26.jpg

Jednym z najbardziej znanych i wartościowych pod względem historycznym i artystycznym cmentarzy w Polsce jest niewątpliwie cmentarz Rakowicki. Założony w podkrakowskiej wsi Prądnik Czerwony w 1803 r. rozrósł się z 5,6 ha do 42 ha.
Oprócz zwykłych obywateli Krakowa spoczywają tutaj również wybitne osobistości, a także żołnierze, pochowani na pobliskim cmentarzu wojskowym. Wydzielone specjalnie kwatery zapewniają wieczny spoczynek powstańcom biorącym udział w powstaniu listopadowym, styczniowym, krakowskim, uczestnikom II wojny światowej, w tym także lotnikom.
Wśród ok. 75 tys. grobowców wyróżnić można także kilkadziesiąt należących do zasłużonych, m.in. Piotra Skrzyneckiego – twórcy Piwnicy Pod Baranami, Marka Grechuty, Czesława Rzepińskiego, Jana Matejki.
Spacer przez cmentarz wiąże się nierozłącznie z nostalgią i zadumą. Taka podróż jest niczym przechadzka przez wieki. Architektura grobowców sięga swoją rozciągłością od XXI do początków XIX w. Większość mogił jest zadbana, jednak duża część została już dawno zapomniana, a o ich obecności świadczą jedynie kamienne, zatarte już stele.
Cmentarz przez lata zwiększał swoją powierzchnię. Ufundowany ze składek okolicznych gmin, dziś już praktycznie w całości wciągniętych w granice administracyjne Krakowa, służył za miejsce pochówku ich mieszkańców. W centralnym punkcie nekropolii znajduje się Kaplica Zmartwychwstania Pańskiego. Pierwotnie drewniana konstrukcja pod wpływem krytyki została przebudowana. Prezentuje ona styl neoklasycystyczny, zbudowana została w większości z piaskowca. We wnętrzu znajdują się bardzo cenne obrazy, a ołtarz zdobi namalowany na płótnie akt Zmartwychwstania Chrystusa.