6.jpg

Kopiec Kościuszki nie jest ani najstarszym ani największym krakowskim kopcem. Jednak z racji położenia i zagospodarowania jest z pewnością, z turystycznego punktu widzenia, najpopularniejszym. Usypywanie kopca rozpoczęto w 1820 roku, nazywany był wtedy Mogiłą Kościuszki, a jego budowa, całkowice sfinansowana z publicznej zbiórki pieniędzy, została zakończona w 1823 roku. Samo wzgórze wznosi się 333 m n.p.m., a wysokość kopca jest równa 34,1 m. Szczyt kopca jest jednym z najpiękniejszych punktów widokowych miasta. Roztacza się z niego rozległy widok, który przy dobrej pogodzie i widoczności, pozwala dostrzec odległe końce miasta. W połowie XIX stulecia, zaborcy austriaccy otoczyli kopiec pierścieniem fortyfikacji, który obecnie obrośnięty zielenią, stanowi miejsce częstych imprez plenerowych. Oprócz popularności jaką zawdzięcza doskonałej lokalizacji, jest przede wszystkim pomnikiem pamięci narodowej. Zawiera w sobie ziemię z pól bitewnych z Racławic, Maciejowic i Dubienki, a także z Ameryki Północnej. Są to miejsca gdzie walczył Kościuszko. Podczas II Wojny Światowej Niemcy planowali zburzenie kopca, gdyż był i jest silnym symbolem polskości. Kopiec przetrwał wojnę, przetrwał także ulewne deszcze w latach 70 tych. Gruntownie wyremontowany, doskonale oświetlony w nocy, robi niezapomniane wrażenie na tych, którzy widzą go po raz pierwszy. Dodatkowym atutem kopca jest dobrze zachowany Fort Kościuszko, okalający Kopiec ze wszystkich stron. Obecnie w Forcie swą siedzibę ma RMF, muzeum, hotel oraz kawiarnie.