniczego trybu życia poprzez ostre egzekwowanie wobec nich ogólnie obowiązujących przepisów, głównie meldunkowych, sanitarnych, drogowych, dotyczących obowiązku szkolnego oraz zgromadzeń publicznych. W rezultacie liczba rodzin koczujących spadła z 1146 w 1964 do nieco ponad 200 w 1970. W 1976 wędrowało już tylko kilka taborów.
Zakazy poruszania się taborów wprowadzone zostały w tamtym okresie w innych krajach komunistycznych, toteż dziś taborów cygańskich się tu nie spotyka.
