98.jpg

Znużony Wędrowcze! Nim rzucisz się w przepaść,
Nim szaty rozerwiesz, jak Chrystus w Ogrójcu,
Opuść powieki, błagam i nie patrz...
Na świat, którym gardzisz Samobójco.

Nie cofniesz się, wiem- twa stopa nie zadrży
Na zimnych i śliskich kamieniach urwiska.
Odnajdą cię mewy- na skraju tej plaży,
Gdzie fala spieniony grzbiet swój odciska.

Lecz nie myśl, że śmierć twa jest nam obojętna,
Że nikt cię nie dostrzegł wśród życia zamętu.
Bo zaraz sie deszczem niebo rozełka,
Jak syrena co płacze nad wrakiem okrętu.

Uczcimy cię chwilą ciszy... przed burzą,
Co przestrzeń wypełnia stąd- po horyzont.
Niech kruche muszle za mary ci służą,
Niech morskie kadzidła owiona cię bryzą.

Requiem dla ciebie zagrają wichury,
Zahucza grzmotem organy przestworzy.
I niebo zagra w takt uwertury,
Co dziełem jest mistrza, bo Diabeł ją stworzył.

Oko cyklonu zapłacze nad tobą,
Przybęda chmury ciężarne deszczem,
Wędrowny albatros okryty żałobą
Głosem kapłana rozetnie powietrze.

...pienią się bałwany, przypływ już się zbliża, weźmie cie w ramiona, uniesie ze sobą, a w morskim grobowcu zamiast krzyża, maszt złamany będziesz mieć nad głową...

Jak drzewo skarlałe, zniszczone wiatrem,
Co pośród skał i lodów stoi,
Ramion swoich nie okrywa płaszczem,
Choć zimna się boi, nagie jest zawsze.

Czemus jest drzewem bez szat zielonych,
Ty, który w kłótni jestes ze sobą.
Niebo spowija się w ciemne welony,
Chmurami okryte niby żałobą.

Tak wielu z nas Bóg obdarzył złym losem,
Że teraz łka niebo zalane deszczem...
O duchu strzelistych, zielonych sosen,
Powiedz, czy nadal tu jesteś?

Drzewo rozpaczy, drzewo pokutne,
Okryte nagą, bezlistna żałobą,
Pieśni wiatru musza być smutne-
Jedna z nich mówi, że jestem tobą...