lecz-087.jpg

Pinio_walentynka / GLIWICE MOJE MIASTO folder w trakcie tworzenia / FOTO ZIOŁA Z OPISEM / lecz-087.jpg

Download: lecz-087.jpg

Pobierz

51 KB

(422px x 726px)

Jest to bylina niska, płożąca się, o liściach zimotrwałych, ciemnozielonych, lśniących. Z rozgałęzionego klącza wyrastają pojedynczo liście i króciutkie łodyżki zakończone dzwonkowatym, brunatnopurpurowym kwiatem. Owocem jest torebka. Cała roślina pachnie kamforą. Kopytnik rośnie w lasach i zaroślach Europy. Należy do roślin leczniczych słynnych w antycznej Grecji, gdzie służył do leczenia chorób nerek i do aromatyzowania wina.
W celach leczniczych zbiesr się kłącza (Rhizoma Asari), czasem z liśćmi. Należy to robić ręcznie i ostrożnie. W Polsce kopytnik jest pod częściową ochroną. Kłącza czyści się i suszy rozpostarte cienką warstwą w temperaturze nie przekraczającej 35°C. Zawierają one olejek eteryczny (z którego przez krystalizację można otrzymać azaron), skrobię, żywice i substancje bakteriobójcze. Ich smak jest gorzki. Działają wymiotnie, moczopędnie i przeczyszczająco. Są skutecznym środkiem przeciw chorobom nerek lub dróg moczowych i żółciowych, jak również przeciw stanom zapalnym dróg oddechowych. Lecznictwo ludowe używa kłączy jako środka odwykowego w leczeniu alkoholizmu (powoduje wymioty). Cała roślina jest trująca; w dużych dawkach powoduje przekrwienie narządów miednicy małej, co jest szczególnie niebezpieczne dla kobiet w ciąży.

Okres kwitnienia:

IV-V
Zbiór kłączy:

VIII-IX
Zbiór kłączy z liśćmi:

VIII

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Pinio_walentynka

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

lecz-112.jpg

RUMIANEK BEZPROMIENIOWY (Chamomilla suaveolens) Rumiane ...

RUMIANEK BEZPROMIENIOWY (Chamomilla suaveolens) Rumianek bezpromieniowy Roślina jednoroczna o łodydze wzniesionej, bogato rozgałęzionej i gęsto ulistnionej. Liście są pierzastodzielne, siedzące, naprzemianległe. Koszyczki pojawiają się pojedynczo na szczytach rozgałęzień. Mają barwę zielonożółtą, dno stożkowate, puste, bez brzeżnych kwiatów języczkowatych. Owocem jest niełupka. Cała roślina ma przyjemny aromat. Gatunek ten pochodzi z Ameryki Północnej i Azji Wschodniej. Do Europy został sprowadzony dopiero w ostatnim wieku, do ogrodów botanicznych. Spotyka się go na przydrożach, podwórkach i odłogach. Zastępuje rumianek pospolity w chłodnych rejonach, gdzie ten gatunek nie rośnie. Zbiera się koszyczki (Flos Matricariae discoideae) w pełni rozwoju razem z bardzo krótką szypułką. Po wysuszeniu w miejscu cienistym w cienkich warstwach, których się nie przewraca, uzyskuje się przyjemnie pachnący surowiec, który należy przechowywać w zamkniętych pudłach. Zawiera on olejek eteryczny (w mniejszej ilości niż rumianek pospolity), garbniki, glikozydy i gorycz. Służy do tych samych celów co rumianek pospolity, ale ma mniejszą wartość leczniczą. Odwar jest środkiem pomocniczym przy leczeniu grypy (środek napotny), działa skutecznie w przypadku zaburzeń w trawieniu (środek dezynfekujący i wiatropędny) oraz wypędza pasożyty jelitowe. Odwar o dużym stężeniu służy do płukania jamy ustnej i do obmywania wyprysków skórnych oraz egzem. Okres kwitnienia: IV-VII Zbiór koszyczków: IV-VII

lecz-130.jpg

Leszczyna Wysoki krzew o brunatnych, giętkich gałęz ...

Leszczyna Wysoki krzew o brunatnych, giętkich gałęziach, liściach naprzemianległych, szorstkich, jajowatych. Jest to roślina jednopienna. Kwiaty pręcikowe są zebrane w kotki, kwiaty żeńskie po dwa w okrywie, z której wystają czerwone znamiona. Leszczyna kwitnie na początku wiosny, przed rozwojem liści. Owocem jest orzech. Leszczyna rośnie na skraju zagajników i lasów w strefie umiarkowanej; wiele jej odmian uprawianych jest w ogrodach. Zbiera się liście, korę i orzechy (Folium, Cortex, Nux Coryli avellanae). Liście zrywa się ręcznie podczas suchej pogody, korę zdejmuje się z młodych gałęzi wiosną. Wszystkie te części suszy się na siatkach w miejscu przewiewnym, w suszarni zaś w temperaturze maksimum 40°C. Liście i kora zawierają olejek eteryczny, glikozydy i cukier, kora - również garbaiki i kwasy organiczne. Sporządza się z nich ziółka moczopędne, używane też do leczenia żylaków i zaburzeń w krążeniu, zewnętrznie - do kąpieli przeciw żylakom odbytu i do obmywania ropiejących ran. Jądra orzechów zawierają do 60% oleju tłustego, białka, cukry i witaminy. Są bardzo pożywne i wpływają dodatnio na układ nerwowy. Orzechy wchodzą w skład wielu wyrobów cukierniczych i piekarniczych. Olej służy do produkcji mydeł i preparatów perfumeryjnych. Leszczyna jest doskonałą wczesnowiosenną rośliną pyłkodajną.

lecz-125.jpg

Konwalia majowa Bylina o sieci kłączy czołgających ...

Konwalia majowa Bylina o sieci kłączy czołgających się, z których wiosną wyrastają liście ogonkowe, a następnie łodyga kwiatostanowa z gronem białych, dzwonkowatych kwiatów. Owocem jest czerwona jagoda. Cała roślina jest trująca. Gatunek ten rośnie w Europie, Azji i Ameryce, zawsze w runie lasów lub cienistych zagajników. Zbiera się ziele, a najczęściej liście (Herba, Folium Convallariae). Suszy się je rozpostarte cienką warstwą w miejscu suchym i przewiewnym lub w suszarni w temperaturze do 40°C. Suchy surowiec jest bezwonny, ma barwę jasnozieloną i gorzki smak. Zawiera trujące glikozydy, jak konwalozyd i konwalatoksynę, saponiny, m.in. konwalarynę, i in. Glikozydy zawarte w konwalii wpływają tonizująco na mięsień sercowy (cardiotonicum). Niektóre składniki działają również przeczyszczająco i wymiotnie. Pachnące wyciągi z kwiatów konwalii są szeroko stosowane przez przemysł perfumeryjny i kosmetyczny. Czerwone jagody są czasem przyczyną zatruć dzieci. Trucizna powoduje paraliż ośrodka oddechowego, toteż konieczna jest natychmiastowa pomoc lekarza.

lecz-124.jpg

SZCZWÓŁ PLAMISTY (Conium maculatum L.) Szczwół plamisty ...

SZCZWÓŁ PLAMISTY (Conium maculatum L.) Szczwół plamisty Roślina dwuletnia o łodydze wzniesionej, bruzdowanej, rozgałęzionej, z fioletowymi plamami u nasady, z liśćmi naprzemianległymi, 2-3-krotnie pierzastymi. Ogonki liściowe tworzą błoniastą pochwę. Rozgałęzienia kończą się baldachami złożonymi, utworzonymi z drobnych, białych kwiatów. Owocem jest podwójna rozłupnia. Cała roślina jest silnie trująca. Gdy pociera się liście lub gdy roślina więdnie, wydziela się zapach mysi. Szczwół rośnie w zaroślach, ogrodach i na rumowiskach. Jego działanie znane było już w starożytności, a w Grecji antycznej wykorzystywany był do wykonywania wyroków śmierci (np. Sokrates, 399 r. p.n.e.). Zbiera się owoce (Fructus Conii). Po długim suszeniu przechowuje się je w szczelnym opakowaniu. Zbiór i późniejsze manipulacje trzeba przeprowadzać z największą ostrożnością, z daleka od innych roślin leczniczych. Szczwół zawiera głównie trujące alkaloidy (np. koniinę), olejek eteryczny i kwasy organiczne. Należy jednak podkreślić, że alkaloidy są substancjami lotnymi, toteż skutecmość surowca zmniejsza się z upływem czasu. Dawkowany przez lekarza szczwół znieczula nerwy czuciowe (jak nikotyna lub kurara) i łagodzi bóle mięśni wszystkich narządów. Jest również skuteczny w przypadku astmy. Natomiast w większej dawce powoduje bóle głowy, później - śmiertelne zatrucia. Służy do sporządzania maści lub czopków znieczulających bóle prostaty, działa skutecznie przeciw guzom i chorobom nerwowym. W Polsce nie jest stosowany. Okres kwitnienia: VI-IX Zbiór owoców: VIII-IX

lecz-122.jpg

DRAPACZ LEKARSKI (Cnicus benedictus L.) Drapacz lekarsk ...

DRAPACZ LEKARSKI (Cnicus benedictus L.) Drapacz lekarski Roślina roczna o łodydze owłosionej, rozgałęzionej, liściach podługowatolancetowatych, pierzastowrębnych, kolczastych, naprzemianległych. Rozgałęzienia łodygi kończą się koszyczkami złożonymi z żółtych kwiatów. Owocem jest niełupka z puchem. Gatunek ten, pochodzący ze wschodnich rejonów śródziemnomorskich i sąsiednich części Azji, był używany od XVI wieku do leczenia chorób płucnych i dżumy. Zapotrzebowanie na surowiec pokrywają plantacje tej rośliny. Zbiera się ziele (Herba Cnici benedicti) tuż przed kwitnieniem, powtarzając zbiór do 5-ciu razy rocznie, w rękawiczkach. Można także zbierać liście (Folium Cnici benedicti), które dostarczają więcej substancji czynnych. Zebrany surowiec suszy się w cieniu lub w suszarni w temperaturze maksimum 40°C. Ma on smak gorzki. Należy go przechowywać w zamkniętych opakowaniach. Zawiera gorycz knicynę, ślady olejku eterycznego, garbniki, śluzy i dużo składników mineralnych. Drapacz przyjmowany sam w bardzo małych ilościach lub w mieszance służy do leczenia zaburzeń w trawieniu, zwiększa apetyt oraz pobudza wydzielanie żółci i soku żołądkowego. Działa również wiatropędnie i ściągająco, pobudza czynności wątroby i ma właściwości antybiotyczne. Jednakże w dużej dawce podrażnia nerki, co może objawiać się wymiotami i uczuciem duszności. Kobiety w ciąży nie powinny go używać. Drapacz znajduje również zastosowanie w przemyśle: służy do wyrobu gorzkich likierów; dawniej używany był przy produkcji piwa. Okres kwitnienia: VI-VII Zbiór ziela: VI-VIII

lecz-117.jpg

WROTYCZ POSPOLITY (Chrysanthemum vulgare L.) Wrotycz po ...

WROTYCZ POSPOLITY (Chrysanthemum vulgare L.) Wrotycz pospolity Bylina o łodygach wzniesionych, kanciastych, liściach pierzastosiecznych, ciemnozielonych, naprzemianległych. Złocistożółte koszyczki skupione są w szczytowym baldachogronie. Owocem jest niełupka. Cała roślina pachnie kamforą, szczególne po ususzeniu. Wrotycz rośnie w Europie i Azji na łąkach, w sąsiedztwie dróg i na skrajach lasów, jest też uprawiany w ogrodach. Już w odległych czasach był używany do zwalczania pasożytów zewnętrznych i wewnętrznych człowieka oraz zwierząt. Zbiera się koszyczki (Flos Tanaceti) lub liście (Folium Tanaceti). Koszyczki uszczykuje się bez szypułki i suszy w miejscu cienistym i przewiewnym. Liście ścina się ręcznie. Suszy się je na siatkach, oddzielając starannie od innych surowców. Suche produkty są bogate w olejek eteryczny (do 1,5% Oleum Tanaceti), zawierający trujący tujon. W ich skład wchodzą również gorycze (m.in. tanacetyna), garbniki i kwasy organiczne. Są stosowane przeciw pasożytom jelit w postaci odwaru (łyżeczka do kawy na 2 filiżanki wody) pitego 3 razy dziennie. Używa się też sproszkowanych kwiatów w dawce dla dorosłych 5-10 g. Olejek otrzymany w drodze destylacji ze świeżych pędów ma to samo zastosowanie. Dawki muszą być ustalane bardzo ostrożnie, ponieważ nadmiar leku powoduje przekrwienie błon śluzowych macicy i nerek oraz uszkodzenie nerek i nerwów. W Polsce ze względu na dużą toksyczność, kwiat wrotyczu używany jest prawie wyłącznie do produkcji płynu przeciw wszawicy ("Artemisol"). Zapach suchego wrotyczu odstrasza owady, co wykorzystuje weterynaria. Okres kwitnienia: VII-IX Zbiór kwiatów: VIII-IX

lecz-115.jpg

ZŁOCIEŃ DALMATYŃSKI (Chrysanthemum cinerariifolium) Zło ...

ZŁOCIEŃ DALMATYŃSKI (Chrysanthemum cinerariifolium) Złocień dalmatyński Bylina o łodydze wzniesionej, z liśćmi naprzemianleglymi, pierzastodzielnymi, pod spodem wełnisto owłosionymi. Koszyczki kwiatowe, pojawiające się na końcach łodyg, są złożone z białych kwiatów języczkowatych i żółtych kwiatów rurkowatych. Owocem jest niełupka. Cała roślina jest silnie aromatyczna. Gatunek ten pochodzi z Dalmacji, skąd rozpowszechnił się na całym świecie jako rośina ozdobna i środek skutecznie zwalczający szkodliwe owady. Zbiera się młode, dopiero rozwijające się koszyczki (Flos Pyrethri) z roślin 2-8-letnich, dwa razy w roku. Najpierw czeka się, aby zwiędły, a potem suszy w suszarni w temperaturze do 50°C. Suche koszyczki zawierają pyretryny i cineryny, olejek eteryczny, glikozydy i inne substancje. Pyretryny i cineryny są insektycydami kontaktowymi używanymi zewnętrznie przeciw pasożytom zwierząt i ludzi oraz przeciw szkodnikom roślin. Działają również skutecznie na owsiki i glisty. Można zwiększyć ich skuteczność przez dodanie pewnych substancji, jak np. sezaminy i piperonylu. Zaleta pyretryn i cineryn polega na tym, że nawet zastosowane masowo nie zanieczyszczają środowiska, ponieważ nie kumulują się ani w przyrodzie, ani w żywych organizmach oraz nie są toksyczne dla człowieka i zwierząt stałocieplnych. Paraliżują jedynie układ nerwowy zwierząt zmiennocieplnych i nie powodują u owadów ani przyzwyczajenia, ani odporności. Pyretryny i substancje pokrewne stanowią zatem przedmiot szczególowych badań na całym świecie. Okres kwitnienia: V-VII Zbiór koszyczków: V-VII

lecz-114.jpg

KOMOSA PIŻMOWA (Chenopodium ambrosioides L.) Komosa piż ...

KOMOSA PIŻMOWA (Chenopodium ambrosioides L.) Komosa piżmowa Jest to jednoroczna roślina o łodydze czerwonawej, rozgałęzionej, z liśćmi lancetowatymi, naprzemianległymi. Liczne kwiaty zgrupowane są w kłębiki ułożone w pozorne grona szczytowe i kątowe. Owocem jest orzeszek. Cała roślina pachnie przyjemnie. Gatunek ten pochodzi z tropikalnych rejonów amerykańskich, skąd został sprowadzony do Europy w XVII wieku. Służył do sporządzania naparu przypominającego herbatę. Dla celów farmaceutycznych zbiera się ziele (Herba Chenopodii) zrywając ręcznie kwitnące wierzchołki pędów. Zbiór można powtarzać do 3 razy rocznie. Ziele trudno wysycha. Trzeba je rozłożyć cienką warstwą i często przewracać. Należy je przechowywać w zamkniętych pudłach, w ciemności. Surowiec zawiera olejek eteryczny, którego głównym składnikiem jest askarydol, a ponadto saponiny, garbniki i gorycze. Odwar pobudza trawienie i przemianę materii. Działa przeciwrobaczycowo, może być też użyty w przypadku bolesnego miesiączkowania, astmy, zaburzeń nerwowych i paraliżu niektórych narządów. Jednak najczęściej stosuje się olejek eteryczny otrzymany w drodze destylacji świeżych roślin, który jest używany przede wszystkim jako środek przeciw pasożytom jelitowym. Podobne zastosowanie znajduje w weterynari. Suszone rośliny i olejek w dużej dawce są trujące i mogą być używane tylko pod kontrolą lekarza. Okres kwitnienia: VI-IX Zbiór ziela: VI-IX

lecz-113.jpg

GLISTNIK JASKÓŁCZE ZIELE (Chelidonium majus L.) Glistni ...

GLISTNIK JASKÓŁCZE ZIELE (Chelidonium majus L.) Glistnik jaskółcze ziele Bylina rosnąca na całym świecie na śmietniskach, rumowiskach i w sąsiedztwie domostw, jako roślina ruderalna. Ma korzeń stożkowaty, łodygę rozgałęzioną, zakończoną luźnym baldaszkiem złożonym z żółtych kwiatów, pokrytą liśćmi naprzemianległymi, pierzastodzielnymi. Owocem jest wydłużona torebka zawierająca nasiona z mięsistym wyrostkiem. Mleczny sok rośliny ma barwę pomarańczową. Zawarta w nim chelidonina jest trująca - sok drażni skórę oczy. Zbiera się ziele (Herba Chelidonii)przed pełnym kwitnieniem. Zaleca się robić to w rękawiczkach. Ziele suszy się rozpostarte cienką warstwą na siatkach lub w suszami w temperaturze maksimum 35°C. Zawiera ono 0,3-0,7% alkaloidów (chelidoninę, chelerytrynę, sangwinarynę, berberynę i in.), kwasy i inne substancje. Chelidonina jest środkiem przeciwskurczowym i uśmierzającym bóle jelit i pęcherzyka żółciowego. Obniża również nieznacznie ciśnienie krwi. Alkaloidy działają także bakteriobójczo. Od pewnego czasu bada się skuteczność leków zawierających chelidoninę w leczeniu nowotworów złośliwych (chelidonina jest trucizną mitotyczną, wpływającą, jak kolchicyna, na podział komórek). Lecznictwo ludowe stosuje maść zawierającą chelidoninę do leczenia chronicznej egzemy. Odradza się usuwania brodawek za pomocą świeżego soku, gdyż jest to niebezpieczne. Leki zawierające chelidoninę wolno stosować tylko pod kontrolą lekarza. Okres kwitnienia: V-VIII Zbiór ziela: V-VII

lecz-111.jpg

RUMIANEK POSPOLITY (Chamomilla recutita L.) Rumianek po ...

RUMIANEK POSPOLITY (Chamomilla recutita L.) Rumianek pospolity Roślina jednoroczna o łodydze wzniesionej, rozgałęzionej, z kilkoma liśćmi pierzastodzielnymi. Na szczytach łodyg pojawiają się koszyczki z dnem stożkowatym, wewnątrz pustym, kwiatami środkowymi rurkowatymi, żółtymi i brzeżnymi kwiatami języczkowatymi, białymi. Owocem jest niełupka. Gatunek ten, występujący w Europie, Azji i Ameryce Północnej, jest powszechnie uprawiany i ulepszany ze względu na swe cenne właściwości lecznicze. Oprócz tradycyjnych odmian miejscowych, z których najlepszą jest odmiana czeska (Flores Chamomillae bohemicae), uprawia się coraz częściej odmiany tetraploidalne, które zawieraję bardzo dużo substancji czynnych. Zbiera się koszyczki (Flos Chamomillae) 3-4 razy rocznie podczas ładnej pogody. Suszy się je rozpostarte cienką warstwą w miejscu cienistym, przewiewnym lub w suszarni w temperaturze nie przekraczającej 35°C. Zawierają do 1% olejku eterycznego, który jest po destylacji jasnoniebieski (azulen, chamazulen, bisabolol), farnezen, flawony (barwniki żółte), glikozydy kumarynowe i wiele innych substancji czynnych. Koszyczki rumianku działają przeciwzapalnie, dezynfekująco, napotnie i przeciwskurczowo. Należy do roślin leczniczych najczęściej stosowanych, zwłaszcza w pediatrii. Odwar (łyżka koszyczków na szklankę wody) jest używany w przypadku grypy (napotny i uspokajający), zaburzeń żołądkowo-jelitowych lub biegunek. Jego działanie dezynfekujące ma pomocnicze znaczenie w przypadku zapalenia dróg moczowych. Przy stosowaniu zewnętrznym, w celu leczenia trudno gojących się ran, przygotowuje się z rumianku okłady i kąpiele. Okres kwitnienia: V-VI Zbiór koszyczków: V-VI

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin