zegnamy dzień.JPG

Nucha1952 / ◄▒▒►🎇 WIERSZE BOLESŁAWA ■□■□■□■□■ / zegnamy dzień.JPG

Download: zegnamy dzień.JPG

Pobierz

161 KB

(1025px x 529px)

Stań dziś w ciszy obok mnie
Zobaczmy słońca zachód na własne oczy
W tej ciszy może sobie przypomnimy
Jak się nasze wspólne życie toczy
Powiesz mi, że nie jesteśmy już młodzi
Inaczej postrzegamy i to nie jest nam w głowie
Tutaj na ekranie płyniemy w jednej łodzi
Mamy w dłoni jeden wspólny ster
Nie powierzymy naszej przyjaźni innemu sternikowi
Każdego dnia zmysły mą poezją ukoję
Skąpane w barwach wierszyki nutami stroję
Marzenia i pragnienie na ekranie snuję
Tobie je wręczam, na ekranie zapisuję
W przyjaźni stoimy, słonce już wolno znika
Gdzieś za nami cicha delikatna naszych serc muzyka

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Nucha1952

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Witaj, Jesień, mój długo oczekiwany przyjacielu!
Tego lata bardzo za tobą tęskniłem...
... Każdego roku nasze spotkanie jest szalenie pożądane!
Chcę więc, aby ciepło odparowało tak szybko, jak to możliwe...

Witam, Jesień karmazynowa... ukochany gościu,
przyjemnie urzekniesz złotymi strojami...
... Żeby smutek zniknął... a tęsknota jest nie do zniesienia,
Moja dusza powoli oczarowana opada liśćmi...

Witaj, jesień! Chociaż czasami jesteś deszczowy -
daj spokój, poczęstuję cię kawą z cynamonem ...
... Kocham cię... Złośliwy... Piękny...
Nawet serce trzepocze czułością dla ptaka...

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Samotnie nam przyszlo piesku żyć, ale mamy siebie.jpg

Samotnie nam przyszło piesku żyć, ale mamy siebie U ...

Samotnie nam przyszło piesku żyć, ale mamy siebie Uroczą jesień mam od wielu lat w sobie Cieszę się wszystkim nawet tym co staje na głowie Wyzwalam w sobie piękno to duchowa sfera Żyje duchowo bogato, nie czas mi umierać Nie uciekam do filozofii ,co mi życie niesie To mi nie pomoże w moim życiu, bo i po co Coraz bardziej ubieram swoje szaty w jesień Bawię się pięknym, zadowalam prostotą Wiem że jestem samotnikiem, w tym wiele wdzięku Rozmawiam sam z sobą, najczęściej w pozycji klęku Wtedy mam w sobie tą piękną jesień i jej rymy Tworzę sercem, duszą piękno, bez żadnej przyczyny Oglądam się wokoło, przestrzeń zamknięta w szarości A na moje twarzy uśmiech nieprzerwanie gości Nawet deszcz na mnie leci ciepły, wtedy nim płaczę Niebo mi przychylne, serce w pięknie puka, nie kołacze Urocza jesień i ona maleńka suczka szorstkowłosa Też leciwa jak jej pan , lat ze mną dogorywa Poznałem jej język, jej mowę i ogonem merdanie Idę z nią w samotności, słychać nas –to nasze gadanie Widzę wokoło prostotę i piękno od innych inaczej Opisuje je słowami z klawiatury, palety z fotografii W moich dłoniach, w umyśle wszelka barwa się mieni Wiem dlaczego, jestem siwiutki pan z obrazów jesieni Pozostała mi swoboda, wyzwalać akordy z pianina Gram melodię nikt już jej nie pamięta, tylko ona, psina Uśmiecham się do bibelotów i starych obrazów w ramach Tam była młodość, pozostała miłość którą wciąż utrwalam Autor:knipser

Bez okularów tez widzę.jpg

Słyszysz –zasłuchaj się Słyszysz ? Ktoś gra — z ...

Słyszysz –zasłuchaj się Słyszysz ? Ktoś gra — zza żywej, srebrnej kwiatów kraty Uczuć rozwiewna rozsnuwa się różowa mgła Coś jak zbudzenie łka w tonach sonaty — Słyszysz? Ktoś gra. Coś jak zbudzenie po baśniowym cudzie Trochę radości, chwila smutku, to tylko słona łza Na tonach miękkich, na uczuć ułudzie Słyszysz? Ktoś gra. Ukazują się sprzed oczu wymarzone światy Na szybach nutki złota słońca skra W smukłych wazonach pachną białe kwiaty Słyszysz? Ktoś gra. Słyszysz, dla ciebie jest ta gra, to gram ja Bolesław

Podałaś mi swoją ręke.jpg

Podałaś mi swoja rękę Wspominam tą miłą chwilę D ...

Podałaś mi swoja rękę Wspominam tą miłą chwilę Dzień zwyczajny -monitor zajaśniał Obraz w barwach, me lico rozjaśnił Przejmująca cisza w oczach, we mnie całym Powiew nieznanego, na klawiaturze, ręce omdlałe Serce inaczej, inaczej bije Jedno uderzenie co godzinę To pamiętam, mam to przed oczyma Tą chwile ciągle w sercu trzymam Słowami ciepłymi podałaś mi swoją rękę Dotknąłem ja słownymi ustami ciarki przez plecy przeszły było czarownie pięknie Była ciepła, delikatna jak ty sama rozwarte moje źrenice To było w południe, słońce w zenicie Monitor zajaśniał, ach wspomnienie Ten dzień dał mi ciebie Ja tobie Po dziś, nadal jestem w niebie Bolesław Autor:slonzok - knipser

cisza w przyjażni.jpg

Tylko słowa mnie z nią łączą Chwilą żyję, chwilą na ...

Tylko słowa mnie z nią łączą Chwilą żyję, chwilą na odległość wzroku na ekran zamykam blask jego, ciemność wokół cisza, ty daleka To tylko chwila, by być samemu smutnym jutro takie odległe, tą chwilą jestem smutno pustym. Jak wypełnić to krótkie rozstanie, wspominać słowa które jeszcze w uszach dzwonią dotykać twarzy jej chusteczki - otoczyć się jej wonią Chwila rozstań to maraton minut, które muszę przeżyć, biegnąc w samotności, gdy dotrwam do porannej mety – ile we mnie będzie znów radości. Było ostatnie przyjazne spojrzenie, jej uśmiech i powab delikatnej jej ręki, rozstanie ile w tym męki. Nocne wołanie, dniu przybądź jak najszybciej, już teraz, w tej chwili, trudno wytrzymać bez niej, ona mi jutro życie umili. Nastanie poranek-monitor znów zaświeci barwą tęczy Wypisuje do niej słów tysiące, powitań radosnych Wypisuję literki barwne, baśniowe koloru wiosny Bolesław Cisza w przyjażni, rozdziela bardziej niż przestrzeń. Cisza w przyjażni nie przynosi słów, cisza zabija nawet myśli.

Słowa ozdobne do siebie piszemy.jpg

Płyń wolno łódko, co drżysz trwożnie Zatrzymaj się falo ...

Płyń wolno łódko, co drżysz trwożnie Zatrzymaj się falo, uderzasz o burtę groźnie Trwaj oceanie, uspokój lustro, odejdź w głębiny Pozwól mi dopłynąć do mojej dziewczyny Co dnia przez barwny ekran do niej przychodzę Co dnia z kwiatami do niej w drodze Gdy wieczór dotyka moich klawiszy W marzeniach piszę do niej w ciszy W eterze płyną słowa po całym świecie Moje płyną tylko do niej barwnym kwieciem W burze, niepogodę piękno słowem wyrażam W czasie dnia, a nawet nocy to mi się zdarza Gdy do mnie trafiają jej słowa, do radości mam chęci Każde jej słowo, każda literka miłością nęci Wtedy wiruje świat, rodzą się kwiaty wokoło Zamykam siebie w pieszczotach, myśli pełne czoło Oczekujemy pieszczot słownych nawzajem Milczeć zaś jest naszym zwyczajem Słowa ozdobne piszemy, o nic nie pytamy Lata pięknych pisanych rozmów- w nich się kochamy Pragnę tych pieszczot w słowach bez końca By nie było łez, lecz uśmiechów w tysiącach By w naszych uczuciach nigdy nie było dna By miłość zawsze była w nas głodna Wieczorem, smutkiem kończy się dzień. Wyłączamy komputer w nich pełno tchnień Samotna cicha w posłaniu noc nas czeka Westchnień, tęsknoty- płynąca rzeka Autor:slonzok-Bolesław

widzę ciebie biegnącą.jpg

Gałązko słońca rozchylona jak podróżne pejzaże rozpost ...

Gałązko słońca rozchylona jak podróżne pejzaże rozpostarte w jasnej przestrzeni uczysz mnie kochać: nie posiadając; kwitniesz w moim spojrzeniu, Kiedy płynę jak łąka pod skrzydłem jastrzębia, z kim płynę? Pod niebem nachylonym, otwartym jak echo; i dokąd? Czy ty mnie widzisz Spójrz wysoko.

rolnik i kon.jpg

Boso pomiędzy bruzdami czarnej ziemi „Gdy lemiesz swo ...

Boso pomiędzy bruzdami czarnej ziemi „Gdy lemiesz swoje ostrze wbija w glebę Ziemia pachnie, pachnie chlebem Gdy szczyptę ziemi w palcach rozsiewasz Ziemia swym pięknym milcząco śpiewa „ Coroczne moje wiosenne podróże Rwie mnie, rwie ku łonu naturze Nie chcę stracić tej wiosny ni minuty, godzina Wiosna się w dłoniach robotą zaczyna Witajcie zagony na swych czarnych polach Przyjmijcie mnie jak rok w rok, pracy nastała pora W moim miejskim bloku wspominam co chwile By iść za koniem, spoglądać w lemiesz i tyle Ranek, świst bata, w pole, nad głową słońce moje Konik wprzęgnięty ze mną, idziemy we dwoje Bez przerwy mój głos się niesie między bruzdami Za nami bociany, delektują się smakołykami Spoglądam za siebie, czarność ziemi niezwykła Jeszcze chwil parę, i szarość pola znikła Czas brony zapinać, każda skiba oddzielona Idę boso bruzdami, jedna czarna pola zasłona Czas ziemię karmić ziarnem jęczmienia i owsa Nasłuchuję szmeru siania, to pieśń radosna Gdy ziarno odda się miłości słonecznych promieni Rodzi się nowe złote, wypełni spichlerze jesieni Mój pobyt na wsi nazbyt zawsze bardzo krótki Zegnam gospodarzy, ona staruszka, on milutki Kasztanek leciwy już, on, ja, pług i oranie Smutek w oczach, łzy, to jak z domu wygnanie Wrócę tu w żniwa, zboże zżynać snopki wiązać Witam słońce w zenicie, gestem skowronka Być tam gdzie rodzi się życie, to osobliwość stwarza Ze moje piękne życie, nie chce znać kalendarza Autor:slonzok-knipser Bolesław

słowom zawierzam.JPG

W moim śnie twoje sny Noc jest ciemna, w moim śnie ...

W moim śnie twoje sny Noc jest ciemna, w moim śnie twoje sny Oba głębokie w ciszy naszego istnienia. Obudzimy się w bólach miłości, bo nie wiemy jak otworzyć niewiedzę, przez nikogo nie otwieranej za którymi stoimy w rozterce o litości wezbranej Godziny upływają z nadzieją czekania gwiazdy czuwają, wiatr przemyka między nami cichy on słyszymy, szemrze w listowiu milczenie nieznośne nasze sercu. rani Zbudź się Miłości, zbudź! Napełnij na wypróżniony puchar i tchnieniem śpiewu wzrusz noc! Naszym milczącym słowom zawierzamy Dotykają nas sny, my w nich nieznośnie sami Isiu - to tylko wiersz, tylko wiersz

słowa wymawiane.jpg

Najpiękniejsze podziękowania , za niecodzienne komentarz ...

Najpiękniejsze podziękowania , za niecodzienne komentarze przy moich wierszach - dziękuje wraz bukietem moich ulubionych kwiatów- frezii

Przyjażń.jpg

Przyjaźń O pięknej przyjaźni poeci piszą wiersze C ...

Przyjaźń O pięknej przyjaźni poeci piszą wiersze Czy on trwała, to zawsze czas pokaże Kto jest przyjacielem , a kto tylko gościem Wystarczy w serce popatrzeć, to jest najprościej Uśmiech przyjaciela – to piękny gest widoczny Przytulonym być w potrzebie, to gest radosny W przyjaźni są wszystkie odcienie życia W przyjaźni jest stałość - słabość umyka Każdy kolejny dzień, każda sekunda życia W przyjaźni się utrwala, słychać odgłos kowadła Bo przyjaźń wykuwa się z szlachetnego żelaza Przyjaźń byle jaka – to taka którą rdza zżera W przyjaźni wykuwanej co dnia rytmem serc obu Jest coś również delikatnego, kruchego, To wspólne trzymanie kryształowej kuli w dłoni By nie upadła, i stłukła się, znikając w pył bez śladu Moją do Ciebie przyjaźń dłutem wykuwam Stukam w dłuto sercem, uczucie w nich chowam Dłutem wypisuję ukochane słowa w granicie Tam dla Ciebie pozostaną – wykute na całe życie Autor:knipser 2011 01 24

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin