z17.JPG
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
2016 -
2017 -
A -
Abramow-Newerly -
B -
C -
Cichy Don 2015 -
D -
E -
Ekipaż -
Filmy -
G -
Geroy -
Goldberg -
Grochowiak -
H -
Ivan syn Amira -
J -
Jeniec -
K -
Kontrybucja -
Krasnaya koroleva -
L -
Leszczenko -
Lyubimaya zhenshchina mekhanika Gavrilova -
M -
Mantykora -
Margarita Nazarova -
Mata Hari -
Moya lyubimaya svekrov -
Muslim Magomaev -
N -
Okhota na dyavola -
Otel posledney nadezhdy -
P -
R -
Rozmowy w tancu(!) -
S -
Sciaga z mojego zycia -
Semeynyj albom -
Shtrafnik -
Sudya -
T -
U-W -
Vosmerka -
Wrocław 1991 -
Z -
Zapret -
Zatoka aniołów -
Zhemchuga
Ludmila/Людмила - 2013
Opowieść o życiu legendarnej radzieckiej pieśniarki Ludmiły Zykinej. Pochodziła z rodziny robotniczej. W czasie II wojny światowej pracowała jako tokarka w moskiewskich zakładach im. G.Ordżonikidze. Po zakończeniu wojny podjęła pracę sanitariuszki w moskiewskiej klinice psychiatrycznej nr. 1. W 1947 wzięła udział we Wszechrosyjskim Konkursie Młodych Artystów, a wkrótce potem trafiła do Państwowego Chóru Uniwersyteckiego im. M. E. Piatnickiego. W 1969 ukończyła studia w konserwatorium moskiewskim, w klasie Eleny Gedewanowej. Występowała w wielu republikach ZSRR, śpiewając głównie pieśni ludowe. Lata 60. przyniosły szereg sukcesów artystycznych Zykinie, szczególnie ceniono ją w Azerbejdżanie. Dorobek wokalny Zykiny wydano w 2004 na 20 płytach kompaktowych. Do najsłynniejszych utworów wykonywanych przez Zykinę zaliczano pieśń Marka Fradkina: Течёт Волга (Płynie Wołga) i Оренбургский пуховый платок Grigorija Ponomarienki. Telewizja rosyjska określała ją mianem ulubionej artystki Kremla, podkreślając, że występowała przed Stalinem, Chruszczowem, Breżniewem i Gorbaczowem. W 1973 została uhonorowana tytułem Narodowej Artystki ZSRR. Czterokrotnie wychodziła za mąż. Pierwszy raz zmieniła stan cywilny w 1951, poślubiając inżyniera Władlena Pozdnowa. Z ostatnim mężem, Wiktorem Gridinem przeżyła 17 lat. Artystka przez wiele lat uskarżała się na postępującą cukrzycę, pod koniec życia przeszła ciężką infekcję. Zmarła w wyniku zatrzymania akcji serca. Pochowano ją 4 lipca 2009 na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie.
Другое название: Зыкина
Режиссер: Александр Павловский
Актеры: Вера Сотникова, Елена Дудина, Ольга Погодина, Константин Соловьёв, Сергей Никоненко, Людмила Чурсина, Евгений Сидихин, Егор Баринов, Дарья Михайлова, Алексей Воробьёв, Людмила Гаврилова (II), Игорь Верник, Сергей Шеховцов, Михаил Химичев, Руслан Спояло, Елена Борзова, Мария Букнис, Александр Никифоров, Татьяна Ларина, Олег Васильков, Татьяна Лютаева, Данила Перов, Ирэна Морозова, Андрей Анкудинов, Алексей Королев, Евгений Атарик, Анна Банщикова, Александр Давыдов (II), Владимир Лактионов, Андрей Ищенко, Вадим Рябинин, Константин Новиков (II), Дмитрий Егоров (II), Дмитрий Негреев, Виктор Фалалеев, Вера Смолина, Юлия Дзуцева, Владимир Панков, Максим Туранцев, Анатолий Руденко, Дмитрий Полонский, Юрий Аскаров, Юлия Майборода, Николай Сахаров, Ольга Демичева, Алексей Ермаков, Вячеслав Агашкин, Юрий Мосейчук, Сергей Лосев, Николай Анников, Константин Лавроненко, Валерий Кудашкин, Игорь Гузун, Борис Клюев, Анатолий Токарь, Юлия Пожидаева.
Opowieść o życiu legendarnej radzieckiej pieśniarki Ludmiły Zykinej. Pochodziła z rodziny robotniczej. W czasie II wojny światowej pracowała jako tokarka w moskiewskich zakładach im. G.Ordżonikidze. Po zakończeniu wojny podjęła pracę sanitariuszki w moskiewskiej klinice psychiatrycznej nr. 1. W 1947 wzięła udział we Wszechrosyjskim Konkursie Młodych Artystów, a wkrótce potem trafiła do Państwowego Chóru Uniwersyteckiego im. M. E. Piatnickiego. W 1969 ukończyła studia w konserwatorium moskiewskim, w klasie Eleny Gedewanowej. Występowała w wielu republikach ZSRR, śpiewając głównie pieśni ludowe. Lata 60. przyniosły szereg sukcesów artystycznych Zykinie, szczególnie ceniono ją w Azerbejdżanie. Dorobek wokalny Zykiny wydano w 2004 na 20 płytach kompaktowych. Do najsłynniejszych utworów wykonywanych przez Zykinę zaliczano pieśń Marka Fradkina: Течёт Волга (Płynie Wołga) i Оренбургский пуховый платок Grigorija Ponomarienki. Telewizja rosyjska określała ją mianem ulubionej artystki Kremla, podkreślając, że występowała przed Stalinem, Chruszczowem, Breżniewem i Gorbaczowem. W 1973 została uhonorowana tytułem Narodowej Artystki ZSRR. Czterokrotnie wychodziła za mąż. Pierwszy raz zmieniła stan cywilny w 1951, poślubiając inżyniera Władlena Pozdnowa. Z ostatnim mężem, Wiktorem Gridinem przeżyła 17 lat. Artystka przez wiele lat uskarżała się na postępującą cukrzycę, pod koniec życia przeszła ciężką infekcję. Zmarła w wyniku zatrzymania akcji serca. Pochowano ją 4 lipca 2009 na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie.
Другое название: Зыкина
Режиссер: Александр Павловский
Актеры: Вера Сотникова, Елена Дудина, Ольга Погодина, Константин Соловьёв, Сергей Никоненко, Людмила Чурсина, Евгений Сидихин, Егор Баринов, Дарья Михайлова, Алексей Воробьёв, Людмила Гаврилова (II), Игорь Верник, Сергей Шеховцов, Михаил Химичев, Руслан Спояло, Елена Борзова, Мария Букнис, Александр Никифоров, Татьяна Ларина, Олег Васильков, Татьяна Лютаева, Данила Перов, Ирэна Морозова, Андрей Анкудинов, Алексей Королев, Евгений Атарик, Анна Банщикова, Александр Давыдов (II), Владимир Лактионов, Андрей Ищенко, Вадим Рябинин, Константин Новиков (II), Дмитрий Егоров (II), Дмитрий Негреев, Виктор Фалалеев, Вера Смолина, Юлия Дзуцева, Владимир Панков, Максим Туранцев, Анатолий Руденко, Дмитрий Полонский, Юрий Аскаров, Юлия Майборода, Николай Сахаров, Ольга Демичева, Алексей Ермаков, Вячеслав Агашкин, Юрий Мосейчук, Сергей Лосев, Николай Анников, Константин Лавроненко, Валерий Кудашкин, Игорь Гузун, Борис Клюев, Анатолий Токарь, Юлия Пожидаева.
