z06.jpg
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
2016 -
2017 -
A -
Abramow-Newerly -
B -
C -
Cichy Don 2015 -
D -
E -
Ekipaż -
Filmy -
G -
Geroy -
Goldberg -
Grochowiak -
H -
Ivan syn Amira -
J -
Jeniec -
K -
Kontrybucja -
Krasnaya koroleva -
L -
Leszczenko -
Lyubimaya zhenshchina mekhanika Gavrilova -
M -
Mantykora -
Margarita Nazarova -
Mata Hari -
Moya lyubimaya svekrov -
Muslim Magomaev -
N -
Okhota na dyavola -
Otel posledney nadezhdy -
P -
R -
Rozmowy w tancu(!) -
S -
Sciaga z mojego zycia -
Semeynyj albom -
Shtrafnik -
Sudya -
T -
U-W -
Vosmerka -
Wrocław 1991 -
Z -
Zapret -
Zatoka aniołów -
Zhemchuga
По имени Барон - Po imeni Baron - 2002
Historia życia człowieka, który ze skromnego żydowskiego chłopaka Josifa, przeistoczył się w okrutnego, cynicznego i bezwzględnego przestępcę, "wora w zakonie"* o przezwisku Baron. Akcja filmu obejmuje ponad 50 lat, od czasów wojny po koniec XX w. Na podstawie powieści Gienadija Ostrowskiego "Baron".
*„Wory w zakonie” – to elita przestępczości w krajach byłego ZSRR, ludzie funkcjonujący trochę jak mafia, trochę jak nasza rodzima „grypsera”. Powstało to pojęcie – w radzieckim przekazie ideowo-propagandowym – w latach 30-tych ubiegłego wieku, kiedy w związku z „udarną” (szokową) kolektywizacją wszystkiego co się dało i związanym z nią niedostatkiem żywności i podstawowych artykułów konsumpcyjnych wytworzyła się zorganizowana przestępczość, niepotrzebnie potem interpretowana jako „niepolityczny opór przeciw władzy”. Niepotrzebnie, bo w ten sposób każdego złodzieja możnaby nazwać niepolitycznym dysydentem, a jego kolesiów grupą oporu, zaś jego melinę punktem kontaktowo-wypadowym. „Worów w zakonie” wiązał-wiąże szczególny kodeks postępowania, obyczaj i tradycje, przede wszystkim zupełne odrzucenie społecznych (czytaj: upaństwowionych) norm i zasad, na przykład „wor w zakonie” w żadnym przypadku nie powinien – był – mieć stałych związków z kobietami, a także obowiązywał go surowy, pełny zakaz jakiejkolwiek współpracy z organami państwa (pomijając „zblatowanych” urzędników i służbistów). W odróżnieniu od licznych wspólnot kryminalnych innego rodzaju, ta właśnie organizacja nie ma organizacyjnego „jądra”, struktur i podobnych formalno-instytucjonalnych ram. Można powiedzieć, że rządzi tu autorytet i aktualna „sprawność przestępcza”, czy może efektywność, wydajność. Decyzje obowiązujące lokalny „kolektyw” podejmowane są na tzw. „schodce” czyli konspiracyjnym zebraniu równych sobie miejscowych przywódców. Posuwają się oni nawet do pisemnych oświadczeń (maliawy, ksywy), tradycyjnie też opiekują się uwięzionymi kamratami (ale i kontrolują ich zachowanie). Jan Herman.
Reżyseria: Dmitrij Swietozarow
Nodar Mgałobliszwili, Siergiej Bechteriew, Artur Wacha, Ksenia Rappoport, Igor Lifanow, Swietłana Smirnowa, Giennadij Tkaczenko-Papiż, Anna Gełler, Ilja Szakunow, Konstantin Worobiew, Jerwannd Arzumanian, Georgij Picchałauri, Nełli Popowa, Tatiana Aptikiejewa, Jurij Arojan, Sergiej Pietrow, Anatolij Rudakow, Aleksandr Iwanow, Aleksiej Dewotczenko, Nikołaj Mołodozen, Nikita Strukow, Tamara Czerepowskaja, Aleksandr Sokołow
Historia życia człowieka, który ze skromnego żydowskiego chłopaka Josifa, przeistoczył się w okrutnego, cynicznego i bezwzględnego przestępcę, "wora w zakonie"* o przezwisku Baron. Akcja filmu obejmuje ponad 50 lat, od czasów wojny po koniec XX w. Na podstawie powieści Gienadija Ostrowskiego "Baron".
*„Wory w zakonie” – to elita przestępczości w krajach byłego ZSRR, ludzie funkcjonujący trochę jak mafia, trochę jak nasza rodzima „grypsera”. Powstało to pojęcie – w radzieckim przekazie ideowo-propagandowym – w latach 30-tych ubiegłego wieku, kiedy w związku z „udarną” (szokową) kolektywizacją wszystkiego co się dało i związanym z nią niedostatkiem żywności i podstawowych artykułów konsumpcyjnych wytworzyła się zorganizowana przestępczość, niepotrzebnie potem interpretowana jako „niepolityczny opór przeciw władzy”. Niepotrzebnie, bo w ten sposób każdego złodzieja możnaby nazwać niepolitycznym dysydentem, a jego kolesiów grupą oporu, zaś jego melinę punktem kontaktowo-wypadowym. „Worów w zakonie” wiązał-wiąże szczególny kodeks postępowania, obyczaj i tradycje, przede wszystkim zupełne odrzucenie społecznych (czytaj: upaństwowionych) norm i zasad, na przykład „wor w zakonie” w żadnym przypadku nie powinien – był – mieć stałych związków z kobietami, a także obowiązywał go surowy, pełny zakaz jakiejkolwiek współpracy z organami państwa (pomijając „zblatowanych” urzędników i służbistów). W odróżnieniu od licznych wspólnot kryminalnych innego rodzaju, ta właśnie organizacja nie ma organizacyjnego „jądra”, struktur i podobnych formalno-instytucjonalnych ram. Można powiedzieć, że rządzi tu autorytet i aktualna „sprawność przestępcza”, czy może efektywność, wydajność. Decyzje obowiązujące lokalny „kolektyw” podejmowane są na tzw. „schodce” czyli konspiracyjnym zebraniu równych sobie miejscowych przywódców. Posuwają się oni nawet do pisemnych oświadczeń (maliawy, ksywy), tradycyjnie też opiekują się uwięzionymi kamratami (ale i kontrolują ich zachowanie). Jan Herman.
Reżyseria: Dmitrij Swietozarow
Nodar Mgałobliszwili, Siergiej Bechteriew, Artur Wacha, Ksenia Rappoport, Igor Lifanow, Swietłana Smirnowa, Giennadij Tkaczenko-Papiż, Anna Gełler, Ilja Szakunow, Konstantin Worobiew, Jerwannd Arzumanian, Georgij Picchałauri, Nełli Popowa, Tatiana Aptikiejewa, Jurij Arojan, Sergiej Pietrow, Anatolij Rudakow, Aleksandr Iwanow, Aleksiej Dewotczenko, Nikołaj Mołodozen, Nikita Strukow, Tamara Czerepowskaja, Aleksandr Sokołow
